Trump vs. Clinton nk. haust sennilegasta útkoman

Sigur frú Clinton í South Carolina getur reynst vera vendipunktur - vegna þess hversu afgerandi hann var -annars vegar- og -hins vegar- að Clinton fékk algerlega yfirgnæfandi atkvæði meðal minnihlutahópa!
En, ef Clinton nk. haust fær drjúgan meirihluta atkvæða minnihlutahópa - þá dugar það til sigurs á landsvísu, svo fremi sem hún stapar ekki stórt meðal hvítra.
Trump virðist sérstaklega sterkur meðal hvítra karlmanna - sem virðast óánægðasti hópurinn; en rökrétt er að ætla að harðar yfirlýsingar hans gagnvart innflytjendum, auðveldi Clinton mjög að afla sér fylgi Bandaríkjamanna af spænskumælandi ætterni - og Clintonunum hefur sögulega séð, gengið vel meðal svartra.
Það sé eina undantekningin -- þegar Obama fékk algeran meirihluta svartra gegn Hillary Clinton í prófkjöri.
En nú sé Obama augljóslega ekki í framboði.

Hillary Clinton Wins South Carolina Primary

Inside the Republican Party’s Desperate Mission to Stop Donald Trump

 

Sigur Donald Trumps virðist nú yfirgnæfandi líklegur - meðan að Hillary Clinton er ekki alveg enn komin með sambærilegt forskot, virðist hún samt þó líklegri en Sanders

Það virðist þó mega eiga von á -plottum- gegn Trump á landsfundinum er verður haldinn nk. sumar, þegar forkosningunum er lokið og fulltrúarnir sem kosið hefur verið um koma saman til að velja með formlegum hætti hver verður í framboði.
Vonir andstæðinga Trumps virðast á þá leið <--> Að Trump hafi ekki náð meirihluta kjörmanna, þannig að síðasta sekúndu plott á landsfundinum, geti hrifað af honum - útnefninguna.

• Áhættan sem Repúblikanar þá taka er hugsanlegt - sérframboð Trumps. Sem við slíkar aðstæður, er hann gæti sagt -"the establisment is trying to bring me down"- gæti fengið mjög umtalsvert fylgi -- og algerlega hindrað möguleika hvers þess sem yrðu útnefndur ef sá væri ekki Trump, til sigurs gegn Clinton.

Clinton við slíkan klofning meðal Repúblikana mundi sennilega sigla til svokallaðs "landslide."

Clinton á sennilega ekkert slíkt á hættu -- ef hún vinnur sæmilega öruggan sigur, þá verður landsfundur Demókrata án vafa nokkurn veginn án stórra pólitískra drama.

• Hún gæti meira að segja boðið Bernie Sanders sæti í stjórninni - til að lækna sárin.

1. Clinton virðist hafa haft góða áætlun til að nálgast svarta kjósendur - þ.e. hún dásamaði forsetatíð Obama, sagðist bera mikla virðingu fyrir hans forsetatíð - og sagðir mundu halda áfram hans góðu verkum.
2. Meðan að Sanders, sem er með "anti establisment campaign" kom að sem gagnrýnandi - sem virðist ekki hafa fallið í kramið meðal svartra kjósenda í South Carolina - enda virðast þeir hafa stutt Obama í bæði skiptin af umtalsverðri eindrægni.
   
   Að auki skaðar það hann líklega - að hann er ekki nærri eins landsþekktur og frú Clinton - margir kjósendur þekki hann ekki, sem vita hver Clinton er.

• Sanders virðist einungis hafa unnið meðal hvítra karlmanna - meðan að Clinton náði naumum sigri heilt yfir meðal hvítra.

"With 99 percent of the vote counted, Mrs. Clinton won 73.5 percent, to 26 percent for Mr. Sanders."

"Turnout was about 370,000, according to Edison Research — modest compared with the 532,000 ballots cast in the Clinton-Obama primary race here in 2008, and well below the record 743,000 votes cast in South Carolina’s Republican primary last Saturday, which Mr. Trump won."

Áhugavert hve þátttaka var lítil í prófkjöri Demókrata í þetta sinn.
Sem hefur örugglega hjálpað Clinton frekar en Sanders.

 

Niðurstaða

Ég er á því að Clinton hljóti að hafa Trump nk. haust af fjórum ástæðum - A)Trump vegna stefnu sinnar gegn innflytjendum, hrekji spænsk ættaða Bandaríkjamenn til Clinton - B)Clinton hjónin hafi alla tíð, gætt þess að vera vel kynnt meðal svartra Bandaríkjamanna, í bæði skiptin fékk Clinton forseti öruggan meirihluta hvort tveggja svartra sem og meðal spænsk ættaðra - N-Carolina bendi til þess að Hillary Clinton eigi góðar líkur á að taka meirihluta atkvæða svartra - C)Mjög margir Repúblikanar eru hundóánægðir með Trump - þó svo þeir séu ekki líklegir til að kjósa Clinton, þá sé ekki ólíklegt að þeir sitji af sér nk. forsetakosningar heima fyrir þ.e. mæti ekki á kjörtstað. D)Clinton geti grætt atkvæði á því að vera ekki Trump - þ.e. að hópur muni kjósa hana ekki út á hennar verðleika, heldur til þess að tryggja að Trump vinni ekki, t.d. meðal þeirra Bandaríkjamanna sem ekki eru flokkstengdir.

• Helsti möguleiki Trumps til sigurs -- geti verið að ná til þeirra sem voru að hugsa um að kjósa Berni Sanders, en það sé ekki endilega algerlega út í hött að Trump geti a.m.k. halað nokkurn fjölda þeirra inn.
• Hann muni síðan keyra á óánægju kjósenda - tala sig upp sem utanaðkomandi, ekki hluti af kerfinu --> Þó hann sé milljarðamæringur, og án vafa þar af leiðandi - sérkennilegur byltingamaður svo vægt sé til orða tekið.

Enginn vafi sé á að kosningabaráttan verði óvægin - hvorki Clinton né Trump muni gefa nokkuð eftir í því að gagnrýna mótaðilann. Verði þá sennilega virkilega ekki neitt heilagt.
Þetta gæti orðið subbulegasti slagurinn í forsetakosningum til þessa - er þá miklu við jafnað.

 

Kv.

Spurning hvernig stríðið í Sýrlandi getur hugsanlega nýst Pútín til að beita A-Evrópuríki ógnunum í því skyni að sveigja þau að sínum vilja

Ég er að benda á þá staðreynd að í Sýrlandi er Pútín að beita sömu aðferðum og hann beitti í Téténíu stríðinu í kringum 2000, þ.e. 100% miskunnarleysi gagnvart samfélögum í uppreisn.
Stuðningsmenn Pútíns gjarnan samþykkja áróður hans þess efnis að hann sé einungis að ráðast gegn hryðjuverkamönnum - en í Téténíu og í Sýrlandi erum við að tala um heil samfélög í uppreisn, ekki bara fámenna hryðjuverkahópa, þannig að þá er verið að kalla heilu samfélögin í tilviki Sýrlands milljónir manna í tilviki Téténíu hundruðir þúsunda manna->hryðjuverkamenn.
Í gamla daga - var talað um uppreisnarmenn.
Virðist að orðið "hryðjuverkamaður" sé í dag allsherjar orðalag yfir sérhvern þann sem sé í andstöðu við stjórnvöld eða samfélagið eða valdafyrirkomulag -- og beitir vopnavaldi.

• Komið í stað orðalags sbr. - uppreisn/uppreisnarmenn/skæruliðar/skærusveitir o.s.frv.
• Þá missir orðið "hryðjuverkamaður" sína merkingu -- en áður voru hryðjuverkamenn einungis fámennir hópar sem beita sprengjutilræðum eða skyndiárásum mjög fámennra hópa vopnaðara manna - hópar sem héldu engum landsvæðum.

• Þegar um er að ræða mun fjölmennari átök, þ.e. hersveitir raunverulega sem geta haldið svæðum í beinni vopnaðir andstöðu við her viðkomandi ríkis, njóta augljóslega víðtæks stuðnings verulegs hluta íbúa lands --> Þá er gamla hefðin að tala um "skærustríð" - "skæruliðasveitir" - "skæruliðaheri" og ekki síst "skæruhernað."

Mín skoðun er sú að í dag sé beiting orðalagsins "hryðjuverkamaður" mjög oft notað í pólitísku áróðursskyni fyrst og fremst --> Frekar en að vera lýsandi hugtak.
En þ.e. mjög augljóst ósanngjörn notkun -- að stimpla heilu samfélögin, ásamt börnum og konum, hryðjuverkamenn - vegna þess að það samfélag er í uppreisn gegn stjórnvöldum.

1. Punkturinn er auðvitað, hve "brútal" Pútín var þegar hann barði niður uppreisn íbúa Téténíu gegn stjórnvöldum Rússlands --> En uppreisn Téténa var augljós ógn við stöðu Rússlands í Kákasus, gat hvatt íbúa annarra héraða í kring, þ.s. einnig íbúar meirihluta eru Múslimar, og ekki ástæða að ætla að séu heldur hrifnir af því að búa við drottnun Rússa -- til þess að einnig gera uppreisn.
   Þannig að með því að kveða uppreisn Téténa niður með óskaplega harkalegum hætti, var Pútín einnig að senda skilaboð til annarra héraða í Kákasus undir stjórn Rússa, að ef íbúar þar rísa upp -- verða þeir einnig strádrepnir þar til uppreisn er brotin niður.
   Lauslega áætlað þá drap Pútín e-h á bilinu 15-20% téténsku þjóðarinnar, stökkti um helming á flótta til nágranna héraða -einnig undir stjórn Rússa- síðan eftir að uppreisnin var brotin niður, var þeim skipað að snúa heim - enda hin héröðin einnig undir valdsstjórn Rússa.
2. Það sem ég er að velta fyrir mér -- er hvort að með ákaflega "brútal" meðferð á uppreisn í Sýrlandi, þ.s. rússneskar hervélar virðast skipulega vera að eyðileggja alla innviði þá sem eftir eru, þ.e. þar á meðal skóla - sjúkrahús - vatnsveitur og hvað annað sem nútíma samfélag þarf --> Þá neyðir hann íbúa þeirra svæða til flótta, og vegna þess að þeir íbúar eru skjól uppreisnarinnar sjálfrar, þá gildir að án íbúa sem styðja viðkomandi uppreisn, þá hefur sú uppreisn ekki lengur skjól -- og er þá brotin á bak aftur með þeirri afar "brútal" tækni, að hrekja íbúana úr landi sem styðja uppreisnina -- eiginlega skipulögð hreinsun á þeim hluta íbúa Sýrlands -einkum Súnní Múslimum- sem hafa stutt uppreisnina frá 2011 þ.e. vísvitandi hreinsun á milljónum --> Spurning hvort að með beitingu slíkrar óskaplegrar grimmdar, sé Pútín einnig að senda skilaboð til A-Evrópu.

 

Hvernig getur það verið, að Pútín geti verið hugsanlega að senda skilaboð til A-Evrópu með grimmilegri meðferð sinni á Súnní Múslimum í Sýrlandi?

Það er í gangi umræða um stöðu NATO í A-Evrópu sérstaklega.
En staðreyndin er sú að þegar A-Evrópa gekk í NATO, fór í kjölfarið engin ný hernaðarleg uppbygging af hálfu NATO innan A-Evrópu -- eina undantekningin eru gagneldflauga skotpallar er settir voru upp í Póllandi og Rússar kvörtuðu yfir fyrir nokkrum árum, sem geta skotið niður langdrægar flaugar er geta borið kjarnavopn; en þeirri framkvæmd fylgdi engin umtalsverður herstyrkur.

Undanfarin nokkur ár hefur Pútín ítrekað haldið mjög fjölmennar heræfingar rússneska hersins, trekk í trekk hafa þær æfingar haft um eða yfir 100.000 hermenn.

"Nato’s greatly increased range and pace of military war-games, for example, still pales in comparison to Russia’s now routine “snap” and sprawling, planned military drills."

• "Last year’s centrepiece for Nato, dubbed Noble Jump — the alliance’s largest war game in years — involved a core of 5,000 men, with 10,000 involved in affiliated exercises elsewhere and 300 or so tanks."
• "Russia’s “centre 2015” drill in September mobilised 95,000 troops and 7,000 tanks and artillery."

