Venezúela getur ekki lengur staðið við gerða samninga um olíusölu

Þessar fréttir ollu nokkrum óróa á olíumörkuðum sem leiddi til frekari verðhækkana: Oil gains on Venezuela export cuts. Vandi olíuframleiðslu Venezúela er í sjálfu sér ekki flókinn - þ.e. margra ára löng undirfjárfesting í viðhaldi og endurnýjun búnaðar, það virðist eiga við búnað allt frá borun - yfir í eimingu olíu - yfir í hafnaraðstöðu. Við þetta bætist nýrri vandi, flótti starfsmanna sem leiði til skorts á hæfu fólki til að sinna vandamálum tengdum búnaði ríkisolíufélagsins.

Síðan til að toppa þetta allt, varð ríkisolíufélag Venezúela nýverið fyrir alvarlegum skakkaföllum: Venezuela's PDVSA raises prospect of force majeure on oil exports

1. "The state-owned firm in April had so little oil it failed to deliver almost all of the crude it promised to its U.S. refining unit, Citgo Petroleum, under a 273,000-bpd contract, the documents show."
2. Venezuela’s exports of crude declined 28 percent in the first four months of 2018 to 1.19 million bpd compared with 1.65 million bpd in the same period last year, according to Reuters trade flows data.
3. "Aggravating its export problems, Conoco last month started seizing PD VSA’s terminals, oil inventories and cargoes in the Caribbean to enforce a $2 billion arbitration award in a dispute over the socialist government’s nationalization of the U.S. oil producer’s Venezuela assets."

Það er sem sagt farið að gerast sem ég átti von á, að á enda mundu fyrirtæki sem Venezúela skuldar fé -- ganga að eignum ríkisolíufélagsins utan Venezúela!

Nick Cunningham: Venezuela’s Oil Meltdown Defies Belief. Telur að yfirtaka Conoco á höfnum fyrir olíuskip í eigu ríkisolíufélags Venezúela á eyjum í Karabíska hafinu, alvarlegt reiðarslag fyrir ríkisolíufélag Venzeúela.

Það sé vegna hins slæma ástand olíuhafna í Venezúela sjálfu - ríkisolíufélagið hafi reitt sig í vaxandi mæli á hafnirnar í þess eigu utan landamæra Venezúela.

En nú blasi það ástand við, að ríkisolíufélagið geti einfaldlega ekki sinnt þeirri skipatraffík - vegna hrikalegs ástands olíuhafna landsins, sem á að taka við þeirri olíu sem ríkisolíufélagið er skuldbundið að selja.

Óafgreidd skip bíði nú í röðum er fara stækkandi!

"There were more than 70 tankers off the coast of Venezuela on Tuesday, according to Thomson Reuters vessel tracking data."

Í örvæntingu beiti nú ríkisolíufélagið hótunum - heimtar nú að erlendir kaupendur mæti með skip sem búin séu til að dæla sín á milli -- væntanlega svo eitt skip geti legið við höfn, síðan skip hlið við hlið - dælt sín á milli.

Væntanlega vegna þess, að afhendingarbúnaðurinn -- virkar einungis á hluta vinnslusvæðis hafnarinnar sem á að nota.
--Annars verði því lýst yfir formlega að ríkisfélagið sé ekki fært um að standa við samninga.

 

Niðurstaða

Þessar fréttir virðast staðfesta að endanlegt hrun Venezúela geti vart verið langt inn í framtíðinni -- en sala á olíu sé nánast einu gjaldeyristekjurnar sem ríkisstjórnin á eftir. Vegna gríðarlegrar óstjórnar almennt, þarf land sem ráði yfir gjöfulu ræktarlandi í hagstæðu loftslagi, að flytja inn mat - hungursneyð er til staðar í landinu, en það sé ekki unnt að kalla ástandið annað. Börn séu þegar farin að látast úr hungri fréttir hafa heyrst um. Þegar fyrir tveim árum síðan, lágu fyrir gögn um að meira en 2/3 landsmanna hefði lést vegna skorts á aðgengi að nægum mat. Ástandið hafi klárlega versnað síðan.
--Það geti ekki annað en versnað hratt nú þegar olíusala landsins sé í frjálsu falli.

Meðan heldur Nicolas Maduro áfram að haga sér eins og hann sé staddur inni í sýndarveruleika. Ætlar að láta endurkjósa sig til forseta, sem virðist nánast öruggt að verði - enda stjórnar flokkurinn hans þeim stofnunum sem hafa með að gera allt eftirlit og úrskurðarvald um það hvort kosningar eru réttmætar. Það verði engin vandræði að bæta við kjörgögnum, í trausti þess að hans fólk úrskurði samt útkomuna lögmæta.

Mér virðist allt benda til að Venezúela sé á leið í það allra versta ástand sem ég hef óttast, þ.e. að lögleysa taki yfir sífellt stærri landsvæði eftir því sem ríkið missi getu til að greiða nauðsynlegu fólki laun -- ég í þessu tilviki meina, her og lögreglu.
--Líklega verði fyrir rest stjórnleysi það alvarlegt, að nágrannalönd neyðist til að senda herlið inn fyrir landamæri, til að takmarka stjórnleysið nærri eigin landamærum, og kannski til að halda uppi flóttamannabúðum Venezúealamegin landamæra.

 

Kv.

Skrúfan um lögfræðing Trumps herðist

Þetta mál þarfnast smá útskýringar, en það má vera að einhverjir hafi gleymt leit sem fór fram á skrifstofu Michel Cohen - eins lögfræðinga Donalds Trumps - í New York. Þetta var gert skv. beiðni Roberts Mueller sérstaks saksóknara sem hefur rannsakað mál tengd framboði Donalds Trumps þ.e. nánar tiltekið tengsl þess við aðila tengdum stjórnvöldum Rússlands.

Síðan sú leit fór fram á skrifstofu Cohens, hefur skrifstofa héraðs saksóknara á svokölluðu suður svæði í New York haft gögnin sem tekin voru lögtaki af skrifstofu Cohen. Hefur Cohen lagt sig í líma við að beita lagaklækjum til þess að fá gögnin lýst - óaðgengileg fyrir dómsrannsókn eða hugsanlega dómsmeðferð.

Fyrir nokkru síðan, var dómari skipaður til að fara yfir gögnin - sem hlutlaus aðili.
Hefur sú yfirferð nú skilað niðurstöðu: Few documents seized from Michael Cohen deemed privileged in first review. 

Tilgangur þeirrar yfirferðar var að skoða hvaða gögn teldust óaðgengileg eða m.ö.o. "priviledged."

1. "Barbara Jones, the court-appointed special master reviewing the documents, said in the filing in Manhattan federal court that out of 291,770 items found on two phones and an iPad, she agreed with lawyers for Cohen, Trump or the Trump Organization that 148 were privileged."
2. "Jones said that out of 639 items found in eight boxes of hard-copy materials, she agreed that 14 were privileged."

Þetta er líklega ósigur fyrir Cohen því skv. þessu, má nú væntanlega líta yfir restina af gögnunum, þ.e. meginþorra þeirra og meta hvort þar leynast vísbendingar eða sannanir um glæpsamlegt atferli hugsanlegt.

Mueller hefur ekki enn fengið að skoða þau gögn, meðan að deilan um það hvaða gögn ættu að teljast óaðgengileg og hver ekki hafði ekki enn verið leyst -- en eftir úrskurð Jones dómara, má reikna fastlega með því að formleg rannsókn á gögnunum hefjist fljótlega.

1. Rétt að benda á, að Mueller gat ekki sjálfur formlega farið fram á lögtak á skrifstofu Cohens.
2. Mueller þurfti að fá formlega heimild frá aðstoðar dómsmálaráðherra Bandar. sem hann fékk, síðan þurfti hann að sannfæra héraðs saksóknara í suður svæði New York, að sjálfur fara fram á lögtakið - þ.e. dómsúrskurð þar um.
3. Greinilega tókst Mueller að vera nægilega sannfærandi gagnvart héraðs saksóknaranum, þó sá hafi verið skipaður af Donald Trump - áhugaverður punktur, og því greinilega ekki einhver Demókrati. Og sá ágæti maður fór til svæðisdómara og sannfærði þann dómara um að veita úrskurð um ofangreinda leitarheimild, ásamt heimild um lögtak á gögnum.
4. Síðan leitin fór fram og hald var lagt á ofangreind gögn, hefur deila staðið um þau við Cohen -- þeirri deilu er nú lokið, og væntanlega getur Cohen ekki frekar hindrað aðgengi Muellers að þeim gögnum.

--Sú ástæða sem við höfum til að ætla að gögnin séu áhugaverð, er einmitt það að Mueller tókst að sannfæra Repúblikana sem Trump skipaði - að óska eftir leitarheimild á skrifsotfu Cohen.
--En til þess þurfti Mueller að sannfæra hérað saksóknarann, að gögnin líklega innihéldu vísbendingar eða sannanir um glæpsamlegt athæfi.

Hvaða athæfi akkúrat vitum við ekki. En vitað er að Cohen gerði eitt og annað fyrir Trump, eins og t.d. að borga fyrrum klámmyndastjörnu fyrir að halda kjafti um samskipi hennar við Trump. Það sé þó ekki sérdeilis sennilegt, að Mueller hafi verið að leita upplýsinga um það mál!

 

Niðurstaða

Nú þegar nálgast að Mueller fái að rannsaka gögnin sem tekin voru á skrifstofu Micheal Cohens í New York, þá má vera að ástæða sé að ætla áhugaverðra tíðinda!
En mig grunar að það sé ekki tilviljun, að Donald Trump hafi líst því yfir - sama dag, að hann hafi heimild til að veita sjálfum sér náðun: Trump claims ‘absolute right’ to pardon himself. 
--Vísbending að mínu viti um hugsanlegan persónulegan ótta.
--Enda er í gögnunum örugglega að finna persónuleg samskipti Cohens við Donald Trump.
En þetta voru einmitt gögn um samskipti við skjólstæðinga, sem útskýrði af hverju Mueller þurfti að hafa þetta mikið fyrir því að komast yfir þau gögn!

