Kína líklega ekki eins háð Bandaríkjamarkaði og ríkisstjórn Bandaríkjanna heldur

Á Financial Times vefnum var áhugaverð frétt sem innihélt greiningar á efnahag Kína. Og sumt sem þar kom fram - kom meira segja mér nokkuð á óvart. Hinn bóginn, er ég íhugaði málið nánar, þá sennilega passa þau gögn við það sem maður hefur heyrt annars staðar frá!
--T.d. skilst mér, að Kína sé í dag orðið mikilvægasti útflutningsmarkaðurinn fyrir bifreiðar frá Evrópu, þetta hefur einungis gerst á örfáum árum.

Það er einmitt hvað kemur fram í gögnum þeim sem birt voru!
Að Kínastjórn virðist vera að takast að auka verulega innanlands-neyslu!
--En það rökrétt hefur þau áhrif, að utanríkis-verslun minnkar sem hlutfall af heildar-hagkerfinu!

Beijing vows not to flinch, but tariffs likely to bite hard

1. As a percentage of GDP, China’s total exports fell from 35 per cent in 2006 to 18 per cent in 2017, with exports to the US now equivalent to just 4 per cent of GDP. 
2. Analysts at Moody’s project that if all Chinese exports to the US were taxed at 25 per cent for a full year, real GDP growth would slow by 1.2 percentage points to just over 5 per cent. 

--Fyrri hlutinn kemur frá fjármálaráðherra Kína - sem segir utanríkisverslun nú einungis 18% af heildarhagkerfi Kína - sem þíði, að utanríkisverslun við Bandar. séu ca. 4% af hagkerfi Kína.
--Eins og Moody's áætlar, þíðir fyrirætlun Trumps að tolla allan útflutning frá Kína til Bandaríkjanna - minnkun í hagvexti í Kína um 1,2%.

Upphæðirnar er tapast séu samt stórar - þær séu einungis litlar í samhengi risahagkerfis.

According to Mr Zhuang’s estimates, the latest tariffs, if implemented for a full year, would reduce China’s exports to the US by $75bn — and by $170bn if Mr Trump follows through on his threat to impose a 25 per cent tariff on all Chinese imports. 

Ca. 1/3 af heildar-andvirði útflutnings til Bandar.

Over the first quarter of this year, merchandise trade between China and the US fell by $25bn over the same period in 2018, with Chinese exports to the US down 9 per cent, or $45bn in absolute dollar terms, and US exports to China down 30 per cent, or $39bn in absolute dollar terms. 

--Skv. þessu eru báðar þjóðirnar að tapa á viðskipta-stríðinu.
--En hafandi í huga, að bandar. hagkerfið sýndi um 3% vöxt í byrjun þessa árs - virðist tapið ekki enn há bandar. hagkerfinu, a.m.k. ekki að ráði.

Vísbending uppi, það sama gildi um Kína - að Kína geti nokkurn veginn, ippt öxlum.
--Það slæma við það, ef bæði löndin geta búið við þessi viðskiptaátök án þess, að það bitni harkalega á heildar-hagkerfinu - er að þá hefur hvorugur aðili ástæðu til að gefa eftir!
--Hvorir tvegga Xi og DT - virðast treysta á stuðning þjóðernis-sinnaðra afla, sem að sjálfsögðu einnig þrengir getu hvors um sig - til eftirgjafar.
Það ofan í að hagkerfin virðast bæði a.m.k. enn um hríð, þola viðskipta-átökin, bendi ekki til þess að leiðtogarnir sjái a.m.k. enn um hríð ástæðu til tilslakana!

 

Niðurstaða

Ef tölur fjármálaráðherra Kína eru réttar, að heildarutanríkisviðskipti Kína séu einungis 18% af þjóðarframleiðslu - utanríkisverslun við Bandaríkin séu einungis 4% af heildarhagvexti í Kína; þá virðast líkur þess að tollastefna Donalds Trumps beygi Kína í duftið harla lítilfjörlegar.
--Ég veit a.m.k. eitt, að sl. örfá ár hefur sala bifreiða frá Evrópu til Kína vaxið hratt, virðist svo komið nú - að evrópskir bifreiðaframleiðendur séu farnir að aðlaga hönnun sinna bifreiða að Kína markaðnum. Sjá má þessu stað, í allra nýjustu BMW bifreiðum t.d.
--Ég hef það fyrir satt, að Kína sé nú orðið stærsti utanríkismarkaðurinn fyrir evr. bifreiðar.

Miðað út frá þessu, sé klárt að neysla hafi farið vaxandi stórum skrefum í Kínaveldi. Sem rökrétt, minnki utanríkisverslun í hlutfalli heildarhagkerfisins.
--Þannig að ég sé a.m.k. ekkert augljóst við tölur fjármálaráðherra Kína, sem augljóslega bendi til þess að þær geti ekki staðist.

Skv. því sé fátt sem bendi til þess að Kína gefi eftir í bráð gagnvart kröfum DT.
Með þetta lítið í húfi í heildarrekstri hagkerfis Kína, sé líklega ekki næg ástæða fyrir Kína að veita stórar eftirgjafir til núverandi ríkisstj. Bandar.

 

Kv.

Eftir nýja álagða tolla Trumps á Kína, andar nýjum kulda í samskiptum við Kína? Stefnir á kalt stríð?

Eins og fram hefur komið í fréttum hækkaði Donald Trump - refsitolla sem áður hann hafði lagt á 200ma.$ dollara innflutning frá Kína - í úr 10% í 25% sl. fimmtudag.
Á föstudag var orðið ljóst að viðræður Kínastjórnar og ríkisstjórnar Bandaríkjanna um viðskipti - voru farnar út um þúfur.
--Eins og gjarnan í deilum -- kenna aðilarnir hinum um.

Bandaríkjastjórn fullyrðir að Kínastjórn hafi dregið í land miðað við hvað hún áður hafði boðið, að Trump sé einuungis að beita Kína þrýstingi til að standa við fyrri yfirlýsingar.

Meðan að ríkisstjórn Kína talar um freklegan og ósanngjarnan yfirgang.

Trump says talks with China will continue as trade war escalates

US-China trade talks end without agreement

Mér virðist aðferð Trumps ekki vera virka neitt rosalega vel!

Hann virðist viðhafa þá aðferð að fara af stað með látum - með rosalega stórar kröfur, leggur á tolla þegar í upphafi ef háværar kröfur dugðu ekki til að veita málinu næga athygli, síðan hótar frekari tollum þar við - ef kröfum er ekki mætt.

Eina landið sem ég hef orðið þess var að hafi dregið verulega í land undir slíkri aðferðafræði -- er Mexíkó. Enda það land óskaplega háð Bandaríkjunum efnahagslega.
--Hinn bóginn, virtist mér Kanada lítt gefa eftir, þegar ég skoðaði hinn nýja NAFTA samning.

• Þ.e. einmitt hvað mig grunaði, að aðferðafræðin mundi einungis virka á lönd sem -- gætu ekki sagt, nei.

Trump virðist ekki vera að draga ESB að landi, einu fréttirnar er borist hafa um þær viðræður -- er pattstaða, síðan eiginlega heyrist ekki neitt - en ég er viss að ríkisstjórn Bandaríkjanna mundi ekki þaga yfir því, ef vel gengi þar.

Xi Jinping virðist ekki heldur falla kylliflatur, ef marka má það sem maður hefur hingað til heyrt - þá eru tilboð Kína lang undir því sem Bandar.stjv. hefur verið að krefjast; en þó hefur verið boðið að auka kaup á hrávörum frá Bandar. - Þ.e. landbúnaðarsvæðum, og ásamt olíu og gaskaupum - boðið að losa um einhverjar viðskiptareglur.
--Xi virðist hafa gert tilraun til að kaupa Trump, með því að bjóða það sem mundi koma sér vil fyrir aðila er studdu Trump, þ.e. landbúnaður - olía og gas.

• Það áhugaverða er, Trump virðist hafa verið að reyna að fá Kína - til að sætta sig við það að - a.m.k. einhverjir tollar Bandar. stæðu áfram.
  --Sama tíma, og hann hefur heimtað meiri eftirgjafir frá Kína.

Skv. þessu, virðist Trump hafa mjög mikla trú á því að spil Bandar. séu ákaflega sterk.
M.ö.o. sú hugmynd að Kína geti ekki komist af án Bandaríkja-markaðar!
--Ég held að það sé algerlega pottþétt örugglega stöðulegt ofmat.

1. Eitt sem getur auðvitað gerst, að það hreinlega brotni upp úr tilraunum til viðræðna.
2. Og löndin tvö, stefni í átt til kalds-stríðs.

Stöðulegt oftmat ef Donald Trump eins og mig grunar, ofmetur sína samningsstöðu - heimtar meira an Kína treystir sér að gefa eftir -- þá gæti það auðvitað aukið mjög líkur á fullu niðurbroti samskipta.
--En eitt vandamál, sem Trump virðist ekki íhuga - er staða Kína gagnvart þriðju löndum.

En Kína þarf að sjálfsögðu að íhuga, að hvað það gefur eftir til Bandaríkjanna.
Kunni að leiða til sambærilegra krafna frá þriðju löndum á Kína.
Bandaríkin eru ekki nema - tæplega 20% af heimshagkerfinu, 18% rámar mig.
ESB sem heild er a.m.k. svipað hlutfall heims-hagkerfisins!
--Þannig, að Kína þarf væntanlega að íhuga þann kostnað sem því gæti fylgt, ef Kína þyrfti að veita svipaðar tilslakanir til - þriðju aðila.

• Punkturinn er sá, að það getur verið að Trump sé að heimta meira - en það hreinlega borgar sig fyrir Kína að gefa eftir, jafnvel með það hugsanlega í húfi að missa öll viðskipti við Bandaríkin!

Ég setti kortið að ofan upp, því það sýnir það svæði sem mest í dag er deilt um milli Bandaríkjanna og Kína -- Suður-Kína-Haf!
Spratly-eyjar, eru svæðið þ.s.Kína er að smíða eyjar, gera að her/flotastöðvum!
Ég árétta, að það sjálfsögðu er frekja af hálfu Kína, vera að eigna sér það svæði.

Hinn bóginn er einnig hægt að gera of mikið úr þessu!

1. Mér finnst þetta t.d. ekki nærri eins slæmt, og stuðningur Bandaríkjastjórnar við mannskætt stríð -- Saudi-Arabíu og Sameinuðu-Arabísku-Furstadæmanna í Yemen.
2. En á Spratly eyjum býr enginn, enginn hefur þar nokkru sinni búið - enginn á þær formlega, þetta svæði var í rifrildi milli grannlanda Kína sem rifust um eign á svæðinu án þess að vera búin að klára það rifrildi - sem þíddi, enginn formlega átti eyjarnar.
   --Þó þetta sé frekja, er það þar með - ekki innrás. Enginn hefur látið lífið fyrir utan einn kínverskan flugmann.

Þess vegna virðist mér umtal í Bandaríkjunum um - það sem sannarlega er frekja gagnvart grannlöndum Kína -- samt vera yfir strikið.

• Ég tel mig vita hvað Bandaríkjunum sennilega raunverulega gengur til!