Pútín hefur verið að stórauka þessar æfingar -- síðan svokölluð Evru kreppa skall á, og ESB aðildarlönd lentu í efnahagskreppu sem var sú versta er Evrópa hefur séð í áratugi.

Þ.e. áhugavert að Pútín auki tíðni mjög fjölmennra æfinga um svipað leiti -- og samdráttur er í liðsstyrk og mögulegri bardagahæfni NATO herja ESB aðildarlanda.

1. Á kreppuárunum fór fram mjög mikill niðurskurður til hernaðarmála í ESB aðildarlöndum --> Og er svo komið að meira að segja Þýskaland er með mikið af nýlegum hergögnum sem eru ónothæf vegna skorts á viðhaldi:
   "Of the German Bundeswehr’s 31 Tiger helicopters, for example, only 10 are usable — and just 280 of its 406 Marder armoured infantry vehicles."
   Þetta kom fram í skýrslu þýskra stjv. á stöðu hersins fyrir örfáum árum, að meir en helmingur nýlegra tækja yfir línuna eru ónothæf vegna skorts á viðhaldi.
   Ástæða -- fjárskortur.
2. Rétt að hafa í huga að í dag fer stór hluti fjárlaga til hermála í ESB aðildarlöndum, til þess að fjármagna lífeyriskerfi hermanna, sem mörg eru skilst mér gegnumstreymiskerfi.
   Nú -- punkturinn er auðvitað sá, að ef Þýski herinn er þetta illa staddur.
   Eru aðrir NATO herir ESB aðildarríkja vart í betra ásigkomulagi.
   "One of Nato’s set piece military exercises in Europe last year, Sir Richard notes, required the retrieval of tanks used for training in western Canada, “because the serviceability and spares situation in the UK’s fleet was so dire”." --> Úr nýrri skýrslu NATO um stöðu herja aðildarlanda.

• "A RAND corporation paper modelling dozens of war game scenarios in consultation with the Pentagon and published in late January, found that Russia’s forces would overrun Nato in the Baltic, and capture Tallinn and Riga, in a maximum of 60 hours, with a “catastrophic” defeat for defending alliance forces."

Það er nefnilega málið að svo er komið að NATO herir þeir sem staddir eru í Evrópu, þ.e. megin parti til herir Evrópuríkja sjálfra.
Eru augljóst ófærir um að koma A-Evrópuríkjum til aðstoðar í ímyndaðri snöggri innrás herja Pútíns.
Og það sama gildir, að A-Evrópuríkin sjálf ráða mjög ólíklega við það að verja sín eigin lönd gegn -tæknilega mögulegri- leiftur innrás fjölmennra rússneskra herja.

M.ö.o. mundu Eystrasaltlönd falla á örfáum dögum.
Síðan gætu lönd eins og Rúmenía - Ungverjaland - Slóvenía - Tékkland - jafnvel, Pólland --> Öll fallið á nokkrum vikum.
En herir Pútíns eru örugglega færir um að hefja innrás meðfram allir þessari víglínu.

• Bandaríkin mundu án efa fyrir rest, safna liði til þess að hrekja slíka rússneska innrás til baka -- en sú liðssöfnun gæti tekið a.m.k. 6 mánuði, nægur tími fyrir Rússland að hernema alla A-Evrópu.
• Og það gæti vel verið auk þess, að hluti Þýskalands - Austurríkis og að allt Grikkland ásamt Balkanskaga að auki - gætu fallið. Áður en liðssafnaður Bandaríkjanna, mundi geta stoppað upp í gatið.

Síðan gæti tekið fleiri ár að hrekja slíka rússneski heri á brott.
Með sennilegri nær fullkominni eyðileggingu innviða svæða sem herirnir færi um.

Eftir það gæti enduruppbygging tekið áratugi.

 

Höfum samt það í huga að þó þú getir gert innrás, er það ekki það endilega sama og að þú ætir að gera innrás!

Munið -- að ég er að benda á þann möguleika að Pútín sé að senda skilaboð til A-Evrópu með óskaplegri grimmd sinni í beitingu vopna í Sýrlandi.
Og með því ítrekað með óbeinum hætti benda á þá sennilegu staðreynd -- að Pútín geti -tæknilega- tekið öll A-Evrópuríkin og það á örfáum vikum jafnvel.
Þannig að skilaboðin eru þá þau --> Að A-Evrópulöndin gætu hugsanlega fengið svipaða meðferð.

1. Með því að ítrekað að halda mjög fjölmennar heræfingar - þá ítrekað sannar Pútín það fyrir pólitíkusum A-Evrópu, að geta rússneska hersins til slíkrar innrásar sé mjög raunveruleg.
2. Síðan með óskaplegri grimmd sinni gagnvart Sýrlendingum -- sýnir hann það hvað árás rússneskra herja gæti leitt til.

• Svo er áhugavert að -án þess að leitast við að fela það neitt- hefur rússneski herinn birt áætlanir í stíl --> Sem sendir frekari skilaboð, sbr. um "hugsanlega beitingu kjarnavopna í árás á Svíþjóð" ef til stríðs kæmi við NATO - sem auðvitað leiðtogar Evrópuríkja skilja þannig að þau gætu lent í því sama <--> Og rússn. herinn að auki hefur birt áætlanir sem fela í sér fjölmennar innrásir, í ímynduðu stríði gegn NATO.

Slíkar birtingar eru vart án samþykkis Pútíns.

Hann að sjálfsögðu aðspurður mun hlægja af því í viðtali ef spurt verður hvort að þetta feli í sér þrýsting á NATO þjóðir.

1. Grimmd Pútíns í Sýrlandi - getur falið í sér þau skilaboð til NATO landa, sérstaklega í A-Evrópu, að hugsanlegt stríð við Rússland getur haft miklar afleiðingar.
2. Síðan með ítrekuðum heræfingum - og útgefnum áætlunum rússn. hersins; sendir Pútín pólitíkusum A-Evrópu ítrekað þau skilaboð - að hann geti hernumið lönd þeirra að vild.

• Vegna þess að þetta er allt nægilega óskýrt.
  Getur Pútín algerlega neitað/hafnað því að nokkuð slíkt sé í gangi.

Punkturinn er auðvitað sú - að það þarf alls ekki vera að Pútín hafi nokkurn áhuga á allsherjar árás á A-Evrópu.
En eigi að síður, getur hann vonast til þess, að með þeim ógnunum sem hann beitir --> Geti hann hrætt pólitíkusa í A-Evrópu, til þess --> Að fara að sínum vilja.

 

Það kostar Pútín ekki mjög mikið að senda slík skilaboð - og ef hann fær A-Evrópuríki til þess að verða nægilega hrædd, gæti það veikt samstöðu innan NATO sem og innan ESB

Síðan bætist við -- að stríðið í Sýrlandi er að senda mikinn fjölda flóttamanna til Evrópu.
Og flóttamannakrísan er enn frekar að grafa undan samstöðu innan ESB og hugsanlega NATO einnig.

1. Pútín hefur sent stjórnvöldum í Sýrlandi vopn - að mestu án þess að fá greitt fyrir þau vopn síðan stríðið hófst 2011. En það hefur ekki dugað.
2. 2015 fór sendinefnd Írana til fundar við Pútín, og það virðist að samkomulag hafi náðst milli Írans og Rússlands -- um sameiginlega aðgerðir í Sýrlandi --> Þ.e. síðan um mitt sl. sumar hafa Íranar sent þúsundir hermanna til Sýrlands og samtímis komu Rússar upp herstöð við Ladakia flugvöll þ.s. í dag eru 50 sprengjuvélar hafðar til taks ásamt tugum orrustuþotna. Um 5 mánuðu skeið hafa herþotur Rússa haldið uppi linnulausu sprengjuregni á uppreisnarmenn -- fyrir ca. mánuði hófst stórsókn herflokka á vegum stjórnvalda Írans + Hezbollah + leyfa hers Sýrlandsstjórnar, árás á uppreisnarmenn í A-hluta landsins, og hefur sú atlaga haft þann árangur ásamt aðstoð loftárása Rússa að víglínur uppreisnarmanna hafa fallið og herir sem styðja Damaskus hafa náð að rjúfa samgönguleiðir uppreisnarmanna við Tyrkland -- þaðan sem þeir hafa fengið einna helst vopn.
   Grimmd loftárásanna virðist óskapleg, þ.e. ráðist hefur verið alla umferð -en það hefur NATO t.d. neitað að gera á svæðum á valdi ISIS vegna þess að þá ertu að drepa almenna borgara einnig- og það virðist stefna að sprengja upp allar heillegar byggingar sem enn eru til staðar, sem hefur leitt til ítrekaðra árása á sjúkrahús og skóla sem enn hafa verið í rekstri -- þannig allir innviðir sem eftir eru, eru þá skipulega eyðilagðir.
   sem auðvitað leiðir til fjöldaflótta almennra borgar á þeim svæðum, því án innviða hafa almennir borgarar ekkert til að lifa á.

Ég held að í ljósi samdráttar NATO herja innan Evrópu -- hafi Pútín sennilega tímasett það mjög vel, er hann ákvað að hefja deilur við NATO vegna Úkraínu.

En höfum í huga, að andstaða við það að vopna Úkraínustjórn, hefur verið sterk meðal sumra Evrópuríkja <--> Mig grunar að í því hafi birst hvernig Pútín hafi tekist að hræða pólitíkusa í Evópu til óbeins ef ekki beins stuðning við stefnu Pútíns.

En Pútín hljóti að hafa haft upplýsingar um það hvernig ESB aðildarríki voru að veikja sína heri, árin sem kreppan var í gangi <--> Þannig að sú tímasetning Pútíns að hefja deilur við NATO af fyrra bragði út af Úkraínu, sé ákaflega góð --> Rétt í kjölfar þess að pólitíkusar Evrópu eru búnir að skera sína heri niður að beini.

Þannig að ég lít svo á að þessi "intimidation" Pútíns á Evrópu.
Sé að virka a.m.k. að einhverju leiti til þess að sveigja einstakar Evrópuþjóðir -- í átt að hans vilja.

1. Svo virðast aðgerðir Pútíns innan Sýrlands -- geti sent milljónir sýrlenskra flóttamanna til viðbótar til Evrópu --> Útkoma sem Pútín getur vart dulist að geti veikt enn frekar ESB og jafnvel samstöðu innan NATO.
2. En -ég endurtek- Tétníu stríðið neyddi um tíma um helming íbúa Tétníu til flótta -- með því að neyða íbúa sem styðja uppreisn til flótta --> Þá veikist sú uppreisn því þá fær hún ekki lengur skjól og stuðning þeirra íbúa. Það að hrekja þá íbúa til flótta sem styðja uppreisn -- m.a. með því að sprengja upp hús þeirra og alla samfélags innviði svo það sé ekkert til að lifa á í landinu fyrir þá íbúa --> Er mjög áhrifarík aðferð til að brjóta niður uppreisn, tja -- ef þú ert eins grimmur og t.d. Stalín.
3. En málið er að vegna þess að Pútín þá einnig stjórnaði héröðunum allt í kringum Tétníu -- gat hann síðan skipað svo fyrir að íbúarnir yrðu aftur sendir heim --> En í Sýrlandi þá ráða önnur sjálfstæð lönd landsvæðum, og Pútín getur ekki sent þeim slíkar skipanir.

• Að auki --> Þá er þetta stríð sennilega stórum hluta trúarstríð:

1. Stjórnvöld eru einokuð af Alavi fólkinu í Sýrlandi sl. 60 ár, sem er sjálfstæður trúarhópur --> Það virðist að Alavi hóparnir sem ráða innan stjórnarhersins og stjórnvalda Sýrlands - hafi samþykkt stefnu Pútíns eins og henni var beitt í Téténíu stríðinu -- þ.e. að sprengja allt í loft upp á svæðum undir stjórn uppreisnarmanna, en ég hef tekið eftir því hef lík hernaðaraðferð stjv. í Damaskus hefur verið hernaðaraðferð Pútíns í Téténíu - svo lík að ég efa að það sé tilviljun --> En skipulagðar árásir Damaskus á svæði uppreisnarmanna, með berýnilega skipulagðri eyðileggingu byggðarinnar sjálfrar sem styður uppreisnarmennina --> Hafi eins og aðferðir Pútíns í Téténíu --> Hrakið mikinn fjölda fólks úr landi.
2. Síðan 2013 hafa hersveitir Hezbolla að auki barist með her "Alava" í Sýrlandi, skv. hvatningu Írana -- og Íranar séð þeim fyrir vopnum. Það virðist að Hezbollah hafi skipulega hafið á þeim svæðum sem Hezbollah ræður -- hreinsanir á Súnní hluta íbúa --> Þannig stutt við aðgerðir "Alava" að hrekja á brott Súnní trúar íbúa Sýrlands - sem hafa verið meirihluti þeirra er hafa stutt uppreisn gegn stjórn Alava.