 

Kv.

 

 

 

G

M

T

 

Detect languageAfrikaansAlbanianArabicArmenianAzerbaijaniBasqueBelarusianBengaliBosnianBulgarianCatalanCebuanoChichewaChinese (Simplified)Chinese (Traditional)CroatianCzechDanishDutchEnglishEsperantoEstonianFilipinoFinnishFrenchGalicianGeorgianGermanGreekGujaratiHaitian CreoleHausaHebrewHindiHmongHungarianIcelandicIgboIndonesianIrishItalianJapaneseJavaneseKannadaKazakhKhmerKoreanLaoLatinLatvianLithuanianMacedonianMalagasyMalayMalayalamMalteseMaoriMarathiMongolianMyanmar (Burmese)NepaliNorwegianPersianPolishPortuguesePunjabiRomanianRussianSerbianSesothoSinhalaSlovakSlovenianSomaliSpanishSundaneseSwahiliSwedishTajikTamilTeluguThaiTurkishUkrainianUrduUzbekVietnameseWelshYiddishYorubaZulu

AfrikaansAlbanianArabicArmenianAzerbaijaniBasqueBelarusianBengaliBosnianBulgarianCatalanCebuanoChichewaChinese (Simplified)Chinese (Traditional)CroatianCzechDanishDutchEnglishEsperantoEstonianFilipinoFinnishFrenchGalicianGeorgianGermanGreekGujaratiHaitian CreoleHausaHebrewHindiHmongHungarianIcelandicIgboIndonesianIrishItalianJapaneseJavaneseKannadaKazakhKhmerKoreanLaoLatinLatvianLithuanianMacedonianMalagasyMalayMalayalamMalteseMaoriMarathiMongolianMyanmar (Burmese)NepaliNorwegianPersianPolishPortuguesePunjabiRomanianRussianSerbianSesothoSinhalaSlovakSlovenianSomaliSpanishSundaneseSwahiliSwedishTajikTamilTeluguThaiTurkishUkrainianUrduUzbekVietnameseWelshYiddishYorubaZulu

 

 

 

Text-to-speech function is limited to 200 characters

 

Options : History : Feedback : Donate

Close

Spurning hvort samkomulag við Norður-Kóreu er sennilegt

Á sunnudag áréttaði varnarmálaráðherra Bandaríkjanna, James Mattis, að stefna ríkisstjórnarinnar væri -- staðfest, óafturkræf skref í átt að kjarnorkuvopna-afvæðingu. Áður en til greina mundi koma að gefa í nokkru eftir í refsiaðgerðum gagnvart NK.

Mattis: "We will continue to implement all UN Security Council resolutions on North Korea,...North Korea will receive relief only when it demonstrates verifiable and irreversible steps to de-nuclearisation."

Manni virðist afar ólíklegt að NK samþykki slíka afarkosti.

Relief for North Korea only after clear, irreversible steps to denuclearization: Mattis

US pledges total North Korean de-nuclearisation

 

Höfum í huga að nýleg uppsögn Donalds Trump á kjarnorkusamningnum við Íran hlýtur að hafa einhver áhrif á stjórnendur NK!

Mér virðist það ítrekað einkenni ríkisstjórnar Donalds Trumps - framsetning krafna er virðast víðsfjarri því sem sennilegt sé að mótaðilinn eða mótaðilar við samningaborðið séu líklegir til að samþykkja.

Sumir halda því fram, þarna fari samningatækni - að setja fram mun stífari kröfur en viðkomandi telur líklegt að ná fram, í von um að það skili meiri eftirgjöf mótaðilans en annars muni vera líkleg niðurstaða.
--Þetta virðist vinsæl kenning sérstaklega meðal stuðningsmanna ríkisstj. Bandar.

Hinn bóginn, hafandi í huga hver "consistent" þessi framsetning virðist vera - mætti allt eins túlka það svo, að ríkisstjórn Bandaríkjanna núverandi, einfaldlega hafi óraunhæfar væntingar um það - hver raunveruleg áhrif Bandaríkjanna séu, og því líkleg geta þeirra til að knýja fram niðurstöðu í samræmi við sinn vilja!

• Ég er eiginlega í vaxandi mæli farinn að hallast að seinni túlkuninni.

Höfum t.d. í huga samninga við Kanada og Mexíkó - þar sem Bandaríkin enn halda frast í kröfu um að NAFTA samningurinn hefði endurskoðunarákvæði er virkaði þannig, að fimmta hvert ár yrðu aðildarþjóðir NAFTA að samþykkja að samkomulagið gilti áfram -- annars félli það sjálfkafa niður.
--Algerlega augljóst er, að ekkert fyrirtæki mundi fjárfesta á grunni NAFTA ef slíkt ákvæði væri sett inn, og vitað er að samningamenn Kanada og Mexíkó hafa þverneitað að íhuga endurskoðunarákvæði er virkaði með þessum hætti.
--Þó kom það fram í sl. viku, að Washington stendur fast við þá kröfu, þó það jafngildi eyðileggingu NAFTA - að klárlega sé engin von um að Mexíkó og Kanada, samþykki slíkt.

--Þetta er fyrsta deilan sem ríkisstjórn Trumps hóf
--Að hún sé enn föst á þessum punkti, er bendi til mjög mikillar stífni.

Ég á erfitt með að trúa því að svo ósanngjörnu ákvæði sé haldið svo lengi til streytu, nema að Washington haldi að það sé mögulegt að knýja það fram!
--Það mætti einmitt túlka tolla á stál 25% og ál 10% sem gilda einnig fyrir NAFTA lönd, sem í og með tilraun Washington, til að beita Mexíkó og Kanada frekari þrýstingi.
--Í þeirri von, að það sé hægt að knýja löndin tvö til að ganga að vilja Washington, með stigvaxandi þrýstingi.

1. M.ö.o. virðist mér aðferðafræði ríkisstjórnar Bandaríkjanna benda til þess.
2. Að núverandi landstjórnendur Bandaríkjanna - trúi því að unnt sé að ná slíkum einhliða kröfum fram, ef nægum þrýstingi sé beitt.

Sem sagt, að það geti verið að ríkisstjórnin virkilega trúi því að það sé unnt að knýja NK til fullkominnar uppgjafar -- án þess að NK hafi nokkra tryggingu fyrir því nema óskuldbundið loforð að í staðinn fengi NK eftirgjöf refsiaðgerða.

En væntanlega mundi ríkisstjórn Bandaríkjanna gefa sér nokkurn tíma til þess að ganga úr skugga um það, að sú uppgjöf væri í raun og veru -- í samræmi við þær kröfur. Sem gæti þítt jafnvel þó að staðið væri við eftirgjöf refsiaðgerða, gæti það tekið marga mánuði jafnvel meira en ár fyrir eftirlitsmenn að skrifa upp á að verkinu væri fullu lokið.

1. En hvernig gæti NK treyst því, að Bandaríkin stæðu við sína hlið?
2. Eftir að NK væri búin að eyðileggja öll sína kjarnavopn, eldflaugar sem og öll tæki til smíði kjarnavopna og eldflauga?
3. Augljóslega væri það margra ára verk að endurreisa bæði prógrömminn - kostaði mjög mikið fjármagn og fyrirhöfn aftur, ef það mundi koma í ljós að Bandaríkin stæðu ekki við sína hlið.

M.ö.o. á ég erfitt með að koma auga á að NK sé sennileg að ganga að þessum kostum.
Þó Bandaríkin hafli þessum kröfum stíft fram, tja - eins og þeir hafa nú í rúmt ár haldið fram stífum kröfum frammi gagnvart Mexíkó og Kanada, án þess að það bóli á uppgjöf þeirra landa.

Afleiðingarnar eru auðvitað aðrar sem NK getur hugsanlega vænst.
Enda eftir allt saman, ef NK mundi ganga að þessum kröfum -- mundi áhættan af hernaðarárás á NK af hálfu Bandaríkjanna minnka mjög stórfellt.

• Einhver gæti bent á, að slík fyrirfram eftirgjöf gæti einmitt leitt til slíks.

Ég er ekki að segja að stjórn NK eigi nokkra samúð skilið, enda ógnarstjórn er hefur í gegnum áratugi stjórnartíðar sinnar leitt til ótímabærs dauða sennilega yfir milljón eigin íbúa - þó núverandi landstjórnandi virðist nokkuð hafa slakað á miðað við forfeður Kim Jong Un, þá hafi landið lengi virkað sem nokkurs konar fangelsi fyrir landsmenn.

--Hinn bóginn, þó það sé svo að landstjórnin eigi enga samúð skilið.
--Þá ef menn ætla að semja yfirhöfuð við slíka landstjórnendur hvort sem er, þá vart komast þeir hjá því að íhuga hverjir hagsmunir slíkra landstjórnenda séu.
--Þ.e. ef menn eru í alvörunni að leita niðurstöðu við samningaborð.

 

Niðurstaða

Mér virðist margt benda til þess að líkur á samkomulagi við Norður Kóreu fari þverrandi. Eins og virðist mega m.a. sjá á stöðu samninga við Kanada og Mexíkó - er enn virðast fastir nokkurn veginn á sömu punktunum. Þá virðist mér kröfur ríkisstjórnar Bandaríkjanna gagnvart öðrum löndum - hvort sem í hlut eiga deilur við Íran eða NK, eða viðskiptadeilur. Benda til þess að núverandi ríkisstjórn Bandaríkjanna hafi óraunhæfar væntingar um möguleika Bandaríkjanna til að beita stigvaxandi hótunum - til að knýja vilja sinn fram.

Eins og að núverandi ríkisstjórn átti sig ekki á því, að áhrif Bandaríkjanna eru ekki þau sömu og t.d. fyrir 30 árum.

 

Kv.

Mexíkó og Kanada svara tollum Trumps með - tollum á móti. Enn beðið eftir formlegum viðbrögðum ESB landa við tollum Trumps

Það er áhugavert að Kanada og Mexíkó séu fyrst til að svara. En kenning a.m.k. sumra er sú, að þau lönd séu það háð Bandaríkjunum að þau eigi nánast enga von í alvöru viðskiptadeilu við Bandaríkin. Hinn bóginn er rétt að benda á, á móti - að þau lönd hafa sitt eigið stolt.

