Er trilljón dollara peningur, hámark klikkunarinnar, eða snjall leikur?

Það virðist að bandaríska alríkið hafi fræðilega einn möguleika, til þess að komast framhjá hótun Repúblikana, að gera alríkið gjaldþrota  snemma í mars nk. En skv. lögum frá 2000, hefur fjármálaráðherra Bandaríkjanna rétt til að gefa út peninga úr platínu sbr.:

"Congress passed a law in 1997, later amended in 2000, that gives the Secretary of the Treasury the authority to mint platinum coins, and only platinum coins, in whatever denomination and quantity he or she wants. That could be $100, or $1,000, or ... $1 trillion."

Nú virðist þeirri hugmynd aukast fylgi hraðfara, að fjármálaráðherra Bandaríkjanna, gefi út platínupening upp á "1 Trillion Dollars" og hann verði svo lagður inn á reikning alríkisins í Seðlabanka Bandaríkjanna eða "US Federal Reserve."

Þannig "hókus pókus" hefur bandaríska alríkið innistæðu á reikningi sínum í Seðlabankanum, upp á þá upphæð.

Og getur haldið áfram, eins og ekkert hafi í skorist, að borga af skuldbindingum alríkisins.

Sjá útskýringu á hugmyndinni:

Everything You Need to Know About the Crazy Plan to Save the Economy With a Trillion-Dollar Coin

 

Sumir segja að þetta valdi verðbólgu!

Menn verða auðvitað að vega þá fræðilegu áhættu, á móti hættunni á móti. Sem er sú, að endurtaka deiluna um skuldaþakið frá haustinu 2011. Endurtaka þá nagandi óvissu, sem því fylgdi á fjármálamörkuðum. Þau neikvæðu efnahagslegu áhrif, vegna óvissunnar, sem sú deila hafði.

Líklega neikvæð áhrif á ástand mála innan Evrópu.

Ekki síst, spurningin um það - hvaða áhrif það raunverulega hefði. Ef Bandaríkin myndu allt í einu hætta að greiða af sínum skuldbindingum?

----------------------------

Það er einhver hætta á verðbólgu, að sjálfsögðu. Á hinn bóginn - verður ekki ríkishallinn í Bandaríkjunum skorinn af í einu vetfangi.

Og, þ.e. sannarlega ábyrgðalaust, að ætla að skera hann af með því m.a. að Bandaríkin, hætti að greiða af þeim skuldum - sem þau hafa tekið á sig í fortíðinni, sem enn eru ekki uppgreiddar.

Ef samkomulag næst um að lyfta skuldaþakinu, þá verður í algeru lágmarki, greitt af slíkum skuldbindingum.

Samkomulag um niðurskurð, myndi örugglega fela í sér að Alríkið ver sambærilegri upphæð - fyrir einhverja rest, hvort sem er.

• Megin spurningin - hvort útgáfa slíks penings sé verðbólguvaldandi.
• Sé þá, hvort það leiði til þess, að meira fé sé eytt af alríkinu - - en ef Repúblikanar myndu halda ríkisstjórn Demókrata í spennitreyju, og knýja fram hugsanlega eitthvert harðara samkomulag um niðurskurð - - en hugsanlega verður útkoman í hinu tilvikinu.
• Ef Demókratar með útgáfu slíks penings, mikið til slá það vopn úr hendi þeirra. 

Mér virðist - verðbólgulega séð, áhættan af því að gefa út einn slíkan pening, og leggja inn á reikning Alríkisins í Federal Reserve; vera lítil.

Að auki, er FED í lófa lagið að gefa út dollarabréf í nægu magni, til að ryksuga upp sambærilegt magn af dollurum úr umferð - - skilst mér.

 

Verða þá ekki hægri menn í Bandaríkjunum "band brjál"?

Þetta er eiginlega, andbára 2. Að þetta skaði pólitíska ferlið í Washington svakalega. En - púff. Þeir eru að hóta því, að gera alríkið "gjaldþrota." 

Er það ekki dálítið "klikkuð" hótun. Hafandi í huga, hve viðkvæmt efnahagsástandið í heiminum er?

Hversu klikkaðri verða þeir, ef sú hótun er allt í einu - sprengd. Þannig að eins og sprungin blaðra "lyppast hún niður"?

Mér dettur allt eins í hug, að með hótunina þannig slegna niður. 

Og vopnin þannig tekin af þeim.

Þá verði allt í einu - unnt að semja, um einhverja lausn sem, er ekki það harkaleg.

Að hugsanlega, verði Bandaríkin allt í einu kúpluð yfir í kreppu í ár - - með hugsanlega hættulegum afleiðingum fyrir heims hagkerfið.