Málið er að Kína er með a.m.k. 2 flugmóðurskip langt komin í smíðum.
Bætist það þá við eitt þegar ný-smíðað, og annað sem þeir höfðu keypt frá Úkraínu - hálfsmíðað sovéskt flugmóðurskip, sem Kína síðan fullkláraði.
--Kína mundi þá eiga - 4 flugmóðurskip.

Þau 2-skip sem Kína rekur í dag, eru skilst mér of smá til þess að stórar herþotur geti fullkomlega nýtt sér þau.
--En hin 2-í smíðum, kvá vera umtalsvert stærri - alvöru risaskip.

Málið sem ég held, er að Kína ætlar að nota Suður-Kína-Haf sem öruggan leikvang fyrir flota sinn -- meðan verið er að þjálfa áhafnirnar í notkun skipanna, yfirmenn skipanna í því að nýta þau almennilega, og flugmenn í því að fljúga frá flugmóðurskipum.
--Allt dæmið þarf að samhæfa, til þess að þetta verði eins og smurð vél, mun þurfa gott æfingasvæði.

• Bandaríkin sjálfsagt skilja málið, að þarna muni Kína ætla sér að búa til þann framtíðarflota - sem hugsanlega síðar verður nægilega sterkur til að standa í hárinu á bandaríska flotanum.

En það er drottnun heimshafanna sem er kjarninn í veldi Bandaríkjanna.
Stór floti muni tryggja öryggi kínverskra kaupsiglinga, þannig að Bandar. treysti sér ekki til að hugsanlega skipta sér af þeim!
--En í dag, er floti Bandar. enn það öflugur, að Bandar. er enn tæknilega það kleyft - að setja hafnbann á Kína.

Bendi á að hafnbannsflotinn þyrfti ekki endilega að vera staddur mjög nærri Kína-strönd.
Gæti haldið sig utan flugþols kínverskra orrustuvéla!
--En með nægilega öflugum flota, gæti Kína lyft þeirri tæknilegu ógn.

• Jafnvel þó hún sé ekki mjög líkleg - breytir það samt valdahlutföllum, því jafnvel þó einungis tæknilegur möguleiki - hlýtur Kína að vera að taka tillit til þess möguleika.
  --Á eftir, gæti Kína gengið mun lengra en áður, gegn hagsmunum Bandar!

Það er örugglega sú ógn sem Bandaríkin sjá - og er sennilega að baki látum Bandar. út af Suður-Kína-Hafi.

 

Niðurstaða

Mig grunar að ríkisstjórn Donalds Trumps sé með stöðuglegt ofmat - Trump og félagar, eru stöðugt að tala um hagkerfi Bandaríkjanna. Hinn bóginn, þá er það mjög minnkað miðað við það sem áður var sem hlutfall heims hagkerfisins. En ef miðað er við PPP mælingu, er virði bandar. hagkerfisins - innan við 20% af heimshagkerfinu. 
--PPP kvarði sýnir Kína þegar stærra hagkerfi en Bandar. En ef mælt er í Dollar, þá er bandar. hagkerfið ennþá töluvert verðmætara, ennþá verðmætast.

Hinn bóginn er Kína stærsta útflutningshagkerfi heimsins - það flytur mest inn af hráefnum einnig. Þeirra viðskipti í varningi eru stærri en í nokkru öðru hagkerfi.
--Það er unnt að nefna fleiri tölur sem veita vísbendingu þá, að Kína sé þegar í dag stærra en hagkerfi Bandaríkjanna -- Dollar mælingin er ekki eina sem máli skiptir.

Heilt yfir er ESB svipað stórt hagkerfi og Bandaríkin. Aðeins stærra, ef miðað er við PPP mælingu, Bandaríkin ívið stærra ef matið er út frá Dolla.
--Ef maður miðar út frá viðskiptum með gæði - eru þrjú risahagkerfi.

• Punkturinn í þessu er sá -- að séð út frá viðskiptum, eru þessi 3-hagkerfi. Líklega mjög nærri því að vera -- álíkta sterk, ef allt er skoðað í heild.
• Ef Bandaríkin eru bara -- eitt af þrem.

Þá auðvitað eru þau ekki alveg í þeirri stöðu - að geta skipað hinum tveim fyrir verkum.

• Öll önnur lönd eru þá samanlagt, stærri en hvert eitt risahagkerfanna 3ja.

Sem þíðir, að önnur lönd skipta einnig máli!
--Í viðskiptum, er heims-hagkerfið greinilega þegar -- multipolar.

Það þíðir að enginn í reynd - drottnar.
Þannig, að tilraun eins til að segja hinum fyrir - hljóti að enda með að virka ekki!

Einungis hernaðarlega eru Bandaríkin -- enn, langsterkust. 
En þ.e. mjög takmarkað hvernig það nýtist Bandaríkjunum -- í deilum af þessu tagi.
--Bandaríkin, álykta ég, geti náð samkomulagi -- en ekki nema þau gefi mikið eftir af sínum kröfum.

Annars sennilega enda mál svo að Trump nær ekki samkomulagi, deilur standa enn óútkljáðar er forsetatíð hans líkur.
--Auðvitað, með deilur í gangi, vaxa líkur á þróun yfir í kalt-stríð.

Þó ætla ég ekki að gefa mér það að mál endi algerlega pottþétt þar.

 

Kv.

Bandaríkin og Íran á leið inn í stríð?

Vandamálið við ríkisstjórn Donalds Trumps er að í dag - eru engir sem hvetja til varfærni þar lengur til staðar; heldur eru það Pompeo og Bolton - sem báðir tveir hafa í fortíðinni hvatt til stríðs gagnvart Íran.
--Trump sjálfur hefur ekki skafað af því, kallað Íran miðju hins illa í Mið-Austurlöndum, það gengur svo langt aftur sem til - kosningabaráttunnar 2016 er Trump þá þegar, fór að hamra gegn Íran, styðja sjónarmið í þá átt - að Íran væri orsök alls slæms í Mið-Austurlöndum.
--Tilraunir til að kenna Íran um allt sem miður hefur farið á því landsvæði, eru að sjálfsögðu ekkert annað en -- tilraun til sögufölsunar.

1. Hinn bóginn, ef einungis er horft á málið út frá sjónarmiðum landa eins - Saudi-Arabíu og Sameinuðu-arabísku-furstadæmanna; þá er smávegis til í þessu.
2. Að hvernig áhrif Írans hafa vaxið, hvernig Íran hefur unnið margvíslega sigra í -proxy- stríðum milli þeirra fjenda; hefur auðvitað verið á þeirra kostnað.

--En þ.e. einungis hægt að túlka Íran sem miðju hins illa, ef málið er einungis skoðað út frá, óförum fjenda Írans sbr. Saudi-Arabíu, sem sannarlega hefur ekki gengið vel í proxi stríði sínu við Íran hér og þar um Mið-Austurlönd.
--Og, enginn forseti Bandar. í seinni tíð er eins mikill vinur SA - og einmitt Trump.

Tal Trumps um Íran - hlýtur að hafa komið sem himnasending fyrir krónprins SA.
Í kosningabaráttunni 2016 - kvartaði Trump sáran undir skorti á stuðningi Bandaríkjanna við sína stuðningsmenn innan Mið-Austurlands í forsetatíð Obama.
--Enda var enginn vinskapur milli Sauda og Obama. 
--Má segja, Trump hafi bætt um heldur betur ef miðað er frá hagsmunum SA og UAE.

Iran nuclear deal: what has Tehran said and what happens next?

Trump’s Iran policy is making war more likely

Trump’s Iran Policy Is Becoming Dangerous

Iran-US tensions escalate as Trump imposes new sanctions

Mynd sem sýnir vel hve fjalllent Íran er!

Ríkisstjórn Bandaríkjanna er greinilega á hættulegri siglingu!

Ekki enn ástæða til að fullyrða að stríð sé á næsta leiti - rétt að ryfja upp, að Trump virtist ganga mjög langt fram á brúnina 2017 gagnvart Norður-Kóreu, áður en leiðtogi þess lands -- blikkaði a.m.k. að einhverju leiti, og viðræður hófust milli Bandar. og NK.

Það er enn möguleiki, að Trump sé einfaldlega að spila sama leikritið - að láta líta svo út, að stríð geti verið á næsta leiti, að allt sé mögulegt - bendi á að Bolton um daginn fyrirskipaði að flugmóðurskip ásamt fylgdarskipum mundi sigla inn á Persaflóa.

Trump skv. nýjustu fréttum, fyrirskipaði nýjar refsiaðgerðir á Íran - ofan á þær fyrri; nú er sjónum beint að málmiðnaði Írans - sem sé næst mesti útflutningur Írans í verðmætum eftir útflutningi á olíu. Nú skal gera allt til að loka á íranska hagkerfið.

Og Hassan Rouhani - tilkynnti, að Íran mundi næstu mánuði í skrefum draga sig til baka frá kjarnorkusamningnum -- Rouhani kynnti fyrstu skrefin sem:

• Íran hætti að flytja út þungt vatn.
• Og auðgað úran sem áskotnast úr ferli sem Íran hefur verið heimilað að stunda, þ.e. auðgun fyrir notkun í kjarnorkuverum -- það lág-auðgaða úran sem er þá umfram notkun, safnast þá fyrir.
  --Síðar gæti það verið notað, sett í þar til gerðar skilvindur, til að auðga það enn frekar.
• Skv. Rouhani, verður það gert eftir 60 daga, þ.e. Íran fer þá að fullu að auðga úran að nýju.

Rouhani sagði, að innan þeirra 6o daga - hefði Evrópa tíma, til að koma fram með útspil.

France calls Iran to respect nuclear deal, warns of escalation

Utanríkisráðherrar Bretlands og Frakklands skoruðu á Íran, að halda sig við samninginn.

1. Íran hefur með þessu útspili fyrir sitt leiti - hert á sínum spilum.
   En eðli sínu skv. vill Evrópa ekki að Íran verði að kjarnorkuveldi. En Íran ræður þegar yfir eldflaugum er geta tæknilega borið kjarnasprengjur - og draga til Evrópu.
2. Það var auðvitað vegna þeirra hagsmuna Evrópu, að ESB tók virkan þátt í kjarnorkusamningnum.
   --Bandaríkin hinn bóginn eiga ekkert á hættu, enda íranskar eldflaugar ekki með drægi þvert yfir hnöttinn.
   --Það sennilega er þáttur í því að Bandar. eru til í að labba frá kjarnorkusamningnum, síðan taka þá áhættu - að Íran ákveði að gerast kjarnorkuveldi.

--Íran ætlar sem sagt, að nota kjarnorkusamninginn sem svipu á Evrópu.
--Í von um að, sá þrýstingur leiði til þess að ESB komi með mun betra tilboð til Írans.

• Höfum í huga hugsanlegt stríð við Íran er miklu umfangsmeiri atburður en innrásin 2003 eða átökin í Sýrlandi, eða stríðið gegn ISIS.
• Þ.s. að Hesbollah án vafa tekur fullan þátt, þ.s. Íran hefur herlið í Sýrlandi, þ.s. mikið er að svokölluðum -militias- í Írak sem styðja Íran og eru vopnaðar, og munu án vafa taka þátt í átökum með Íran.
• Þar með mundi stríð við Íran - draga Írak, Sýrland og Lýbanon - alveg örugglega inn í átökin - öll löndin í einu.

