Repúblikanar virðast ætla að treysta á gleymsku kjósenda

En eftirfarandi er haft eftir áhrifamanni innan Repúblikanaflokksins:

“Her record as secretary of state proved that Hillary Clinton’s policy agenda for America was and still is an unmitigated disaster." - “From the failed Russian reset, to a nearly nuclear armed Iran and our relations with Israel deteriorating to historic levels, Hillary Clinton’s tenure as secretary of state resulted in an America that is less safe and less trusted abroad. To top all of that off, she presided over numerous scandals, hid her emails, and has been less than forthright with the American people.”

Repúblikanar virðast vera að gera sitt besta að snúa -eigin tjóni- upp á Demókrata. Þeim hefur orðið merkilega vel áleiðis!

1. Það er að sjálfsögðu rétt, að tilraun á fyrra kjörtímabili Obama að bæta samskiptin við Rússland - fór herfilega út um þúfur. Á hinn bóginn, sé ég ekki hvernig þ.e. unnt að kenna Obama um það, eða frú Clinton - að Pútín ákvað að gera tilraun til þess að -takmarka sjálfsforræði Úkraínu. Og að sú tilraun síðan leiddi til uppreisnar almennings í Úkraínu, sem felldi þá ríkisstjórn og þann forseta sem þá sat að völdum í því landi. Í þeirri rás atburða - - hafa síðan Repúblikanar viljað beita Rússland mun harðari úrræðum en Obama hefur fram að þesu beitt. Sem hefði auðvitað leitt til enn verri samskipta við Rússland.
2. Síðan er það sú fullyrðing - - að það sé Obama og frú Clinton að kenna, að það geti farið svo að Íran verði kjarnorkuveldi. En ég fullyrði að sú stefna í málum Írans sem er í gangi. Sé sú minnst slæma í boði - - sú hugmynd Repúblikana að beita Íran enn harðari viðurlögum eða refsiaðgerðum. Hefði algerlega örugglega ekki virkað nema helst með þeim hætti - - að sannfæra Írani um að klára sprengjuna. Það sé í raun og veru núverandi stefna sem sé líklegri til að draga úr þeim líkum að af írönsku sprengjunni verði. Meðan að líklega hefði Repúblikunum tekist -ef þeir hefðu náð sínu fram- að tryggja að Íranar hefðu klárað verkið alla leið.
3. Ekki má heldur gleyma þeirri fullyrðingu - - að dregið hafi úr trausti bandamanna Bandar. á Bandaríkjunum vegna stefnu frú Clintons sem utanríkisráðherra, og stefnu Obama sem forseta. En ég fullyrði þvert á móti - - að samskipti Bandaríkjanna og helstu bandamanna Bandaríkjanna. Hafa ekki verið betri - - tja síðan síðast er forseti Demókrata sat í Hvíta húsinu.

Sá klofningur Bandaríkjanna við marga af sínum helstu bandamönnum, sem varð til í tíð Bush forseta. Sé að mestu fyrir bý.

 

Það sem þeir geta bent á, er að traust milli Bandaríkjanna og arabaríkjanna hefur minnkað, sem og gagnvart Ísrael

Það er auðvitað vegna þess að:

1. Frú Clinton og Obama, ákváðu að taka ekki með beinum hætti þátt í stríðinu í Sýrlandi.
2. Það er ekki til staðar fjölmennur bandarískur landher í Mið-Austurlöndum.

• Pælum aðeins í því, hvað hefði sennilega gerst - - ef farið hefði verið að ráðum Repúblikana um að senda fjölmennar bandarískar hersveitir til Sýrlands!
• Þeir halda því fram, að ekki hafi verið nægilega stutt við hópa andstæðinga Assads, sem einkum hafa verið mis róttækir Súnní hópar - - hafi leitt til þess að ISIS hafi orðið það vandamál sem þau samtök eru í dag.

Það sem þarf að skilja, er að þetta stríð er löngu orðið að stríði Súnníta við Shíta, þ.e. trúarbragða stríð.

Frá og með 2013 var Hesbollah hreyfing líbanskra shíta farin að berjast í Sýrlandi, og það voru einnig hópar shíta frá Írak. Á móti þeim standa og hafa staðið, hreyfingar súnní íslam skæruliða sem studdir hafa verið af arabalöndunum.

Það blasir við að þátttaka Bandaríkjanna í trúarbragðastríði af slíku taki, hefði þítt bein átök milli hersveita Bandaríkjanna og Hesbollah, líklega að auki við róttæka shíta hópa sem voru að streyma frá Írak - - áður en ISIS gerði innrás inn í það land.

Hættan hefði verið mjög mikil á því, að hersveitir Bandar. hefðu flækst inn í átök í öllum löndunum þrem - - og ekki síst, að þeirra þátttaka hefði líklega magnað átökin mjög verulega.

Líkur hefðu verið miklar á stríði við Íran, þ.s. Íran hefði án nokkurs vafa stutt áfram þrátt fyrir stríðsþáttöku Bandaríkjanna - - hersveitir Hesbollah, róttæka shíta hópa frá Írak. Sem og væntanlega -skæruliða Assads- en hans her hefði líklega við innrás Bandaríkjanna leitað upp í fjöll og gerst skæruher, með aðstoð Hesbollah. Og fengið skjól Líbanons megin landamæra.

• Og hvað með ISIS? Ég sé enga augljósa ástæðu af hverju ISIS hefði ekki risið upp í slíku samhengi sem öflugt afl. Enda hefði verið af nógu af taka, í öllum þeim hildarleik, að ástunda morð og sprengjutilræði. En sá hópur hefði þá líklega tekið að sér samskonar iðju og al-Qaeda gerði í Írak á sínum tíma, þegar Bandaríkin voru þar með her. Nema að leikvöllur ISIS hefði þá verið stærri.

Bandaríkin hefðu sennilega endað með, sjálfsmorðsárásir á vegum ISIS - - á sveitir Bandar. frá súnní hópum sem ISIS hefði náð til sín.

Samtímis því að bandar. hersveitir hefðu verið í mjög stórfelldum átökum við margvíslega skæruhópa shíta.

• Þetta hefði orðið a.m.k. eins stórt stríð og stríðið í Víetnam, grunar mig.
• Ég sé engan augljósan endi á þeim átökum, ef bein þátttaka Bandaríkjanna hefði á annað borð hafist.

Og ef þau hefðu leitt síðan yfir í bein átök við Íran - - hefði stríðið stækkað enn til viðbótar.

Mig grunar að Rússland hefði notað tækifærið - hefnt sín með því að dæla vopnum til Írans, og í gegnum Íran.

1. Þvert ofan í að bölva stefnu Obama og frú Clinton - - > Hafi hún verið það minnst slæma í boði.
2. Þeim hafi tekist að stýra Bandar. frá því að lenda enn einni stórstyrrjöldinni í Mið-Austurlöndum.
3. Það er ekki stöðugur straumur af líkum bandar. hermanna heim til Bandaríkjanna frá Mið-Austurlöndum, eins og annars hefði verið.

 

Niðurstaða

Sannleikurinn er sá, að þegar Clinton var utanríkisráðherra, og í reynd í gegnum alla forsetatíð Obama. Hafa Bandaríkin verið að glíma við eftirköstin af því gríðarlega tjóni á orðspori Bandaríkjanna - - sem Bush forseti skóp með sinni stríðs stefnu í Írak.

Ekki síst með þeirri hugmyndafræði sem hann tók með sér inn í Hvíta húsið, þ.e. hugmyndafræði svokallaðra "Ný-Íhaldsmanna" sem virtist snúast um þá hugmynd að Bandaríkin væru hið ríkjandi stórveldi - - og ættu að hegða sér sem slík.

Sú stefna hafi valdið Bandaríkjunum gríðarlegum álitshnekki - - sem Bandaríkin séu enn að súpa seyðið af.

Þetta hafi dregið mjög úr getu utanríkisstefnu Bandaríkjanna, til að hafa þau áhrif sem Bandaríkin hafa verið vön að hafa.