Sjá útleggingu á hættunni: 

Terrifying Presentation Shows What Would Really Happen If We Hit The Debt Ceiling

Þetta er all svakaleg lýsing á því, hvað getur hugsanlega skeð.

Eins og kemur fram í glærunum, Þá kostar það 1.1trillion.$ (amerísk trilljón) að klára 2013.

Svo einn útgefinn peningur upp á "1 Trillion.$" endist því langt frameftir árinu, þegar miðað sé við að sá fari eingöngu í að standa straum af "þegar samþykktum útgjöldum."

 

Niðurstaða

Það hljómar sannarlega klikkað að gefa út  "1 Trillion.$" pening. En ég óttast persónulega mun meir afleiðingarnar af því, ef ákvörðunin um að lyfta svokölluðu skuldaþaki. Dregst mjög á langinn.

Það má ekki dragast eins og fram kom að ofan, lengur en fram á mánaðamót febrúar/mars.

Svo, má vera að hótunin ein og sér "dugi." Það muni ekki þurfa að gefa þann pening út. Eða, nóg sé að mæta með hann á fund í bandaríska þinginu. Sýna að sá peningur sé raunverulega til.

Gefa nokkurra daga frest t.d. viku eða tveggja vikna frest, til að lyfta skuldaþakinu. Annars verði peningurinn lagður inn á reikning alríkisins í "Federal Reserve" þ.s. hann muni mynda grundvöll fyrir Alríkið, að halda áfram að greiða af sínum skuldbindingum. Þvert á vilja meirihluta Repúblikana í Fulltrúadeildinni.

-------------------

Mig grunar að hótunin ein geti verið nóg.

 

Kv.

Atvinnuleysi hefur aukist 19. mánuðinn í röð á evrusvæði! Velferð hnignar, munur milli ríkra og fátækra vex!

Þetta er eiginlega búin að vera eins og óstöðvandi sleðaferð niður brekku. Áhugavert er að, atvinnuleysi hefur ávallt hvern þessara 19. mánaða. Aukist um 0,1%.

Loforð Seðlabanka Evrópu um kaup án takmarkana, getur hafa breytt krísunni með þeim hætti, að taka þá ógn frá.

Að einstök lönd falli stjórnlaust út úr evru - með litlum eða engum fyrirvara.

Aftur á móti þ.s. það loforð hefur ekki gert, er að umbreyta hinni undirliggjandi efnahagskrísu. Sú hlýtur nú að komast í fókus.

Ekki síst, hið stöðugt vaxandi atvinnuleysi.

Ásamt hnignun félagslegrar velferðar!

Euro area unemployment rate at 11.8%

Á síðu Eurostat, kemur fram að:

1. Fj. atvinnulausra er nú 18.820 milljón eru atvinnulausir á evrusvæði.

2. Að fj. atvinnulausra í yngri kanti er 3.733 milljón á evrusvæði.

3. Aukning atvinnuleysis milli ára, var upp á 2.015 milljón.

Langverstu löndin áfram eru Spánn og Grikkland, með  26,6% og 26,0% atvinnuleysi, þar af 56,5% og 57,6% hjá ungmennum.

Hið óskaplega miklu verra atvinnuleysi ungmenna í þeim tveim löndum, er að sjálfsögðu "katastrófískt" - en þetta er framtíð þessara tveggja landa.

Þessi tvö lönd skera sig út, því 3. versta landið Portúgal hefur 16,3% atvinnuleysi.

Sjálfsagt hækka þau umtalsvert meðaltalið.

----------------------------------

László Andor - European Commissioner responsible for Employment, Social Affairs and Inclusion

"After five years of economic crisis, recession has returned, unemployment has reached levels not experienced in nearly two decades and the social situation is also deteriorating."

László Andor hvatti lönd Evrópu til að verja meira fé til endurmenntunar, því til staðar væri í fjölda landa nú, vaxandi gap á milli þeirrar hæfni sem atvinnulífið vantaði og þeirrar hæfni sem atvinnulausir búa yfir.

Sérstaklega væri það vandamál áberandi í löndum S-Evrópu, þ.s. atvinnumarkaðurinn virkaði mun síður vel, en í N-Evrópu.

• Annars væri mjög mikil hætta á því að fjöldi fólks myndi lenda í "varanlegu atvinnuleysi" og "fátæktargildru."

• Mjög greinilega færi vaxandi, norður vs. suður gjá. Sem mjög brýnt væri að taka á. 

Sérstaklega - - "The skills mismatch problem is particularly acute for the 7.5 million young Europeans between 15 and 24 who are unemployed or not in any form of education or training (so-called NEETs)."

Það vandamál er örugglega einnig, meir áberandi í Suður en Norður Evrópu, en efnahagskrísan í S-Evrópu er m.a. að neyða stjv. til þess, að einmitt skera niður velferðar prógrömm af margvíslegu tagi, t.d. endurmenntunar.