1. Fyrir Evrópu er augljósa hættan -- flóttamanna-bylgja á skala, er gæti tekið langt um fram, bylgjunni er skall á Evrópu vegna borgarastríðsins í Sýrlandi.
2. Hafandi í huga, hve katastrófísk áhrif slík risabylgja gæti haft á evrópskt samfélag - sem þegar er orðið nokkuð andsnúið flóttamönnum frá Mið-Austurlöndum.
3. Þá klárlega hefur Evrópa og þar með - ESB, mikla hagsmuni af því - að koma í veg fyrir átök.

--Þannig, að Hassan Rouhani er ekki að tala í einhverri heimsku, er hann talar til ESB.
--Og fer fram á að ESB geri meira, mun meira - til þess að aðstoða Íran.

• Það er sennilega of stuttur tími til þess að búa til - nýtt prógramm.
• En ríkisstjórnir ESB landa, gætu ákveðið að sjálfar kaupa olíu í stór-auknum mæli frá Íran.

Vandinn í dag, eru að evr. einka-fyrirtæki þora ekki að versla við Íran, vegna refsiaðgerða Bandaríkjanna sem í dag eru orðnar mjög harðar - beinast einnig gegn viðskiptum annarra.
Ríkisstjórnir ESB landa - aftur á móti - gætu sjálfar tekið þá áhættu.
--Ef þær það gerðu, mundi það stórfellt pyrra ríkisstjórn Trumps.
--En ég á ekki von á að það mundi hafa það alvarlegar afleiðingar, að það sé samt ekki heilt yfir betra fyrir ESB - að kaupa í auknum mæli íranska olíu, ef það mundi duga til þess að forða þeim stríðsátökum sem annars geta verið yfirvofandi.

En það virðist hugsanlegt að með þá Bolton og Pompeo í brúnni við hlið Trumps - sé ríkisstjórn Bandaríkjanna, hafin leit að tylli-ástæðu.

Eins og kemur fram í þessari umfjöllun, virðist Bolton vera að leika gamlan leik - að spila með upplýsingar um sjálfstæða shíta herflokka sem starfa í Írak og Sýrlandi, sem sannarlega eru ekki vinir Bandar. - en voru í samstarfi þó við þau í átökum við ISIS: The Flash Point Between America and Iran Could Be Iraq's Militias. Þeir hati samt Bandaríkin, og möguleiki á átökum við bandar. hermenn að sjálfsögðu fer vaxandi, vegna þess hve Bandar. skref fyrir skref sverfa að Íran. Bolton hefur látið flugmóðurskiptadeild sigla átt til Persaflóa.
--Bolton var auðvitað staðinn að því að spila með gögn, fyrir íraksstríðið 2003.

 

Niðurstaða

Ég hef hingað til ekki talið stríð Bandar. við Íran sennilegt - vegna nær óhjákvæmilegs umfangs þess. Meira að segja George W. Bush lét gera skýrslu um það hvað væri unnt að gera gagnvart Íran - hopaði undan frekar en að láta til skarar skíða. En umfang þess gæti hlaupið upp í ca. svipað og umfang átaka Bandar. í Kalda-stríðinu í SA-Asíu. Ef Íraks-stríðið var fyrir rest óvinsælt innan Bandar, og sannarlega stríðið í - Nam. Þá geti vart farið með öðrum hætti, ef ríkisstj. Bandar. hæfi sambærilegan skala stríð við Íran og bandamenn þess.

Það er líka það að Donald Trump vill hafa sigur í kosningum 2020 - óvinsælt stríð gæti skaðað þá möguleika. Hann fór eftir allt saman ekki í stríð við Norður-Kóreu. Hann vill draga Bandar. út úr Afganistan. M.ö.o. hefur Trump ekki virst stríðsmaður.

Hinn bóginn, virðist lítil ástæða að efa - þeir félagar Pompeo og Bolton, eru líklegir að gera sitt besta til að - æsa leika.
--Þeir gætu þannig séð - teymt Trump inn í stríð, jafnvel án þess að hann ætlaði sér slíkt.

En ég er á því að Trump hafi ekki gert vel er hann valdi þá tvo félaga saman inn í sína ríkisstjórn - þeir myndi þar stórvarasamt teymi.
--Stríð gæti raunverulega leitt Trump til taps í kosningum 2020.

En áhugi bandarísks almennings á stríðsþátttöku virðist mun minni í dag en oftast áður.

 

Kv.

Hvað gerist ef Ísland hafnar 3ja orkupakkanum, eða vísar honum til sameiginlegu EES nefndarinnar?

Einfaldast til að svara þeim spurningum er að vísa beint til texta EES samningsins frá 1994, sem gerir þann texta í meginatriðum 25 ára ca. í dag!

Lög um Evrópskt Efnahagssvæði

3. þáttur. Lausn deilumála.
111. gr.
1. Bandalagið eða EFTA-ríki getur lagt deilumál er varðar túlkun eða beitingu samnings þessa fyrir sameiginlegu EES-nefndina í samræmi við eftirfarandi ákvæði.
2. Sameiginlegu EES-nefndinni er heimilt að leysa deilumálið. Henni skulu gefnar allar upplýsingar sem hún kann að þarfnast til þess að framkvæma nákvæma rannsókn á málinu, með það fyrir augum að finna lausn sem aðilar geta sætt sig við. Í þessum tilgangi skal sameiginlega EES-nefndin rannsaka alla möguleika til að viðhalda góðri framkvæmd samningsins.
3. Varði deilumál túlkun ákvæða samnings þessa, sem eru efnislega samhljóða samsvarandi reglum stofnsáttmála Efnahagsbandalags Evrópu og stofnsáttmála Kola- og stálbandalagsins og gerðum sem samþykktar hafa verið vegna beitingar þessara tveggja sáttmála, og hafi deilumálið ekki verið leyst innan þriggja mánaða frá því að það var lagt fyrir sameiginlegu EES-nefndina, geta samningsaðilar, sem eiga aðild að deilumálinu, samþykkt að fara fram á það við dómstól Evrópubandalaganna að hann kveði upp úrskurð um túlkun á viðkomandi reglum.
Hafi sameiginlega EES-nefndin ekki náð samkomulagi um lausn á slíku deilumáli innan sex mánaða frá þeim degi er þessi málsmeðferð hófst, eða hafi samningsaðilar, sem eiga aðild að deilumálinu, á þeim tíma ekki ákveðið að fara fram á úrskurð dómstóls Evrópubandalaganna, getur samningsaðili, til að draga úr hugsanlegu ójafnvægi,
— annaðhvort gripið til öryggisráðstafana í samræmi við 2. mgr. 112. gr. og fylgt þá málsmeðferð 113. gr.;
— eða beitt 102. gr. að breyttu breytanda.
4. Varði deilumál umfang eða gildistíma öryggisráðstafana, sem gripið er til í samræmi við 3. mgr. 111. gr. eða 112. gr., eða jafngildi jöfnunarráðstafana, sem gerðar eru í samræmi við 114. gr., og hafi sameiginlegu EES-nefndinni ekki tekist að leysa deiluna þremur mánuðum eftir þann dag er málið var lagt fyrir hana getur hver samningsaðila sem er vísað deilumálinu til gerðardóms samkvæmt málsmeðferð sem mælt er fyrir um í bókun 33. Óheimilt er að fjalla um túlkun á ákvæðum samnings þessa, sem um getur í 3. mgr., samkvæmt þessari málsmeðferð. Gerðin er bindandi fyrir deiluaðila.

Skv. þessu hefur Sigmundur Davíð rétt fyrir sér að hluta
Að hluta segi ég - því skv. ofangreindum ákvæðum, er ferlinu veittir 6 mánuðir einungis.
Það má sem sagt vísa deilu til EES nefndarinnar, sem þá ber að rannsaka ágreininginn.
Henni ber að fá öll gögn um málið, þá punkta eða atriði sem eru umdeild.
--Eins og þarna kemur fram, þá ber EES nefndinni að skoða málið frá þeim útgangspunkti, að viðhalda því sem kallað er - góð framkvæmd samningsins.

Það sem -góð framkvæmd- þíðir, kemur fram ef lesin væru ákvæði annars staðar í lögunum um EES, þar sem hlutverk EES nefndarinnar sameiginlegu er skilgreint og einnig þar sem hlutverk EES samningsins sem slíks er skilgreint.
--En í þeim textum kemur fram, að lagarammi EES skal vera eins líkur lögum ESB um innra-markaðinn, eins og framast er unnt.
--Að ávallt skuli stefnt að því, að bil ef það myndast að því sé lokað.

Hlutverk EES nefndarinnar, sé sem sagt það, að skila þeirri framkvæmd að því tiltekna bili sé haldið eins litlu og framast sé unnt -- það sé góð framkvæmd, eins lítið og framast sé unnt.

1. Þetta þíðir að lausn ágreinings sú sem EES nefndin er alltaf að horfa til, er hvernig framkvæmd upptöku ESB reglu eða laga, skal fara fram.
2. Og endir ágreinings, er þá alltaf sá - að sú lausn, að lögin taka gildi hafi verið fundinn, að þau taki gildi.

Eins og þarna kemur fram - hefur ESB 2 megin valkosti, ef samkomulag text ekki.

• Gr. 102.
• Gr. 112 - 113

 

Lög um Evrópskt Efnahagssvæði

102. gr.

1. Til að tryggja réttaröryggi og einsleitni EES skal sameiginlega EES-nefndin taka ákvörðun um breytingu á viðauka við samning þennan eins fljótt og unnt er, eftir að bandalagið hefur samþykkt nýja samsvarandi löggjöf bandalagsins, með það að markmiði að unnt sé að beita samtímis þeirri löggjöf og breytingunum á viðaukunum við samninginn. Bandalagið skal í þessum tilgangi tilkynna öðrum samningsaðilum í sameiginlegu EES-nefndinni eins fljótt og unnt er þegar það samþykkir réttarheimild um málefni sem fjallað er um í samningi þessum.

2. Sameiginlega EES-nefndin skal meta á hvaða hluta viðauka við samning þennan þessi nýja löggjöf hefur bein áhrif.

3. Samningsaðilar skulu gera sitt ýtrasta til að komast að samkomulagi um málefni sem samningur þessi tekur til.

Sameiginlega EES-nefndin skal einkum gera sitt ýtrasta til að finna lausn sem aðilar geta sætt sig við þegar upp koma alvarleg vandamál á sviðum sem falla undir valdsvið löggjafans í EFTA-ríkjunum.

4. Ef ekki er unnt að komast að samkomulagi um breytingar á viðauka við samning þennan, þrátt fyrir beitingu undanfarandi málsgreinar, skal sameiginlega EES-nefndin kanna alla frekari möguleika á því að tryggja áframhaldandi góða framkvæmd samningsins og taka nauðsynlegar ákvarðanir þar að lútandi, meðal annars að viðurkenna að löggjöf sé sambærileg. Taka verður slíka ákvörðun eigi síðar en við lok sex mánaða tímabils, frá því að málinu er vísað til sameiginlegu EES-nefndarinnar, eða á gildistökudegi samsvarandi löggjafar bandalagsins ef sá dagur er síðar.