Þetta -yfirskot- hafi raunverulega minnkað verulega áhrif Bandaríkjanna í heiminum. En þau áhrif hafi að miklu leiti byggst á því trausti sem Bandaríkin höfðu fyrir forsetatíð Bush - - traust sem hann eyðilagði að miklu leiti.

Það tekur alltaf langan tíma að endurreisa traust. Því uppbyggingarverki sé hvergi nær lokið.

1. Fyrir Bandaríkin - - er það ekkert stór tjón, að samskipti við Írsael og arabaríkin versni. Á móti eru þau að fá batnandi samskipti við Íran.
2. Að auki hafa þau sloppið við meiriháttar stríðsþátttöku í Mið-Austurlöndum. Og ekki síst það stórfellda viðbótar tjón á orðspori Bandríkjanna um heiminn vítt - - ef þau hefðu farið að ráðum Repúblikana að demba sér í beina þátttöku í trúarátökum súnníta og shíta.

Það er einmitt málið, að flest ráð Repúblikana í utanríkismálum sl. 6 ár eða svo, hefðu leitt til stórtjóns fyrir Bandaríkin - - ef farið hefði verið eftir þeim. Sem betur fer hefur ekki verið gert!

 

Kv.

Ég held að Hillary Clinton eigi ágæta möguleika á að verða næsti forseti Bandaríkjanna

Aðalmálið í fréttum í alþjóðafjölmiðlum á sunnudag, var tilkynning frú Clinton að hún stefndi á að verða frambjóðandi Demókrata flokksins fyrir nk. forsetakosningar í Bandaríkjunum, veturinn 2016.

Skv. fyrstu fréttum virðist hún hafa afskaplega örugga forystu á alla líklega keppinauta innan Demókrataflokksins.

Og að auki hefur hún í könnunum öflugt forskot á líklega keppinauta Repúblikana. Einu og hálfu ári fyrir kosningar - - segja þær niðurstöður kannana sjálfsagt lítið.

En forskot Hillary Clinton innan Demókrataflokksins virðist á hinn bóginn slíkt, að erfitt er að sjá hver getur ógnað þeirri stöðu.

Huge Head Start for Hillary Clinton

 

Sá möguleiki er til staðar að það verði - Clinton vs. Bush

En sumir reikna með því, að Jeb Bush, fylkisstjóri Florida. Muni loksins fara fram. Aðrar vonarstjörnur innan Repúblikana flokksins - virðast enn lengra til hægri. Þannig að Það gæti verið að þeir sem spá þessu - hafi eitthvað fyrir sér. Að Jeb Bush muni líta út sem tiltölulega hófsamur frambjóðandi - - hann er auðvitað með mjög þekkt nafn!

Hans galli er auðvitað - það "distaster" sem var forsetatíð bróður hans, forsetans sem ákvað að fara í stríð við Saddam Hussain, lagði hann af velli, en gersamlega klúðraði uppbyggingunni í Írak.

Að auki klúðraði hann fjárhagslegri stöðu alríkisstjórnarinnar - með þeirri stefnu að "auka ríkisútgjöld" samtímis því að hann "lækkaði skatta á ríka" sem bjó rökrétt séð til "stórfelldan ríkishalla."

Sá versnaði síðan - - eftir að hann fór í stríð í Írak, sem öfugt við þ.s. hann bjóst við endaði ekki fljótt, heldur varð ákaflega kostnaðarsamur myllusteinn.

Í dag búum við - við ISIS í Mið-Austurlöndum, og upplausn áframhaldandi í Írak, og Sýrlandi. Hrakleg efnahagsstjórnun hans, var síðan megin ástæða þeirrar skuldastöðu sem bandaríski alríkissjóðurinn var kominn í - þegar Obama tók við.

---------------------

Til samanburðar Clinton forseti þau ár sem hann rak alríkið - var hann með rekstrarafgang.

Það áhugaverða er auðvitað að hann viðhafði mun varfærnari stefnu þegar kom að alríkisútgjöldum - - en Bush.

Þannig að þau ár sem hann stjórnaði, voru skuldir alríkisins í lækkunarferli - - staða fjármála alríkisins með ágætum undir lok hans forsetaferils.

Það versta sem segja má um hans utanríkisstefnu, er að hann -brást ekki við þegar fjöldamorðin voru framin í Rúvanda- og - hann var seinn að bregðast við vandræðunum í fyrrum Júgóslavíu.

Á hinn bóginn, þá þegar Bandaríkin loks beittu sér, var með fremur skjótum hætti - bundinn endir á þau stríð.

• Hann á a.m.k. ekki nein þau afglöp sem komast nokkurs staðar nærri, afglapa hrinu Bush forseta, hins seinni.

1. Ég á með öðrum orðum von á því, að forsagan verði Jeb Bush meiri fjötur um fót.
2. Heldur en frú Clinton.

Kosturinn fyrir frú Clinton að lísa yfir framboði þetta snemma.

Er auðvitað að fá skítkastið sem fyrst fram - svo hún hafi nægan tíma til að svara því.

En ég á auðvitað einnig von á því að hennar framboð renni ljúflega í gegn, a.m.k. innan Demókrata flokksins.

Síðan eigi sjónir eftir að beinast að framboðs málum meðal Repúblikana - - það gæti eiginlega orðið vatn á myllu frú Clinton.

En líklega mun Jeb Bush þurfa að glíma við sér róttækari hægri menn. Sem þíðir væntanlega að hann mun þurfa að -hörfa til hægri- meðan hann glýmir við þá. Það ætti að skaffa frú Clinton slatta af vopnum til að bauna á hann síðar! Ef hann verður frambjóðandi Repúblikana - - sem mér finnst fremur sennilegt.

Ég ætla ekki formlega að spá Bush - vs. - Clinton.

En líkur á þeirri útkomu virðast fremur góðar.

Og ég á frekar en hitt von á að frú Clinton verði hlutskarpari fyrir rest.

 

Niðurstaða

Ég ætla að reikna með því að Repúblikanar séu svo lengi búnir að gera tilraun til að -ófrægja Clintonana- að flest þau vopn sem þeir geti varpað fram. Hafi þeir þegar notað - lítið sé eftir í því vopnabúri. Það þíði ekki að ekki verði lagt í ófræingarherferð. Að sjálfsögðu verður svo - - heldur að ég á ekki von á að þau vopn bíti sérlega vel.

Ef það verður Jeb Bush, þá held ég að hann hafi stærri myllustein um háls heldur en frú Clinton, þegar kemur að því að glíma við þá fortíð er tengist Bush nafninu.

 

Kv.

Mér virðist fljótt á litið hugmynd Sigmundar Davíðs um "stöðugleikaskatt" hnjóta hugsanlega um jafnræðisreglu EES

Ræðuna í heild má finna á þessum hlekk: Ræða Sigmundar Davíðs. Ræðan í megindráttum  dæmigerð pólitísk ræða sem túlkar þætti með besta mögulega hætti ríkisstjórninni í hag, viss spegill á ræður pólitískra andstæðinga ríkisstjórnarinnar sem gjarnan túlka allt á hinn veginn - Framsóknarflokknum og ríkisstjórninni til foráttu - lítið dæmi t.d. eftirfarandi:

"Frá því að ríkisstjórnin tók við  hefur störfum fjölgað um meira en 10.000. Það eru fleiri störf en nemur öllum störfum á Akureyri, svo dæmi sé tekið."

Formenn stjórnmálaflokka í ríkisstjórn - þakka sér og ríkisstjórninni sem þeir sitja í, ávalt þau störf sem skapast - eða það sem vel gengur, hvort sem sá árangur var í raun og veru þeim að þakka.

En þetta er ekki það sem ég hnaut um!

Það sem ég hnaut um - var villandi framsetning SDG á þeim upphæðum sem eru í spilum þegar kemur að losun hafta.

"Kröfurnar sem um ræðir eru svo háar að það er erfitt að gera sér það í hugarlund. Matið  sveiflast, m.a. eftir gengi gjaldmiðla en það nemur yfir 20 milljörðum Bandaríkjadala eða sem nemur yfir 2.500 milljörðum króna."

SDG lætur vera að geta þess, að ca. 2.000ma.kr. af þessu fé - eru eignir í eigu þrotabúa bankanna sem staðsettar eru á erlendri grundu.