1. Rryfjum upp hvernig Ísland brást við löndunarbanni Breta í þorskastríðunum.
2. Gáfust við upp? Nei, alls ekki! 

--Þó var það löndunarbann ákaflega efnahagslega skaðlegt fyrir Ísland. En Íslendingar litu svo á að þeir væru að berjast fyrir sinni framtíð.
--Það má alveg velta því fyrir sér, hvort Kanada og Mexíkó líti málin sambærilegum augum!

Þannig að þau lönd séu til í að taka verulega efnahagslega áhættu, vegna þess að eins og Íslendingar í þorskastríðunum -- trúi þær þjóðir að baráttan sé réttlát og samtímis, mikilvæg fyrir þeirra framtíð.

U.S. allies hit back at Washington's steel, aluminum tariffs

US fires first shot in trade war with allies

"Canada, the largest supplier of steel to the United States, will impose tariffs covering C$16.6 billion ($12.8 billion) on imports from the United States, including whiskey, orange juice, steel, aluminum and other products, Canadian Foreign Minister Chrystia Freeland said."

"Mexico also said it would impose its own retaliatory tariffs on a wide range of products from US steel to pork, sausages, and fruit such as apples, grapes and blueberries."

 

Skv. þessu er formlegt viðskiptastríð nú milli Bandaríkjanna - við Kanada og Mexíkó. Beðið er eftir formlegum viðbrögðum ESB - sem reiknað er með að geri alvöru úr sínum toll hótunum!

Vitað er að ESB er búið að undirbúa tollaðgerðir - en var að bíða eftir því að tollhótanir Trumps mundu formlega taka gildi annars vegar og hins vegar eftir endanlegu svari ríkisstjórnar Bandaríkjanna um það hvort ESB fengi undanþágur frá stál- og áltollum Trumps.
--Það svar liggur nú fyrir að er neikvætt, og Stál- og áltollar Trumps hafa nú formlega tekið gldi.

1. Fyrir utan þetta liggja fyrir yfirlýsingar frá ríkisstjórn Trumps, að ríkisstjórn Trumps muni svara tollaðgerðum -- með frekari tollaðgerðum.
2. Skv. því blasir við spírall, þ.e. að væntanlega svari þá mótherjar Bandaríkjanna í viðskiptaátökum - með tollum aftur, síðan koll af kolli.

Eins og ég benti á í gær, græðir enginn á viðskiptastríði.
Hinn bóginn sé það misskilningur, að Bandaríkin hljóti í einhverjum skilningi hafa betur.

1. Því skaði er alltaf skaði beggja, þegar land hefur viðskiptastríð - hitt landið svarar á móti.
2. Síðan ef land fer í mörg viðskiptastríð samtímis -- skaðar það land sig í hvert sinn per viðskiptastríð, meðan að hvert land í viðskiptastríði við það land skaðast í eitt skipti.

Þannig, að ef Bandaríkin hefja mörg viðskiptastríð samtímis - ætti að vera algerlega á tæru að Bandaríkin skaðast meira!

 

Viðskiptaráð Bandaríkjanna er mjög andvígt aðgerðum Trumps!

Tom Donohue -- "The current approach will deliver the greatest economic pain to precisely those areas of the country that the administration and the Congressional majority are counting on for continued political support," - "It is worth remembering that a tariff is nothing more than a tax, and it is not paid by the exporting country— it is paid by the American people,"

Trump trade policies threaten 2.6 million US jobs, Chamber of Commerce says

Formaður Viðskiptaráðs Bandaríkjanna, sem eru samtök aðila innan viðskiptalífs Bandar.
Fullyrðir sem sagt að aðgerðir Trumps geti haft þetta miklar afleiðingar fyrir Bandaríkin sjálf!

1. Það sem Donahue vísar til er þeirrar einföldu afleiðingar - að tollar hækka strax verð á varningi sem er tollaður.
2. Það þíðir auðvitað að neytendur greiða þá raunverulega þá tolla!

Þ.e. neytendur innan Bandaríkjanna -- þó að tollar einnig skaði útflutning þeirra landa þeirra vörur eru tollaðar, þá ef um er að ræða stórfellt viðskiptamagn er ósennilegt að unnt sé að með snöggum hætti -- að skipta um viðskiptaþjóð!

Aðrar viðskiptaþjóðir sennilega hafa þá ekki getu til að taka snögglega yfir markaðinn - og líklega ekki heldur bandarísk fyrirtæki. Þannig, að tollarnir lenda á neytendum!
--Sem eru í þessu tilviki, almenningur í Bandaríkunum og bandarísk fyrirtæki.

1. Donahue virðist gera ráð fyrir uppsögn NAFTA sé yfirvofandi - en ekkert gengur eða rekur í samningum. Ríkisstjórn Trumps neitar að gefa eftir þætti sem samningamenn Mexíkó og Kanada hafa neitað að samþykkja, þannig allt situr fast.
   --Þannig uppsögn NAFTA virðist vaxandi mæli sennileg útkoma.
2. Síðan reiknar Donahue inn áætlað af Viðskiptaráði Bandaríkjanna tjón af stál- og áltollum Trumps.
   --Niðurstaðan sé þessi áætlun um 2,6 milljón töpuð störf.

Einhver máski heldur því fram að það sé hræðsluáróður - hinn bóginn er ég á því að umtalsvert tap á störfum sé algerlega öruggt ef allt þetta sem Donahue telur til stenst.

Það sé þó óvíst að akkúrat 2,6 milljón störf tapist.

1. Hinn bóginn, ef allt fer á versta veg að það sem virðist yfirvofandi, að allsherjar viðskiptastríð sé að skella á -- þ.e. tit for tat spírall, er leiði á enda til þess að háir tollar skella yfir á stóran fjölda innfluttra vara til Bandaríkjanna, og á móti verði tollum beitt almennt á útflutning Bandaríkjanna af þeim löndum sem Trump hefur viðskiptastríð við.
2. Þá verða efnahagsleg áhrif á Bandaríkin - tel ég - alveg örugglega stór, þá líklega stærri en það mat - sem Donahue skellir þarna fram.

Þá meina ég, ef Trump hefur allsherjar viðskiptastríð samtímis við ESB lönd - NAFTA lönd og Kína að auki!

Eða m.ö.o. samtímis í einu við alla sína stærstu viðskiptaaðila - nema Japan.

 

Sem betur fer á ég ekki von á því, að löndin í viðskiptastríði við Bandaríkin - hefji viðskiptastríð hvert við annað!

Þau verði í viðskiptastríði við Bandaríkin - en forðist að láta það viðskiptastríð hafa áhrif á sín samskipti hvert við annað.

1. Þannig að ESB - önnur NAFTA lönd og Kína, haldi áfram að viðhafa lágtollaumhverfi hvert við annað.
2. Þetta gæti þar með endað, eins og ég hef áður bent á, sem tilraun þ.s. Bandaríkin skella upp hátollaumhverif hjá sér.
   --En önnur lönd, láta vera að viðhafa hátollaumhverfi.

Ef þetta yrði útkoman, mundi alþjóðaviðskiptaumhverfið ekki brotna niður.
Ég stórfellt efa að slík tilraun muni sýna fram á að slíkt séu góðar ákvarðanir fyrir Bandaríkin.

Öfugt við það sem Trump og Trump sinnar halda fram, er ég á því að slík stefna mundi leiða fram efnahagslega hnignun í Bandaríkjunum.

1. Hinn bóginn, ef þetta allt gerist þ.e. allsherjar viðskiptastríð Trumps við flest helstu viðskiptalönd Bandaríkjanna.
2. Þá er það mín skoðun að ósennilegt sé að Trump geti náð endurkjöri 2020.

Einfaldlega vegna þess að svo umfangsmiklar tollaaðgerðir gagnvart innflutningi, mundu hafa gríðarlega öflug samdráttaráhrif á bandarískt efnahagslíf.
Milljónir bættust þá við tölur yfir atvinnulausa -- þeir hópar mundu vart kjósa Trump.

• Eiginlega er ég á því að mat Donahue sé frekar varlegt, en að vera ofmat.

 

Niðurstaða

Trump virðist vera að afhjúpa það fyrir heimsbyggðinni að hann sé nákvæmlega allt það sem hann talaði fyrir í kosningabaráttunni 2016. En þá hótaði hann með eftirminnilegum hætti viðskiptastríðum gagnvart helstu viðskiptalöndum Bandaríkjanna.

Eins og ég benti á þá, að slíkar ákvarðanir mundu að flestum líkindum hafa mjög neikvæðar efnahagslegar afleiðingar fyrir Bandaríkin sjálf. Þá auðvitað árétta ég þann punkt eina ferðina enn, að þær alvarlegu afleiðingar hljóta að koma fram -- ef viðskiptastríð það sem hafið er, endar sem allsherjar viðskiptastríð - Bandaríkjanna við sínar helstu viðskiptaþjóðir.

--Á hinn bóginn, þá er ég á því að afleiðingin sé ekki heimskreppa.
--Svo fremi að viðskiptaþjóðir Bandaríkjanna láta vera að fara í hár sín á milli.

En afleiðingin geti sannarlega orðið kreppa í Bandaríkjunum!
Ef það fer það langt, þá ég ekki von á endurkjöri Trumps.
Að á endanum verði stefna hans pólitískt sjálfsmorð.

 

Kv.

Mjög röng sú hugsun stuðningsmanna Trumps að Bandaríkin líklega vinni viðskiptastríð

Kenningin virðist eftirfarandi; ef Bandaríkin fara í viðskiptaátök við land sem Bandaríkin hafa viðskiptahalla gagnvart - sé tjón hins landsins óhjákvæmilega meira.
--Þetta er ranghugsun!

Hið rétta er að viðskiptastríð skaðar Bandaríkin og hugsanlegan mótherja, samtímis.