5. Hafi sameiginlega EES-nefndin ekki tekið ákvörðun um breytingu á viðauka við þennan samning við lok frests sem settur er í 4. mgr. skal litið svo á að framkvæmd viðkomandi hluta viðaukans, sem ákveðinn er samkvæmt 2. mgr., sé frestað til bráðabirgða nema sameiginlega EES-nefndin ákveði annað. Frestun af þessu tagi gengur í gildi sex mánuðum eftir lok tímabilsins sem um getur í 4. mgr., þó ekki fyrir þann dag er samsvarandi gerð EB kemur til framkvæmda í bandalaginu. Sameiginlega EES-nefndin skal áfram leitast við að koma á samkomulagi um lausn sem aðilar geta sætt sig við svo að draga megi frestunina til baka við fyrsta tækifæri.

6. Ræða skal um raunhæfar afleiðingar þeirrar frestunar sem um getur í 5. mgr. í sameiginlegu EES-nefndinni. Réttindi og skyldur sem einstaklingar og aðilar í atvinnurekstri hafa þegar áunnið sér með samningi þessum skulu haldast. Samningsaðilar skulu, eftir því sem við á, ákveða hvaða breytingar þurfi að gera vegna frestunarinnar.

Gr. 102 veitir ESB heimild til að frysta virkni einstakra kafla EES samningsins!
Ég hugsa að ESB mundi ekki kjósa að beita þessari aðferð!
Ástæðan er sú, að fyrir okkur væri það nákvæmlega ekkert aðhald, ef ESB frysti kaflann um orkumál sem heild - það væri stór skellur fyrir Noreg að ósekju, sem flytur út gríðarlegt magn af orku til ESB.
--Ef á það allt kæmi allt í einu tollur, væri það verulegt áfall fyrir Noreg.

Okkur þætti þetta ekkert óþægilegt.
Þar sem Ísland selur enga orku til ESB.

Þar sem það er Ísland sem er í samhengi EES - óþægi aðilinn.
Virðist mér ósennilegt að ESB velji að beita ákvæði 102 er refsaði Íslandi ekki neitt.
--En Noregi með töluvert harkalegum hætti.

Takið eftir því sem sagt er í Gr.102 - 1-4. Þarna kemur ágætlega fram, hvernig EES nefndinni ber ávalt að stuðla að því að regluverk EES, líkist sem mest fyrirmyndinni frá ESB.
--Aftur er tekið fram, að deilur þurfi að leisast innan 6-mánaða!

 

Lög um Evrópskt Efnahagssvæði

4. kafli. Öryggisráðstafanir.
112. gr.
1. Ef upp eru að koma alvarlegir efnahagslegir, þjóðfélagslegir eða umhverfislegir erfiðleikar í sérstökum atvinnugreinum eða á sérstökum svæðum, sem líklegt er að verði viðvarandi, getur samningsaðili gripið einhliða til viðeigandi ráðstafana með þeim skilyrðum og á þann hátt sem mælt er fyrir um í 113. gr.
2. Slíkar öryggisráðstafanir skulu vera takmarkaðar, að því er varðar umfang og gildistíma, við það sem telst bráðnauðsynlegt til þess að ráða bót á ástandinu. Þær ráðstafanir skulu helst gerðar sem raska minnst framkvæmd samnings þessa.
3. Öryggisráðstafanirnar skulu gilda gagnvart öllum samningsaðilum.
113. gr.
1. Samningsaðili sem hyggst grípa til öryggisráðstafana í samræmi við 112. gr. skal tilkynna hinum samningsaðilunum það án tafar fyrir milligöngu sameiginlegu EES-nefndarinnar og skal hann veita allar nauðsynlegar upplýsingar.
2. Samningsaðilar skulu tafarlaust bera saman ráð sín í sameiginlegu EES-nefndinni með það fyrir augum að finna viðunandi lausn fyrir alla aðila.
3. Hlutaðeigandi samningsaðili má ekki grípa til öryggisráðstafana fyrr en einum mánuði eftir dagsetningu tilkynningarinnar samkvæmt 1. mgr. nema samráði samkvæmt 2. mgr. hafi verið lokið áður en umræddur frestur var liðinn. Þegar óvenjulegar aðstæður, sem krefjast tafarlausra aðgerða, útiloka könnun fyrirfram getur hlutaðeigandi samningsaðili strax gripið til þeirra verndarráðstafana sem bráðnauðsynlegar teljast til þess að ráða bót á ástandinu.
Framkvæmdastjórn EB skal grípa til öryggisráðstafana fyrir bandalagið.
4. Hlutaðeigandi samningsaðili skal án tafar tilkynna ráðstafanirnar, sem gerðar hafa verið, til sameiginlegu EES-nefndarinnar og veita allar nauðsynlegar upplýsingar.
5. Í sameiginlegu EES-nefndinni skal hafa samráð um öryggisráðstafanirnar á þriggja mánaða fresti frá því að gripið er til þeirra með það fyrir augum að fella þær niður fyrir áætluð lok gildistímabilsins eða takmarka umfang þeirra.
Hver samningsaðilanna um sig getur hvenær sem er farið fram á það við sameiginlegu EES-nefndina að hún endurskoði umræddar ráðstafanir.
114. gr.
1. Ef öryggisráðstöfun, sem samningsaðili hefur gripið til, veldur misvægi milli réttinda og skyldna samkvæmt samningi þessum getur hver hinna samningsaðilanna gripið til jafnumfangsmikilla jöfnunarráðstafana gagnvart fyrrnefndum samningsaðila og bráðnauðsynlegar eru til að jafna umrætt misvægi. Þær ráðstafanir skulu helst gerðar sem raska minnst starfsemi Evrópska efnahagssvæðisins.
2. Málsmeðferðin, sem kveðið er á um í 113. gr., gildir.

Heimild ESB til að beita refsiaðgerðum!
Eins og fram kom í kaflanum um -- ágreining, þ.e. gr. 111. Hefur ESB það sem valkost - ef ágreiningur er ekki leystur, að beita svokölluðum -- öryggisráðstöfnunum.
--Köllum það, refsi-aðgerðir.

Þetta er nefnt, öryggis-ráðstafanir, vegna þess að ákvæðið heimilar aðildarríki, að tímabundið sem neyðar-aðgerð, að grípa til ráðstafana sem að vernda atvinnu-grein í hrun hættu, með hætti sem - væntanlega gengur gegn almennum reglum EES samningsins.
--Samningurinn veitir ESB rétt á móti, til eigin aðgerða - sem eiga þó ekki vera óhóflegar, þ.e. skulu í samræmi við veitt tilefni - að mati ESB að sjálfsögðu hvað telst hóflegt.

1. Hinn bóginn, eins og kemur fram í gr. 111 -- má ESB einnig beita öryggis-ráðstöfun, í tilviki því - að ágreiningur hefur orðið um gildistöku nýrra laga eða regla í sameinuðu EES nefndinni, og að samkomulag næst ekki innan 6-mánaða.
2. Þeim aðgerðum, yrði rökrétt beint gegn þeim aðila, sem hindrar samkomulag.
   --M.ö.o. sem hindrar fulla gildstöku reglu eða laga.

• Ég er algerlega persónulega viss - að ESB beitir þessari leið.

Því hin mundi refsa Noregi ekki Íslandi, sem frá sjónarhóli EES samningsins væri ekki seki aðilinn.

Með beitingu - öryggis-ráðstafana, getur ESB beitt því sem mundi sannarlega fúnkera sem refsing - gegn Íslandi eingöngu.

1. Ákvæði í gr. 113 segir í reynd afar lítið hvað ESB má gera þ.e. varðandi umfang - nema það að - leitast skal við að takmarka röskun á starfsemi EES.
2. Hinn bóginn, þar sem að Ísland er smátt - má alveg líta á afar umfangsmiklar aðgerðir gegn Íslandi, sem óverulega röskun á virkni eða starfsemi EES.

• Mig grunar persónulega, ESB geti skv. þessu - beitt töluvert umfangsmiklum - refsingum gegn Íslandi, í samhengi EES samningsins.

Það hefur aldrei reynt á þessi ákvæði fram til þessa þau 25 ár sem EES hefur starfað.
Þar af leiðandi, eru engin fordæmi til staðar til að styðjast við.
--Sem mig grunar, að veiti ESB ef e-h er, athafnafrelsi.

1. Bendi á að Ísland er töluvert efnahagslega háð EES.
2. ESB getur því tæknilega, kallað fram -- nokkuð hressilega lífskjaralækkun hér, sé það þess val að beita það harkalegum ráðstöfunum.
3. En ESB væntanlega veldi að loka á virkni samningsins gagnvart Íslandi, að einhverju marki - jafnvel að öllu leiti, eins og honum hefði verið sagt upp, þó án þess að taka slíka ákvörðun formlega.
   --Það væri tæknilega mögulegt hæsta aðgerða-stig.

Án EES væri Ísland um margt í líku ástandi og ESB eftir - HARD BREXIT.
Ef ESB mundi beita ítrustu tæknilega mögulegum aðgerðum í samhengi EES, þ.e. afvirkja samninginn sem heild gagnvart Íslandi -- gæti það birst okkur eins og samningnum hefði verið sagt upp, Ísl. fengið að prófa það hvernig það væri.
--Hvaða stig aðgerða ESB ákveður veit enginn, ég nefni einfaldlega hversu langt ESB getur mögulega gengið, sem þó væri skemmra en að ESB sjálft segði upp EES samningnum.

 

Niðurstaða
Þar sem hópur af fólki fer mikinn, með ásakanir um - landráð/svik.
Er rétt að benda fólki á að ef maður notar slíkt orðalag, fór það allt fram 1994.
--Ég kem ekki auga á að samþykki 3ja orkupakka, feli í sér landráð/svik.
--Einfaldlega vegna þess, að EES samningurinn í reynd - veitir Íslandi ekki rétt til að hafna honum, m.ö.o. fullveldis-afsalið 1994 var þetta afgerandi.

Ísland hafi í reynd einungis 2 kosti.
--Samþykkja 3ja orkupakkann.
--Full uppsögn EES.

Það sé í reynd ekki til staðar nokkur þriðji kostur, sbr. að ofan þá veitir það einungis frestun um 6-mánuði, að vísa ágreiningi til EES nefndarinnar, að þeim tíma liðnum -- neitum við enn að samþykkja 3ja orkupakkann, má ESB skv. heimildarákvæði EES - hefja refsiaðgerðir gegn Íslandi, í innra samhengi EES samningsins.
--ESB án nokkurs minnsta hugsanlegs vafa, beitir líklega heimilda-ákvæði um öryggis-ráðstafanir.

Ísl. fengi þá á sig refsingu, þangað til að Ísl. samþykkir 3ja orkupakkann.
---------------
Fólk þarf að skilja EES samninginn, hversu afdrifaríkt fullveldis-afsalið 1994 var.
Það skipti engu máli, að 3ji orkupakkinn - sé ekki sniðugur fyrir Ísland.
Ísl. hafi einfaldlega ekki val, meðan EES samningurinn sé virkur, annað en að taka upp 3ja orkupakkann, síðan þann 4ja og þar næst 5ta, o.s.frv.
--Fólk þarf að skilja hver veruleikinn er!