• Uppreisnarmenn eru síðan -- allir með tölu, Súnní trúar --> Gegn þeim eru Íranar sem eru Shítar - Hezbollah sem er Shíta hreyfing, og Alavar innan Sýrlands sértrúarhópur sem virðist hafa gert bandalag við Íran, og nýtur stuðnings Írana ásamt Rússlandi og Hezbollah þar með til áframhaldandi drottunar yfir Sýrlandi.

Þarna er því augljós víðtækur trúarklofningur!
Það er því ákaflega barnalegt að halda að trúarþátturinn -- hafi engin áhrif!M.ö.o. trúarþátturinn kemur inn - og magnar upp andstæðurnar, og þar með einnig hatrið.

1. Svo bætist við, að Íranar hafa verið í langtíma átökum innan Mið-Austurlanda við Saudi Arabíu -- og Saudi Arabía sá sér þann leik til þess að veikja bandamann Írana, er uppreisn þar hófst 2011, að styðja uppreisnarmenn - og það hefur vart skaðað í augum Sauda að uppreisnarmenn voru Súnní trúar eins og þeir.
   Hve miklu máli trúin þarna skiptir fyrir Sauda - veit enginn utanaðkomandi, en barnalegt væri að halda að það skipti þá engu máli.
2. Að auki hefur síðan hafist annað stríð milli stuðningsmanna Írana og stuðningsmanna Sauda -- í landinu Yemen, þ.s. uppreisn er styður Íran náði völdum yfir höfuðborginni og um tíma yfir stórum hluta landsins; en árás undir stjórn Saudi Araba hefur síðan hrakið þá uppreisn til baka af stórum svæðum, en enn heldur hún höfuðborginni - auk þess hafa Saudar haldið uppi linnulausum loftárásum á svæði í Yemen enn undir stjórn þeirrar uppreisnar --> Það stríð gæti haldið áfram mörg ár enn.
3. Þ.e. hugsanlegt -en alls ekki vitað fyrir víst- að Saudar hafi studd a.m.k. um hríð, ISIS -- en þ.e. áhugavert að þegar ISIS reis upp 2013 -fyrst með því að ná landssvæðum innan Sýrlands, síðan með innrás inn í Írak á Súnní svæði þar- --> Þá veikti ISIS bandamann Írana, stjórnvöld í Bagdad.
   Ath. Þó að Saudi Arabía græði á þeirri útkomu - þarf það ekki að þíða að Saudar hafi raunverulga stutt ISIS.
   Síðan getur einnig verið, að Saudar hafi áður stutt ISIS -- en eftir að ISIS náði olíulyndum í Sýrlandi og N-hluta Íraks, hafi ISIS -- fylgt eigin prógrammi, þ.e. hætt að hlíða Saudum -- m.ö.o. farið út fyrir handritið.
   Þannig að Saudum getur í dag raunverulega verið alvara með að vilja eyðileggja ISIS - þó að hugsanlega áður hafi Saudar elft ISIS sem hugsanlegan bandamann.
   
   En þ.e. alltaf áhætta að -- senda fé og vopn til skærusveita, því erfitt getur verið að tryggja -- að þær fylgi skipunum síðar meir.
   Atriði sem Bandaríkin lærðu eftir átökin í Afganistan í kjölfar þess að þau studdu marga róttæka Múslima hópa er börðust gegn innrásarherjum Sovétríkjanna.

M.ö.o. þá líklega þíðir trúarþátturinn í Sýrlands-stríðinu, líklega það að þeir flóttamenn sem hraktir hafa verið -- þ.e. mjög sennilega vísvitandi hraktir af stjórnvöldum í Damaskus undir minnihlutahópi Alava og Hazbollah er nýtur stuðnings Írana, auk þess að þær hersveitir undir stjórn Írana er mættu á svæðið síðsumars 2015 virðast í dag einnig taka fullan þátt í þeim hreinsunum -- og ekki síst, að loftárásir Rússa hvernig grimmdin í þeim virðist alger, að auki stuðlar að því að Súnní trúar Sýrlendingar sem styðja uppreisn séu hraktir á brott -->> Að afar ósennilegt sé að þeir hafi áhuga á að koma heim aftur.

Ef útkoman er sú - að Alavar halda áfram að ráða í Damaskus.
Og að Íran og Hezbolla verður áfram þar með mjög mikil ítök.

1. En eftir óskaplega grimmd aðgerðanna sem beitt hefur verið gegn uppreisninni. Af trúarhópum Alava og Shíta á svæðinu.
2. Þá hljóti hatur Súnní hluta íbúa sem studdu uppreisnina að vera mjög mikið gagnvart Alövum sem ráða þá enn í Damaskus, og auk þess hafi bæst við stækt hatur á Íran og Hezbollah - og ekki síður á Rússlandi.

• Það hatur mun þá áfram sjóða í flóttamannabúðum í nágrannalöndum, þ.s. hugsanlega allt að 8 milljón brotthraktir íbúar Sýrlands munu þá búa.

Eins og ég hef áður bent á -- þá væri þessi útkoma sambærileg við þá útkomu er varð í átökum Ísraela við Araba 1948, er þeir hröktu mikinn fjölda þeirra sem í dag kalla sig Palestínumenn úr landi, og þeir síðan mynduðu varanlegar flóttamannabúðir í löndunum allt í kring - og þar sauð sannarlega áfram það hatur á Ísraelum sem varð til í þeim átökum.
Þær flóttamannabúðir héldu þá áfram að vera öryggisógn fyrir Ísrael - áratug eftir áratug.

Að auki er unnt að benda á annað dæmi, þ.e. Afganistan, en fjölmennar flóttamannabúðir í Pakistan hafa orðið að miðstöð róttækni og haturs gegn þeim sem ráða í Afganistan --> Rétt að benda á það að Talibanar urðu til sem hreyfing í þeim flóttamannabúðum.
Síðan hafa þær veitt Talibönum skjól, þ.e. ekki hefur verið hægt að ráðast að þeim búðum þ.s. þær hafa notið verndar Pakistana í reynd -- þannig að ekki hefur þar af leiðandi reynst mögulegt að ráða niðurlögum Talibana, og ráð þeir í dag nærri eða rúmlega helmingi Afganistan.

1. Ég veit ekki í dag -- hvort framtíðin í kjölfar þess að Súnní trúar íbúar Sýrlands eru meirihluta hraktir úr landi, verður líkari því sem Ísrelar upplifðu.
2. Eða að svipuð því sem varð í Afganistan stríðinu -- að það rísa upp nýjar og enn hættulegri öfgahreyfingar Súnníta í þeim búðum, sem leiða til þess að stríðið verður aftur að hatrömmum átökum - er engan enda virðast ætla að taka.

En ég er einungis viss um eitt -- að það stuðlar ekki að friði í Miðusturlöndum.
Þar sem átök og vaxandi spenna er þegar í gangi milli Írana með stuðningi Hezbollah - við áhrifamikil Súnní trúarlönd.
Að trúarhópur Alava - með stuðningi Shíta - og kristinna Rússa, með skipulögðum hætti hrekji meirihluta Súnní trúar íbúa Sýrlands, úr landi.
Í Miðausturlöndum þ.s. meirihluti íbúa er Súnní trúar.

• Hætta á meiriháttar trúarstríði hefur verið vaxandi í Miðausturlöndum, um nokkurra ára skeið.
• Hún hefur farið vaxandi með vaxandi átökum Súnní hópa vs. Shíta hópa innan Sýrlands - innan Íraks og síðar að auki innan Yemens.
• Sú útkoma að meirihluti Súnní íbúa Sýrlands -- sé brotthrakinn, geti vart annað en aukið enn suðuna í þeim potti sem Miðausturlönd séu.

M.ö.o. að hættan á allsherjar stríði vaxi við þetta enn frekar.

 

Ég veit ekki fyrir víst, að Pútín geri sér grein fyrir því, að hvernig hann beitir sér nú innan Sýrlands -- auki líkur á allsherjar trúarátökum í Miðausturlöndum!

Eitt er þó víst, að slík átök - hefðu afleiðingar sem má vera að Pútín lítist vel á.

1. Stöðugur flóttamannastraumur frá Miðausturlöndum, eftir því sem land eftir land yrði þeim átökum að bráð. Afleiðingar er mundi fyrst og fremst bitna á Evrópu.
2. Að auki, versnandi jafnvel hratt versnandi öryggis ástand fyrir NATO við Miðjarðarhaf, og ekki síður - vaxandi jafnvel hratt vaxandi hryðjuverkahætta.
3. Það ofan í -- hvernig NATO hefur veikst mikið í kjölfar kreppunnar í Evrópu.
4. Ekki má gleyma áhrifunum á -- ESB, vegna deilna um flóttamenn - Pútín virðist vilja þá stofnun að auki feyga.

________________
Í þetta samhengi þá spili -- endurteknar risa heræfingar Pútíns í Rússlandi.
Sem sendi stöðugt þau skilaboð til A-Evrópuríkja.
Að Pútín geti hvenær sem er tekið þau yfir - og ef þau berjast við hann, geti skilaboðin verið á þá lund að þá geti afleiðingar fyrir þau verið í stíl við afleiðingar þær sem eru að verða fyrir Súnní trúar íbúa Sýrlands - fyrir að hafa dirfst að rísa upp gegn stjórnvöldum er njóta stuðnings Pútíns.

Sú "intimidation" sé ódýr aðgerð fyrir Pútín.

Til samans -- þá má líta svo á að skipulag Evrópu ásamt NATO.
Sé undir stórfelldri atlögu frá Pútín.

1. Markmið Pútíns er líklega það að endurreisa eins mikið af járntjaldinu og hann getur.
2. Þ.e. sveigja ef hann getur lönd A-Evrópu, þannig að þau verði aftur leppríki stjórnvalda í Kreml.
3. Endurreisa þar með -- áhrifasvæði Kremlverja í Evrópu sem Kremlverjar höfðu allt til 1989. En hrun Járntjaldsins hefur Pútín kallað -- einar þær mestu hörmungar sem Rússar hafi orðið fyrir.

• Og auðvitað að ef honum tekst að endurreisa Járntjaldið - þá vonast hann til þess að Kreml verði aftur miðja ríkis -- sem hafi hnattræn áhrif, sé jafnoki hvers sem er.

Ég skal ekki fella mat á hversu líkleg slík útkoma er.
En hún virðist ekki eins brjálað ólíkleg - eins og nokkrum árum fyrr.

Rússland í dag er auðvitað -- miklu mun veikara land en áður.
Það auðvitað skiptir einnig máli.

En ef Evrópa ætlar að endurreisa sína heri -- þarf hún að hefja það verkefni fljótlega.
Og það mun kosta miklu mun meiri peninga -- en spöruðust við þann niðurskurð til hermála, er framkallaði núverandi ástand þeirra herja.

 

Niðurstaða

NATO og Evrópa virðist undir mjög þrautskipilagðri atlögu Pútíns - sem hófst þegar hann hóf deilur um Úkraínu við NATO og við Evrópu.
Í þeim átökum beitir Pútín með mjög snjöllum hætti, öflugum áróðurstækjum þ.e. Russia Today t.d. og ekki síður gríðarlegum fjölda netsíðna sem mjög sennilega er haldið uppi af stjórnvöldum í Kreml - og hafa það hlutverk að afla stefnu Pútíns fylgismanna á netinu um allan heim, og einnig það hlutverk að dreifa áróðri stjórnvalda í Kreml.
Stríðið í Sýrlandi -- í þessu samhengi, gæti skoðast sem lukka fyrir Pútín. En það hjálpar honum með margvíslegum hætti, ekki síst flóttamannastraumurinn sem það skapar dregur úr samstöðu NATO landa sem og ESB aðildarlanda -- Pútín virðist skv. hvatningu Írana loks hafa áttað sig á þessu; og sé sennilega í dag að beita því sem lið í því að veikja samstöðu V-evr. ríkja innbyrðis sem og til þess að skapa aukið álag fyrir stofnun sem hafi mjög verið veikluð á undanförnum árum, NATO.