US commerce secretary rebuffs EU demands for tariff exemptions

Ef marka má þá frétt er greinilega að skella á viðskiptastríð milli Bandaríkjanna og ESB.

 

Hvernig viðskiptastríð skaðar Bandaríkin er afar einfalt! Þó svo að við gefum okkur það að viðskiptastríð sé við land sem Bandaríkin hafa viðskiptahalla gagnvart!

Hvernig Bandaríkin skaða sig er mjög einfalt, þetta er standard hagfræði.
Raunveruleg hætta virðist á viðskiptastríði samtímis við Kína og ESB.

Hið minnsta er viðskiptastríðið við ESB greinilega að skella yfir.

1. Þegar Bandaríkin leggja tolla yfir stóran viðskiptaaðila, gefum okkur Bandaríkin flytji mun meir inn frá þeim aðila en þau flytja út til þess aðila.
2. Þá hækka verð strax á allar þær innfluttu vörur sem álagður tollur gildir fyrir.
3. Ef um er að ræða stórfelldan innflutning að magni til - er sennilegt að hvorki innlendir aðilar né aðrir erlendir, geti með litlum fyrirvara komið í staðinn.
4. Þannig, að þá leiða álagðir tollar til -- vöruhækkana innan Bandaríkjanna.
5. Vöruhækkanir lækka lífskjör innan Bandaríkjanna, og draga þar með úr neyslu.
6. Og það dregur úr hagvexti, og eykur atvinnuleysi.
7. Minni hagvöxur þíðir minni skatttekjur bandaríska ríkisins, og þar með aukinn hallarekstur þess og hraðari skuldasöfnun.
8. Viðskiptastríð þarf ekki að leiða til viðsnúning yfir í kreppu, en það getur gerst.

Spurningin er hve margir vöruflokkar lenda í tolli.
Og hvort Bandaríkin hefja viðskiptastríð samtímis við ESB og Kína.

Það er einfalt, að því fleiri vöruflokkar lenda í tolli, því stærri eru neikvæð verðáhrif á neytendamarkaðinn innan Bandaríkjanna, og því þar af leiðandi því stærri neikvæð efnahags áhrif innan Bandaríkjanna sjálfra.

Að sjálfsögðu er ESB skaðað á móti, útflytjendur skaðast líklega dregst sala þeirra saman, og sennilega geta þeir ekki bætt sér það með sölu eitthvert annað með snöggum hætti.
Sama gildir um Kína, ef viðskiptastríð er samtímis við Kína af hálfu Bandaríkjanna!

1. Ef allsherjar viðskiptastríð skellur á milli Bandar. og ESB - þá auðvitað bitnar það á mörgum vöruflokkum, á móti mundi ESB skella tollum á allan útflutning Bandar. til ESB -- og þannig skaða bandaríska útflytjendur samtímis.
2. Ef viðskiptastríð allsherjar væri einnig við Kína á sama tíma, mundi það sama endurtaka sig gagnvart Kína, þ.e. Kína skaðast og Bandaríkin á móti.

Ef maður gerir ráð fyrir því að ESB og Kína láti vera að hefja viðskiptastríð hvort við annað - þau einnig láti vera að hefja viðskiptastríð við þriðju lönd, þannig viðskiptastríð gildi einungis í samskiptum þeirra við Bandaríkin.

Þá ætti skaði hvors um sig, að vera viðráðanlegur! 
Ég meina, ekkert sem geri ástandið það slæmt þau geti ekki lifað það af.

Sama ætti við Bandaríkin, ef Bandaríkin væru í viðskiptastríði við annaðhvort Kína eða ESB.
En ef Bandaríkin færu í viðskiptastríð við Kína og ESB samtímis -- þá auðvitað mundu Bandaríkin skaða sig tvisvar, meðan þau skaða annars vegar ESB einu sinnig og Kína einu sinni.

Þannig að það sé þá á tæru, að ef Bandaríkin fara í 2-stórfelld viðskiptastríð á sama tíma.
Að þá væri það öruggt alveg að skaði Bandaríkjanna væri meiri!
--Það sem ég er að segja, er að enginn vinnur beint viðskiptastríð.
--Viðskiptastríð skaði alltaf þátttakendur.

1. En ef Bandaríkin setja fram það erfiðar kröfur að hvorki ESB né Kína geta sæst á þær kröfur, þó Bandaríkin hóti viðskiptastríði.
2. Þá sé slíkt viðskiptastríð við Bandaríkin ekki það erfið upplifun fyrir Kína eða ESB, að þau verði að gefa eftir.

Það fari því eftir því akkúrat hvers Bandaríkin krefjast, hvort það sé sennilegt að Bandaríkjastjórn geti þvingað þá kröfu fram með hótunum um viðskiptastríð, eða jafnvel viðskiptastríði.
--En ef þær kröfur verða það erfiðar að hvorki ESB né Kína treysta sér til að semja.
--Gæti slíkt viðskiptastríð orðið afar langdregið.

Ég stórfellt efa að Bandaríkin græði á slíku á hinn bóginn í nokkru hugsanlegu samhengi.
En þó tæknilega þau geti lokað hagkerfinu sínu búið til framleiðslustörf.
Þá gæti það alltaf verulegan fjölda ára að reisa þær nýju verksmiðjur, auk þess að það kostaði verulegt fé -- sem legðist óhjákvæmilega ofan á verð þeirrar framleiðslu.
--Það þíddi væntanlega að sú framleiðsla yrði þá væntanlega alltaf að njóta tollverndar upp frá því, og þar með að því fylgdi varanleg kjaralækkun fyrir bandarískan almenning því þær vörur yrðu þá alltaf dýrari en þær mundu vera, ef þær væru enn innfluttar eins og áður.
--Þeir einu sem græddu, væru þá þeir sem fengu störf í slíkum nýjum verksmiðjum er gætu einungis verið lítill hluti bandarísks almennings auk eigenda þeirra.
--Líklega m.ö.o. töpuðu flestir Bandaríkjamenn á slíkri útkomu.

 

Niðurstaða

Það sé mikill misskilningur að Bandaríkin mundu græða á viðskiptastríðum við meiriháttar viðskiptaaðila. Þvert á mati tapi allir þeir sem eiga þátt í viðskiptastríði.

Hinn bóginn, ef eitt ríki hefur viðskiptastríð við tvo stóra viðskiptaaðila sannarlega skaðast þeir báðir viðskiptaaðilar, en einnig það ríki er hefur slík viðskiptastríð við tvo stóra meiriháttar viðskiptaaðila þá í bæði skiptin.

Málið er einmitt að Bandaríkin einnig skaða sig sjálf, en á hinn bóginn er sá skaði viðráðanlegur svo fremi að það viðskiptastríð spinnur ekki of mikið upp á sig, og enn fremur svo fremi að umfangsmikið viðskiptastríð skellur ekki á við fleiri en einn stóran viðskiptaaðila samtímis.

Það sé akkúrat svo, að hvert viðskiptastríð veldur sínum eigin skaða!
Þannig að hvort Bandaríkin skaðast meir, sé spurning um fjölda viðskiptastríða samtímis.
Og fjölda þeirra vöruflokka sem lenda í því að vera hátollaðir.

Það sé enginn vafi á því að allsherjar viðskiptastríð samtímis við ESB og Kína, hefði mikil neikvæð efnahags áhrif á Bandaríkin sjálf!
En að á sama tíma, svo fremi að Kína og ESB mundu láta vera að breikka viðskiptaátök út sjálf til fleiri aðila -- þ.e. væru einungis í viðskiptaátökum við Bandaríkin.
--Þá tel ég að tjón þeirra mundi reynast minna en Bandaríkjanna heilt yfir.
--Meðan Bandaríkin væru að skaða sig tvisvar með tveim meiriháttar viðskiptastríðum samtímis.

Ef Trump fer í of mörg viðskiptastríð samtímis með Bandaríkin, þá getur hann búið til kreppu í Bandaríkjunum -- þ.e. alveg hægt!

 

Kv.

Alvarleg mistök ef fyrirhuguð brú yfir Fossvog verður ekki gerð fyrir umferð bifreiða

Fréttir hafa borist af því að skipulag Kópavogs og Reykjavíkur - hafi komið sér saman um sameiginlega skipulagstillögu, og gerir sú ráð fyrir brú yfir Fossvog er tengi flugvallarsvæði Reykjavíkuflugvallar við Kópavog beint yfir fossvog.
--Það sérstaka er að einungis stendur til að gera ráð fyrir umferð; strætó, gangandi og hjólandi - eða eins og sagt er, vistvænum samgöngum.

1. En með því væri fórnað öllum efnahagslegum ávinningi sem slíkri brú gæti fylgt.
2. Þannig kastað á glæ þeim möguleikum sem þeirri brú getur fylgt.

--Þannig sett fram, sé betra að sleppa slíkri framkvæmd.
--Þetta verði dýr framkvæmd - vegna skammsýnnar nálgunar, þjónar ekki sem samgöngubót!

Hvaða möguleikum er þá kastað á glæ?

Eins og sést vel á myndinni er endinn á brúnni Kópavogsmegin spölkorn frá Kópavogshöfn. Við höfnina er atvinnusvæði -- með brúnni væri það atvinnusvæði komið í spölkorns vegalengd frá miðborg Reykjavíkur.

Það þíðir að Kópavogshöfn og atvinnusvæðið þar við, getur þar með virkað sem hluti af því atvinnusvæði sem tilheyrir miðborg Reykjavíkur.
--En einungis ef bifreiðaumferð fær að fara um brúna.

Það væri þá starfandi hafnir - beggja vegna við miðborg Reykjavíkur, báðar í spölkorns fjarlægð frá miðborg Reykjavíkur.

Sannarlega er Kópvogshöfn ekki stór í dag, en skip geta lagt upp að kanntinum lengst út, og hana er auðvelt að stækka ef Kópavogsbær vill.