• Jón Baldvin Hannibalsson samdi fyrir Íslands hönd.
• Davíð Oddson var forsætisráðherra!

JBH sagði EES - lifandi samning. M.ö.o. þá virkni hans, að Ísl. er ávalt skuldbundið skv. EES að taka upp lög og reglur um innra-markaðinn, algerlega burtéð frá því hvort þær reglur eru Ísl. í hag eða óhag, eða hvort þær gagnist Ísl. eða komi því ekki við.

1. Á sínum tíma barðist ég gegn upptöku EES - einmitt út af þessu afgerandi fullveldisafsali.
2. Ég og faðir minn, vorum í fararbroddi í félagi sem nefndist, Samstaða.
3. Síðar var söfnun undirskrifta til hvatningar til forseta vors, Vigdísar Finnbogadóttur - um að vísa málinu til þjóðar.
   --Eins og frægt er, túlkaði Vigga vald forseta þannig, það væri í reynd ekki til staðar.
   --Síðar, eins og frægt er, túlkaði Ólagur Ragnar Grímsson ákvæði um vald forseta þannig, hann sannarlega mætti vísa samþykktu þingmáli til almennrar þjóðaratkvæðagreiðslu.

Líklega hefði EES verið fellt ef svo hefði farið. Þannig í reynd var það líklega Vigga er tók ákvörðunina. Síðan getum við rifist um það hvort útkoman var góð eða slæm.
--Til þess að vera sanngjarn, hefur a.m.k. efnahagslega séð samningurinn reynst vel.

Mín afstaða til hans í dag er sú, að hann sé í dag sá veruleiki sem við búum við.
--Rétt sé að samþykkja 3ja orkupakkann án tafar.
--Því, hinn valkosturinn sé einungis uppsögn EES.
Ekki sé rétt til taka það afdrifaríka óafturkræfa ákvörðun.
Nema að Ísl. standi fyrir það alvarlegum öðrum afleiðingum að uppsögn verði rétt ákvörðun.

Á á þá við, uppsögn væri síðasta neyðar-aðgerð. Við erum langt í frá á slíkum stað.
Ef aftur á móti síðar kemur í ljós, að dómsdags-spár þeirra sem tala 3ja orkupakkanum allt til foráttu, reynast réttar.
--Má alltaf segja upp EES í því síðar.

• Með teknu tilliti til alls, sé rétt ákvörðun að samþykkja 3ja orkupakkann.
  --Síðan komi síðar í ljós, hvort slíkar afleiðingar er kalli á mjög afdrifaríka ákvörðun rísa.

Málið er að ég á ekki endilega von á því. Bendi á að Landsvirkjun hefur reglulega talað fyrir rafstreng í 20 ár. Blasir ekki við mér strengur sé líklegri eftir samþykki 3ja orkukappa en hingað til sl. 25 ár.
Bendi auk þessa á, að í tíð vinstristjórnar Steingríms og Jóhönnu, 2009-2013, voru um hríð áform um 2-risaálver ásamt gríðarstórum virkjunum. Þau áform fékk stjórnin í arf frá ríkisstjórninni á undan. Samfylking vildi þó fylgja þeim fram áfram í vinstri stjórninni.
Um hefði verið að ræða tvær virkjanir nærri Kárahnjúka skala, átti að reisa gríðarlegar gufuvirkjanir á Reykjanesskaga.
--Þessi áform vöktu mikla andstöðu, þrátt fyrir að fjársterkir aðilar stæðu með þeim áformum, náðu áformin ekki fram.

• Þetta bendi ég fólki á, sem óttast að ekkert sé hægt að gera ef einhver auðugur aðili kemur með stórfé, og óskar eftir heimild til lagningar strengs - og vill reisa þær virkjanir sem til mundi þurfa, svo strengur gæti mögulega borið sig.
  --Að slík áform eru líkleg að mæta mjög harðri andstöðu.
  --Fyrir utan álvera-áformin auk virkjana þeim tengdum sem ekki varð af, vek ég athygli á lítilli virkjun á Vestfjörðum, sem hefur mætt mjög einbeittri andstöðu og tafist fyrir vikið meir en heilt kjörtímabil.

Ég bendi fólki á þetta - svo það sé ekki í einhverri hræðsluvímu.
Ef einhver vill leggja streng - mundi því fylgja það tafsöm í afgreiðslu mál, að nægur tími væri til þess að veita málinu andstöðu. Og ef allt fer til hins verra, til uppsagnar EES.
--Eins og ég benti á, ég á ekki endilega von á því þær meintu alvarlegu afleiðingar sem rætt er um að þær komi fram, en ef þær gera það - er almenningur ekki varnarlaus, eins og niðurstaðan um risaálverin frá því í tíð vinstristjórnarinnar sannar!
--Auðugir auðhringir fá ekkert að ráða öllu, ef þjóðin er á móti.

 

Kv.

Stendur ríkisstjórn Venezúela eða fellur hún?

Bandaríkin hafa greinilega verið með ríkisstjórn Nicolas Maduro undir miklum þrýstingi sl. sólarhringa - sjálfskipaður forseti landsins, sem Bandaríkin styðja - einstaklingur sem er í reynd forseti þings sem kosið var til síðast er almennar þingkosningar fóru fram; hefur kallað eftir því að her landsins rísi upp og gangi til liðs við andstæðinga Maduros.
--Hann reyndar segir e-h á þá leið, hann óski eftir að herinn fylgi fólkinu í landinu.

Skemmtileg frétt frá Guardian - taka orðum Maduro með fj. saltkorna!

Óþekkt hve stór hluti hersins þegar er genginn til liðs við Juan Guaido

Það vakti mikla athygli að Guaido kom fram greinilega undir vernd hermanna, annar stjórnarandstæðingur sem verið hefur í varðhaldi ríkisstjórnar landsins - birtist við tiltefnið, og sagði Guaido liðsmenn hersins hafa bjargað þeim manni úr prísund.
--Síðan óskaði Guaido þess, að herinn rísi upp.

Eins og kemur fram í máli Maduro í fréttinni, heldur hann því fram að fámennur hópur svikara - hafi gengið í lið með Guaido. Auðvitað kallar hann þá svikara, og leitast við að gera sem minnst úr því, hve margir hugsanlega séu búnir að - svíkja lit við ríkisstjórnina.

Vegna þess, að Maduro lætur statt og stöðugt frá sér - rangar yfirlýsingar, er réttast að líta á það sem algerlega óþekkt - hvort margir hafa gengið til liðs við Guaido eða hvort þeir eru fáir, eins og Maduro staðhæfir.

US commitment to regime change in Venezuela tested

Maduro says Venezuela’s opposition fooled US

Venezuelans rally in rival protests as crisis intensifies

Venezuela's uprising

Guaidó calls for more protests as Maduro defiant

Military Uprising in Caracas (in Development)

Guaidó calls on supporters to intensify ‘peaceful rebellion’ against Maduro

Ég er ekkert hissa að höfðað sé til hersins - það líklega opin spurning, hverjum herinn fylgir.

1. Eitt sem vekur athygli, að Maduro beitir ekki hernum gegn mótmælendum.
2. Ástæða gæti verið, hann sé ekki viss um - hollustu hermanna.

En ef hún er í vafa, þá gæti það þvingað fram ákvörðun hjá einstökum hópum hermanna, ef skipanir kæmu um að - skjóta á almenna borgara. Sú ákvörðun gæti í tilvikum orðið andstæð Maduro.

Að Maduro beitir ekki hernum með þeim hætti, gæti verið frekar að hann óttist innra veikleika hersins, frekar en það - að hann sé andvígur blóðsúthellingum.

Margvíslegar sögur eru að sjálfsögðu í gangi!

• Pompeo virðist hafa sagt, Maduro undirbúa flótta úr landi.

Meðan að Maduro segir það - haugalýgi. Slíka sögur, eru sjálfsagt liður í taugastríðinu.
En vegna þess hve lýginn Maduro almennt er - gætu margir trúað slíkum sögum. Og þær hjálpað þannig ákvörðun liðsmanna hersins, að ákveða að snúast á sveif með Guiado.

Persónulega finnst mér sennilegt að dagar Maduro í embætti séu senn taldir.
Hvort það sé akkúrat þessi krísa - er nú önnur saga!

 

Niðurstaða

Eins og ég hef sagt áður, reikna ég með því að Bandaríkin - hafi betur í þetta sinn, Rússland verði undir að þessu sinni. Sumir ofmeta sigur Rússlands í Sýrlandi - hið fyrsta voru Bandar. ekki nægilega áhugasöm, og í öðru lagi - hafði Rússland öflugan bandamann, sem hafði eigin ástæður til að vilja styðja aðgerðir í Sýrlandi, Íran.

Bandaríkin hafa afhent stórfellt fjármagn yfir til Guiado, sem tilheyrir stjv. landsins.
Það er líklega því fé, sem Guido nú beitir, er hann lofar hershöfðingjum öllu fögru.
--Sigur/tap, gæti einfaldlega ráðist af því hvor býður stærri mútu-upphæðir.

Bandaríkin hafa tvö stór bandalagsríki Kólumbíu og Brasilíu, er hafa stjv. Bandar. hliðholl.
Bandaríkin eru nú í því hlutverki, að hafa öfluga bandamenn - þægilega staðsettir.

Nú er það Rússland sem er langt í burtu, en Bandaríkin miklu nær.
Rétt að ryfja upp, að Bandaríkin halda enn í Monroekenninguna, sem felur í sér yfirlýsingu að Bandaríkin umberi ekki afskipti nokkurs utanaðkomandi stórveldis af Norður/Suður Ameríku.

--Öfugt við Sýrland, hafa Bandaríkin ríkar ástæður til að leggja það til sem til þarf.
--Bandaríkin eru enn, mun öflugra ríki en Rússl. + plús að njóta að öflugra bandamanna á svæðinu.

Það þarf ekki vera að Guido hafi betur í núverandi rimmu. En ég á von á því, að Maduru hrökklist frá a.m.k. á þessu ári.

Það væri nokkurt tjón fyrir Rússl. þ.s. nokkur rússn. fyrirtæki hafa á seinni misserum, smám saman verið að koma sér fyrir í olíu-iðnaði Venezúela.
--Mig grunar að það séu ekki síst, vaxandi áhrif Rússl. í landinu, sem hafi vakið hinn núverandi áhuga bandar. stjv. til þess, að koma Maduro frá - setja sinn mann í hans stað.

Rússland gæti hafa gert mistök með því að leggja í svo mikinn kostnað innan landsins.
En Bandar. átta sig líklega á því, ef þau stoppa ekki Rússl. ræður það líklega Venezúela innan fárra missera!
--Það sé sennilega grunar mig, hvað kallar á þá ofuráherslu bandar. stjv. sem blasir nú við.

 

Kv.