Pútín stefni hvorki meira né minna en að því, að endurreisa fyrra áhrifasvæði Kremlverja innan Evrópu, áhrifasvæði sem Kremlverjar misstu 1989. Eða a.m.k. að því leiti sem Pútín megnar.
Og þar með að endurreisn stjórnvalda í Kreml, sem miðju ríkis með hnattræn áhrif.

Ef Evrópa og NATO ætla að spyrna við fótum.
Þurfa þau mjög fljótlega að fara að gera það með mun öflugri hætti en áður.

En annars sé raunveruleg hætta á að Pútín takist að leggja hlekki ófrelsis aftur yfir mikinn fjölda fólks í A-Evrópu.
En draumur Pútís um endurreisn risaveldis -- þíðir óhjákvæmilega hlekki ófrelsis fyrir íbúa A-Evrópu, að eins miklu leiti og Pútín getur náð því fram.

 

Kv.

Verður Grikkland að misheppnuðu ríki? 10 Evrópuríki hafa ákveðið að stöðva för flóttamanna Norður

Það er virkilega mögnuð atburðarás nú skyndilega hafin, eftir ákvörðun Austuríkis og 9 annarra ríkja, að loka að miklu leiti á flæði flóttamanna til Norður Evrópu.
En mér virðist það augljóst leiða til þess - að flóttamenn hljóta að safnast upp innan Grikklands, í landi sem enn er djúpt í viðjum skuldakrísu - landi sem ekki hefur fjármagn til umráða til að styðja við mikinn fjölda flóttamanna, og land sem enn í dag er ákaflega efnahagslega viðkvæmt.

Ríkin virðast skilgreina Sýrlendinga og Íraka - - sem flóttamenn sem geta fengið hæli.
En loka almennt á flóttamenn úr öðrum áttum.
Síðan skilgreina þau hvaða upplýsingar eða sannanir flóttamenn þurfa að hafa í farteskinu, til að fá að ferðast til þeirra landa.

With E.U. Paralyzed, 10 Nations Try to Stem Migrant Flow

EU warns of migrant humanitarian crisis in Greece and Balkans

"A spokesperson for Médecins Sans Frontières said Greece’s reception facilities could be filled to capacity within eight days if the restrictions on Afghans remained in place."

Vandinn er sá að mér virðist augljóst að það stefni í að Grikkland verði á skömmum tíma ofurliði borið!

En flestir flóttamenn streyma að í gegnum Grikkland -- sem enn býr við það ástand að N-Evr. ríki þverneita að afskrifa ca. 200% af þjóðarframleiðslu opinberar skuldir Grikklands.
Jafnvel þó að AGS -- hafi á sl. sumri sagt þá skuldastöðu ósjálfbæra.

Að auki blasir við, að ef það ætti að vera mögulegt fyrir áætlun ríkjanna 10-að virka, þá er ætlast til þess að Grikkland - - komi á fót skipulögðum búðum fyrir flóttamenn.
Þar sem þeir bíða, meðan að umsóknir þeirra -- fá sína meðferð í löndunum 10.

Vandinn er að Grikkland ræður ekkert við það hlutverk, að verða -- allsherjar biðstofa fyrir flóttamenn fyrir Evrópu alla <--> Á sama tíma og enn er þess krafist að Grikkland endurgreiði óviðráðanlegar skuldir, sem þíðir að enn er krafist frekari samdráttar í útgjöldum gríska ríkisins.

1. Að auki blasir að auki við að Grikkland ræður ekki heldur við það hlutverk, að sjá þessum flóttamönnum -- jafnvel fyrir brýnustu nauðsynjum.
2. Þannig að alvarleg krísa er augljóst yfirvofandi - jafnvel meiriháttar mannlegur harmleikur.

Vandamálið er ekki síst -- að flest bendi til þess að þetta verði fullkomlega óviðráðanlegt fyrir Grikkland -- á einungis örfáum vikum.

Hvað síðan gerist -- ég verð að segja, að ég óttast virkilega það versta.

 

Niðurstaða

Það sem virðist í gangi nú innan ESB - sé að hvert ríki virðist ætla að sinna sínum hagsmunum. Með vissum hætti er unnt að skilja að þjóðirnar fyrir Norðan Grikkland vilji takmarka fjölda aðkomumanna til sín.
Á hinn bóginn virðist engin tilraun gerð til þess að koma til móts við þarfir Grikklands.
Á sama tíma og stefnan í skuldamálum Grikklands, ásamt kröfunni um frekari niðurskurð grískra ríkisútgjalda er enn óbreytt -- Grikkland miklu leiti stjórnað af eigendum skulda þess.

Rökrétt niðurstaða virðist mér að innan örfárra vikna verði til staðar í Grikklandi fullkomlega stjórnlaust neyðarástand, ásamt mannlegum harmleik.

Þetta mun að sjálfsögðu gera að engu - tilraunir til efnahagslegrar uppbyggingar í Grikklandi.

Það stefni þá hratt í að Grikkland verði -- misheppnað ríki.

 

Kv.

Repúblikanar viðhafa enn eitt af sínum stórskrítnu pólitísku leikritum, í kjölfar láts Antonin Scalia er var dómari við æðsta dómstól Bandaríkjanna

Höfum í huga að hin eðlilega málsmeðferð er sú - að sitjandi forseti Bandaríkjanna í kjölfar láts dómara við æðsta dómstól Bandaríkjanna, leggi fyrir Bandaríkjaþing formlega tillögu um kandidata um þann stól við æðsta dómsól Bandaríkjanna sem hefur losnað.
Síðan tekur þingið við því verki - þ.s. kandidat fær tækifæri að ræða við þingið, og síðan tekur þingið afstöðu til viðkomandi - hafnar eða samþykkir.
Þetta ferli oft tekur nokkurn tíma - gjarnan hafnar þingið fleiri en einum, en á endanum hefur hingað til alltaf þingi og forseta tekist að ná fram meirihluta um einhvern kandídat.

Senate Republicans Lose Their Minds on a Supreme Court Seat

 

Meirihluti Repúblikana í báðum þingdeildum, hefur tekið þá algerlega einstöku ákvörðun - að neita að ræða við nokkurn þann kandídat sem Obama leggur til!

Þeir segjast m.ö.o. ætla að setja embættisveitingu við æðsta dómstól Bandaríkjanna -- í djúpfrysti þangað til að nýr forseti hefur tekið við í janúar 2017.

Það eru enn 10-mánuðir eftir af kjörtímabili Obama.
Og því yfrið nægur tími til að afgreiða þessa embættisveitingu.

1. En þ.e. eins og að þingmeirihluti Repúblikana hafi ákveðið, að hætta öllu samstarfi við forsetaembættið -- út restina af kjörtímailinu.
2. Ég man ekki þess dæmi, að samskipti þings og Hvítahússins hafi náð sambærilegri lægð.

Senator Mitch McConnell of Kentucky...In a statement dripping with sarcasm, Mr. McConnell said that Mr. Obama “has every right to nominate someone,” and “even if doing so will inevitably plunge our nation into another bitter and avoidable struggle, that is his right. Even if he never expects that nominee to actually be confirmed but rather to wield as an electoral cudgel, that is his right.”

Þarna snýr Repúblikaninn málinu upp á Obama - að ef hann leggur fram tillögu um kandídat fyrir embætti dómara við æðsta dómstól Bandaríkjanna.
Sem skv. hefð og lögum er einmitt embættisskylda Obama - hvorki meira né minna.

Þá væri Obama að skapa kljúfa þjóðina.

1. Það er auðvitað rétt -- að ef, sem sannarlega má reikna með að Obama leggi fyrir þingið tillögur um einstaklinga fyrir viðkomandi embætti, að þá auðvitað mun skapst -- fjölmiðlacirkus, ef Repúblikanar - þverneita að ræða við viðkomandi, án þess að gefa upp nokkra aðra ástæðu en þá, að þær ætli ekki ræða við nokkurn kandídat.
2. En það má virkilega velta því fyrir sér -- hver lítur verr út.

En reikna má fastlega með því -- að Obama gæti þess að bjóða einungis upp á kandídata sem eru dómarar með langa starfsreynslu og með uppsafnaða virðingu í starfi.
Og að auki einstaklinga sem séu ekki -- augljósir vinstri menn.

Því hann mun láta á það reyna -- hvort Repúblikanar standa við það að neita að ræða við nokkurn kandídat.

Ef Obama þannig leggur til -- hvern virtan dómarann á fætum öðrum, einstaklinga ekki í neinum augljósum pólitískum tengslum við Demókrata --> Þá efa ég að Repúbliknar græði á þessu pólitískt.

 

Niðurstaða

Embættistíð Obama hefur einkennskt af margvíslegum og gjarnan yfirgengilegum pólitískum leikritum meirihluta Repúblikana - sem a.m.k. í 2-skipti héldu alríkinu í gíslingu út af svokölluðu -skuldaþaki.- Og þannig sköpuðu vangaveltur um það hvort að Repúblikanar ætluðu að ýta alríkinu út í tæknilegt greiðsluþrot.
Það var auðvitað háskaleikur með orðspor Bandaríkjanna -- að veði.
En Bandaríkjaþing hefði orðið algerlega að atlægi -- ef bandaríska alríkið hefði ekki getað greitt af skuldbindingum sínum, vegna neitunar meirihluta Repúblikana.

En það virðist a.m.k. öruggt, að þetta átti þátt í því að efla efnahagslega óvissu - á sama tíma og Bandaríkin voru að ganga í gegnum viðkvæmt efnahagslegt tímabil, og getur því hafa skaðað bandarískan efnahag.

Í ljósi nýjasta útspils meirihluta Repúblikana -- spyr maður sjálfan sig, hvað næst?
Á virkilega að viðhalda leikritinu -við hötum Obama- kjörtímabilið til enda?

Kv.

Saudi Arabía segir ekki koma til greina að draga úr olíuframleiðslu til að hækka olíuverð

Rétt að hafa í huga að Ali al-Naimi er ekki hlutlaus -- t.d. segir hann ekki frá nokkrum mikilvægum staðreyndum.
Sbr. Saudi Arabía er í megnustu vandræðum með ríkisútgjöld - ríkissjóðurinn þurfti nærri 100 Dollara per fat til að vera í jafnvægi. Í dag eru ríkisútgjöld Saudi Arabíu í stórum mínus.
Önnur staðreynd er sú, að eins og tillaga Saudi Arabíu og Rússlands er sett fram - þ.e. frysting við framleiðlu í janúar sl., þá ætti Íran að samþykkja að Saudi Arabía og Rússland mundu framleiða á hámarks afköstum -- en ekki Íran.
Svo hefur "oil shale" eða olíuleirsteins vinnsla breytt markaðnum, vegna þess að hún ber sig um leið og verð ná bilinu milli 50-60 Dollarar, fer þá í fyrra vaxtarfar -- að bæta stöðugt nýrri olíu inn á markaðinn. En verð ná jafnvægi fyrir rest upp í ca. þær fjárhæðir þó bæði Rússland og Saudi Arabía framleiði við hámark.
Þannig að í besta falli -- hefur Saudi Arabía einungis seinkað vexti olíuleirsteins vinnslu.

Saudi Arabia declares oil output cut ‘is not going to happen’

1. "Saudi oil minister Ali al-Naimi said a lack of trust between the world’s biggest producers meant a cut in production “is not going to happen”."
2. “There is less trust than normal,” - Not many countries are going to deliver. Even if they say they will cut production, they will not deliver.”
3. "...he said reducing volumes would only provide economic support for expensive oil, such as output from the US or the oil sands of Canada.
4. “The producers of these high-cost barrels must find a way to lower their costs, borrow cash or liquidate,” - “It sounds harsh, and unfortunately it is, but it is a more efficient way to rebalance markets. Cutting low-cost production [such as Saudi Arabia’s] to subsidise higher-cost supplies only delays an inevitable reckoning,”
5. "He said the kingdom would instead push for a co-ordinated production freeze to help balance a market..."
6. "Mr Naimi called the freeze the “beginning of a process”, and said he sought to meet again with other big producers in March in hopes that they would join."