Fyrir utan þetta, yrði íbúðahverfið í Kópavogi sem einnig sést á myndinni, komið í spölkorns nálægð við miðborg Reykjavíkur.
--Og ég er þess fullviss að fasteignaverð á því svæði mundi við það verulega hækka, en einungis ef bifreiðaumferð er hleypt um brúna - brúin gerð a.m.k. nægilega breið fyrir tvær akgreinar, eina hvora átt.

• Þetta hverfi verður þá mjög þægilegt fyrir sérhvern þann sem vill vinna í miðborg Reykjavíkur - sjálfsagt að hafa möguleika fyrir hjólandi umferð við hlið akbrautar fyrir bifreiðar, svo hvort tveggja geti farið um.

En þessir möguleikar séu allir háðir því að brúin sé gerð fyrir umferð bifreiða!

Ég skil ekki alveg hvað skipulagsyfirvöld eru að hugsa, þegar augljósum möguleikum ætti að kasta á glæ -- dýrt mannvirki reist með þeim hætti, að það nýtist einungis að hluta!

Vonandi tekur við ný borgarstjórn í Reykjavík - og hindrar slíkt augljóst skipulagslys.

Heimildir: Brúin yfir Fossvoginn komin á teikniborðið. 

 

Niðurstaða

Hatrið gagnvart einkabifreiðinni rýður ekki einteiming ef það er komið á það stig, að lagt er til í fullri alvöru dýrar framkvæmdir er kasta á glæ fé skattborgara í Kópavogi og Reykjavík. Mjög skrítin þröngsýni, sem ekki sér að bifreiðar eru ekki bara einkabifreiðar - heldur þarf öll atvinnustarfsemi innan Reykjavíkur á flutningum með bifreiðum að halda.

Það sem brýr gera best, er sð stytta flutningaleiðir. Það er einnig hlutverk vegagerðar og brúa að skapa nýjar samönguleiðir. Og ekki síst, atvinnutækifæri.

Brúin yfir fossvog augljóslega getur skapað mikil verðmæti fyrir Kópavog.
En einungis ef hún fær að virka með þeim hætti, að hún nýtist sem tenging fyrir atvinnusvæðið nærri Kópavogshöfn við miðborg Reykjavíkur - og gerir íbúum í nærstöddum hverfum Kópavogs mögulegt að aka á sinni bifreið í vinnuna um brúna.

• Þú flytur ekki varning með strætó - ekki þungavarning með reiðhjóli.
• Ekkert að því að reiðhjól fari þarna einnig um, strætó að auki.

En að útiloka umferð bifreiða er hrein heimska!

 

Kv.

Wilbur Ross viðskiptaráðherra Bandaríkjanna - stefnir að vöruskiptasamningi við Kína

Mig rak eiginlega í rogastans, því hugmyndin um -- bein vöruskipti virðist mér beint úr fornöld. Ég meina, slíkt viðskiptafyrirkomulag gengur svo fullkomlega á svig við það opna markaðsfyrirkomulag sem er ráðandi innan alþjóðakerfisins í dag!
--En megin galli þess í mínum augum, er ósveigjanleiki!

1. Í stað þess að frjáls fyrirtæki ákveði sjálf sitt viðskiptamagn, vörutegundir o.s.frv. -- þegar þeim sýnist svo.
2. Gildir skiptisamningur saminn um milli ráðamanna viðkomandi landa - í stað þess að fyrirtækin semji sín á milli, sem bindur löndin tvö til að skiptast á vissu magni af tilteknum vörutegundum -- burtséð hvort það hentar markaðnum eða starfandi fyrirtækjum.

Miðað við það fyrirkomulag að fyrirtækin ákveði þetta sjálf - virðist slíkt fyrirkomulag ákaflega óskilvirkt!

US presses China to sign long-term import contracts

Ross - Trump - Pence

"Mr Ross is expected to focus on US exports that can be substituted for commodities that China currently imports from elsewhere such as crude oil and refined products, liquefied natural gas, and agricultural exports such as beef, poultry and soyabeans."

1. Það sem mér finnst áhugavert að þetta er allt "low value added" eða lágvirðisaukningar varningur -- ekki tæki, tól eða annað sem þarf flókna eða dýra vinnslu.
   --M.ö.o. hrávöruútflutningur.
2. Hinn bóginn - sem mig grunar að skipti ríkisstjórn Bandaríkjanna mestu máli - að þetta kemur allt frá fylkjum innan Bandaríkjanna, er styðja Repúblikana.

--Tilgangurinn er líklega, að styrkja stöðu Repúblikanaflokksins fyrir þingkosningar nk. haust, en þá fara fram kosningar til fulltrúadeildar er fara fram á 2ja ára fresti.
--Þetta hljómar sem leit að -- snöggri reddingu.

Ef Ross tekst að fá Kína til að samþykkja kaup á föstu magni af þessum vöruflokkum -- bindandi samkomulag er gildi til nk. ára, helst lengur en kjörtímabil Trumps.

Þá getur hann haldið því fram, að honum hafi tekist að ná árangri í glímu við viðskiptahalla landanna tveggja.

Hinn bóginn, finnst mér það veik nálgun -- verð ég að segja fyrir Bandaríkin, að leggja höfuðáherslu á skuldbindandi kaup á hrávörum!
--Öfugt við unnar iðnaðarvörur og tæki.

• Bandaríkin hafa enn í dag sum af mikilvægustu hátæknifyrirtækjum heims.
• Þess vegna finnst mér þessi áhersla áhugaverð!

 

Vöruskiptasamningar hafa marga galla!

Eins og ég benti á fyrst, þá er þetta ákvörðun að ofan - þ.e. stjórnvöld að vasast í ákvörðunum um viðskipti, sem ættu að vera fyrirtækjanna sjálfra sem eiga viðskipti sín á milli.
Væntanlega ákveða stjórnvöld ekki einungis magn - gildistíma -- heldur auki, verð.
Eða þannig var það alltaf áður fyrr!

1. Heldur einhver að Bandaríkin eigi raunverulega í vandræðum með að selja gas/olíu sem þau framleiða -- þ.e. bandarísk fyrirtæki?
2. Þ.e. næg eftirspurn nú í heiminum - sem þíðir, að markaðurinn er seljendamarkaður.

--Það þíðir að meðan næg eftirspurn sé til staðar, þá sé verulegar líkur á að fyrirtæki verði þvinguð til að sætta sig við lakari kjör!
--En þau sem þau gætu sjálf náð fram, með því að selja sínar vörur -- án afskipta embættismanna eða ráðherra!

• Það sé þessi "obsession" um viðskiptajafnvægið við Kína - sem skapi þessa áherslu.
• En ég efa að fyrirtæki í olíu og gasi kjósi þetta sjálf!

Um sé að ræða pólitík, sem eigi uppruna sinn innan Bandaríkjanna.
En meðan fyrirtækin hafa næg tækifæri til að selja sinn varning gegn sennilega betra verði, þá er Washington með þessari aðgerð -- ekki að gera fyrirtækjunum nokkurn greiða, með því að binda þau inn í slíkan samning, hvort sem þeim líkar betur eða verr.
--Þetta sé, pólitík.

1. Hafið í huga, ef fyrirtækin eiga næg sölutækifæri - hvort sem er.
2. Þá bætir slíkur samningur nákvæmlega ekki neitt - heildar viðskiptajafnvægi Bandaríkjanna.
3. Þá eru viðskiptin einfaldlega færð frá öðrum sölum er hefðu annars farið fram, hugsanlega hagstæðari - ef fyrirtækin hefðu sjálf séð um að útvega kaupendurna.

Stjórnin er sem sagt, að einblýna á jafnvægið gagnvart Kína!

Þetta getur skipt einhverju máli fyrir bandarískan landbúnað - soyjabaunaræktun skilar helsta landbúnaðarútflutningnum til Kína. Bróðurparti hans eiginlega!
--Það virðist draumur að fá auka kjötið inn einnig!

• En ég efa að viðskiptakvótafyrirkomulag sé sniðug leið - jafnvel þó að á blaði gæti það virst geta með snöggum hætti tryggt minnkaðan viðskiptahalla við Kína.
  --Það sé vandinn að vera hugsanlega bundinn við tiltekið magn, tiltekin verð og tiltekna vöruflokka -- hvort sem það hentar eða ekki.

En það eru ekki ótal leiðir til að framkalla fyrirkomulag -- sem auðvelt sé að framfylgja.

"During his trip next week, Mr Ross will push China to firm up commitments...US wants those to be “contractualised” and enforceable..."

Kvótar a.m.k. eru skýrir! Geta því verið sú aðferð sem vísað er til.

Eitt sem vert er að hafa í huga er möguleg spilling sem getur fylgt vöruskiptafyrirkomulagi!

1. En það er um að ræða að verið er að útdeila verðmætum, þegar fyrirtækjum er úthlutað aðgengi, að þeim afmarkaða magni sem -- hugsanlega semst um af hverjum vöruflokki.
2. Í öllum tilvikum er opinber aðili útdeilir verðmætum til einka-aðila, er spillingarhætta til staðar eða m.ö.o. svokallaður -- freystnivandi.

Því eftirsóttari sem þeir kvótar yrðu, því stærri væri sá vandi.

En það eru þekkt dæmi t.d. í sögu Íslands, um peninga undir borðið - að embættismönnum sé mútað, jafnvel pólitíkusum -- vísa til svokallaðra haftaára 1949-1959.

En það þarf eiginlega að tína slík dæmi til -- því þetta óvenjulegt og gamaldags virðist mér það viðskiptafyrirkomulag sem Wilbur Ross sé að íhuga gagnvart Kína, til að binda Kína hugsanlega til kaupa á föstu magni af bandarískum varningi.

• Ekki ímynda sér að slíkt geti ekki gerst í Bandaríkjunum, ef sambærilegur freystnivandi væri skapaður.

Vöruskiptasamningar hafa fleiri galla, en ég tæpi ekki á þeim viðbótar göllum í þetta sinn, því þeir eiga við annars konar varning -- þann er þyrfti rannsóknar og tækniþróun við, ef vöruskiptasamningar næðu utan um sölu á tæknivarningi, vélum og búnaði, og þess háttar.
--En þeir geta haft bælandi áhrif á rannsóknar og tækniþróun.