Og þar af leiðandi eru alls engin ógn við íslenska þjóðarbúið.

Fyrir bragðið varð sú umræða um fjárhæðir í spilum - stórfenglega villandi!

Eftirfarandi er alveg örugglega rétt:

"Við vitum að fulltrúar kröfuhafanna hafa tekið saman persónulegar upplýsingar um  stjórnmálamenn, blaðamenn og aðra sem hafa tjáð sig um þessi mál eða teljast líklegir til að  geta haft áhrif á gang mála."

Þegar mikið fé er í spilum þá er rökrétt að afla sér upplýsinga um þá sem þú ert í einhverjum skilningi að glíma við. Stórfyrirtæki erlendis sem eiga í viðskiptum eða samkeppni sín á milli, greina örugglega - stjórnendur hinna fyrirtækjanna.

Ég veit ekki hvort þetta er farið að þekkjast hér!

"Reglulega eru skrifaðar leyniskýrslur hérlendis fyrir kröfuhafana þar sem veittar eru  upplýsingar um gang mála á Íslandi, í stjórnmálun um, opinberri umræðu, fjármálakerfinu  osfrv."

Það er afar rökrétt að ætla að kröfuhafar séu með starfsmenn á launum hér, við það verk að greina umræðuna hér í pólitík og í fjölmiðlum. Finnst eiginlega óþarfi að gera það sérstaklega tortryggilegt - þessir aðilar hafa hagsmuna að gæta, og þeir eru að gæta þeirra hagsmuna.

 

Fyrsta lagi er það tilkynning forsætisráðherra að það standi til að setja lög um losun hafta á næsta þingi

Fyrst að SDG segir 2.500ma.kr. Og ég veit að erlendar eignir þrotabúanna nema ca. 2.000ma.kr. Þá erum við sennilega að ræða töluna - - > 500ma.kr.

SDG:

1. "Það ber líka að hafa það hugfast, að hluti af skráðum hagnaði sjóðanna er ekki  raunverulegur þar sem hann hefur orðið til í höftum."
2. "Eignirnar hafa verið verndaðar, viðhaldið og auknar í skjóli hafta. En aðeins með afléttingu haftanna er hægt að innleysa hagnaðinn."

Það er alveg óhjákvæmilegt að kröfuhafar innleysi einhvern hagnað við losun hafta!

Það er rétt hjá SDG að uppi voru hugmyndir þess efnis, að Ísland mundi fá -aðstoð Seðlabanka Evrópu við losun hafta- og þ.e. augljóslega rétt hjá SDG að "ECB" gefur ekki peninga, þannig að við erum að tala um að "ECB" láni Íslandi fyrir losun hafta; þá hugmynd má t.d. sjá útfærða í Skýrslu Alþjóðamálastofnunar HÍ - sjá: Aðildar- viðræður Íslands við ESB.

"Slíkt hefði verið efnahagslegt glapræði enda  gefur evrópski seðlabankinn ekki  aðildarlöndunum ókeypis peninga."

1. Það fer eftir lánsupphæð.
2. Og vöxtum.

En þ.e. tæknilega unnt að semja við kröfuhafa -að ísl. ríkið greiði þá út- gegnt því að kröfuhafar t.d. afskrifi 60% af fjárhæð eða jafnvel 70%.

En losun hafta mun ávalt snúast um að - lækka með einhverjum hætti þær upphæðir sem líklega verða færðar af landi brott!

Stöðugleikaskattur: "Sérstakur stöðugleikaskattur mun þá skila hundruðum milljarða króna og mun  ásamt öðrum  aðgerðum gera stjórnvöldum kleift að losa um höft án þess að efnahagslegum stöðugleika  verði ógnað."

Ég óttast að þessi hugmynd sé glapræði.

1. Vandinn er sá - að þeir 500ma.kr. í eigu kröfuhafa sem þeir vilja losa út.
2. Eru ekki einu stóru upphæðirnar sem aðilar vilja flytja úr landi við losun hafta.

Sjá athugun AGS á losun hafta: Selected Issues.

Skýrsla AGS frá 2013 gerir ráð fyrir því - að annað eins fé vilji -lífeyrissjóðir landsmanna- flytja úr landi.

Þessi skannmynd sýnir tilraun AGS til að áætla heildarkostnað við losun hafta:

Ég tók eftir því að - - Sigmundur Davíð, talaði einungis um vandann við losun hafta. Út frá því fé sem erlendir fjárfestingasjóðir hafa eignast af kröfum - fjármagn sem þeir aðilar vilja losa héðan.

• Það er alveg ljóst að lífeyris-sjóðirnir vilja einnig losa mörg hundruð milljarða af fé héðan af landi, um leið og losað er um höft.

• Þetta er það sem ég á við, þegar ég bendi á að hugmyndin um -stöðugleikaskatt- geti hnotið um jafnræðisreglu ESB, sem er í gildi á Íslandi í gegnum EES samninginn.

1. Ef tekið er mið af áætlun AGS að fé lífeyris-sjóðanna sé ca. helmingur á móti því fé sem erlendir aðilar vilja losa héðan, þ.e. 500ma.kr. af fé í eigu erlendra aðila.
2. Þá væri heildarskaflinn vart undir 1.000ma.kr.
   

Skv. því er áætlun AGS eiginlega - - í lægri kanntinum.

En Alþjóðamálastofnun HÍ mat heildardæmið um 100% af þjóðarframleiðslu, sem getur verið ívið of hátt mat!

 

Ég fæ ekki betur séð, en að -jafnt verði að ganga yfir fé í eigu innlendra aðila, og á að ganga yfir fé í eigu erlendra-

Það sé með öðrum orðum, ekki mögulegt að láta -útgönguskatt- bitna eingöngu á fé í eigu kröfuhafa -þó svo að rök sé hægt að færa fyrir því að þeir hafi eignast þær á verulegu undirverði. Þá eru kröfurnar sem slíkar ekkert niðurfærðar eða hluta afskrifaðar.

Lagaformlega séð hefur fé í eigu erlendu aðilanna - ekkert lakari stöðu heldur en fé í eigu innlendra aðila.

Þ.e. einmitt lykilatriðið um jafnræðisregluna -að sama regla gildi. Enda var hún sett einmitt til þess að koma í veg fyrir -mismunun af slíku tagi.

1. Það virðist mér afar líklegt, að gerð verði tilraun til þess að losa fé kröfuhafa af landi brott, án þess að hleypa fé lífeyrissjóðanna úr landi. Þá fari lífeyrissjóðirnir í mál fyrir EFTA dómstólnum, kæri þá mismunun. Það væri mjög sennilega algerlega óvinnandi mál fyrir stjórnvöld fyrir EFTA.
2. Að sama skapi, ef á að beita útgönguskatt á fé í eigu kröfuhafa -en ekki á fé í eigu lífeyrissjóðanna. Þá muni kröfuhafar kæra ísl. ríkið fyrir EFTA, þ.e. kæra þá mismunun. Aftur væri um algerlega óvinnandi dómsmál að ræða. Enda lög um bann við mismunun algerlega skýr.

Sannarlega getur EFTA dómstóllinn ekki dæmt skaðabætur á ísl. ríkið.

En þ.s. reglurnar hafa verið leiddar í ísl. lög, þá yrðu ísl. dómstólar að dæma skaðabætur á ríkið.

Og þær gætu orðið mörg hundruð milljarðar - ef t.d. kröfuhafa kærðu mismunun, og lífeyrissjóðirnir fengu að flytja fé úr landi -án afskriftar. Þá gæti komið fram niðurstaða jafngild þeirri útkomu sem SDG fár háðsorðum um, að kröfuhafar væru leystir út með skuldsetningu ríkisins.

 

Svo vara ég við þeirri hugmynd, að líta á það fé sem útgönguskattur tekur af, sem fundið fé fyrir ríkið

En hugmyndin um útgönguskatt - gengur út á að lágmarka lækkun gengis krónunnar, við losun hafta. Þetta sé því raunverulega leið til að afskrifa hluta af því fé. Þannig á einmitt að líta það fé, sem afskrifað fé. Ef ríkið mundi fara að nota það til nokkurs hlutar, mundi það ganga gegn því markmiði - að verja gengi krónunnar.