• "Bijan Zanganeh, Iran’s oil minister, said on Tuesday that the push for a freeze was “laughable”, according to a local news agency. Iranian officials have called on countries such as Saudi Arabia, which have ramped up production over the past year, to curb output."

Ég get ekki séð að al-Naimi geti haft erindi sem erfiði við Írani

A.m.k. ekki ef hann ætlast til þess, að þeir samþykki að frysta núverandi vinnslu Saudi Arabíu og Rússlands.
En Íran segist ætla að auka framleiðslu um helming á þessu ári.

Hafandi í huga fjárlagavanda Saudi Arabíu -- eru þau áform Írana, augljóst ógn við Saudi Arabíu.
Höfum að auki í huga, að Rússland einnig býr við fjárlagavanda - sá einnig versnar bersýnilega þegar og ef Íranar láta verða af aukningu sinnar framleiðslu.

Ég er því á þeirri skoðun -- að Saudi Arabía og Rússland, séu í veikri samningsstöðu gagnvart Íran.

1. En það eiga eftir að verða töluverð vandræði bæði í Rússlandi og Saudi Arabíu, í glýmu við fjárlagavanda.
2. Yfirlýsing rússn. stjv. fyrir ca. 2-mánuðum síðan að ætla að selja stór ríkisfyrirtæki, til að minnka hallann -- virðist mér vísbending um nokkra örvæntingu.

Það sé eiginlega þetta sem sé stóra sagan að baki.
Hvernig það sverfur samtímis að þessum stóru olíuríkjum.

 

Ég hef ekki áhyggjur af olíuleirsteins vinnslu!

En það hefur komið ítrekað fram, að hún ber sig við 50-60 Dollara.
Vegna þess hve mikið er af olíuleirsteini víða um heim - þá sé ljóst að það séu gríðarlega miklir möguleikar fyrir olíuleirsteins vinnslu inn í framtíðina.
Þannig að hún ætti að geta bætt stöðugt inn - viðbótar framleiðslu, og þar með tryggt í langan tíma að verð haldist nærri 50-60 Dollara verðbilinu.

En það þíði -- að hvort tveggja Rússland og Saudi Arabía - komast ekki hjá verulega miklum niðurskurði útgjalda.
T.d. gæti verið athugandi hjá báðum -- að draga úr kostnaði við rekstur styrrjalda á erlendum vettvangi.

• Það getur orðið áhugavert að fylgjast með glímu beggja við sín fjárlög í framtíðinni.

1. En byrtingarmynd þess í Rússlandi, ef allt fer úr böndunum með fjárlögin - líklega væri klassísk óðaverðbólga, vegna prentunar fyrir hallarekstri. En verðbólga er há fyrir í Rússlandi, því vart unnt að efast um þá útkomu.
2. Í Saudi Arabíu - gætu Saudar neyðst til þess að aftengja gengi gjaldmiðils síns við Dollarinn, til að lækka verulega lífskjör heima fyrir - sem mundi tafarlaust spara ríkissjóði Saudi Arabíu mikið fé - en geta í staðinn skapað víðtæk uppþot í konungsríkinu.

 

Niðurstaða
Ég tel að flest bendi til þess að þrýstingur Rússa og Saudi Araba á Íran - muni ekki leiða fram stefnubreytingu Írana, þannig að Íran líklega lætur verða af því að auka verulega á sína framleiðslu af olíu á þessu ári.
Rökrétt leiðir það til frekari verðlækkana, að olíuverð fari svo lágt sem niður í ca. verðbilið grunar mig 25-30 Dollara fatið.
Það líklega einnig tefur fyrir því að olía aftur nái 50-60 Dollurum, hugsanlega svo lengi sem til 2018.

Vandræði Saudi Arabíu og Rússlands gætu orðið áhugaverð.

 

Kv.

Ákvörðun Boris Johnson - að taka forystu í "nei" fylkingu, fyrir þjóðaratkvæði nk. júní mánuði um áframhald aðildar Bretlands að ESB, getur reynst vera stór söguleg stund fyrir Bretland!

Ég ætla ekki að fella neinn dóm á það hvort Bretlandi er líklegt að vegna betur utan ESB - eða innan ESB. Heldur er ábendingin að ákvörðun sennilega vinsælasta pólitíkus Bretlands, að ganga til lið við -nei- fylkinguna, sennilega eykur líkur á því að Bretland sé á leið út úr ESB.

Ekki felli ég dóm á það - hvort hjarta Boris Johnson er í þessu eða ekki.
En sumir fréttaskýrendur halda því fram - að þetta sé fyrst og fremst pólitísk ákvörðun hjá honum --> Að hann veðji á að eftir sigur -nei- standi hann með pálmann í höndunum, um að verða næsti formaður breska Íhaldsflokksins.

Það getur auðvitað verið svo, að Boris Johnsons sé samtímis þeirrar skoðunar að framtíð Bretlands - skuli vera utan við ESB.
Og að hann telji að með því að veðja sinni pólitísku framtíð, á að berjast fyrir áframhaldandi aðild, muni David Cameron standa uppi óhjákvæmilega laskaður, ef -nei- fylkingin hefur betur.
Og að Boris Johnson sjái þá ekkert athugavert við það, að græða á þeirri útkomu persónulega.

Sennilega er versti sögulegi tími til að halda þessa þjóðaratkvæðagreiðslu!

David Cameron gat auðvitað ekki séð fyrir nokkrum árum fyrr er hann lofaði þjóðaratkvæði að það mundi skella á mjög alvarleg flóttamannakrísa, er mundi skekja Evrópusambandið og að auki skapa deilur milli Evrópuríkja.

1. En það virðist öruggt -- að aðstreymi flóttamanna verði meir í ár en sl. ár, en tölur sem af er - benda einmitt sterklega til þess.
2. Það sé því afar líklegt, að sú krísa verði mjög áberandi í fjölmiðlum, einmitt þegar dregur að atkvæðagreiðslunni í Bretlandi.
3. Og það virðist algerlega öruggt - að sá sundrungar bragur sem virtist á samskiptum ESB aðildarlanda á sl. ári, verði aftur til staðar í ár - og að innbyrðis deilur leiðtoga og ríkisstjórna ESB, verði áberandi.

Flóttamannakrísan muni án efa, styrkja möguleika -nei- sinna.
Þannig að það má vel vera að satt sé, að Boris Johnsons - hafi tekið pólitíska ákvörðun, þ.e. hann sé að veðja á þann hest sem hann telji líklegri til sigurs.

Og ætli síðan að leggja atlögu að forystusæti innan Íhaldsflokksins.

 

Mun Bretlandi vegna betur utan ESB? Eða ca. jafn vel? Eða verr?

Um þetta atriði verð ég að segja - - að það sé háð nærri fullkominni óvissu.

stórt atriði í því, er náttúrulega - hvað ræður mestu um hagsæld í Bretlandi. Mig grunar að einlægum aðildarsinnar - leiðist gjarnan til að ofmeta mikilvægi ESB að þessu leiti. Að sama skapi má vel vera að sannfærðir -nei- sinnar, ofmeti möguleika Bretlands á að stjórna málum sínum með þeim hætti, að framtíð Bretlands utan ESB verði hagstæðari.

Ég persónulega hef hallast að því -- að þetta jafnist út.
Þ.e. aðild fylgi einnig kostir - ekki bara gallar.
En að á sama tíma - sé einnig sannarlega mögulegt fyrir lönd að þrífast án aðildar.

• Stórar spurningar eru um -- hversu góð viðskiptakjör Bretlands verða í framtíðinni utan ESB.
  Aðildarsinnar -- telja yfirleitt að Bretland muni standa frammi fyrir sambærilegum kjörum og Ísland, þ.e. ESB ákveði einhliða reglur sem Bretland sé nauðbeygt til að samþykkja.
  Mig grunar þó að aðildarsinnar, vanmeti möguleika Breta til að ná hagstæðari samningum við aðildarríkin - en EFTA löndin á sínum tíma náðu fram.
  -- En það getur auðvitað verið að Bretar klúðri algerlega samningum.
  -- Eða, að aðildarlönd verði mjög þver og erfið, og geri sitt besta að refsa Bretlandi fyrr að hafna ESB --> Þó að persónulega efist ég að aðildarlöndin mundu í reynd hegða sér þannig.
  -- En þ.e. í reynd ekkert unnt að fullyrða um þetta, af eða á.
• Svo auðvitað er engin leið að vita, að Bretland muni standa sig betur í því að bæta sína viðskipta-kjör við 3-lönd, sem sjálfstæðara land utan ESB.
  -- Bent er á að Sviss nýlega samdi við Kína um fríverslun, fékk samning sem galopnaði á kínverskar vörur, en afnam ekki alveg tolla á svissnesk úr.
  - - Eða að Obama hefur varað Bretland við því, að bandaríska þingið sé tregt í taumi við það að samþykkja fríverslunarsamninga við einstök lönd --> Rétt að benda á móti, á að t.d. þá hafnaði bandar. þingið fríverslun fyrir nokkrum árum við -tollabandalag S-Ameríkuríkja, þannig að réttara er að segja að Bandaríkjaþing er almennt séð tregt í taumi þegar kemur að samþykkt fríverslunarsamninga.
  - - Sannarlega geta lönd gert fríverslunarsamninga sín á milli -- eins og að samtök ríkja geta gert við einstök lönd.
  - - Hvort að meiri líkur séu á að einstök lönd geti náð þannig samningum sín á milli en ríkjasamtök við einstök lönd, sé eiginlega atriði er ég held að enginn hafi í reynd rannsakað með áreiðanlegum hætti.

Gæti pundið fallið stórt, ef -nei- vinnur?

Þessu halda sumir áhrifamiklir -já- sinnar fram.
Þá er kenningin séu, að óvissa um markaðs aðild Bretlands að Evrópu í kjölfar sigurs -nei- í atkvæðagreiðslunni, muni leiða til tafarlauss stórs falls pundsins og umtalsverðra vaxtahækkana á skuldir í breskum pundum.

• Þetta snýr aftur að mati á mikilvægi aðildar fyrir breskan efnahag.

Mig grunar að rétt sé að líklega verði -- a.m.k. eitthvert gengisfall.
Og að auki, einhver hækkun vaxtakröfu á breska ríkið.

Á hinn bóginn -- þá efa ég að það verði einhver risahreyfing.
Og því ber að halda til haga -- að Seðlabanki Bretlandseyja eða "Bank of England" hefur sýnt mikinn vilja sl. ár til að standa þétt við bakið á breska ríkinu -- m.ö.o. þá geti hann keypt bresk ríkisbréf ef ástæða sé til.

Síðan, mundi líklega gengisfall - - stilla það af, ef útflutningskjör Bretlands til Evrópu versna fyrirsjáanlega, þannig að - - þá ætti viðskiptahalli ekki að aukast, eins og þessir hagfræðingar eru að spá.

• Niðurstaða samninga við aðildarríki ESB - - í kjölfar sigurs -nei- mundi þá síðan hafa áhrif á framtíðar gengisstöðu Pundsins.

En rétt er að árétta að -- lægra gengi er ekki endilega slæm niðurstða fyrir viðskiptakjör.
Þó það óneytanlega slái á neyslu -- nettó útkoman fyrir það, gæti orðið fyrst í stað slæm fyrir hagvöxt, ef gengissig mundi draga úr neyslu, en síðar gæti lægra gengi gagnast útflutningsfyrirtækjum -- og eins og sagt er "in the medium term" skilað því að hlutfall útflutningsfyrirtækja í hagvexti mundi eflast.

• Svipaður hagvöxtur skilað sér til baka síðar.

 

Það gæti orðið forvitnilegt fyrir Ísland að fylgjast með samningum Breta við ESB, ef -nei- verður ofan á!

Þvi þ.e. alveg hugsanlegt að þeir samningar -- skapi ný fordæmi fyrir samninga ESB aðildarríkja við lönd sem tilheyra Evrópu, en hafa engan hug á að ganga í ESB.