Trump tekst ekki að tryggja væna eftirgjöf Japans í viðskiptadeilu við heimsókn Shinzo Abe í Hvítahúsið

Landbúnaðarmál eru Donald Trump greinilega kær, enda fjölmennur kjósendahópur hans í miðfylkjum Bandaríkjanna, svokölluðu - landbúnaðarbelti. 
--Eins og flestir ættu að vita sem hafa verið að fylgjast með viðskiptadeilum Trumps við nokkurn fjölda annarra þjóða, þá viðhefur Trump það bragð -- að leggja fram hótanir um tolla.
--Gegn því að láta ekki verða af þeirri hótun eða þeim hótunum, ætlast hann til að verða veitt eftirgjöf.

Eins og fólk ætti að muna, þá lofaði hann því í kosningabaráttunni 2016, að semja að nýju við helstu viðskiptaþjóðir Bandaríkjanna - fullyrti hann þá gildandi samninga ósanngjarna, að viðskiptaþjóðir Bandaríkjanna hefðu árum saman verið að - græða á Bandaríkjunum.
--Eins og gefur að skilja eru langt í frá allir sammála þessu um ósanngjarna samninga.

Trump ætlast beinlínis til þess - að þær þjóðir sem hann beitir þrýstingi, sættist á lakari samninga fyrir sig en áður.
--Rökrétt, eru menn tregir til þess, að samþykkja lakari kjör en fram til þessa.

Rétt að taka fram, að Shinzo Abe stendur frammi fyrir kosningum á þessu ári, eins og Trump þarf hann að tala til sinna kjósenda -- það áhugaverða er, að einnig líkt Trump, er Abe frekar þjóðernis-sinnaður, í vissri kaldhæðni þíðir það - að vegna þess að um sumt er bakgrunnur stefnu Abe og Trumps líkur, á Abe enn erfiðar en hugsanlega ella, að gefa eftir.
--Abe eins og Trump, byggir á þjóðernis-sinnuðu fylgi a.m.k. að einhverju verulegu leiti.

Kjósendur Abe eru því einmitt að segja við Abe -- stattu fast!
Svipað því að Trump hefur kjósendur -- sem heimta hann standi við stóru orðin.

Japan refuses to give greater access to US farmers

Eitt vandamál á ráði Trumps, einmitt vegna þess að hann hefur í nokkrum fjölda skipta vent um kúrs í óskildum málum - þá hefur hann skapað sjálfur óvissu um það, að hvaða marki aðrar þjóðir geta treyst því - hann sjálfur mundi standa við undirritaða samninga.

Bendi á, hann hóf sjálfur deilurnar um viðskipti með því að leggja fram kröfur.
Og síðan samhliða þeim kröfum að leggja fram hótanir um tolla, og leggja á tolla.
--Aðrar þjóðir hljóta að velta því fyrir sér, mundi hann endurtaka leikinn síðar, eftir að samningur hefur verið undirritaður og eftirgjöf veitt - í von um enn frekari eftirgjöf?

Trump talar um það - eins og það sé kostur - að enginn geti reiknað hann út.
En eins og ég þarna bendi á - þá er óvissan um það hvað hann gerir - einnig hugsanlega fjötur um fót, því ef menn vita ekki hvað hann gerir - hvernig geta menn þá treyst honum?

Trump þarf einnig að sannfæra aðra -- að óvissan gildi ekki lengur, eftir að samningur hefur verið gerður. Annars gæti hann átt í erfiðleikum með -- að fá fram samning í fyrsta lagi.

1. Fyrir fundinn við Abe, hafði Trump vonast eftir snöggum samningi.
2. En að sögn erlendra fjölmiðla, bauð Trump á fundinum Abe - enga eftirgjöf, ekkert skírt loforð um að hætt yrði við - hótanir um tolla.
3. En meðan að Robert Lighthizer ætlast til þess, að Abe lofaði strax - bættum aðgangi fyrir bandar. landbúnaðarvörur, án þess að fá að því er virðist nokkuð á móti.

Rétt að taka fram, Japan hefur verið ákaflega lokað þegar kemur að landbúnaði, með enn hærri ef e-h er, verndartollmúra fyrir eigin landbúnað en Kanada eða Evrópa.

Japan vill að Trump slái af álagða toll á stál og ál, auk þess að falla frá hótunum um háa tolla á bifeiða-innflutning - auk þess að Japan æskir þess að Bandaríkin felli niður háa verndar-tolla sem þau hafa lengi viðhaft, á léttum trukkum.

--M.ö.o. virðist fátt benda til snöggra samninga.
--Varðandi samninga við ESB, hafa fréttir verið litlar sem engar - þær litlu er hafa borist benda til algerrar pattstöðu í samningum.

Það virðist sem svo, að Japan og ESB - hafni aðferð Trumps, m.ö.o. vilja að Trump felli niður tollhótanir og þegar álagða tolla, ætlist til þess að Bandaríkin veiti eftirgjöf á móti þess fyrir utan - eins og álagðir tollar ásamt hótuðum tollum væru ekki til.

• Ég persónulega efa það verði af samningum - nema Trump taki ákvörðun um stóra eftirgjöf, eiginlega það - að slá hótanirnar af, ásamt þegar álögðum tollum.
• Síðan væri samið út frá þeirri stöðu er til staðar var, við upphaf forsetatíðar hans.

Ég held nefnilega að - valdastaða Bandaríkjanna sé ekki lengur sú sem Trump aldist upp við er hann var yngri - stórar þjóðir úti í heimi hafi í dag aðra valkosti, þær hafi efni á að segja -Nei- eða þæfa málin þangað til að Trump sjálfur, þarf alvarlega að íhuga eftirgjöf eða hugsanlega fá nákvæmlega ekki neitt fram.

 

Niðurstaða

Með vissum hætti virðist mér forsetatíð Trumps mæling á raunverulegum mætti Bandaríkjanna ekki síður en forsetatíð George W. Bush -- Trump hefur þó annan fókus á, America first, en Bush. 

En eins og Bush, virðist mér Trump vera að hnjóta um - takmarkanir valds/áhrifa Bandaríkjanna - þ.e. að hvort tveggja sé ekki eins mikið, og ríkisstjórnin í Washington ímyndar sér.

Mér virðist m.ö.o. að ríkisstjórn Trumps ekki ósvipað ríkisstjórn Bush, sé í ákveðinni - aðlögunar-kreppu, þegar hún rekst á það að heimurinn - sveiflast ekki lengur í takt við vilja eða óskir Bandaríkjanna og hann hugsanlega gerði einhverjum ónefndum árum fyrr.

--Bush ætlaði sér með aðgerðum sínum, að sanna styrk Bandaríkjanna svo eftir væri tekið, en þess í stað sýndi hann fram á veikleika þeirra - að sumt sé þeim um megn.
--Mig grunar, að tilraunir Trumps til þess - að semja aftur, fá fjölda stórra viðskiptaþjóða til að sætta sig við mun lakari viðskiptakjör, séu líklegar að hrasa um svipað vandamál - þ.e. að vald Bandaríkjanna sé takmarkaðra en ráðamenn Hvítahússins halda.

Með öðrum orðum eftir að hafa fylgst með tilraunum Trumps til að semja aftur, virðist mér fleira en færra benda til þess - að roðið á huganlegum samningum verði líklega miklu mun rýrara en Trump og teymið í kringum hann virðist ætla sér.

 

Kv.

Áform ríkisstjórnar Bandaríkjanna um stórfellt aukna vinnslu á olíu og gasi í óvissu - eftir óhagstæðan dómsúrskurð

Eftir að alríkisdómari setti lögbann á yfirlýst áform um olíuboranir á svæðum sem mörg hver voru friðuð gagnvart slíkum framkvæmdum í tíð Obama - virðist sem að ríkisstjórn Bandaríkjanna sé ótímabundið búin að slá þau áform af, þó þeim sé ekki formlega aflýst.
--Virðist a.m.k. fullkomlega óljóst hvort nokkuð verði af þeim!

Trump administration sidelines U.S. offshore drilling plan after court ruling

Trump administration hits pause on offshore oil plans after court ruling

Trump is shelving plans to open virtually all federal waters to offshore drilling

Trump offshore drilling order unlawful, judge rules

Federal judge blocks President Trump's Arctic drilling plans

Trump's Arctic Oil Drilling Edict Blocked by Federal Judge

Eins og sést, virðast hugmyndir ríkisstjórnar Trumps óhemju víðfeðmar!

David Bernhardt -- Þetta kom fram í viðtali við ráðherra innanríkismála, að í kjölfar ákvörðunar alríkisdómara, Sharon Gleason, í Alaska sl. föstudag - að Trump hefði farið út fyrir valdmörk forseta-embættisins, er hann reyndi með - forseta-tilskipun, að fyrirskipa boranir á víðfeðmum svæðum sérstaklega við strendur Alaska, einnig við Atlantshaf - sem höfðu verið tekin formlega af lista yfir svæði, sem koma til greina sem olíuborunarsvæði.

Virðist það úrskurður dómara - að bandaríska þingið, þurfi að afgreiða málið.
En að framkvæmdavaldið eitt og óstutt - hafi ekki nægt valt til að taka slíka ákvörðun.

Hinn bóginn, virðist ríkisstjórn Trumps hafa áfrýjað málinu upp á næsta dómstig, óþekkt hve langan tíma það ferli getur tekið.
--A.m.k. erum við að tala um - ca. hálft ár, en það gæti tekið mun lengri tíma.

Ekki síst er í gangi í Bandaríkjunum - deila um framtíðarsýn landsins!

1. Framtíðarsýn sem Trump hefur haldið á lofti, er hámörkun á vinnslu - eiginlega virðist mér stundum, að Rússland sé viss fyrirmynd í hans augum, a.m.k. að þessu leiti - ég fæ hér reglulega innlit frá fólki sem styður þær hugmyndir, þ.e. að auka sem mest vinnslu á olíu og gasi -- er virðast sjá framtíð Bandaríkjanna, sem olíu- og gasútflutningsland.
   --Sannast sagna, verð ég að segja, mér finnst þeirri framtíðarsýn -- skjóta nokkuð skökku.
2. Hinn bóginn, er það fólk, sem lítur á Bandaríkin frekar sem - framleiðslu-land á iðnvarningi og hátækni-vörum - auðvitað, hugbúnaði. Framleiðslugeirinn og hátæknigeirinn.
   --Þau fyrirtæki eru ekki endilega sammála ofangreindri stefnumörkun, fer þó eftir akkúrat - hvaða framleiðslu-atvinnugrein.

• Ástæður þess, mér virðist þetta -- skökk stefna, a.m.k. hugsanlega.

Er að olía- og gas, eru hráefni!
--Er það virkilega það sem Bandaríkin eiga að stefna að, að vera fyrst og fremst - hráefna-útflytjendur?

Síðan hitt, hnattræn hlýnun af mannavöldum -- en mannkyn, verður að stefna að - minnkun á vinnslu á olíu og gasi, ekki aukningu.

Þarna takast einnig á, sjónarmið kynslóða.
--Eldri kynslóðin, líklegri að styðja sjónarmið um meiri boranir eftir olíu og gasi.
--Meðan yngra fólkið þvert virðist á flokkslínur -en kannanir á skoðunum ungra Repúblikana hafa vakið athygli upp á síðkastið- virðist vaxandi mæli, líta á olíu og gas sem iðnað fortíðar!