Ég er að segja að ríkið geti ekki notað þetta fé til nokkurs hlutar. Þetta sé ekki eins og venjuleg skattheimta! Þetta sé í reynd sambærileg aðgerð við það, þegar stjórnvöld á Kýpur settu skatt á -ótryggðar innistæður- tveggja kýpv. banka sem bjargað var af kýpv. ríkinu.

Sú aðgerð var í reynd afskrift! Þó notað væri orðalagið, skattur.

En ríkið sjálft hefur engar gjaldeyristekjur - allar ísl. krónur eru í reynd á grunni okkar gjaldeyristekna. Ef ísl. ríkið mundi nota -afskriðar krónur- mundu þær fara í umferð, og líklega framkallast þau neikvæðu áhrif á gengið - sem til stendur að forða með útgönguskattinum eða stöðugleikaskattinum.

• Það hafi því verið villandi af SDG að segja - "Sérstakur stöðugleikaskattur mun þá skila hundruðum milljarða króna..." en það orðalag má skilja þannig að þarna sé ríkið að græða. Þegar ríkið verður að álíta þetta fé afskrifað.

 

Niðurstaða

Það sem gerir vandann við losun hafta svo stóran, er að sjálfsögðu sjálft umfang upphæðanna. En sennilega erum við að tala um upphæðir kringum 1.000 ma.kr. ef fé innlendra aðila sem vill af landi brott - er tekið með.

Vegna aðildarinnar að EES, er Ísland bundið reglum ESB um svokallaðan "Innra markað" þar á meðal svokallaðri "jafnræðisreglu." Sem bannar alla mismunun milli "innlendra aðila" og aðila starfandi á EES svæðinu þ.e. aðildarríki ESB, Noreg og Lightenstein.

Það bindi Ísland af því, að fara nákvæmlega eins með það fé -í eigu erlendra aðila sem vill af landi brott- og -fé í eigu innlendra aðila sem vill af landi brott.- Annað væri brot á jafnræðisreglunni. Og ísl. ríkið mundi án nokkurs vafa tapa slíku dómsmáli. Erlendir aðilar mundu þá geta leitað til ísl. dómstóla um að fá dæmdar skaðabætur á ísl. ríkið.

1. Það sé því engin undankoma frá því, að útgönguskattur eða jafnvægisskattur, gildi jafnt fyrir fé innlendra aðila sem erlendra aðila.
2. Skipti þá engu máli að einhverjir þeirra erlendu aðila, hafa keypt þær eignir á lágu verði. En þær kröfur sem þar liggi að baki séu alfarið óafskrifaðar. Lágt söluverð skapi engan augljósan lagalegan rétt til þess að fara með þær eignir með öðrum hætti.

Tæknilega getur auðvitað ríkisstjórnin - sagt upp EEE samningnum með 1-árs fyrirvara. Og síðan numið úr gildi úr ísl. lögum t.d. jafnræðisregluna. Á hinn bóginn, má vera að ísl. dómstólar mundu líta svo á að -afturvirkni- í framkvæmd laga væri brot á stjórnarskránni, að fara yrði eftir þeim reglum sem voru í gildi þegar höftin voru sett.

Þannig að virkilega sé engin hjáleið til staðar!

 

Kv.

Kínverjar að "smíða" tvær eyjar í S-Kínahafi, til þess að tryggja yfirráð sín þar - þvert gegn vilja nágrannaríkja

Þetta hljómar nett absúrd, en Kínverjar eru virkilega að -smíða- tvær eyjar í S-Kínahafi. Að því er best verður séð, í þeim tilgangi að -tryggja- yfirráð þeirra á S-Kínahafi.

Til þess að átta sig á því - af hverju hegðan Kína er ósanngjörn.

Er best að skoða staðsetningu Spratly eyja á S-Kínahafi!

Miðað við reglur Hafréttarsáttmálans, er erfitt að sjá -rök- fyrir eignarhaldi Kína á því hafsvæði, og nánar tiltekið þeim smáskerjum og boðum, sem nefndar eru Spratly eyjar.

1. En þið getið séð sjálf á kortinu - að þær eru næstar Filipseyjum og Indónesíu.
2. Sem því hafa augljós landgrunnsréttindi, miðað við reglur Hafréttarsáttmálans.

• Kína aftur á móti, er það strand-land sem lengst er í burtu frá Spratly eyjum. Af þeim löndum sem deila um réttindi við Spratly eyjar.

Fyrst er mynd sem birtist á vef Janes-Defence:

China building airstrip-capable island on Fiery Cross Reef

Eins og kemur fram í frásögn sem hlekkjað er á, þá er Kína að reisa eyju á þessu tiltekna rifi, sem stefnir í að vera nægileg að lengd til að unnt sé að reisa þar ca. 3km. flugbraut, sem þíðir að þar mundu geta lent eða tekið á loft stórar vélar - eða orrustuþotur.

Að auki, sé verið að gera -skipalægi- fært um að vera aðstaða fyrir herskip.

• Þetta lítur því út fyrir að vera fyrirhuguð her- og flotastöð.

Mynd af hinni eyjunni sem Kína er að smíða, má sjá á vef NYTimes:

Piling Sand in a Disputed Sea, China Literally Gains Ground

Á gerfihnattamyndinni má greinilega sjá fjölda kínverskra skipa, við það verk að dæla upp sandi - til þess að dæla honum upp á rifið þ.s. smíði eyjunnar fer fram.

Á milli þessara tveggja eyja eru rúmlega 300km.

Smíði eyjar 2-virðist einungis hafa hafist í janúar á þessu ári. En það má vel vera, að þarna eigi einnig að verða fyrir rest - flugvöllur og herskipalægi.

Nálgun Kína á deilur við nágrannalönd sín er forvitnileg!

En þetta er ekki eina umdeilda "hafsvæðið" eða eini umdeildi "eyjaklasinn."

En í öll skiptin er framkoma Kína akkúrat sú hin sama! Það er, það er ekki boðið upp á viðræður, heldur leggur Kína fram -kröfur- einhliða. Og skv. talsmönnum Kína er réttur Kína í öll skiptin -óvéfengjanlegur- eða hafinn yfir vafa.

Ég verð að segja, að mér finnst nálgun Kína á deilur við sín nágrannalönd, ruddaleg.

Í tilviki deilna um -Spratly- eyjar, þá er alveg ljóst að Kína er með þessum tilburðum að smíða 2-eyjar, kannski fleiri síðar. Að slá eign sinni formlega á þetta hafsvæði.

Og ætlar sér algerlega að hundsa vilja og mótmæli sinna nágrannalanda.

Þ.e. bersýnilegt, að Kína gerir ráð fyrir því, að engin þeirra þjóða - þori að bjóða Kína birginn, en þær þjóðir ráða yfir herskipum - og þær gætu skipað þeim að skjóta á þau skip sem eru að smíða þessar eyjar. Sem þíddi auðvitað stríð á hafinu þarna.

Kína virðist einfaldlega vera að beita svokölluðum -rétti hins sterka- gagnvart þeim sem eru smærri, og veikari.

• En það áhugaverðasta við þetta, eru ef til vill þær spurningar sem vakna - um líklega hegðan Kína í framtíðinni, þegar Kína líklega verður að -ofurveldi.
• En það ætti að vekja a.m.k. einhvern ugg, að Kína sé með þessum hætti svo bersýnilega tilbúið til þess, að -hirða með valdi- þ.s. það vill eignast.
• Það leiðir hugann að þeim möguleika, að ef Kína verður líklega sterkara í framtíðinni, þá gæti kínverskum stjv. dottið í hug - að taka stærri skref af sambærilegu tagi.

En eins og þekkt er, sögulega hafa vaxandi veldi - gjarnan beitt herstyrk sínum til þess, að taka yfir auðlyndir og landsvæði sem aðrir veikari ráða yfir.

Það gerðu Vestrænar þjóðir sannarlega á sínum veldis-tíma. Er ástæða að ætla að Kína hegði sér með öðrum hætti, þegar það blasir við - að hið stóra tækifæri er að renna upp?