Auk þess væru þeir ákaflega óhentugt umhverfi fyrir tækniframleiðslu af fleiri ástæðum.

 

Niðurstaða

Eins og ég sagði að ofan, hljóma vöruskiptasamningar í mín eyru sem eitthvað úr fornöld. Síðast stundaði Ísland vöruskiptasamninga við Sovétríkin á sínum tíma, sbr. skipti á fiski vs. lödur - moskovitsar - volgur og vodka. Það var gert af illri nauðsyn!

Eins og Wilbur Ross virðist ætla að skipta - væru það skipti á hrávörum fyrir tæknivörur.
Það er kaldhæðnin að Bandaríkin skuli ætla sér að selja hrávöru til Kína, móti tæknivörum.
--M.ö.o. "low value added against high value added."

Slíkir samningar hljóma í mín eyru - eins og viðurkenning á hnignun.
Að Bandaríkin hafi tapað öllu sínu forskoti gagnvart Kína.

• Hinn bóginn, er þar sennilegar um að ræða pólitískt val stjórnvalda Bandaríkjanna.
• Þau ætli sér að verðlauna þá aðila innan Bandaríkjanna er hafi stutt núverandi landstjórnendur -- þ.e. landbúnaðinn, olíu og gas.

Það sé óvíst að Trump og co. átti sig á því hvernig þeirra val á vöruflokkum líti út.
Hinn bóginn eins og ég benti á, sé ég óviss að raunverulega sé um að ræða greiða við olíu- og gasiðnaðinn, sem líklega hafi næg tækifæri til að selja alla sína mögulegu framleiðslu nú þegar - næg sé heimseftirspurnin.
--Ekki sé því sennilega um reddingu að ræða fyrir þann iðnað.

Fókusinn sé pólitískt sprottinn - ósennilegt að þessi samningar valdi straumhvörfum um viðskiptajöfnuð Bandaríkjanna, eins og ég benti á að ef fyrirtækin geta hvort sem er selt allt sitt gas og olíu - bjargi sala til Kína á þeim vöruflokkum engu um heildar jöfnuð Bandaríkjanna, því salan úr landi á þeim vöruflokkum hefði hvort sem er líklega farið fram, ekki endilega til Kína - en það skipti þannig séð ekki máli.

Mér virðist þetta pólitísk redding, ef Kína samþykkir. Svo stjórnin geti leitast við að sýna fram á -- hún sé að gera eitthvað.

 

Kv.

 

 

 

G

M

T

 

Detect languageAfrikaansAlbanianArabicArmenianAzerbaijaniBasqueBelarusianBengaliBosnianBulgarianCatalanCebuanoChichewaChinese (Simplified)Chinese (Traditional)CroatianCzechDanishDutchEnglishEsperantoEstonianFilipinoFinnishFrenchGalicianGeorgianGermanGreekGujaratiHaitian CreoleHausaHebrewHindiHmongHungarianIcelandicIgboIndonesianIrishItalianJapaneseJavaneseKannadaKazakhKhmerKoreanLaoLatinLatvianLithuanianMacedonianMalagasyMalayMalayalamMalteseMaoriMarathiMongolianMyanmar (Burmese)NepaliNorwegianPersianPolishPortuguesePunjabiRomanianRussianSerbianSesothoSinhalaSlovakSlovenianSomaliSpanishSundaneseSwahiliSwedishTajikTamilTeluguThaiTurkishUkrainianUrduUzbekVietnameseWelshYiddishYorubaZulu

AfrikaansAlbanianArabicArmenianAzerbaijaniBasqueBelarusianBengaliBosnianBulgarianCatalanCebuanoChichewaChinese (Simplified)Chinese (Traditional)CroatianCzechDanishDutchEnglishEsperantoEstonianFilipinoFinnishFrenchGalicianGeorgianGermanGreekGujaratiHaitian CreoleHausaHebrewHindiHmongHungarianIcelandicIgboIndonesianIrishItalianJapaneseJavaneseKannadaKazakhKhmerKoreanLaoLatinLatvianLithuanianMacedonianMalagasyMalayMalayalamMalteseMaoriMarathiMongolianMyanmar (Burmese)NepaliNorwegianPersianPolishPortuguesePunjabiRomanianRussianSerbianSesothoSinhalaSlovakSlovenianSomaliSpanishSundaneseSwahiliSwedishTajikTamilTeluguThaiTurkishUkrainianUrduUzbekVietnameseWelshYiddishYorubaZulu

 

 

 

Text-to-speech function is limited to 200 characters

 

Options : History : Feedback : Donate

Close

Dagur og Eyþór virðast báðir hafa raunhæfa möguleika á myndun borgarstjórnarmeirihluta!

Sá möguleiki að Dagur haldi áfram, er mér ekki að skapi - en sá sé bersýnilega raunhæfur!

Dagur lofaði skýrt í kosningabaráttunni að halda áfram sinni stefnu, að auki kom einnig skýrt fram er hann fullyrti að ástand mála í borginni hafi aldrei verið betra!
--Þá hundsaði hann óánægju fólk á leigumarkaði með ótrúlega dýra leigu, t.d. skilst mér að á milli sl. árs og þessa árs, hafi hún hækkað um rúmlega 60%. 
--Þó var hún þegar orðin það dýr að þrýsta mörgum þeirra er leigja innan borgarinna undir fátæktarmörk.

Svo er leiga kostnaðarsöm að þrátt fyrir bærilega almenna launastöðu, enda leigjendur sem fátækt fólk, því bróðurpartur tekna rennur til leigufyrirtækja eða leigusala.

• Svo er það auðvitað hin ótrúlega kostnaðarama -- Borgarlína!

Ég er ekkert á móti strætósamgöngum eða rafvæðingu -- en þarf það að kosta 70ma.kr. tæpa?
--Flottræfilsháttur á núverandi áætlunum, verið að gera þetta mun dýrara en þarf.

Vandi við þann gríðarmikla kostnað er að þetta tekur mikið fjármagn, sem borgin gæti betur varið til annars!
--Borgin þarf ekki að leggja sérstakar götur fyrir strætó.
--Né að kaupa þetta óskalega dýra vagna.
--Eða leggja ný og miklu kostnaðarsamari strætóskýli, en áður hefur verið notast við.

1. Þ.e. ekkert að því að rafvæða -- OK, kaupa samskonar vagna að stærð og nú er notast við, en rafvædda. 
   --Skipta núverandi flota smám saman út, eftir því sem þeir ganga úr sér þeir eldri.
2. Ef menn vilja auka tíðni ferða, ok -- fínt, þarf eitthvað að fjölga vögnum í umferð, kaupa þá einungis rafvagna.
3. Nota að öðru leiti það sem fyrir er meðan það gengur úr sér smám saman.
4. Nú, ef menn vilja fjölga þeim er nota strætó -- lækka verð í strætó.

Í stað þess að leggja sérstakar götur fyrir strætó.
Nota féð til að bæta samgöngur fyrir alla umferð, strætó jafnt sem aðra!

 

Kosningaúrslit - þeir sem fengu fulltrúa!

Viðreisn.............................4.812 atkv......8,2% fylgi......2 fulltrúa.

Sjálfstæðisflokkur..............18.146 atkv.....30,8% fylgi......8 fulltrúa.

Flokkur Fólksins.................2.509 atkv......4,3% fylgi......1 fulltrúa.

Sósíalistaflokkur Íslands....3.758 atkv......6,4% fylgi......1 fulltrúa.

Miðflokkurinn....................3.615 atkv......6,1% fylgi......1 fulltrúa.

Píratar...............................4.556 atkv.....7,7% fylgi.......2 fulltrúa.

Samfylking........................15.260 atkv....25,9% fylgi.......7 fulltrúa.

Vinstri-Grænir....................2.700 atkv.....4,6% fylgi........1 fulltrúas.

 

Stóri vandinn við stefnu Dags, er auðvitað þetta að -þétta byggð- meðan að lítt tiltölulega er byggt í jaðarhverfum!

Því er ítrekað haldið fram, að sú stefna stytti vegalengdir fyrir fólk, ef þeim fjölgar sem búa nærri borgarmiðju - og ekki verði frekar teygt á borginni lengra í burtu frá miðju.
--Þetta er auðvitað kolrangt, útskýri síðar.

Það er bent á sparnað borgarinnar við lagningu vega - og lagna, sem er ekki rangt. Þ.e. rétt að ef byggðiin þéttist nær miðju, og forðast er að byggja í jaðri.
--Er það ákveðinn sparnaður fyrir borgarkerfið.

Fulltrúar Pírata t.d. lögðu mikið úr þessum sparnaði - hinn bóginn gleyma þeir þá, þeim mikla kostnaði er leggst í staðinn á - almenna borgara innan borgarinnar!

1. Vandinn við þetta er sá, að lóðir eru því dýrari eftir því sem þær eru nær miðju. 
2. Lóðir í borgarjaðri eru að sama skapi því ódýrari sem fjær dregur miðju.

Þetta snúist um eftirspurn, en þegar byggt er í eða grennd við miðju, er aðili sem vill reisa íbúðabyggð - að keppa við margvílega aðra eftirspurn, sbr. þá sem vilja reisa hótel en það þykir hentugra að staðsetja þau sem næst miðju, eða þá sem vilja reisa verslanir - en aðilar vilja selja ferðamönnun glingur þurfa að vera þar sem þeir einna helst eru, eða veitingastaði - en það sama gildir að best er fyrir þá að vera næst miðju.

Í jaðrinum er lítt verið að glíma við slíka aðra eftirspurn, þannig að áhugasamir um íbúðabyggð geta yfirleitt fengið lóðirnar á miklu mun lægra verði, leigt eða keypt - því lægra því fjær miðju.

1. Eðlilega því, verða íbúðir því dýrari nær miðju sem þær eru reistar.
2. Það hefur þau áhrif á leiguverð, að þ.e. dýrara því nær miðju sem viðkomandi íbúð er, vegna beinnar tengingar fasteignaverðlags og leiguverðlags.