En því má halda algerlega fram, að með því að Bretland bætist við hóp landa utan ESB -- þá batni samningamöguleikar landa utan ESB verulega við ESB aðildarlönd, því þá aukist mjög verulega viðskiptaleg heildarvikt landa utan ESB er tilheyra Evrópu.

Það gæti verið mjög skynsamt fyrir - EFTA lönd, að bjóða Bretlandi samstarf.

 

Niðurstaða

Þó að ég telji mig ekki hafa hugmynd um það hvort Bretlandi muni vegna betur eða verr eða ca. jafn vel - utan ESB en innan til framtíðar. Þá geri ég mér þær vonir að brotthvart Bretlands úr ESB, ef af verður - verði hagstæð niðurstaða fyrir Ísland. Annars vegar vegna þess, að ég vonast til þess -- að þvert á spár einlægra breskra aðildarsinna, þá nái Bretland hagstæðari samningum við ESB - heldur en EFTA lönd náðu 1994. Og að í kjölfar þess, geti opnast á möguleika fyrir EFTA lönd að ná sambærilegum samningum. T.d. ef Bretland mundi ganga í EFTA -- og draga vagninn fyrir önnur EFTA lönd, a.m.k. að einhverju leiti.

En það getur alveg verið að Bretland sé til í að verða leiðtogi EFTA að nýju.
Með Bretland innan samtakanna, ættu möguleikar EFTA að batna.

• Það gæti einnig verið punktur fyrir ESB aðildarlönd að íhuga -- að á viðsjárverri tímum, með vaxandi átök við Rússland framundan -- þá borgi það sig fyrir ESB, að stuðla að því að samskipti V-Evrópu landa verði sem best og jákvæðust.

 

Kv.

Líkur á Clinton vs. Trump hafa aukist eftir sigur beggja

Sigur Clinton var ekki beint sannfærandi í Nevada, þ.e. 53%/47% - og mánuði fyrr hafði hún meir en 10% forskot -- á hinn bóginn bendir sá sigur til þess að henni sé að takast að halda -atkvæðum svartra- og -atkvæðum spænsk ættaðra.-

Trump wins decisively in South Carolina, Clinton clinches Nevada

Til uppryfjunar - reyndust þau atkvæði mjög mikilvæg á sínum tíma til að tryggja 2-sigra eiginmanns hennar, og þar með 2-kjörtímabil hans sem forseta.

1. Vandamál Berni Sanders -- þó að gagnrýni hans sé alveg hárrétt á galla stuðningskerfa innan Bandaríkjanna við þá sem minna mega sýn - ef út í þ.e. farið er hann einungis að krefjast þess að Bandaríkin auki stuðning við þá minna megandi ca. upp í þann stuðning við minna megandi sem tíðkast í Evrópu.
2. Að Bandaríkjamenn eru á móti sköttum - til þess að borga fyrir sambærilegt kerfi í Bandaríkjunum og í Evrópu, er engin leið framhjá því - að það þyrfti, sambærilega skattheimtu --> Það er hvað drepur óhjákvæmilega hugmyndir Sanders.

• Menn hafa verið að velta fyrir sér hvernig Sanders / Trums mundi virka - en þ.e. ekki nokkur séns á því, að Sanders geti forðað því að Trump bendi á það, að það geti augljóst aldrei virkað, að þeir ríku - einungis þeir ríku, borgi fyrir slíkt kerfi.
• En þ.e. ástæða fyrir því, að stuðningskerfi í evrópskum stíl - leiða alltaf til hás skatthlutfalls á millistéttina, einfaldlega vegna þess - að engu landi hefur tekist að láta þá auðugu eingöngu borga fyrir --> Þeir hafi of margar leiðir til að víkja sér undan sköttum - forða fé sínu annað; þannig að þetta endar alltaf á því að millistéttin borgar.

Sanders gæti aldrei neitað þessu - með sannfærandi hætti.
Þar með mundi Trump hafa -- Sanders.
Út á það að Bandaríkjamenn -- hata skatta.

Þetta er ein mikilvæg ástæða þess að Clinton hefur betri möguleika -- að einmitt vegna þess að hennar hugmyndir ganga skemmra, þá eru þær -- verjanlegri, og einnig þar með framkvæmanlegri.

Sanders missi atkvæði milliséttarinnar þegar hann geti ekki neitað því með sannfærandi hætti -- að hann muni senda henni reikninginn.

Og Clinton getur á móti ráðist að Trump --> T.d. blasir við að hörð stefna hans gagnvart innflytjendum, mun færa Clinton atkvæði spænsku mælandi án nánast nokkurs vafa.
Og mig grunar sterklega að --> Hún mundi einnig ná meirihluta svartra.

Þá þarf hún ekki -- nema ca. að fá svipað mörg atkvæði hvítra og Trump til að tryggja sér öruggan sigur.

Sigur Trumps í South Carolina var áhugaverður:

1. En hann rústaði Jeb Bush, þó að í þessu fylki séu margar herstöðvar og að hermenn hafi stutt bróður hans Dubya í bæði skiptin -- þá náði Jeb ekki nema 7,8% --> Sem þíddi að framboð hans var endanlega hrunið.
2. Annars féllu atkvæði -- Trump 32,5% - Rubio 22,5% - Cruz 22,3% - Bush 7,8% - Kasich 7,6% - Carson 7,2%.
3. M.ö.o. hafa Rubio og Cruz enn möguleika - en engir aðrir. Spurning um þá 2 ásamt Trump, Trump ber þó af í flestum skoðanakönnunum gjarnan með 10% forskot eða meira.

Punkturinn er sá að Trump virðist langsamlega líklegastur -- þó enn sé ekki útilokað að Repúblikunum sem eru andvígir Trump takist enn að hindra framboð hans.

Þá virðast líkur á þannig útkomu -- minnka dag frá degi.

Málið með Trump - er auðvitað að hann er ekki - íhaldsmaður.

1. Hann virðist ekki vera með nokkra aðra hugmyndafræði en þá, að ég er Trump - og ég er bestur.
2. Trump virðist hafa tekist að skapa persónuleika "cult."

Þegar Trump er ruddalegur við nánast alla nema eigin fylgismenn -- virðist það falla í kramið, og eiginlega engu máli skipta - hversu móðgandi eða ruddaleg framkoma hans er gagnvart 3-aðilum.
Það virðist tekið af stuðningsmönnum - sem staðfesting þess að Trump sé mestur og bestur.
Trump virðist einnig komast upp með gagnvart stuðningsmönnum - að gefa upp yfirlýsingar sem oft eru mjög ósamkvæmar sjálfum sér - eða koma með fullyrðingar sem geta ekki staðist, reyndar það hefur hann einmitt ítrekað gert - sbr. kröfuna um takmörkun réttinda minnihlutahópa innan Bandar. sem væru augljóst stjórnarskrárbrot.

• Stuðningsmenn Trumps -- virðast algerlega staddir í hughrifa- eða tilfinninga-víddinni, m.ö.o. rökhyggja virðist þeim framandi.

Trump -- geti fyrst og fremst laðað fólk að sér með þeim hætti, að það taki heilann algerlega úr sambandi, fari inn í nokkurs konar "sefjunar ástand."

Trump - Clinton -- þess vegna séu fullkomnar andstæður.
Þ.e. fulltrúi hugsandi fólks - vs. fulltrúi þeirra sem hugsa alls ekki.

Þannig virðist það itrekað ekki þvælast fyrir stuðningsmönnum Trumps - að heilmikið af fullyrðingum hans og hugmyndum, séu fullkomlega óframkvæmanlegar.

Sanders að einhverju leiti er í því sama -- að sækja inn í tilfinningavíddina, hugmyndir hans séu ekki heldur framkvæmanlegar í bandarísku samhengi - að miklu leiti laði báðir að sér þá reiðu og vonsviknu - - reiða fólkið sem vill breytingar, en virðist ekki sjálft almennilega vita hvað það sjálft vill, bara eitthvað annað.

Þeir hópar virðast algerlega vera á tilfinningasviðinu.
Þess vegna virðast þeir algerlega leiða hjá sér - að hugmyndir frambjóðandanna í báðum tilvikum í mörgum atriðum, geti aldrei komist til framkvæmda.

• Það sé merkilegt að tveir frambjóðendur nái svo miklu fylgi -- sem í reynd það krefst þess, að stuðningsmenn algerlega taki heilann úr sambandi.

 

Niðurstaða

Ég er enn á því að líklegasta útkoman sé Trump vs. Clinton - að í því tilviki hafi Clinton Trump, og að auki að Clinton sé mun líklegri til sigurs á Trump en Sanders.
Ég hef allan tímann verið viss að Sanders -- tapi að flestum líkindum fyrir Trump.

Jeb Bush virðist aldrei almennilega hafa náð flugi, og hann er hættur nú eftir það hvað verður að kallast - léleg frammistaða, eftir að hafa eytt a.m.k. 155 milljónum dollara í framboð sitt, svipað og Clinton -- hann getur hafa varið mestu fjármagni Repúblikana frambjóðanda fram að þessu.

Það fé er þá allt komið í glatkystuna.

 

Kv.

Margir á netinu draga rangar ályktanir af Tétníu stríðinu ca. 2000, þegar Pútín kramdi uppreisn Téténa - sumir álíta fordæmi fyrir Sýrland

Ég hef séð þessa hugmynd í umræðunni -- kenningin er einföld, að eftir að Pútín kramdi uppreisnina í Téténíu ca. 2000, og beitti við það óskaplega harkalegum aðferðum sbr. að halda höfuðstað Tétníu Groznyi undir sprengjuregni mánuðum saman - áður en ráðist var til atlögu.
Talið að - tugir þúsunda Téténa - hafi látið lífið í höfuðborg sinni einni saman.
Herlið Pútíns - fór síðan um Téténíu alla með eldibrandi, og á eftir stóð vart steinn yfir steini í nokkurri byggð í Téténíu.
Mannfall Téténa getur hafa verið nærri 15% þjóðarinnar, sem var um milljón áður en átökin hófust.
Höfum í huga, að nærri helmingur íbúa flúði til nágranna héraða Rússlands, meðan að á verstu átökunum stóð.
Og síðan sneru þeir flestir til baka <--> Pútín setti Téténa til valda, sem einræðisherra, og sá hefur síðan stjórnað landinu með gýfurlegri hörku, og nokkurn veginn -- komst á friður.

The War of Western Failures: Hopes for Syria Fall with Aleppo

Það áhugaverða er að þetta gæti raunverulega verið fyrirmynd Rússa innan Sýrlands!

1. Gríðarlega harkalegar árásir á byggðir í landinu undir stjórn uppreisnar -- neyða mikinn fjölda fólks til að gerast landflótta. Þ.e. svipað rás atburða í Téténíu.
2. Fullkomlega miskunnarlaus beiting stórskotaliðs og sprengjuvéla, eyðileggur alla innviði samfélaga -- en einnig veldur stórfelldu manntjóni. Skv. nýjustu áætlunum er manntjón yfir 400þ. - hugsanlega svo mikið sem 500þ.
   
   ""For the last two weeks, we&#39;ve been living a nightmare that is worse than everything that has come before," says Hamza, a young doctor in an Aleppo hospital." - "...most of their time is spent sorting body parts so they can turn them over to family members for burial. Russian missiles, he says, tear everyone apart who is within 35 meters of the impact." - ""On one day, we had 22 dead civilians. The day before that, it was 20 injured children. A seven-year-old died and an eight-year-old lost his left leg." The Russians attacked in the morning, he says, as the children were on their way to school."
   
   Aðspurðir -- neita rússn. stjv. árásum á almenna borgara, en það virðist dæmigerð viðbrögð stjórnar Pútíns, að neita - skiptir engu máli hve miklar sannanir eru á móti þeim.
3. Rússneskur hershöfðingi nýlega lýsti yfir eftirfarandi - hann hefur vart gert það í andstöðu við Pútín:
   "Retired General Leonid Ivashov, once a high-ranking Defense Ministry official and now the president of the Academy of Geopolitical Problems in Moscow, weeks ago declared 2016 to be a decisive year "in which Russia takes a leading role in the Middle East, thereby challenging the West and reestablishing its civilizing determination. Russia is becoming an independent geo-political actor."He says that Russia has redefined its goals and will distance itself from the West, thereby breaking America&#39;s dominant role. The Middle East, he believes, will be the focus of conflict."