En sögulega séð hefur Kína ekki verið friðsamt land, fremur en önnur stórveldi, en ef maður kafar lengra aftur í sögu Kína en bara 200 ár, þá sést því stað að í hvert sinn sem veldi Kína vex - - færir það veldi sitt út með hervaldi.

Þ.e. rétt að Kína hefur ekki lagt undir sig lönd í fjarlægum heimsálfum - á hinn bóginn, bendi ég á að það gerði Evrópa ekki heldur-fyrr en Evrópa réð yfir þeirri tækni sem til þurfti.

Kína bersýnilega mun ráða yfir slíkri tækni, ég sé ekki endilega augljósa ástæðu að ætla, að Kína verði minna -aggressívt- en gömlu nýlendu veldin voru.

 

Niðurstaða

Þó að hegðan Kína gagnvart grönnum sínum, hafi ekki valdið hernaðarátökum enn. Virðist mér að sá möguleiki sé sannarlega til staðar. En hvernig Kína er að slá eign sinni á svæði þ.s. margir trúa að séu til staðar verðmætar auðlindir rétt undir hafsbotninum. Mun án efa -hvetja nágranna Kína til þess að efla sína flota og heri. Að auki er það vel hugsanlegt, að útkoman verði -bandalagamyndun gegn Kína af hálfu þeirra landa. En þ.e. rökrétt viðbragð -veikari landa- sem hvert um sig á enga möguleika, að bindast samtökum gegn því -sterka- landi sem þau smærri og veikari lönd, upplifa sem vaxandi ógn. Kína gæti með framferði sínu í S-Kínahafi. Leitt fram slíkt bandalag - - sem alveg hugsanlega gæti verið nægilega sterkt til þess að ógna þeirri stöðu sem Kína virðist svo augljóslega vera að skapa þarna á S-Kínahafi.

 

Kv.

Grikkland skrapar saman fé fyrir gjalddeginum þann 9/4, en viðurkennir að eiga sennilega ekki peninga við mánaðarlok

Eftirfarandi var haft eftir "háttsettum" embættismanni, eins og þ.e. orðað í Financial Times - væntanlega þíðir að viðkomandi vildi ekki láta nafn síns getið:

Athens scrapes together cash for April but default looms in May

1. “We’ll meet international obligations without any problem but it will be a squeeze to raise cash for domestic payments in the second half [of the month],...”
2. “Next month is a different matter. We are going to run out of money unless reforms are legislated to make some bailout funds available,...”

Mig grunar að greiðslur þær sem embættismaðurinn vísar til - í seinni hluta apríl, séu greiðslur til - aldraðra, til bótaþega á atvinnuleysisbótum og tryggingabótum.

Það gæti hitnað dálítið í þjóðfélaginu í Grikklandi, ef bæturnar berast ekki á réttum tíma.

Svo grunar mig, ef eða þegar það kemur í ljós - þá hljóti að verða allsherjar paník innan fjármálakerfisins á Grikklandi, eða a.m.k. mjög fljótlega í kjölfarið.

• Líkur á höftum á fjármagnsflutninga virðast því mjög miklir seinni part apríl, a.m.k. fyrir mánaðamót apríl/máí.

Skv. Reuters: Greece raises 1.1 bln euros, sells all 6-month T-bills on offer

Þarna kemur fram vísbending þess, hvernig grísk stjv. fóru að því að eiga fyrir:

1. Greiðslunni til AGS þann 9/4 upp á 450 milljón evra.
2. Síðan virðist gríska ríkið hafa þurft að greiða upp flokk rikisbréfa, sem erlendir aðilar neituðu að endurnýja, upp á 350 milljón evra.

Ekki kemur fram í frétt Reuters, er bersýnilega er á grundvelli fréttatilkynningar grískra stjórnvalda, hver keypti þau skammtímabréf sem ríkissjóður Grikklands seldi.

En vart kemur til greina aðrir aðilar en -grísku bankarnir- sem eiga nánast allt sitt undir þegar kemur að stöðu gríska ríkisins.

Það að embættismaðurinn segir gríska ríkið ekki hafa fjármagn í nk. mánuði - sennilega þíðir þá að grísku bankarnir hafa þá klárað það fé sem þeim var heimilt að verja í kaup á grískum ríkisbréfum - skv. viðmiðunarþaki Seðlabanka Evrópu, sem hefur víst sett kvöð um það hve mikið af þeim -þeim er heimilt að eiga. En eina féð sem grísku bankarnir hafa er svokallað "neyðarfé" Seðlabanka Evrópu - þá er "ECB" í aðstöðu til að setja takmarkandi reglur.

 

Niðurstaða

Mig er farið að gruna sterklega að það sé sennilega pólitískt séð - minna sársaukafullt fyrir Alexis Tsipras leiðtoga Syriza flokksins, að Grikkland endi í þroti. En að flokkurinn taki stóra u-beygju. Sem líklega mundi leiða til upplausnar Syriza flokksins og hruns stjórnarinnar. Og að auki, endalok pólitískrar framtíðar Tsipras.

Það sennilega þíði, að gjaldþrot Grikkland sé virkilega yfirvofandi í þetta sinn.

 

Kv.

Kýpur virðist hafa lagt af öll fjármagnshöft

Skv. fréttum gerðist þetta sl. mánudag, og er Kýpur þar með á ný "haftalaust." Ég átti von á að Kýpverjar mundu viðhalda "varnagla-ákvæði" um stórar upphæðir. En þeir hafa felt slík ákvæði niður einnig!

Cyprus lets euro zone's first capital controls go quietly

Cyprus lifts last capital controls after two years

• Kýpversku höftin - voru í 2 ár.

• Íslensku hafa staðið yfir í 7.

"But with an incremental relaxation over the past 18 months, banks reported no unusual activity on Monday." - "The last controls to go were regulatory approval to move more than 1 million euros ($1.1 million) out of the country, and a traveller's limit of 10,000 euros per trip."

Það er hugsanlegt - að prentunar-aðgerð Seðlabanka Evrópu, er hófst fyrr á þessu ári, hafi gert Kýpverjum mögulegt að losa höft.

En sú aðgerð -að dæla fé inn í hagkerfi evrusvæðis- sem hefur leitt til þess að gengi evru hefur lækkað um rúmlega 20% miðað við dollar, auk þess að evra hefur einnig lækkað miðað við -Asíugjaldmiðla.

Hefur sennilega aukið tiltrú á getu S-Evrópulanda, en lægra gengi ætti að þíða að S-evr. fyrirtæki hafi betri möguleika til útflutnings, en þegar gengið var hærra.

Að auki -dregur prentunin- úr hættunni á verðhjöðnun festist og verði kerfislæg.

Þannig hafi prentunin aukið tiltrú innan kerfisins - - sem sérstaklega hafi verið mikilvæg vítamínsprauta fyrir hagkerfi S-Evrópu. Þar sem tiltrú, hafi einna helst skort.

Það hafi leitt til - - aukinst trausts á stöðu fjármálakerfisins. Sem í tilviki Kýpur - hafi verið lykilatriðið.

 

Niðurstaða

Ísland er þá eina landið í innan OECD með fjármagnshöft! Þau stafa af því, að enn hefur ekki verið leyst úr því með hvaða hætti losað verður um svokallaðan "skafl." En sú aðgerð verður ekki framkvæmd án þess að hún bitni á einhverjum. Hvernig sá kostnaður dreifist - þarf ekki að koma fram með stórri gengisfellingu.

En Ísland þarf að velja, hvernig kostnaðinum verður dreift á landsmenn og aðra.

Annars erum við að velja það að láta allt sitja fast hér áfram.

 

Kv.

Ótti minn við verulega gengisfellingu síðar á árinu hefur vaxið, ekki minnkað

Við skulum skoða stöðuna eins og hún kemur fram í þeim gögnum sem allir geta séð á netinu, en skv. Hagstofu Íslands þá var viðskiptahalli á Íslandi fyrstu 2-mánuði þessa árs. Og launavísitala sl. árs hækkaði að meðaltali um 6,4%. Hafið i huga að þó að kjarasamningar sérfræðistétta hafi farið fram á sl. ári - þ.s. kennarar og læknar fengu 30% eða gott betur. Þá er eftir að gera kjarasamninga við fjölmennustu hópana á vinnumarkaði. Þeir samningar eru útistandandi í ár.