• Mig grunar einmitt, að kynslóða-bilið sé stórt í þessari deilu.

Fyrir utan þetta, virðast áform um stóraukna vinnslu í sjó við strendur, mæta andstöðu heimamanna víða við strendur -- sem óttast olíuslys og aðra mengun fylgjandi iðnaðinum.
--Á sama tíma, virðist þeim litlar líkur á að ágóðinn renni til þeirra.

Nú er 2019 - við skulum ekki gera ráð fyrir að Trump, augljóslega nái endurkjöri, þannig að það er algerlega hugsanlegt að áformin um stóraukna strandvinnslu séu runnin í strand.
--Ef ég geri ráð fyrir, að töfin sé ekki ca. hálft ár, heldur meir en ár vegna lagaflækja.

• En ef næsti forseti verður demókrati, vart þarf að efast - áformin verða slegin af.

 

Niðurstaða

Vissulega framleiða Bandaríkin akkúrat núna meiri olíu en nokkur önnur þjóð - þó það þíði einungis það að Bandaríkin framleiða næstum því ca. álíka mikið og þau sjálf nota. Hinn bóginn, er samt innflutningur og útflutningur - vegna þess að ódýrar virðist vera að flytja inn frekar á hinni strönd Bandaríkjanna, og út frá hinni. En nettó þ.e. innflutningur vs. útflutningur, ef maður ímyndar sér að það jafnist út - þá framleiða Bandar. rétt tæplega eigin noktun.

Draumurinn sem Trump vísar til er draumurinn um Bandaríkin sem sjálf sér nóg um olíu og gas, en að auki sem - stórfellt gas og olíuútflutningsland.

Mig grunar persónulega að í reynd sé þessi iðnaður á útleið. En miðað við það að nýlegar kannanir sýna unga Repbúlikana með svipaðar skoðanir á hnattrænni hlýnun og unga Demókrata, þ.e. viðurkennt af báðum hópum, og auki viðurkennt af báðum hópum að það þurfi að skera niður losun.

Þá sé ég ekki að þessi draumsýn sé líkleg til framtíðar. Hún slökkni líklega með Trump.

 

Kv.

Ríkisstjórn Bandaríkjanna - hótar viðskiptaþjóðum Írans refsiaðgerðum, ef þær hætta snarlega ekki viðskiptum við Íran

Ríkisstjórn Donald Trumps hefur ákveðið að afleggja svokallaða - sanction waivers - sem ríkisstjórn Bandaríkjanna, veitti á sl. ári - að því er manni virtist, til þess að tryggja að heims-olíuverð hækkaði ekki verulega!
--En Donald Trump, virtist mér hafa veitt þær undanþágur, er hann varð var við ónánægju meðal eigin kjósenda, er eldsneytisverðlag innan Bandaríkjanna var farið að hækka, í kjölfar hækkana á olíu á heimsmörkuðum, er mörkuðust a.m.k. að einhverju verulegu leiti af ótta markaða um olíuskort, ef Íran yrði þvingað af heimsmörkuðum með olíu.
--Nú hinn bóginn, segir Donald Trump keikur - að hann sé þess fullviss, að aðrar olíuþjóðir séu færar um að tryggja nægt framboð af olíu, svo að það verði ekki stórfelld hækkanabylgja.

US ends sanctions waivers on Iranian oil imports

Mike Pompeo - Any nation or entity interacting with Iran should do its due diligence and er in the side of caution, -- How long we remain on zero depends solely on Iran’s behaviour.

The Trump Administration and our allies are determined to sustain and expand the maximum economic pressure campaign against Iran to end the regime’s destabilising activity threatening the United States, our partners and allies, and security in the Middle East, -- the White House said.

Ekki liggur enn fyrir að sjálfsögðu hvernig stórar viðskiptaþjóðir Íran bregðast við!

Mig grunar að Japan hugsanlega hætti viðskiptum - stærri spurning hvað Indland gerir.
Tyrklansstjórn, sagði aðgerð Washington líkleg til að auka óstöðugleika í Mið-Austurlöndum, og sagði ekki málefni Washington við hvaða þjóðir Tyrkland hefur viðskipti.
--Kína auðvitað, er í áhugaverðri stöðu -- talsmaður stjv. þar sagði viðskipti Kína og Íran, lögmæt.

 

Ég velti því enn fyrir mér hvort Bandaríkin, hugsanlega - þvinga fram bandalag Kína og Írans?

1. Tæknilega getur Kína keypt alla olíu Írana.
2. Á móti, selt vopn en Kína framleiðir í dag vopnabúnað sem er nærri þeim gæðastandard sem Bandaríkin ráða yfir - og auðvitað, Kína er stærsta framleiðslu-hagkerfi heimsins í dag, þaðan er sannarlega að fá mjög mikla breidd varnings.
   --Þannig, lokuð viðskipti Kína og Írans, væru mjög - möguleg.
   --Ég mundi reikna með, gjaldmiðils-skipta-samningi, þannig að viðskiptin gætu farið fram með óþvinguðum hætti.
3. Til viðbótar, mætti hugsa sér að löndin færu í - hernaðar-bandalag, þannig að kínverskar flotastöðvar spryttu upp við Persaflóa á strandlengju Írans, beint andspænis herstöðvum Bandaríkjanna!

Ef allt þetta yrði, væri það stærsta umbylting á völdum innan Mið-Austurlanda, síðan Bretland samdi við Bandaríkin kringum 1950 um yfirtöku Bandaríkjanna á stöðvum þeim sem Bretar höfðu fyrst - reist við Persaflóa.

Kína yrði allt í einu, næstum eins valdamikið í Mið-Austurlöndum og Bandaríkin.

Þó Rússland sé auðvitað einnig á svæðinu, gæti það ekki - keppt við Kína, ef af slíkum samningum milli Írans og Kína mundi verða.
--Þá yrði Rússland, allt í einu að -- varaskeifu fyrir Íran, Kína - megin-bandamaður.

Það mundi verulega veikja stöðu Rússlands - lönd sem í dag, eru að ræða við Rússa, mundu ræða við Kína þess í stað.
--Kína kæmi þá í stað Rússlands.

• Það væru ekki bara Bandaríkin sem töpuðu á þessu.
• Rússland, einnig!

 

Niðurstaða

Mínar vangaveltur um hugsanlegt bandalag Írans og Kína, eru gamlar - en ég hef nefnt þær reglulega nú í nokkur ár. Mér virðist ljóst, að Íran er í reynd ekki - áhugasamt.
--Líklega hefur Íran valið Rússland, einfaldlega vegna þess - Rússland er veikara land.
Vandamálið fyrir Íran, er að allsherjar bandalag við Kína, gerði Íran að - leppi Kína.
Meðan, að vegna þess að Rússland er ekki eins sterkt ríki, er ekki hætta á því að það bandalag ógni sjálfstæði Írans.

Hinn bóginn, ef Bandaríkin - kyrfilega loka á alla möguleika Íran, fækka þeim niður í 2:

1. Alger uppgjöf gagnvart Bandaríkjunum, m.ö.o. nokkurs konar leppríkis samband við Bandaríkin - en krafa Bandar. er ekki neitt minni en sú, að Íran afsali sér öllu þeim ávinningi valdalega séð sem Íran hefur áunnið sér sl. 30 ár.
   --Íran yrði kyrfilega sett á sinn stað!
2. Þá gæti allt í einu, leppríkis-bandalag við Kína - litið út sem skárri kosturinn af slæmum.

Slíkt gerist að sjálfsögðu ekki strax. Vegna þess, að Íran vill í reynd - verja sitt sjálfstæði, þ.e. vill hvorkri verða leppur Bandar. né Kína -- þá mun Íran fyrst gera sitt ítrasta til að sprikla, undir nú síversnandi efnahags-ástandi.

Það sem Bandaríkin klárlega vonast eftir, er að það mundi leiðast fram - einhvers konar, innan-lands uppreisn í Íran. Auðvitað, vegna versnandi kjara fólks.

Hinn bóginn, er augljóslega mögulegt svar við þeim vanda - bandalag við Kína.
En ég mundi reikna með því, að Kína gæti tryggt Íran - fjármagn, þar með - fjárfestingar.

• M.ö.o. gæti sú óánægjubylgja sem bandaríkjastjórn vonast til að kalla fram meðal íranska almennings - sem sannarlega mundi í samhengi því sem bandaríkjastjórn ætlar sér að framkalla - leiða til alvarlegrar innan-landskreppu fyrir Teheran; þvingað fram næga örvæntingu stjórnarinnar í Íran -- til að leiða það fram, að þau velji þann kost, að falla í faðm Kína.
  --En þaðan í frá, yrði væntanlega ekki aftur snúið fyrir Íran.

Fólk getur tjáð sig um það hvort því virðist þessi sviðsmynd geta gengið eftir!

 

Kv.

Slapp Trump með skrekkinn eftir allt saman, í tengslum við Mullers rannsókn?

Á vef Financial Times er áhugaverð frétt, þ.s. birt eru stuttir úrdrættir úr skjalinu umrædda sem fjölmiðlar hafa fengið að sjá - nánar tiltekið, skjal þ.s. eru eyður þ.s. finna má gögn sem metin eru, þurfa leynd af ímsum ástæðum.

Mueller report: Here are the key revelations

 

Eitt af merkilegustu tilvikunum, var fundur sem haldin var í Trump turni 2015!

The Office concluded that, in light of the government’s substantial burden of proof on issues of intent (knowing and wilful), and the difficulty of establishing the value of the offered information, criminal charges would not meet the Justice Manual standard that the admissible evidence will probably be sufficient to obtain and sustain a conviction.

1. Niðurstaðan af því, af hverju Donald Trump yngri, Jared Kushner, voru ekki ákærðir formlega -- virðist ekki að þeir hafi ekki verið sterklega grunaðir.
2. Heldur það að þau gömlu bandarísku lög, sem banna erlendum ríkisborgurum að gera tilraun til að hafa áhrif á bandarískar kosninga-niðurstöður; virðast krefjast þess - að það sé sannað, að í tilviki vitorðsmanna - að þeim  hafi verið kunnugt, að gerningur væri ólöglegur.
   --Þetta er svona ca. svipað, að ef aðili gæti sagt við lögreglumann, ef viðkomandi er tekinn á 150km. hraða, að þ.s. var ekkert skilti í augsýn - gætu lögreglumenn ekki sannað, að honum hafi verið kunnugt að ekki mætti aka á 150 á þjóðvegum á Íslandi.
   **Hinn bóginn, eru umrædd bandarísk lög afar gömul, og afar sjaldan beitt.
   **Þannig, að þ.e. alveg hugsanlegt, menn gætu hnotið um þau, án þess að hafa frétt af tilvist þeirra.

Hinn bóginn, ef maður hefur dómsmál gegn Manfort í huga, þ.s. hann er m.a. ákærður fyrir að hafa ekki sagt bandarískum stjórnvöldum frá því - að hann væri lobbýisti fyrir erlenda ríkisstjórn.
--Þá, hikuðu bandar. stjv. ekki að beita gömlum lögum, sem líklega margir vita ekki einu sinni að væru til.
**Hinn bóginn, virðist ekki í texta þeirra laga - krafist þess að sannað sé að ákærður einstaklingur, hafi vitað að sá væri að brjóta lög.