Síðan segja þeir sem styðja þessa stefnu Rússa -- að eftir að uppreisnin hafi verið kramin, með því að einfaldlega drepa þá alla - eins og Pútín gerði í Téténíu.
Þá gerist það sama og í Téténíu, að stríðinu ljúki - og flóttamenn snúi heim.

Vandinn við þá sýn, er að það algerlega leiðir hjá sér hve margt er ólíkt

1. Téténía, er byggð einu fólki - og að auki er landið einungis með ein ráðandi trúarbrögð.
2. Síðan, ræður Rússland öllum landsvæðum hringinn í kring um Téténíu.

Til samanburðar þá er:

1. Sýrland klofið í a.m.k. 3-mikilvæga trúarhópa, þ.e. Alavi fólkið 12% þjóðarinnar fyrir stríð og hefur eigin sértrú, og sá hópur hefur ráðið stjórn landsins í 60 ár, en Assadarnir eru Alavar. Síðan eru það Shítar og Súnnítar - Súnnítar fyrir stríð ca. 70% heildaríbúafjölda.
2. Megin þátttakendur í uppreisn, hafa verið -- Súnní Araba hluti íbúa. Sem m.a. sést á því að -- allir uppreisnarhópar eru Súnní. Samtímis, að allir stuðningshópar stjórnarinnar -- eru af öðrum trúarhópum. Þannig hefur myndst mjög skýr -- trúarskipting í átökunum, eiginlega nánast allan liðlangan tímann.
3. Og ekki síst -- Sýrland er umkringt sjálfstæðum löndum, sem langsamlega flest eru með meirihluta íbúa Súnní Íslam trúar.

Þegar hermenn stjórnarinnar -- eru af öðrum túarhópi, en þeim sem gerir uppreisn.
Og þeir eru studdir síðan af 3-trúarhópnum þ.e. Shítum með ráði og dáð.

Þá verður stríðið til þess að efla upp haturs ástand Súnní Íslam trúarfólks.
Gagnvart Shia Íslam trúarfólks og Alavi trúarfólki.

1. Og þegar haft er í huga -- að vegna eðlis stríðsins, að uppreisnarmenn eru studdir af fjölmennasta trúarhópnum.
2. Og mjög grimmileg beiting stórskotavopna og loftárása -- veldur því að byggðir í uppreisn eru lagðar meira eða minna gersamlega í rúst, sem þá einkum leiðir til landflótta -- almennra borgara af þeim hópi sem einkum fór í uppreisn.

Þá er útkoman -- mjög lík skipulagðri þjóðernishreinsan.

1. Þ.e. útkoman sé að Súnní Araba hluti íbúa sé einkum hrakinn á flótta.
2. Sem breyti íbúaskiptingu landsins.

En punkturinn er sá -- að það er afar ósennilegt að þetta fólk snúi aftur heim!

 

Við erum þá að tala um - varanlega breytingu á íbúaskiptingu, ef Pútín raunverulega tekst að leiða Assad til sigurs yfir helstu núverandi uppreisnarhópum, og ná þeirra umráðasvæðum

En ljóst hlýtur að vera -- að áframhald núverandi aðferða, að leggja byggðir í uppreisn gersamlega í rúst.
Líkt og Pútín gerði í Tétníu -- og um hríð hrakti um helming Téténa á brott.

Hlýtur að leiða fram -- áframhald fjölgunar landflótta Sýrlendinga.
Sem þegar eru 4,5-5 milljónir.

Ég get vel séð fyrir mér -- allt að 3-milljónir bætast við þá tölu.
Sem mundi þá þíða -- að Súnní Araba meirihluti landsmanna fyrir stríð, hefði mestu verið hrakinn úr landi.

1. Punkturinn er sá -- að það fólk sem hrekst burt, vegna þess að byggðir þær þar sem það bjó, hafa verið gersamlega lagðar í rúst - samfélags innviðir eyðilagðir gersamlega þar sem það áður bjó.
2. Hefur þá að engu að hverfa, ef það ætti að fara heim -- sem þíðir að mun vænlegra sé sennilega í augum þess fólks, að vera áfram í flóttamannabúðum á erlendri grundu.
3. Að auki bætist <--> Að sama stjórnin væri enn við völd, sem sprengdi upp hús þeirra - drap ættingja þeirra, limlesti jafnvel þeirra börn eða drap - mjög sennilega mundi leynilögregla Assad beita þá sem sneru til baka "miklum terror."
   Þannig, að -- endurkoma mundi ekki beint líta aðlaðandi út.
4. Það þíðir þá <--> að hugsanlega allt að 8-milljón Sýrlendingar, verða varanlega landflótta. Sem væri -- bróðurpartur Súnní Araba íbúa fyrir stríð.

Það sem við erum þá að tala um -- er sambærilegan atburð við það hvað gerðist í stríði Ísraels við Araba 1947, þegar Ísraelar hröktu mikinn fjölda Palestínumanna úr landi

Þeir urðu síðan að -- varanlegum flóttamönnum í flestum tilvikum.
En áhugaverði punkturinn er sá -- að flóttamannabyggðir í nágrannalöndum Ísraels, urðu mjög fljótlega að stöðugri öryggisógn fyrir Ísrael.

• Ég er að segja -- að þó svo að Pútín neyði fram a.m.k. hluta sigur í átökum innan Sýrlands.
• Þá sé afar ósennilegt -- að því fylgi friður.

Frekar muni átök myndbreytast í nýjar byrtingamyndir.
Eins og í átökum Ísraela við Palestínumenn -- sé líklegt að komandi kynslóðir viðhaldi átökum.

1. Ef Rússland er að dreyma um að verða áhrifaríki í Mið-Austurlöndum, þá virðist "ca. bout" geta verið -- að Rússar vonist eftir að verða áfram bandamenn Írans.
2. En þá stæðu þeir á sama tíma -- gegn fjölmennustu hópum Mið-Austurlanda, Súnní Múslimum.

Þá mundi beiting Rússa -- eiginlega, stuðla að áframhaldandi stigmögnun átaka Írans.
Við Súnní Araba ríki!

• Þar með -- líklega leiða til vaxandi átaka milli þessara 2-ja helstu trúarhópa Mið-Austurlanda.

En mér virðist afar sennilegt -- af ef við ímyndum okkar nokkurs konar "repeat" af átökum Ísraels við Araba -- nema að þá er Íran í hlutverki Ísraels.
En Bandaríkin og Evrópa styðja Araba -- þá er ég ekki alveg að sjá það fyrir mér, að til lengri tíma litið þá sé það líklegt að útkoman verði sú sama og hjá Ísrael, þ.e. sigrar á sigra ofan.

1. En þetta er einmitt sú sviðsmynd sem ég tel líklegustu útkomu -- þess að Pútín styðji Assad til þess að hrekja meirihluta Súnní Araba íbúa Sýrlands úr landi.
2. Að í stað þess að snúa heim, eins og Téténar gerðu -- þá haldi brottflúnir Sýrlendingar áfram að dveljast í nágrannalöndum, og eins og gerðist í tilviki Ísraels um Palestínumenn -- þá viðhaldi brottflúnir Sýrlendingar átökum við Sýrlandsstjórn, og það jafnvel kynslóð eftir kynslóð.

Flóttamannabúðirnar -- verði þá að miðstöð fyrir Súnní róttæklinga hópa.
Og óvinirnir verði Sýrlandsstjórn - Rússland - Íran og Hezbollah.

Og eins og þegar átök Araba og Ísraels stóðu lengi vel.
Tryggi Arabaríkin flóttamönnum og afkomendum núverandi flóttamanna, peninga og vopn til þess að halda átökum áfram.

Í nágrannalöndunum -- verði uppreisnarmenn tiltölulega óhultir.

Það má einnig nota líkinguna við Pakistan vs. Afganistan -- en Talibanar hafa haft lengi vel öruggt skjól í Pakistan, sem hefur þítt -- að ekki hefur reynst mögulegt að ráða niðurlögum þeirra.

• Mið-Austurlönd séu sennilega að stefna í -- endalaus átök.
• Og Rússland ætli sér -- að styðja aðra megin fylkinguna í þeim átökum.

 

Niðurstaða

Ég er með öðrum orðum að segja - að Pútín sé ekki að stuðla að friði í Mið-austurlöndum, heldur þvert á móti að tryggja að átökin verði ákaflega langvinn - með því að hindra það að sættir geti mögulega tekist, milli helstu átakafylkinga Shíta og Súnníta.
Það þíði auðvitað, að Mið-Austurlönd verði mjög hættulegt svæði til langs tíma, þ.s. flóttamannastraumur verði áfram - viðvarandi vandamál.
Þar með tryggi Pútín - að Evrópa verði í stöðugum vanda vegna flóttamannastraums, og auðvitað alvarlegs öryggis ástands almennt í löndunum við Suður strönd Miðjarðarhafs.

Menn verða að skilja -- að Pútín er óvinur V-Evrópuríkja, og að auki þess skipulags sem þau hafa komið á fót.
Með því að viðhalda stöðugum flóttamannastraumi nk. áratugi - vegna átaka og óstöðugleika sem Rússland ætli sér sennilega að viðhalda eins lengi og það getur.

Þá verði stofnanir Vesturlanda undir stöðugu áreiti og álagi, og þar með einnig samfélög Vesturlanda - vegna viðvarandi flóttamannaástands, sem sé vísvitandi viðhaldið af fjandsamlegu nágrannaríki.

 

Kv.

Stjórnvöld Tyrklands saka hersveitir sýrlenskra Kúrda um sprengjutilræðið í Ankara í gærkveldi. Er innrás Tyrkja í Kúrdahéröð Sýrlands yfirvofandi?

Það létust 28 og a.m.k. 60 manns slösuðust þegar bílsprengja sprakk í miðborg Ankara nærri rútum sem notaðar eru af heryfirvöldum til að flytja hermenn, í grennd við höfuðstöðvar hersins í Ankara - einnig í grennd við þinghúsið og aðrar opinberar byggingar.

Car bomb attack on military in Turkish capital kills 28

Ankara car bomb kills at least 28

Ekki er vitað enn fyrir algerlega víst - að ISIS hafi framkvæmt voðaverkið.
T.d. telja yfirvöld PKK eða Verkamannaflokk Kúrdistan koma til greina, vegna þess að sprengingin var fyrir utan höfuðstöðvar hersins - tyrknesk yfirvöld eru einmitt í átökum við sveitir PKK í byggðum Kúrda innan Tyrklands.

Á hinn bóginn þá tónar þessi verknaður við aðgerðir ISIS.
Sprengjutilræði virðast einmitt ein af þeirra klassísku aðgerðum.

• Þó skv. nýjustu fréttum hafa tyrknesk stjórnvöld ákveðið að saka hersveitir sýrlenskra Kúrda um að standa að baki tilræðinu.
• Spurning hvort að - að baki standi skyndiákvörðun tyrkneskra stjórnvalda, að notfæra sér tilræðið - sem tilliástæðu að standa fyrir stórfellt auknum árásum á svæði undir stjórn YPG sveita sýrlenskra Kúrda, jafnvel að ganga svo langt að senda landher inn á svæði undir stjórn sýrlenskra Kúrda.

Ef tyrkensk stjórnvöld ganga það langt - mundi það skapa áhugaverða krísu í samskiptum Tyrklands og bandarískra stjórnvalda.

1. Það má velta því fyrir sér -- hvort ISIS gerði þessa árás?
2. Og ef til vill er einmitt að vonast eftir þeim áhrifum, að Tyrknesk stjórnvöld - ráðist að Kúrdum, jafnvel að Tyrkir fari í stríð við Rússa.
3. En þ.e. alve hugsanlegt að ISIS sé "devious" að nægilegu leiti, til að gera tilraun til þess - að hafa áhrif á ákvarðanir annarra aðila.

Af hverju fókusar Tyrkland á Kúrda - frekar en ISIS?

Hluti af svarinu er örugglega að innan Tyrklands búa 11-milljónir Kúrda.
Og að þeir hafa lengi barist fyrir - sjálfstjórn, og eða auknum réttindum.

• Margir halda að stjórn Erdogans sé sérstaklega slæm við Kúrda.

En þá skortir þá sögulega þekkingu -- en svokallaðar "secular" ríkisstjórnir Tyrklands fyrri ára, þ.e. t.d. á 9. áratugnum og þar á undan.
Voru einfaldlega ekkert betri við Kúrda!