1. "6,6 milljarða króna halli á vöruskiptum við útlönd fyrstu tvo mánuði ársins." Rétt að árétta að fyrstu 2-mánuðirnir gefa ekki endilega rétta mynd af stöðunni. Á hinn bóginn, er það rökrétt - að ef laun hækka að meðaltali meir en nemur prósentu aukningi gjaldeyristekna þjóðarbúsins. Að þá leiði sú þróun á enda til viðskiptahalla. Því fylgi þaðan í frá óhjákvæmilega - gengisfelling, þegar gengur á gjaldeyrisforða. En innflutningu vex alltaf þegar laun hækka, ef hann vex hraðar en nemur vexti gjaldeyristekna, þá verður viðskiptahalli alveg án nokkurs vafa fyrir rest.
2. "Síðastliðna tólf mánuði hefur launavísitalan hækkað um 6,4%." Hafið í huga að stóru hóparnir á vinnumarkaði koma inn þetta ár.
3. "Tekjuafkoma hins opinbera var neikvæð um 3 milljarða króna árið 2014 eða 0,2% af landsframleiðslu." Mun minni halli en árið á undan, en samt halli. 
4. Vaxandi innflutningur er að draga niður hagvöxtinn, það skýrir líklega af hverju hagvöxtur mælist mun minni en væntingar voru til um. Það þíðir væntanlega að ef viðskiptahalli skapast að þá -hverfur hugsanlega mældur hagvöxtur alfarið: Hagvöxturinn árið 2014 var 1,9%. "...þannig að þrátt fyrir verulegan afgang af vöru- og þjónustuviðskiptum á liðnu ári, eða 128 milljarða króna, dró utanríkisverslun hagvöxtinn niður." - > Það kemur kannski einhverjum á óvart, að vöxtur neyslu minnki hagvöxt skv. ísl. þjóðhagsreikningum. En þ.e. rökétt ef fólk man eftir því að -nær allar neysluvörur eru innfluttar.- Það þíðir að ekki er hægt á Íslandi að keyra upp hagvöxt á neyslu. Þvert á móti gæti vaxandi neysla, keyrt Ísland í nýja kreppu. En ef gríðarlegar launahækkanir á þessu ári munu valda neyslusprengingu er keyrir innflutning upp mjög mörg prósent yfir aukningu gjaldeyristekna, þá mun sú aukning neyslu umfram prósentu aukningu gjaldeyristekna - - raunverulegs skapa frádrátt (innflutningur dregst frá) þegar útreikningar á hagvexti fara fram. Þá gæti hagvöxtur á Íslandi orðið -neikvæður- jafnvel á þessu ári. Síðan snögg gengisfelling - eins og ég hef óttast í um tæpt ár.
5. "Rætt við Gylfa Arnbjörnsson" - "Það er mín skoðun að aðildarfélög ASÍ eigi við þessar erfiðu aðstæður að horfa til skammtímasamnings, helst ekki lengri en til loka nóvember. Það er ljóst að það má ekki standa upp frá þessu borði öðruvísi en að okkar fólk hafi fengið leiðréttingu sinna kjara m.v. það sem gerst hefur í kjarasamningum annarra, þ.e. kennara og lækna. Það er ekkert réttlæti í því að tekjulægsta fólkið eigi eitt að axla ábyrgð á stöðugleikanum með hógværum launahækkunum á meðan aðrir fái ríflegar launahækkanir með kaupmáttartryggingu." - "Varðandi afleiðingar af þessari stöðu vitnaði Gylfi í fyrrum formann Dagsbrúnar, Guðmund J. Guðmundsson, þegar hann svaraði spurningum blaðamanna um ávinninginn af Þjóðarsáttarsamningunum. Ef einhver hópur fer að vaða upp í hækkunum fyrir ofan almennt verkafólk, þá er þetta búið. Menn þurfa að átta sig á því að það verður að byggjast á gagnkvæmu jafnræði á milli hópa. Það þýðir ekki að einhverjir sérhópar keyri áfram og valti yfir aðra. Þá er þetta hrunið og það hrynur yfir þá hina sömu."
6. "Stefnir í átök á vinnumarkaði" - Gylfi Arnbjörnsson "Ekkert samfélag þolir það að gerðir séu samningar upp á þrjú prósent á annan vænginn og upp á 30 prósent á hinn vænginn og út úr því komið eitthvað sem heitir sátt í samfélaginu. Slíkt samfélag er ekki til."
7. "Guðmundur Ragnarsson, formaður VM" - "Sú aðferðafræði að launafólk eigi eitt að bera ábyrgð á stöðuleikanum hefur ekki gengið upp. Það verða allir í samfélaginu að axla ábyrgð og taka þátt í verkefninu, fyrr mun ekki takast að koma á stöðuleika í íslensku hagkerfi."

Það sem ég les út úr afstöðu forsvarsmanna hópa sem á eftir að semja við - er að þeir sætti sig ekki við það að þeirra félagsmenn fái minna í prósentulegu tilliti heldur en "læknar" eða "kennarar" sem fengu mjög rýflegar hækkanir á sl. ári - eða eins og Gylfi Arnbjörnsson segir

• "Háskólamenn hjá sveitarfélögunum riðu á vaðið með ríflega 9% launahækkun í árssamningi og síðan kennarar á öllum skólastigum með um 30% launahækkun í 2,5 ára samningi. Lokapunkturinn var síðan kjarasamningur lækna sem tryggði 30% launahækkun fyrir hóp sem er með um 1,2 milljónir króna að meðaltali í mánaðartekjur."

Verkalýðsforingjarngjarnir virðast sammála því að það eigi að vera stöðugleiki.

En á sama tíma, leggja þeir áherslu á að - jafnvægi verði að viðhalda milli hópa.

Ekki megi sumir hópar fara fram úr - > Á þessu ári verði að svara framúrkeyrslu sérfræðistéttanna með því að -jafna kjör lægri tekjuhópanna hlutfallslega til jafns."

Úr orðum Gylfa má lesa það út mjög skýrt - að hann "Þá er þetta hrunið og það hrynur yfir þá hina sömu" gerir sér fulla grein fyrir því, að það verður hrun og verðbólga.

Ég get einnig ekki heldur lesið annað úr orðum verkalýðsforingjanna - en að þeir muni í framtíðinni ekki sætta sig við -lágar hækkanir- nema að sérfræðihóparnir spili með í því.

1. Ég veit, að sérfræðihóparnir voru með mjög harðar yfirlýsingar um brottflutning úr landi.
2. En ég sé ekki að það sé mögulegt að lyfta þeim umfram lágtekjuhópana, þegar svo gersamlega skýrt er að lágtekjuhóparnir eru ekki til í að sætta sig við það að, sérfræðihóparnir hækki að hlutfalli umfram þá.

• Þá leiðir þessi -leiðréttingartilraun- launa lækna og kennara, til þess einmitt sem ég hef óttast síðan ég frétti af samningum kennara - - þess: að það verði gengisfelling.

Mér virðist allt vera að koma fram sem ég óttaðist.

Eins og það sé kominn af stað skriða - sem ekkert fær stöðvað.

Gylfi bersýnilega skilur þetta allt mæta vel, einnig -verðbólguafleiðingarnar- sem skella á sbr. orð hans að vilja -skammtímasamninga fram í nóvember.-

Hann veit -eins og ég- að sennilega í millitíðinni, verður gengið búið að falla, og þar með kemur í ljós að -kennarar- og -læknar- fengu raunverulega ekki 30% launaleiðréttingu.

 

Niðurstaða

Eins og ég fæ best séð, er það vísvitandi stefna fjölmennustu hópanna á vinnumarkaði - að knýja fram -stóra gengisfellingu- fyrir haustið, svo að svokölluð -leiðrétting launa- kennara og lækna. Sé þar með eyðilögð.

Þetta er það ástand sem verið hefur lengi, að hver hópur ber sig saman við þann næsta. Og hóparnir geta ekki unnt því, að jafnvægi milli þeirra raskist.