• Höfum í huga, almenn regla réttar-ríkja, er að gera ráð fyrir því þegnar - þekki lögin, m.ö.o. þekkingarleysi er almennt ekki talin vörn.
  --Eftir allt saman, lögin öll til á prenti eða tölvutæku formi sem aðgengilegt er í gegnum netið.

1. Eins og ég skil málið -- þá sleppur Don Jr. og Kushner, vegna þess að nánast er ekki hægt að sanna - að viðkomandi hafi verið kunnugt fyrirfram þau lög sem gera það ólöglegt þau hugsanlegu kaup á -dirt- á Hillary Clinton frá rússn. lögfræðingi.
   --Fyrst að þau lög, leggja á þá sönnunarbyrði, að ákærandi verði að sanna að viðkomandi hafi vitað að sá væri að fremja lögbrot.
2. Þegar kemur að -- forsetanum sjálfum, þá fundust engar sannanir um vitneskju hans fyrirfram í því tilviki.
   --Eðlilega er þá ekki hægt að álykta nokkuð um það, hvort hann vissi eða ekki.

Hafið í huga - að í E-mail máli Hillary Clinton, var niðurstaða sú er Director Comey kynnti 2016 ekki ósvipuð - að líkur á velheppnaðri saksókn væru það litlar, að mat FBI væri að leggja ekki til að dómsmál væri hafið.

• Þannig, mér virðist að það megi klárlega segja, að Don Jr. og Kushner hafi sloppið með skrekkinn.

Hinn bóginn, virðist það fullkomlega óljóst hvort forsetinn sjálfur vissi nokkuð fyrirfram um þetta tiltekna mál -- þannig, að sleppa með skrekkinn, væri of sterk ályktun í hans tilviki um þetta tiltekna mál.

 

Obstruction of justice -- hvort Trump var að leitast við að hindra rannsókn

Niðurstaðan af því, virðist hreinlega svo -- Trump sleppi með skrekkinn!
--Málið virðist að Trump hafi við og við veitt fyrirmæli, sem ef hefðu verið framkvæmd.
--Hinn bóginn, hafi í öllum tilvikum - fyrirmælum forseta ekki verið framfylgt.
Það megi hártoga, Trump hafi ætlað sér að - hindra framgang réttvísinnar, en óhlýðni undirmanna hafi leitt til þess - að ekkert af því var raunverulega framkvæmt.

The President’s efforts to influence the investigation were mostly unsuccessful, but that is largely because the persons who surrounded the President declined to carry out orders or accede to his requests. Comey did not end the investigation of Flynn, which ultimately resulted in Flynn’s prosecution and conviction for lying to the FBI. McGahn did not tell the Acting Attorney General that the Special Counsel must be removed, but was instead prepared to resign over the President’s order. Lewandowski and Dearborn did not deliver the President’s message to Sessions that he should confine the Russia investigation to future election meddling only. And McGahn refused to recede from his recollections about events surrounding the President’s direction to have the Special Counsel removed, despite the President’s multiple demands that he do so. Consistent with that pattern, the evidence we obtained would not support potential obstruction charges against the President’s aides and associates beyond those already filed.

--T.d. í dæmi Flynns - væri líklega ómögulegt að sanna, sbr. orð á móti orði, að Donald Trump hafi sagt Flynn að ljúga að FBI. Flynn hafi aftur á móti, setið í súpunni.

Mér virðist sanngjarnt að túlka málið svo að forsetinn sleppi með skrekkinn í því tilviki.

 

Spurning um vitneskju Trumps varðandi fræga leka á WikiLeaks vefnum!

Þetta er talið fullsannað að hafi verið lekið til WikiLeaks af aðilum á vegum rússn. stjv.
Hinn bóginn, hafi Muller ekki tekist að sína fram á það - þó framboð Trumps hafi náttúrulega vitað um lekana, grætt á þeim - þeir hafi grunað að framboð Trumps væri að hagnast á lekum sem þá þegar voru taldir líklega koma frá rússn. leyniþjónustunni.
--Þá sé ekki gögn finnanleg sem sýna fram á að framboð Trumps, hafi haft í nokkru samvinnu við hina rússn. aðila, þegar kom að þeim tilraunum til að hafa áhrif á bandar. kosningahegðan.

Deputy campaign manager Rick Gates said that Manafort was getting pressure about [redacted] information and that Manafort instructed Gates [redacted] status updates on upcoming releases. Around the same time, Gates was with Trump on a trip to an airport [redacted], and shortly after the call ended, Trump told Gates that more releases of damaging information would be coming. [Redacted] were discussed within the Campaign, and in the summer of 2016, the Campaign was planning a communications strategy based on the possible release of Clinton emails by WikiLeaks.

Það komu greinilega tilvik, að framboðið virtist vita - að nýrra leka væri að vænta.

Rétt að nefna, að Roger Stone - sem virðist hafa verið milli-göngumaður gagnvart WikiLeaks, hefur verið ákærður og veit ekki betur - verji sitt mál fyrir dómi.
--Hinn bóginn, hefur hann hingað til þverneitað, að blanda Trump inn í málið af sinni hálfu.

Hugsanlega er það alger neitun Stone - að opna sig um málið, sem blokkeri tilraunir til að sýna fram á -- meint tengsl eða collusion.

 

 

Niðurstaða

Eins og ég skil málið, þá virðist mér niðurstaðan vera í þá átt - að rannsóknin hafi haft sterkar rökstuddar grunsemdir í Trump turns málinu - einnig í tengslum við hugsanlega collusion við rússneska aðila; en ekkert sé hægt að sanna.
Varðandi tilraunir til að hindra framgang réttvísinnar, virðist Trump raunverulega í nokkur skipti hafa gert slíkar tilraunir - en óhlýðni undirmanna hafi ónýtt þær allar.

--Það má einhverju leiti líkja þessu við niðurstöðu FBI varðandi e-mail mál Hillary Clinton á þann veg, að leki á leyndar-gögnum hafi verið metinn sennilegur, en ekki hafi tekist að sannað að svo illa hafi farið.

Þess vegna að sögn Comey var ekki lögð fram af hálfu FBI ráðlegging um ákæru.
Í báðum málum, þ.e. e-mail málum Clinton og rannsókn á málum tengd framboði Trumps, virðist mér að næg rök hafi verið fyrir rannsókn - m.ö.o. í hvorugt skipti sé rannsókn, klárlega tilhæfulaus - þar af leiðandi ekki heldur sennilegt að rannsókn sé pólitískt sprottinn.

--Ég á von á því, einhverjir verða þessu ósammála!

• Mér virðist að málum Trump sé lokið - eins og málum Hillary Clinton.

Rökstuddar grunsemdir einar sér duga ekki til ákæru, sem er eðlilegt fullkomlega.
Donald Trump forseti virðist því skv. þessu raunverulega líklega laus allra þeirra mála!

 

Kv.

Kim Jong Un leiðtogi Norður Kóreu - gefur Donald Trump frest til ársloka til að koma fram með, ásættanleg samningsmarkmið!

Sá þetta á vef Reuters, yfirlýsing beint af vörum Kim Jong Un:

North Korea's Kim Jong Un gives U.S. to year-end to become more flexible

1. It is essential for the U.S. to quit its current calculation method and approach us with a new one,
2. The Hanoi summit ...aroused a strong question if we were right in taking the steps with strategic decision and bold resolution, and evoked vigilance as to the U.S.’ true willingness to improve its relations with the DPRK,
3. If it (the United States) keeps thinking that way, it will never be able to move the DPRK even a knuckle, nor gain any interests no matter how many times it may sit for talks with the DPRK,
4. We will wait for a bold decision from the U.S. with patience till the end of this year but I think it will definitely be difficult to get such a good opportunity as the previous summit,

DPRK - þíðir Democratic Republic North Korea - m.ö.o. Alþýðulýðveldið Norður-Kórea.
--Kommúnistaríkin, nefndu sig alltaf - alþýðulýðveldi, þó öll þróuðust þau yfir í það ástand, að vera stjórnað af mjög þröngum hóp, er varð gjarnan að ofsaauðugri elítu.
--Það þíddi auðvitað, að þau ríki voru ekkert sérlega - alþýðleg. 
Það á auðvitað ekki heldur við Norður-Kóreu, sem beinlínis hefur - valdafjölskyldu.

Sjá einnig:  Kim Jong-un calls for ‘bold decision’ from US by end of year

 

Í orðum Kim Jong Un virðast mér felast augljósar hótanir!

En í orðum hans skv. fjölmiðlum, virðist hann hafa kvartað yfir því, sem hann kallaði - stöðugar ógnanir og fjandskap ríkisstjórnar Bandaríkjanna, þó sú ríkisstjórn óskaði eftir samningum.

Hann kvartar yfir refsiaðgerðum, sem í engu hafa verið mildaðar. 
Og hann kvartar yfir prófunum, á nýjum - gagnflaugum á Kóreuskaga, sem hann segir brot á loforði, um engar - heræfingar.

Hann virðist hóta því ef Bandaríkin láta ekki af - ógnandi framkomu sinni - eins og hann virðist kalla það, að taka að nýju upp prófanir á kjarnorku-sprengjum og eldflaugum ætlað að bera kjarnorkuvopn.

• Bandaríkin, hafa fram til loka þessa árs - til að sjá að sér!

 

Niðurstaða

Eins og ég skil málið, þá hefur Kim Jong Un það alls ekki í hyggju, að gefa nokkuð verulega eftir. Mér hefur allan tímann virst afar ósennilegt, að Kim samþykkti hugmyndir Pompeo og Bolton, um algera kjarnorku-afvopnun. Af núverandi viðbrögðum Kims, virðist ljóst - að hugmyndir þær sem Pompeo setti fram 2017 um algera afvopnun, virðist vera hent út af borðinu af hálfu Kim Jong Un.
--Augljós hótun að mér virðist af hálfu Kim, að snúa til baka til ástandsins 2017, segir mér að Kim kjósi frekar að snúa til baka til spennu-ástandsins það ár, en að samþykkja kröfur þær sem hingað til Bandaríkjastjórn núverandi heldur sig við.

Fljótt á litið virðist mér þetta ekki benda til þess, að Trump takist að krækja í - Nóbelinn eftir allt saman!
--2017 hótaði Trump hugsanlegri beitingu kjarnorkuvopna gegn Norður-Kóreu, en nú virðist augljóst Trump sé fyrst og fremst að horfa til nk. forsetakosninga.

Kannski hefur Kim Jong Un - ályktað, hann þurfi ekki lengur á þessu samningaferli að halda. Trump, starandi á nk. kosningar - muni ekki taka áhættu á því að starta nýju stóru stríði.
--Kim m.ö.o. hafi tekist það sem kannski var hans eiginlega ætlunarverk, að þæfa málið þar til hann væri - laus við Trump. En það getur hugsanlega verið veðmál Kims, að hann sé þegar búinn að sjá við Trump.
--Kim virðist þó bjóða upp á hugsanlegan 3-ja leiðtogafund, ef Donald Trump fellst á hans skilyrði.

 

Kv.