--Þetta er sá kostnaður sem fulltrúar Pírata virtust ekki sjá!
--Hvernig stefnan um þéttingu byggðar, samtímis og lítt er byggt í jaðri, skapar háa leigu.

1. Hvort sem það er ætlunin eða ekki, leiði stefnan sem Píratar hafa tekið þátt í að framfylgja -- til gríðarlegs gróða fyrir leigufyrirtæki og aðra leigusala.
2. Að auki fitna á fjósbitanum, allir þeir aðilar sem braska með húsnæði.

--Mér finnst áhugavert hvernig Dagur og Píratar í borginni, hafa fitað þá aðila vel og rækilega - kannski skilja þeir ekki afleiðingar stefnunnar, hver veit.

--En þessi stefna sé megin ástæða þess, af hverju ég vill frekar að skipt sé um borgarstjórnendur!

1. Það sem Píratar í borginni að auki greinilega átta sig ekki á, er að stefna eykur fjarlægðir byggðar -- og þar með fjölgar eknum km.
2. Það sé vegna þess -- að stefnan sé hluti af því sem valdi síhækkunum leiguverðs og húsnæðisverðs í borginni -- þessi misserin.
3. Sem þíði, að vaxandi fjöldi fólks - sérstaklega ungs fólks, hrekjist út fyrir borgina.
   --Ég þekki t.d. einn sem settist að á Vatnsleysuströnd, fékk þar íbúð á hálfivirði miðað við innan borgarinnar.
   --Það fjölgar fólki sem sest að í nágrannasveitafélögum borgarinnar, svo langt sem til Keflavikur eða Akraness.
   --Það auðvitað þíðir, því lengur sem núverandi stefna heldur áfram -- vex í stað þess að minnka þörf fólks fyrir bifreiðaeign.
   --Þetta sé einnig slæmt fyrir umhverfið, vegna fjölgunnar ekinna km.
   --Og þetta auki álagið á vegakerfið milli borgar og nágrannasveitafélaga, því slit á þeim vegum.

Auðvitað gæti einhver sagt, að þetta komi borginni ekki við. En þá er viðkomandi einungis að horfa á sparnað borgarkerfisins - ekki þjóðfélagsins!
--En þjóðfélagslegur kostnaður vex í staðinn.

 

Tæknilega mögulegir meirihlutar!

1. Sjálfstæðisflokkurinn og Samfylking -- tæknilega hefur 15. Dagur hefur þegar sagt nei.
2. Samfylking, Píratar, VG, Viðreisn -- tæknilega hafa 12 fulltrúa.
   --Þetta virðist það samstarf sem Dagur horfir til.
3. Samfylking gæti einnig tæknilega myndað meirihluta með; Sósíalistum og Flokki Fólksins - eða Miðflokki, auk VG og Pírata.
   --Ég fæ þó ekki séð hvernig Sósíalistar gæti sætt sig við stefnu Dags, sem hann lofaði að framhalda, þeir hafna einnig Sjálfstæðisfl. Þannig Sósíalistar líklega verða ekki með.
4. Samfylking að auki tæknilega getur myndað meirihluta með Miðflokki og Flokki Fólksins, auk Pírata og VG.
   --Ég meina þó ekki það sé sennilegur meirihluti.
   --Of margt í stefnu Dags gangi gegn stefnu Miðflokks og FF.

Skv. því hefur Dagur einungis einn raunhæfan meirihluta, þ.e. VG, Píratar, Viðreisn ásamt Samfylkingu.

1. Sjálfstæðisfl. - með VG og Viðreisn -- hefur 12.
   --Við skulum ekki fyrirfram hafna þessu sem hugsanlegum möguleika!
2. Sjálfstæðisfl annars getur myndað meirihluta með, Viðreisn, Miðflokki og Flokki Fólksins.
   --Það sé ekki heldur endilega ósennileg útkoma. Vigdís er þó ærið yfirlýsingaglöð og mundi væntanlega áfram vera það.
   --Áherslur FF og Miðflokks koma saman a.m.k. í nokkrum atriðum. Það gæti því verið einfalt fyrir Eyþór að mynda slíkan meirihluta. Ef Viðreisn sættir sig við áherslur Miðflokks og FF. Hinn bóginn, gæti Viðreisn átt erfiðara með áherslur VG.
3. Sjálfstæðisfl., Viðreisn, Flokkur Fólksins - Sósíalistar -- eða Sjálfstæðisfl. Viðreisn, Miðflokkur, Sósíalistar.
   --Þessir möguleikar virðast vart fyrir hendi vegna afstöðu Sósíalista að fyrirfram hafna Sjálfstæðisfl. - líklega gildi sama um aðra hægri sinnaða flokka fyrir Sósíalista.
4. Sama líklega útilokar, Sjálfstæðisfl. - VG - Flokk Fólksins og Sósíalista. Eða Sjálfstæðisfl. - VG - Miðflokk og Sósíalista. Að Sósíalistar hafa fyrirfram hafnað Sjálfstæðisfl.

Þannig að ég sé tvo sæmilega raunhæfa möguleika fyrir Eyþór Arnalds -- 1. og 2.

Skv. þessu sé ég 3-raunhæfa borgarmeirihluta, Dagur hafi einn þeirra - Eyþór tvo þeirra.

 

Niðurstaða

Ég er þeirrar skoðunar að hverfa eigi frá svokallaðri - Borgarlínu. Það sé alltof kostnaðarsöm leið til þess að byggja upp strætósamgöngur. 
--Rafvagna eigi einfaldlega að kaupa smám saman eftir því sem þeir eldri ganga úr sér.
--Frekar en að byggja sérvegi fyrir strætó, verja sama fé til þess að bæta samgöngur almennt innan borgarinnar.
--Ef menn vilja fjölga í strætó, lækka fargjöld. Það sé skilvirkasta úrræðið.
--Helmingi lægri fargjöld t.d. ásamt tíðari ferðum - og að strætó gangi fyrr á morgnana og lengur fram á kvöld.

Kostnaður við rekstur strætó vex - en ekkert sem hleypur á 60-70 ma.kr.
Nota mismuninn til þess að bæta samgöngukerfið í borginni fyrir alla umferð.

Fyrir utan þetta, vil ég auka nýbyggingar í jaðarlöndum borgarinnar, að sjálfsögðu þíðir það þörf fyrir nýja vegalagningu -- en núverandi samgöngukerfi í jaðarbyggðum ræður ekki við umtalsverða fjölgin innan jaðarbyggða!
--Það sé stærsta einstaka mótbáran!

Hinn bóginn, ef haldið verði við núverandi stefnu að forðast þann kostnað, með því að þétta áfram stöðugt innan borgarlandsins! Þá óhjákvæmilega muni sú þróun ágerast, að það fjölgi íbúum í byggðum í 50 km. radíuss frá borginni.
--Það að sjálfsögðu minnkar ekki álag á vegakerfi. En kannski er þá borgin að íta þeim kostnaði - yfir á ríkið.
--Það sé að sjálfsögðu ekki - umhverfisvænt, þ.s. eknar vegalengdir vaxa þá stöðugt fyrir vaxandi hlutfall íbúa SA-hornsins.

• Ef borgin vill tryggja að ungt fólk geti átt íbúð innan borgarmarka, og einnig þeir í fátækari kanntinum.
• Þarf að byggja í borgarjaðri.
• Að auki, er borgin vart að sinna eftirspurn fyrir þá sem vilja ný einbýli, með myndarlegri lóð og öllu tilheyrandi - með áherslu á byggð á dýrustu svæðum.
  --En þá verður þannig húsnæði það dýrt að einungis þeir efnamestu hafa efni á því.
  --En meðan að slikt húsnæði er reist í jaðarlöndum, er dýrleiki slíks ekki þvílíkur að miðstéttarfólk með ágæt laun - geti ekki haft efni á slíku.

Þetta er sem sagt spurning - fyrir hverja borgin vill vinna.

En stefna Dags ef heldur áfram smám saman leiði til þess - að stærra húsnæði verði ekki lengur innan efna millistéttar ef svo fer fram áfram!
Að auki hrekist efnaminna fólk út fyrir borgina í vaxandi mæli, því það ráði ekki við leigu eða kaup innan borgarinnar! 
--Eins og ég benti á, vaxa þá eknir km. fyrir fólk í vinnu og úr vinnu fyrir sífellt vaxandi fjölda! 
--Það skapi vaxandi þrýsting fyrir fólk að eiga bíl - því ef þú býrð 30 - 50km. frá vinnunni, þarftu bíl.

Þessi þróun er öll öfug við yfirlýst markmið!

 

Kv.

Verður fundur Trump með Kim Jong Un - haldinn, eða ekki?

Á föstudag virtist Trump gefa í skyn að þó hann hefði slegið af fund með Kom Jong Un sem átti að fara fram í Singapore í nk. mánuði af -- að þá væru líkur á að hann gæti farið fram síðar.

Donald Trump: "We’ll see what happens. It could even be the 12th. We’re talking to them now,..." - "They very much want to do it. We’d like to do it."

Trump sagði þá við blaðamenn að hann fagnaði jákvæðum viðbrögðum frá Norður-Kóreu, en skv. fjölmiðlum gáfu stjv. NK það út - að þau væru áhugasöm enn um að fundurinn færi fram, og að þau væru til viðræðu um lausnir!

Daginn á undan, var Trump verulega neikvæðari, en þá sagði hann:

Donald Trump: "The Singapore summit, for the good of both parties, but to the detriment of the world, will not take place..." - "You talk about nuclear capabilities, but ours are so massive and powerful that I pray to God they will never have to be used."

Í formlegu bréfi - kvartaði Trump undan fjandskap og reiði í nýlegum ummælum frá NK. Og sagði ekki réttmætt að fundurinn færi fram við slíkr aðstæður. Í bréfinu sagði Trump að hann vildi enn ræða við NK -- og óskaði eftir sinnaskiptum frá NK.

 

Málið virðist snúast um kröfu Bandaríkjanna um algera kjarnorkuafvopnun!