1. Þær stjórnir voru gjarnan mjög þjóðernissinnaðar.
2. Og tyrkneskir þjóðernissinnar, hafa alltaf verið mjög fókusaðir á -- einingu Tyrklands.

Sem þíðir, að þeir hafa haft mjög litla samúð með - baráttu Kúrda fyrir sínum réttindum, sbr. að kúrdíska sé notuð í barnaskólum á þeirra svæðum, að Kúrdar megi nota móðurmál sitt á opinberum vettvangi - séu ekki handteknir fyrir það eins og oft var á árum áður, megi rita blöð og bækur á eigin móðurmáli sem gjarnan var bannað á árum áður - alfarið.

AKB flokkur Erodgans -- má eiga, að miðað við hvað áður var, hafði hann slakað verulega á klónni gagnvart Kúrdum - - sbr. heimilað bækur og blöð á kúrdísku, notkun kúrdísku í barnaskólum á svæðum kúrda, og að auki pólitískum flokkum Kúrda starfsemi.

• Mig grunar að afstaða Erdogans sé stórum hluta -- innanlands pólitísk.
• Þ.e. hann virðist í vaxandi mæli -- styðjast við tyrkneska þjóðernissinna.

Og harðnandi stefna Erdogans gagnvart Kúrdum, sé líklega - í réttu hlutfalli við aukin áhrif tyrkenskra þjóðernissinna innan stjórnar Erdogans, og innan AKB flokks Erdogans.

1. Þarna sé um gamla stefnu að ræða, en þjóðernis-sinnaðar ríkisstjórnir Tyrklands, kenndar við Kemal nefndur Ataturk -"secular"- hafi alltaf viðhaft mjög einstrengingslega stefnu gagnvart þjóðernis minnihlutum Tyrklands.
2. Rétt að benda á, að það voru stuðningsmenn Ataturks sem frömdu þjóðarmorð á Armenum á sínum tíma -- þannig að þegar tyrkir sem byggja stefnu sína á Ataturk líta á hvern þann sem ekki aðhyllist þ.s. þeir kalla "tyrknesk viðhorf" nánast sem svikara -- þá sækja þeir slík viðhorf beint til Ataturk sjálfs.

Þrátt fyrir allt -- hafi réttindi þjóðernisminnihluta í Tyrklandi batnað og það verulega á seinni árum --> Þó að enn sé langt í land miðað við réttindi þjóðernisminnihluta í V-Evr.
_________________

Mín skoðun er að það væri mun betra fyrir Tyrkland sjálft -- að binda endi á áratuga löng átök við Kúrda -- með því að veita þeim formlegt sjálfstjórnarsvæði, með skilgreindu en takmörkuðu sjálfs-forræði.

En tyrkneskir þjóðernissinnar virðast enn halda fast í ataturkísk ofsafengin viðhorf gagnvart minnihlutum -- og það "legacy" Ataturks sé virkilegt vandamál!

Og áhrif þeirra - séu sennilega stór hluti ástæðu þess, að Tyrkland fókusar á Kúrda - fremur en ISIS.

Vegna ofsastefnu Ataturks gegn þjóðernisminnihlutum - hef ég alltaf litið á það mun jákvæðari augum en sumir - að hægfara íslamisma stefna hefði tekið við!

En rétt er að benda á eina staðreynd -- að útrýmingarherferðir gegn þjóðernisminnihlutum innan Tyrklands - hófust með Ataturk.

 

 

Niðurstaða

Ég er með öðrum orðum að segja, að það hafi verið jákvæð þróun fyrir Tyrkland - þegar Tyrkland virtist vera að fjarlægast ataturkísk viðhorf, á fyrri hluta valdatíðar Erdogans.
En eftir að Erdogan missti um tíma þingmeirihluta sinn á sl. ári!
Þá er eins og að Erdogan hafi gert -vanheilagt bandalag við tyrkneska þjóðernissinna- og til að fá þá í lið með sér, hafi Erdogan - hafið að nýju stríð við Kúrda.

Stríð sem var nánast alltaf til staðar með hléum meðan ataturkískar ríkisstjórnir voru við völd í Tyrklandi.

• Ataturkísk áhrif séu í reynd -- vandamál!

_______________

PS: Turkey blames Kurdish militants for Ankara bomb, vows response in Syria and Iraq

Það áhugaverða er að gerast í málinu, að Tyrknesks yfirvöld hafa ákveðið að YPG sé sekt um tilræðið í Ankara í gærkveldi - en fyrir þá sem ekki vita er YPG vopnuð hreyfing sýrlenskra Kúrda.
Mér virðist þetta ekki -- sennileg skýring, þó að það megi halda því fram að YPG gæti verið að hefna fyrir loftárásir Tyrkja.
En á hinn bóginn, þá getur verið að tyrknesk stjórnvöld, hafi séð tækifæri í því - að beina ásökunum að YPG akkúrat núna.
Ætli að nota það sem tilefni - til þess að efna til stóraukinna árása á svæði undir stjórn YPG í Sýrlandi -- jafnvel að til standi að ganga svo langt að senda tyrkneskan landher inn á svæði undir stjórn YGP innan Sýrlands.
En YPG hefur undanfarið verið að sækja fram meðfram landamærum Tyrklands og Sýrlands, og er nærri því að sameina öll svæði þ.s. Kúrdar eru meirihluta íbúa - undir sinni stjórn eða vernd. Það líta tyrknesk stjórnvöld á sem - ógn fyrir Tyrkland.
Síðan að auki, hefur sókn sýrlenska hersins - íranskra hersveita og sveita á vegum Hezbollah í átt að landamærum Tyrklands - leitt til þess ástands að uppreisnarsveitir sem Tyrkir hafa stutt, eru í hættu á að verða endanlega undir í átökum innan Sýrlands.

• Þetta gæti m.ö.o. orðið tyrkneskum stjórnvöldum átilla, til að hefja umtalsverða innrás inn fyrir landsvæði Sýrlands -- til þess að verulegu leiti hernema svæði Kúrda innan Sýrlands, og til þess að skapa verndarsvæði fyrir flóttamenn frá Sýrlandi, sem og sýrlenska uppreisnarmenn i uppreisn gegn stjórnvöldum Sýrlands.

 

Kv.

Samkomulag OPEC landa, án Írans og Íraks, við Rússland - virðist mér ætlað að beita Íran þrýstingi

Það sem er merkilegt við þetta samkomulag, er að þ.e. í fyrsta sinn síðan 2001 að Rússland gerir samkomulag við OPEC lönd - um að takmarka olíuframleiðslu.
Á hinn bóginn stóð Rússland ekki við samkomulagið í það sinn - sem undirstrikar eitt vandamál, að OPEC hefur engin ráð - ef meðlimir standa ekki við það sem þeir lofa.

1. Fleiri vandamál eru, að hugmyndin er að frysta framleiðslu miðað við 1. janúar sl. En þá voru bæði Rússland og Saudi Arabía að framleiða á hámarks afköstum.
2. Íran í dag framleiðir a.m.k. 1-millj. tunna innan við hámarks afköst, þar af helmingi minna en Íran gerði áður en refsiaðgerðr hófust á Íran --> Miðað við fyrri yfirlýsingar Írana, að ekki komi til greina að hætta við aukningu á framleiðslu þetta ár um helming; þá grunar mig að OPEC og Rússland, fari bónleiðir til Teheran.

Íranir gætu fyrrst við það - í þessu samhengi, að Rússland og Saudi Arabía -- ætlist til að Íran sætti sig við það að bæði Rússland og Saudi Arabía --> Frysti framleiðslu sína við hámarks afköst, og ætlist til að Íranir skrifi upp á slíkt -- samtímis og ætlast sé til að þeir annað af tvennu auki ekki sína framleiðslu, eða auki hana mun minna en Íranar hyggjast fyrir.

Saudis and Russia agree oil output freeze, Iran still an obstacle

Saudi-Russia oil deal is full of holes

 

Mér virðist þarna á ferðinni - hræðslubandalag!

Olíuverð hefur undanfarið verið að sveiflast milli 36-30$ fatið, meira að segja stöku sinnum farið í 29$.
Svo lágt olíuverð -- er að valda samtímis Saudi Arabíu og Rússlandi miklum vanda, þá vísa ég til stórfellds hallarekstrar ríkisútgjalda hjá báðum þjóðum.
Nýlega voru kynntar til sögunnar í Rússlandi -- að selja stórar ríkiseignir; til að vega upp á móti ríkishallanum - "fire sale."
Það virkilega hljómar í mínum augum -- sem örvæntingar útspil.

• Í ljósi þess, að innan OPEC er einnig að finna Nígeríu og Venezúela, lönd í enn verri útgjaldavanda en Saudi Arabía og Rússland.
• Auk þess, að aðildarlöndin -- þar á meðal Rússland og Saudi Arabía -- hljóta að óttast mjög áhrifin á alþjóðlegt olíuverð - ef Íranir láta verða af 50% framleiðslu aukningu sinni á þessu ári, eins og þeir hafa ítrekað líst yfir.

Þá virðist mér þessu óvænta útspili Rússa, að vinna með OPEC, rétt líst sem hræðslubandalagi.

1. En eru einhverjar líkur á að Íranar láti undan sameiginlegum þrýstingi OPEC landa, og Rússlands?
2. Ég skal segja eitt, að það væri virkilega áhugavert að vera fluga á vegg á þeim fundi í Teheran, þegar ráðherrar OPEC landa og Rússlands - mæta þangað til fundar í nk. mánuði.

Tilgangur að ræða - hugsanlega þátttöku Írana í takmörkunum á heims framleiðslu á olíu.

• Það sé sjálfsagt ekki gersamlega útilokað -- að Íranar sættis á að - auka framleiðslu sína um eitthvað minna en 50% í ár.
• En mér virðist einnig vel mögulegt -- að þeir segi einfaldlega þvert - nei.

Með vissum hætti grunar mig að Íranir hlakki dálítið yfir því að horfa á fjendur sína í Saudi Arabíu - engjast yfir lágu olíuverði, og hlakki yfir að sjá þá engjast enn meir ef það lækkar frekar.

Ég er ekki viss að Íranir - séu í reynd miklir vinir Rússa.
Þeim gæti alveg verið slétt sama - ef Rússland lendir í óleysanlegum fjárhags vanda, og hætti t.d. að geta stutt frekar stríðið í Sýrlandi.

• Hvernig gæti sá vandi líst sér innan Rússlands? Í formi óðaverðbólgu, það væri líklegasta byrtingarmynd þess, ef Rússland missir alveg tökin á útgjöldum ríkisins, þar á meðal stríðs kosnaður stór útgjaldaliður.

Það má vel vera að Íranir séu þegar búnir að ná markmiðum sínum í Sýrlandi - og að þeir væru alveg tilbúnir í að slá eign sinni á þ.s. þeir ráða af Sýrlandi, án frekari þátttöku Rússlands - en Assad er án lítils vafa lítið meira en íranskur leppur í dag.

 

Niðurstaða

Persónulega er ég skeptískur á að Íranir samþykki að auka framleiðslu sína minna en um helming, eins og stjórnvöld í Íran hafa ítrekað talað um - og það sé ósennilegt að Íranir hætti alfarið við aukningu sinnar framleiðslu.
Svo að það besta sem OPEC og Rússland geti hugsanlega náð fram á fundi í Teheran, sé að Íran samþykki - eitthvað minni aukningu á sinni framleiðslu.

Tilgangur samkomulags Rússlands við OPEC ríki - sé þó augljós, að þrýsta á Íran.
Ástæða augljós, ótti við verðþróun á olíumörkuðum ef full aukning framleiðslu Írans, kemur inn seinni part þessa árs - eins og Íranar hafa ítrekað lofað og fullyrt.

Á sama tíma, sé alls óljóst að Íran hafi nokkurn vott af samúð með vandræðum annarra olíulanda, eftir löng ár af refsiaðgerðum - megi vera að þunnt sé á slíka samúð þar.
Sérstaklega þegar haft er í huga, að nokkur meðlimalönd OPEC -- eru í "proxy" stríði við Íran í a.m.k. tveim löndum! Og þ.e. gagnkvæmur fjandskapur milli þeirra ríkja og Írans.

 

Kv.