Við erum þarna að tala um, þá sneið af þjóðarkökunni sem kemur til hvers og eins. En ef það hefði raunverulega virkað, að sérfræðihóparnir mundu komast upp með að hækka um 30% meðan lágtekjuhóparnir hækka um 3-4%.

Þá auðvitað hefði sneið sérfræðihópanna af þjóðarkökunni stækkað á kostnað sneiðar lágtekjuhópanna.

Svar lágtekjuhópanna, því þeir vita mæta vel að þjóðfélagið hefur ekki efni á 30% hækkun yfir línuna - - er að knýja fram klassíska gengisfellingu. Og þar með, lækka niður að nýju sérfræðihópana. Svo að jafnvægi milli hópa haldist.

1. Hvernig á þá að koma í veg fyrir að sérfræðingarnir flytja af landi brott?
2. Ég hef enga lausn á því vandamáli.

• Bersýnilega eru lágtekjuhóparnir ekki tilbúnir til þess, að forða þeim brottflutningi með launahækkunum þeirra hópa hlutfallslega umfram kjör þeirra sjálfra.

• Rökrétt útkoma er þá væntanlega sú, að hér í framtíðinni - verði mikill skortur á sérfræðingum.

• Það gangi erfiðlega að manna stöður kennara og lækna, jafnvel á höfuðborgarsvæðinu.

 

Kv.

ISIS virðist hafa náð heilu hverfi í höfuðborg Sýrlands

Þó þetta tæknilega nefnist flóttamannabúðir, hafa Palestínumenn búið nú þarna í marga áratugi. Fólkið sem býr þarna hefur fasta búsetu, það býr í húsum.

Það sem vekur að sjálfsögðu athygli, er að ISIS skuli nú vera að sækja fremur hratt fram þessa dagana innan Sýrlands.

Yarmouk hverfið má sjá á þessu korti af Damaskus

Eins og sjá má, þá er Yarmouk utarlega í borginni - en það þíðir samt að ISIS er nú statt einungis í nokkurra kílómetra fjarlægð frá jaðri miðborgarinnar. Sem hlýtur að veikja tak stjórnarinnar á borginni.

Áður en stríðið skall á 2011, bjuggu þarna skv. fréttum um 160þ. manns, en skv. frétt séu einungis um 18þ. eftir - langsamlega flestir íbúanna séu flúnir.

Það er áhugavert að meðan að stjórnvöld í Bagdad, hafa tekið landsvæði af ISIS - - virðist ISIS vera að sækja fram innan Sýrlands.

Þetta kort á að sýna í grófum dráttum stöðu mála undir lok janúar sl.

Ef ISIS er komið að Damskus - þá hefur yfirráðasvæði þeirra samtaka í Sýrlandi teigt sig töluverðan spöl síðan undir lok janúar í átt til höfuðborgarinnar.

Þó svo að mikið sé um ISIS liða frá öðrum löndum - þá er erfitt að sjá annað en að fjöldi Sýrlendinga hljóti að berjast með ISIS.

Annars væri erfitt að trúa því að her ISIS væri fær að ná þessum áragnri.

Islamic State Seizes Palestinian Refugee Camp in Syria

 

Niðurstaða

Ég vara fólk við þeirri hugsun - að lausn liggi í stuðningi við ríkisstjórn Assads. En stríðið hefur í dag mjög sterkan -trúarstríðs- undirtón. Með róttæka Shíta í Hesbollah hreyfingunni að berjast við hlið hermanna Assads - - sem í dag kvá flestir vera skipaðir hópi Alavíta sem kvá hafa eigin sértrú af meiði Íslam. Umdeilt hvort trú þess hóps skal teljast sértrú af stofni Shíta, eða alveg - sér útgáfa af Íslam út af fyrir sig.

En punkturinn er sá, að þessi hópur milli 10-12% íbúa. Meðan að Súnní arabar eru kringum 70% íbúa. Þá hefur þessi 10-12% íbúa samt um áratugi haldið meirihlutanum niðri með klassískum aðferðum lögregluríkis.

Það sé hatrið á minnihluta stjórn Assadanna - - sem reki Súnní araba meirihluta til fylgis við ISIS.

Svo að jafnvel þó að ISIS hópurinn viðhafi ógnarstjórn á sínum svæðum, virðast margir íbúa landsins samt líta á ISIS sem skárri kostinn. Það eiginlega setur í samhengi, hve sterkt hatrið á milli íbúahópa virðist orðið.

• Ég efa að hægt sé að koma á friði í þessu landi.
• Án þess að skipta því upp eftir íbúasamsetningu.

 

Kv.

Bandaríkin og Kína - í skemmtilegri viðskiptakeppni

Ég fjallaði fyrir skömmu síðan um hinn nýja Asíu-þróunarbanka í eigu Kína nefndur - "AIIB" eða "Asian Infrastructure Investment Bank."

Eins og kemur fram í pistli mínum frá 17/3 sl. þá hafa nokkrar Evrópuþjóðir ákveðið að taka þátt í Asíu-þróunarbanka Kína, Bandaríkjunum til nokkurrar skapraunar:

Frakkland, Þýskaland og Ítalía - ákveða að verða meðlimir að "AIIB" Asíuþróunarbankanum, stofnað til af Kína - Bretland var áður búið að kynna þátttöku

Það sem minni athygli hefur vakið - er að Bandaríkin eru samtímis að leitast við að -efla áhrif sín í Asíu. Og vilja standa fyrir stofnun viðskiptaklúbbs og eru að róa árum að fá þjóðir Asíu til að taka þátt í.

En sá nefnist "T.P.P." eða "Trans-Pacific Partnership" og eins og nafnið bendir til, er ætlaður þjóðum Asíu.

"A.I.I.B." sem Kína er aðaleigandi af, þó um sé að ræða þróunarbanka, þá má alveg líta svo á að tilgangur Kína sé einnig sá, að efla sín áhrif innan Asíu.

Round two in America’s battle for Asian influence

 

Réttara að tala um -viðskiptakeppni- fremur en -viðskiptastríð-

Það blasir ekkert við sem augljóslega hindrar sömu lönd í því að taka þátt í "A.I.I.B." og vera meðlimir að "T.P.P." samtímis.

Mig grunar að flestar Asíuþjóðir - muni velja þann kost, að taka þátt í þeim klúbbum sem risaveldin hvor um sig standa fyrir og bjóða þeim þjóðum þátttöku í.

Þó ekki væri annað en það sjónarmið, að vilja forðast að reita annað risaveldið til reiði. Og samtímis virðist fátt benda til annars, en að risaveldunum 2-sé annt um að fá sem flesta meðlimi.

Þannig að -takmarkandi- skilyrði virðast ekki ætla að þvælast fyrir.

1. Það skemmtilega er þó, að sá klúbbur sem Kína hefur stofnað - gerir ekki ráð fyrir því að Bandaríkin verði meðlimur.
2. Og samtímis, er Kína ekki boðin aðild að "T.P.P."

Það er meir atriði til að -brosa af- heldur en að ástæða sé að pyrrast.

• En þó svo að "A.I.I.B." sé -banki- ekki viðskiptaklúbbur. Þá er alveg ljóst, að Kína reiknar með því, að hann muni stuðla að eflingu viðskipta Kína við þau lönd, sem sækja fjármögnun í hann.

1. Eigum við ekki að fagna því, ef samkeppni risaveldanna einkennist af samkeppni af þessu tagi?
2. Frekar en að snúast um -ógnarvopn- og -stríð í 3. löndum-?

Þó að öllum sé augljóst að Bandaríkin og Kína eru í vaxandi mæli að keppa um áhrif - þá hefur sú samkeppni a.m.k. fram að þessu ekki takið á sig þá andstyggilegu mynd, sem samkeppni Sovétríkjanna og Vesturvelda tók nánast strax.

Og það þarf ekki endilega að fara svo að samkeppni Kína og Bandaríkjanna, leiðist út í hernaðarbrölt.

Eða, a.m.k. er möguleiki að hún haldist á viðskiptasviðinu. Meðan að hún helst einna helst þar, þá er sú samkeppni ekki endilega slæm fyrir heiminn.