Auðvitað blönduðust einnig inn ummæli frá Bolton - Pompeo og síðan Pence, á þann veg að fordæmi Líbýu væri gott veganesti fyrir NK.
En rétt fyrir 2000 samþykkti Gaddhafi að falla frá kjarnorkuprógrammi, sem hafði ekki enn á þeim punkti skilað sprengju, og margvíslegu öðru sem Bandaríkin töldu fjandsamlegt -- í staðinn féllu Bandaríkin frá refsiaðgerðum sem voru aflagðar.

Það þarf ekki endilega að túlka þau ummæli sem hótun - sbr. hvað einum og hálfum áratug síðar kom fyrir Gaddhafi.

Hinn bóginn, hlýtur samt Kim Jong Un að vera endalok Gaddhafis hugleikin.

1. Fyrir Kim, þá er verðmæti kjarnavopnanna fyrst og fremst það, að gera árás á NK - óskaplega kostnaðarsama fyrir árásaraðilann.
2. Hann greinilega mun vera mjög tregur til að afsala sér þeim.

Bandaríkin leggja mikla áherslu á algert afsal þeirra vopna, og ekki einungis það - heldur að öll starfsemi tengd þeim vopnum verði eyðilögð svo NK gæti ekki smíðað slík vopn síðar.

Hugmyndir Trumps - Pence - Bolton og Pompeo, virðast á þá leið að skiptin yrðu -- fullkomin eyðilegging vopnaprógramma NK og vopnanna sjálfra.
--Á móti niðurfellingu refsiaðgerða!

Það virðist fremur augljóst að Kim Jong Un muni ólíklegur til að samþykkja það tilboð.
--Hann vill augljóslega fá einhverskonar öryggistryggingu.

Það verða sennilega einhverjar gagnkröfur!
Ég efa þar af leiðandi, að samkomulag leiðist fram með skjótum hætti.
--Spurning þó hvort Trump hafi þolinmæði í fleiri ára samninga.

 

Niðurstaða

Miðað við viðbrögð Trumps virðist ljóst að Trump vill enn að fundurinn með Kim Jong Un fari fram. En á sama tíma virðist margt benda til þess, að vandinn snúist um stífa kröfu Bandaríkjanna um algera kjarnorkuafvopnun og fullan endi á kjarnorkuprógrömm NK.

Sennilega snúist deilan um - akkúrat tilgang fundarins. Trump vill líklega, fá skjótt samkomulag - leysa málið snarlega. Og vilji sennilega hafa fyrirfram samþykki NK fyrir niðurstöðunni - svo fundurinn yrði einungis, formsatriði.

En á hinn bóginn, virðist mér rökrétt að það standi í NK - að sætta sig við slíka niðurstöðu. Það geti verið að Trump sé einfaldlega að segja Kim Jong Un, að fundurinn fari fram ef Kim fari að hans vilja - ella ekki, og ég bendi á ummæli Trumps að ofan þ.s. hann nefndi kjarnavopn Bandaríkjanna, ekki skýra hótun en nægilega skýr þó.
--Vitað að Bolton hefur mælt fyrir árás á NK af fyrra bragði. Þekki ekki hvort Pompeo gengur það langt.

Þannig að í mig hljóma ummæli Trumps sl. tvo daga -- gerið eins og ég mæli fyrir, eða þið hafið verra af.

 

Kv.

Donald Trump setur upp nýjar toll hótanir gagnvart heimsbyggðinni

Sjálfsagt hefur einhver heyrt að Trump hefur skipað Wilbur Ross, að rannsaka hvort innflutningur bifreiða til Bandaríkjanna - ógni þjóðaröryggi.

Rétt að nefna, að rúmur helmingur bifreiða-innflutnings er í gegnum NAFTA samandið milli Kanada og Mexíkó - þá er í flestum tilvikum að ræða, verksmiðjur í eigu General Motors, Ford Motor Corporation eða Fiat/Crysler.

Hinn bóginn er mikill innflutningur að auki frá Þýskalandi - Japan og Suður-Kóreu.

Skv. reglum Heims-viðskiptastofnunarinnar, má viðhafa 10% toll.
Bandaríkin að sjálfsögðu hafa engan toll milli NAFTA landa, enda sérstakt frýverslunarsvæði.

En það má fastlega reikna með að nýr - Trump tollur, mundi vera lagður á NAFTA lönd, sem önnur.
--Þannig að hótunin virðist beinast einkum að Kanada og Mexíkó.
--En samningar um breytingar á NAFTA, hafa ekki gengið vel fram að þessu.

Samningamenn Mexíkó og Kanada, virðast hafa staðið fastir fyrir!
Þrátt fyrir heilt ár við samninga, sé enn víð gjá á milli aðila.
--Trump er sennilega orðinn frústreraður á stappinu.
--Og vill væntanlega nú þvinga fram niðurstöðu!

Donald Trump launches US probe into car imports

U.S. launches auto import probe, China says will defend interests

----------------------------------

Wilbur Ross - "There is evidence suggesting that, for decades, imports from abroad have eroded our domestic auto industry," - "The Department of Commerce will conduct a thorough, fair and transparent investigation into whether such imports are weakening our internal economy and may impair the national security."

Donald Trump - "There will be big news coming soon for our great American Autoworkers. After many decades of losing your jobs to other countries, you have waited long enough!"

1. "The US imported 8.27m cars and light trucks last year, worth $191.7bn."
2. "More than half those cars (4.27m) came from fellow North American Free Trade Agreement members Mexico and Canada."

Dan DiMicco - "What was it that gave us the ability to outmanoeuvre Germany and Japan [in the second world war]? It was our auto industry. It was our industrial might. Everything was here,..." - "It’s having the ability to have the supply chains here if, God forbid, you get into a conflict and don’t have the supply chains we need,..." - "Every war we’ve fought since world war two has been a conventional war. And in a conventional war the strongest economy wins."
--Fyrrum forstjóri Nucor Steel, og stuðningsmaður Trumps.

Ég verð að segja að mér finnst það pínulítið langsótt að þetta sé þjóðaröryggismál!

En NAFTA þíðir, að Kanada - Mexíkó og Bandaríkin, virka sem eitt hagkerfi. Þróunin hefur verið sú, að framleiðslukeðjurnar teygja sig þvers og kruss yfir landamæri landanna þriggja.

Ég meina, vél getur verið framleidd í Mexíkó, en notað parta frá Bandaríkjunum og Kanada, eða framleidd í Bandar. og notað hluti framleiddir í Mesíkó og Kanada.

1. Ég verð að segja, að ég á afar erfitt með að ímynda mér það ástand.
2. Að Bandaríkin lentu sitt hvoru megin í stríði -- við Kanada eða Mexíkó.

En það sé eina leiðin fyrir mig að koma auga á það hvernig í ósköpunum það mundi geta varðað við þjóðaröryggi, að framleiðslukeðjur bandarísku bifreiðaframleiðendanna ná þvert yfir landamæri NAFTA landanna þriggja.

En til þess að það yrði þjóðaröryggismál - þyrfti að vera hætta á að Bandaríkin gætu ekki treyst á að varningur framleiddur í Kanada eða Mexíkó - fengi að streyma óhindrað yfir landamæri landanna.

Og ég á afar erfitt með að ímynda mér, að líkur séu á að Kanada eða Mexíkó - stoppi innflutning til Bandaríkjanna á íhlutum í tæki eða á heilum farartækjum.

--Stríð T.D. að sjálfsögðu þíðir - algert rof á samskiptum, þar á meðal - viðskipta.

 

Niðurstaða

Það sem ég held að sé málið - er að samningaviðræður við Mexíkó og Kanada um breytingar á NAFTA virðast hafa gengið afar illa.

Meir en helmingur bifreiða innflutnings til Bandaríkjanna sé frá verksmiðjum í Mexíkó og Kanada. Vegna þess að NAFTA er fríverslunarsvæði, sé enginn tollur milli landanna þriggja.

Trump sé einfaldlega að - hóta að leggja toll á bifreiða innflutning frá Kanada og Mexíkó.  Þó að sá tollur gilti einnig fyrir önnur lönd - hefði hann mest hlutfallsleg áhrif á Kanada og Mexíkó - þ.s. tollar eru "0."

Samningakröfur Bandaríkjanna:
What are the 5 most contentious U.S. NAFTA proposals?.
US' NAFTA demands: the moronic and the simply misguided

Samningamenn Bandar. virðast enn hanga á "sunset clause" þ.e. að NAFTA verði að endursemja um á 5-ára fresti, annars falli NAFTA sjálfkrafa niður - augljóslega mundi sú tillaga fullkomlega eyðileggja NAFTA. Þar sem að ekkert fyrirtæki gæti gert áætlanir fram í tímann.
--Það geta menn allt eins formlega slegið NAFTA af.

Ég held að það hafi ca. verið svör samningamanna Mexíkó og Kanada. 
--Þetta er langt í frá eina umdeilda krafan.

Einfaldlega sú tillaga sem er - mest absúrd.

• Vandræði við núverandi ríkisstjórn Bandaríkjanna - virðist ríkjandi sannfæring, að Bandaríkin séu það stór - það mikilvæg, að þau geti þvingað önnur lönd til þess að sætta sig við miklu mun óhagstæðari viðskiptakjör en fram að þessu.

Kröfur gagnvart NAFTA ríkjum virðast á þann veg, að leitast við að fá Kanada og Mexíkó til að sætta sig við -- einhliða óhagstæðari viðskiptakjör. Þ.e. að þau verði áfram eins hagstæð fyrir Bandaríkin við Mexíkó og Kanada. En aftur á móti, verulega óhagstæðari en áður í hina áttina fyrir Mexíkó og Kanada.
--Trump virðist frústreraður, því samningamenn Kanada og Mexíkó virðast ekki hafa samþykkt slíkar kröfur a.m.k. fram að þessu.

Þrátt fyrir rúmt ár við samninga, virðist enn víð gjá til staðar.
--Mexíkó og Kanada virðast ekki þau "pushovers" sem Trump og fylgismenn virðast hafa haldið.

 

Kv.