"...after a few years of persistent crisis, most national welfare systems have lost much of their ability to protect household incomes against the effects of the crisis. The cushion of lower tax receipts and higher spending on social benefits, so-called 'automatic stabilisers', has gone flat as national fiscal policies have lost room for manoeuvre."

Auðvitað, þegar verið er að skera niður velferðarútgjöld á fullu, þá að sjálfsögðu missir velferðarkerfið það svigrúm er það áður hafði, til þess að mæta vaxandi vanda fólks.

----------------------------------

Skv. Eurostat, var smávegis minnkun í svartsýni - seint á sl. ári:

1. "In a separate release, Eurostat said that retail sales rose by 0.1% in November from October, but were still 2.6% down on November 2011."
2. "The Commission's monthly survey of confidence confirmed that consumers became a little less pessimistic in December, despite becoming even gloomier about the outlook for the jobs market. The main boost to the mood came instead from expectations that inflation will be less of a drain on real spending power in 2013 than it was last year."
3. "Among manufacturing companies and service providers there was a more decisive pickup in confidence. Both reported a slower decline in new orders, which was particularly dramatic among service providers."
4. "The Commission's monthly measure of industrial confidence rose to minus 14.4 from minus 15, while its measure of services confidence rose to minus 9.8 from minus 11.9 Its overall measure of business and consumer confidence—known as the Economic Sentiment Indicator—rose to 87 from 85.7."

Líklegast eru þetta áhrif af því, að dregið hefur úr spennu v. þess, að sjálf evrukrísan hefur verið í lægð um 6 mánaða skeið.

Sú var líklega að skapa áhyggjur umfram þ.s. líklega var réttmætt, miðað við efnahagsástandið þá stundina.

Á hinn bóginn, er ekkert sérstakt sem bendir til þess - að kreppan sé að öðru leiti í rénun. Löndin eru ekkert að slaka á í samræmdum niðurskurði útgjalda, samtímis er atvinnulíf enn á fullu að skera niður störf. 

Það má því treysta því, að efnahagssamdráttur og aukning atvinnuleysis haldi a.m.k. áfram út þetta ár.

Sennilega einnig út það næsta.

Samtímis, verði stöðugt haldið áfram niðurskurði útgjalda meðlimaríkja.

----------------------------------

• Niðurstaðan hlýtur eiginlega að verða, mjög veruleg hnignun velferðarkerfa álfunnar.

• Minnkun þess munar í almennri velferð, sem hefur verið til staðar milli Evrópu og N-Ameríku.

Það mjög sennilega, mun þá einnig draga úr þeim mun sem hefur verið milli Evrópu og N-Ameríku, hvað varðar mismun milli ríkidæmis hópa.

En velferðarkerfi endurdreifa, og þegar sú minnkar. Þá óhjákvæmilega vex munur milli ríkra og fátækra.

Tölur virðast einmitt sýna, vaxandi mun milli ríkra og fátækra í kreppunni í Evrópu.

Þannig að einnig sú gjá milli Evr. og N-Ameríku, minnki verulega.

• Mér sýnist að það stefni í að, sú forysta í velferð sem Evrópa hefur haft um nokkurt skeið, verði eitt meginfórnarlamb kreppunnar í Evrópu. 

• Það auðvitað þýðir að, sú sýn sem aðildarsinnar hafa haldið á lofti um ESB sem velferðarklúbb, mun í vaxandi mæli hætta að rýma við sannleikann.

 

Niðurstaða

Ég held að fókusinn innan Evrópu, hljóti nú að færast yfir á efnahagskreppuna. Hið stöðugt vaxandi atvinnuleysi. Síhnignandi kjör almenning í fjölda aðildarríkja. Vaxandi bils á milli ríkra og fátækra. Hnignandi velferðarkerfi. Nú eftir að evrukrísan sjálf, virðist a.m.k. enn um sinn að ætla haldast í lágmarki.

Það er í reynd áhugaverð félagsleg tilraun í gangi innan Evrópu, þ.e. - - geta lýðræðisþjóðir haldið út versnandi atvinnuleysi, versnandi kjör, vaxandi fátækt - - ár eftir ár eftir ár; án nokkurs enda í augljósu sjónmáli?

Ekki síst er áhugaverð sú staðreynd, að þessi hnignun er að leiða til þess. Að forskot þ.s. Evrópa sannarlega hefur haft á N-Ameríku í uppbyggingu velferðarkerfa og í tiltölulega litlu bili milli ríkra og fátækra. Virðist vera að glatast.

Það skildi ekki verða endir mála - - að sá munur hverfi fyrir rest?

 

Kv.