En ef hún felst í -keppni milli Bandaríkjanna og Kína um að bjóða 3-löndum sífellt hagstæðari kjör eða í því að bjóða þeim -fjármagn- á hagstæðum kjörum - - > Þá líkist sú samkeppni meir keppni milli fyrirtækja um viðskiptavini. En þeirri samkeppni sem var á milli Sovétríkjanna og Vesturvelda í Kalda-Stríðinu.

 

Niðurstaða

Þó að maður óttist þann möguleika að samkeppni Kína og Bandaríkjanna leiðist út í hernaðarbrölt og stríðsbrölt. Virðist a.m.k. enn sem komið er, sá möguleiki fyrir hendi. Að þeirra samkeppni haldist innan viðskiptageirans! Eða með öðrum orðum, snúist um þ.s. á ensku nefnist "soft power."

Meðan að svo er, þá getur sú samkeppni verið frekar til gagns, en ógagns.

 

Kv.

Mér virðist samningur 6-veldanna og Írans - rjúfa einangrun Írans

Ég held þetta sé ekki of stór ályktun. En skv. honum virðast Íranar fá fulla afléttingu viðskiptahamla ESB aðildarríkja. Aflétting viðskiptahamlana af vegum Bandaríkjanna - mun taka lengri tíma. Höfum í huga - að þrátt fyrir deilur Vesturvelda og Rússlands, hefur Rússland verið þátttakandi í samningaferlinu þ.e. - Rússland er 6-veldið.

1. Mér virðist afar ólíklegt að það gerist - að Íran virði ekki samkomulagið af sinni hálfu. Einfaldlega vegna þess, að Íran - græði svo mikið á því að samningurinn nái fram að ganga.
2. Ég er ekki viss um að það sé svo mikil áhætta til staðar frá Bandaríkjunum. Þó svo að allir þegar yfirlýstir áskorendur til forsetaframboðs á vegum Repúblikanaflokksins hafi líst samkomulagið óalandi og óferjandi, sama gildi um meginþorra þingmanna Repúblikana.

• Þá er ég ekkert viss um að það hefði mjög alvarlegar afleiðingar fyrir Íran, þó að Bandaríkin haldi áfram - - viðskiptahömlum af sinni hálfu.
• Þar sem, í því tilviki að Bandaríkin -einhliða ganga út úr samkomulaginu- virðist mér afskaplega ólíklegt að Evrópa mundi fylgja þeirra fordæmi - þannig að viðskipti Írans og Evrópu væru þá ekki í neinni augljósri hættu.
• Að sama skapi -í því tilviki að Íran í engu augljósu vanvirðir samninginn- en Bandaríkin hafa sjálf rofið hann; þá sé ég ekki fyrir mér að samstaða innan Öryggisráðs SÞ sé líkleg - um að endurreisa refsiaðgerðir af hálfu SÞ.

Áframhaldandi viðskiptabann Bandaríkjanna - væri einfaldlega ekki nóg til þess að viðhalda viðskiptalegri einangrun Írans.

Þvert á móti, gæti ruddaskapur Repúblikana -ef þeir komast aftur til valda í Bandaríkjunum- skapað Íran fremur víðtæka samúð meðal ríkja heims.

Ef Bandaríkin mundu beita þvingunum, eins og t.d. að banna fyrirtækjum sem starfa í Bandaríkjunum að eiga í viðskiptum við Íran - - til þess að þvinga erlend fyrirtæki starfandi í Bandaríkjunum til þess að fylgja banni Bandaríkjanna. Þá gæti það skaðað samskipti Bandaríkjanna við sér veinveitt lönd.

Þetta auðvitað leysist af sjálfu sér - ef næsti forseti Bandaríkjanna verður Demókrati!

Í því tilviki, gætu þó Repúblikanar á þingi, leitast við að tefja í lengstu lög, afléttingu viðskipta-hamlana á Íran - - á hinn bóginn mundi vinveittur forseti samt hafa svigrúm til þess að hindra beitingu af hálfu Bandar. á þvingandi aðgerðum á 3-ríki. Til þess að fá þau til að hætta viðskiptum við Íran.

• Repúblikanar geta með öðrum orðum, hindrað að það opnis á viðskipti milli Bandaríkjanna og Írans - - en þeir ættu ekki að geta hindrað að það opnist á viðskipti Írans, og annarra landa!

• Þó að hugsanlegt sé að Repúblikana forseti mundi leitast við að skaða viðskipti 3-landa við Íran. Í tilviki að um væri að ræða lönd verulega háð viðskiptum við Bandaríkin.

• Það samt dugi líklega þó ekki, til þess að hindra - - mjög umtalsverða opnun viðskipta Írana og annarra landa en Bandaríkjanna!

A Foreign Policy Gamble by Obama at a Moment of Truth

Iran Agrees to Detailed Nuclear Outline, First Step Toward a Wider Deal

Smart money over Iran should be on Obama

‘Framework’ nuclear deal agreed with Iran

 

Niðurstaða

Ég held að það sé kominn tími til að rjúfa einangrun Írans. En margir gleyma því að Vesturlönd studdu árásarstríð Saddams Huassian gegn Íran á 9. áratugnum. Hundruð þúsunda Írana létu lífið í þeim átökum.

Íranar hafa því ástæðu til reiði og haturs. Sú ástæða sem Bandaríkin höfðu á móti - gísladeiluna - þegar starfsmönnum sendiráðs Bandaríkjanna var haldið í gíslingu í um ár. Getur vart dugað sem tilefni!

Þegar menn halda því fram að Íran standi fyrir útbreiðslu hryðjuverka - þá er rétt að ryfja það upp, að Íran hafði gilda ástæðu meðan að stríðið við Saddam Hussain stóð yfir, og Vesturlönd dældu peningum í stríðsrekstur stjórnvalda í Írak.

Sannarlega er það rétt, að Lýbanon - Sýrland og Írak, teljast nú stórum hluta til áhrifasvæða Írans. Það er því rétt, að áhrif Írans hafa verið að eflast á seinni árum.

Á hinn bóginn, virðist að Íranar hafi fyrst og fremst verið duglegir í því að -græða á mistökum annarra. T.d. voru það Bandarikin sem lögðu óvinveitta ríkisstjórn Saddams Hussain í rúst - það var nákvæmlega Íran sem á endanum græddi á þeirri niðurstöðu. Sama á við um innrás Ísraels inn í Lybanon og hersetu þeirra þar á 9. áratugnum, að sú herseta stuðlaði að tilkomu Hesbollah hreyfingarinnar - sem hefur síðan þá verið tæki Írana til áhrifa í því landi.

Nýjasta dæmið er Yemen, en ríkisstjórnir þær sem Saudi Arabía hefur stutt þar sl. 25 ár, hafa beitt minnihluta Shíta í því landi - yfirgangi og ofstopa. Sem er að sjálfsögðu bakgrunnur þess, af hverju sá hópur byggði upp öfluga andstöðuhreyfingu svokallaðir Houthi menn. Klofningur síðan innan valdastéttar Súnníta, leiddi til þess að Houthi menn hafa náð bandalagi við hluta hennar. Sem leiyy hefur til þess að mikilvægir hlutar hers landsins hafa gengið þeim á hönd! Það bandalag er það sem hefur nú ráð völdum í því landi.

Á sama tíma virðist að Írönum hafi tekist að forðast sjálfir að framkvæma afrifarík mistök.

1. Þvert ofan í fullyrðingar um annað.
2. Virðist utanríkisstefna Írana, þaulhugsuð.
3. Ekki er að sjá að hegðan íranskra stjórnvalda sl. 20 ár, markist af órökréttum hugsunarhætti!

En það að veldi og áhrif Írana hafi vaxið þrátt fyrir samfellt viðskiptabann í yfir 30 ár. Sannar það fullkomlega að Íranar hafa spilað með sín spil, með miklum árangri.

Það ber vott um mikla rökhyggju í þeirra uranríkisstefnu. Sú hefur gjarnan verið köld! En sú rökhyggja hafi ekkert endilega verið kaldari en sú rökhyggja er Bandaríkin sjálf hafa beitt!

 

Kv.