Vaxandi spenna í samskiptum Bretlands v. meginlandið!

Það eru nú nokkur deilumál, sú sem hefur lengst verið í gangi, um innleiðingu Tobin skatts, þ.e. skatt á fjámagnstilfærslur, sem aðilar á evrusvæði í þeirri örvæntingu sem þar ríkir, virðast líta á sem einhvers konar lausn, eða hluta að lausn á þeim vanda sem þar ríkir.

En töluvert er um það, að fjármálamörkuðum sé einfaldlega kennt um, menn hjá einstaklingum sem vilja ekki kannast við það að nokkuð sé að evru hugmyndinni sem slíkri, eða að þeir vilja kannast við að nokkurt landa evrusvæðis sé í reynd í raunverulegum vanda, fyrir utan Grikkland.

Kenningin er þá, að Grikkir séu í vanda vegna þess að þeir svindluðu, hegðuðu sér ílla - en restin af löndunum sé einfaldlega saklaus fórnarlömb - einhvers "evil scheme" markaða, þ.s. engilsaxar ráði mestu. Sumir ganga jafnvel svo langt að segja, að þetta sé ekkert annað en engilsaxneskt tilræði, skipulega verið að reyna að drepa evruna, sem engilsaxar hafi alltaf hatað.

Má segja að Tobin skatturinn sé hluti af hugsuninni, þetta er þeim að kenna, og nú á að refsa fjármálamörkuðum, með því að skattleggja hverja einustu færslu sem á sér stað: 

Tobin tax - Wikipedia, the free encyclopedia

• Bretar óttast ekki síst að slíkur skattur fæli fjármagns-starfsemi í burtu, og einnig fjármagnið sjálft, þ.e. aðilar kjósi að eiga viðskipti sín þ.s. enginn skattur er til staðar, sem er þá alls staðar annars staðar en innan Evrópu.
• Að skatturinn fæli fjármagn í burtu, nema að ef hann gildir alls staðar svo hvergi sé unnt að flíja hann - er auðvitað í reynd mjög hættuleg ráðstöfun, þegar bankakerfi Evrópu í vaxandi mæli rambar á brún, hruns. 
• Sýnir eiginlega - hve þeir sem ráða innan Þýskalands og Frakklands, virðst vera að fá bandvitlausa hagfræði ráðgjöf.

 

Afstaða Breta sem harðneita að samþykkja Tobin skattinn, nýtur ekki samúðar stjv. Þýskalands eða Frakklands, en þ.e. ekki síst Frakkar er hafa beitt sér fyrir þeirri skattheimtu.

En fleiri deilur eru uppi - en tillögur Breta, ítrekaðar þess efnis að Þjóðverjar eigi að heimila peningaprentun, hefur ekki gengið vel í Þjóðverja - og pirringur vegna þess sem séð er sem hroka Breta, fer vaxandi.

Svo hefur Merkel fengið þá hugmynd, sem þarf samþykki allra aðildarlanda ESB, þar með að sjálfsögðu Bretlands, að innleiða aukið yfirþjóðlegt vald - þannig að yfirþjóðleg stofnun geti gefið einstökum ríkjum fyrirmæli um tiltekinn niðurskurð á fjárlögum, eða hafnað fjárlögum sem þau þykja vera of slök; sem sagt að fjárlög ríkja þurfi alltaf yfirlestur og fyrirfram stimpil.

• Einhvern veginn sé ég ekki Breta sætta sig við að slíkt vald sé skipað yfir þá, en þó hugsanlega geti þeir sæst á að, slíkt ríki innan Evrusvæðis - sem þeir eru ekki meðlimir af.

Ekki síst, þ.e. krafa uppi um að Bretar, auk annarra ríkja utan evrusvæðis, leggi fram fjármagn í nafni samstöðu aðildarríkja ESB, því áframhald evru sé þeim einnig í hag.

Sjá video af David Cameron á blaðamannafundi:

http://www.telegraph.co.uk/news/politics/david-cameron/article8899180.ece#ooid=tiZDExMzodV0Qqx0fipgZZf6zKCgR7OM

 

Fundur Angelu Merkel og David Cameron

Eins og reiknað var með, töluðu þau bæði hástemmt um vinskap þjóðanna, en Cameron stóð við andstöðu við Tobin skattinn - sem myndi bitna harkalega á Bretum, vegna þess að efnahagslíf Bretlands er svo háð fjármálalífinu þar.

En Bretar óttast eðlilega, að skatturinn myndi fæla fjármagn frá Bretlandi, og auðvitað evrusvæði einnig - - þess vegna segja þeir einungis sætta sig við slíkann skatt ef hann gildir heiminn vítt.

• Það er einmitt stóra hættan við það, að Evrópa setji slíkann skatt einhliða!
• Einmitt þegar, fyrstu kláru merki um flótta fjármagns frá Evrópu liggja fyrir - er það enn varasamara en vanalega.

Fyrir fundinn höfðu ummæli eins áhrifamesta þingmanns Þýskalands, og náins bandamanns Merkelar, farið mjög ílla í Breta - sjá:

German Politician Upsets British with Comments

'Now Europe Is Speaking German': Merkel Ally Demands that Britain 'Contribute' to EU Success

Fyrir fundinn á föstudag, sama dag og hann fór fram, sagði hann eftirfarandi:

Dr Michael Fuchs: Printing money is not a good way. We have to get the countries first to do their home work of why they are in a mess. They spent too much money and have to clear out their budgets first. If the ECB starts spending where is the pressure for countries to do these reforms.

We don't want to run Europe, but if we have a currency union we have to have a certain fiscal union. It can't be that one country has 200pc deficit and another is only 60pc."

•  Þessi ummæli sýna að Þjóðverjar virkilega - ná þessu ekki!

 

Dæmisagan um Ítalíu

Takið eftir þessari áhugaverðu reiknivél, þ.s. hægt er að setja inn forsendur, og fá svo fram hve mikinn afgang Ítalía þarf af ríkisútgjöldum: Reiknivél!

• Í dag er Ítalía með cirka 4% fjárlagahalla, en skv. útreikningum hagfræðingsins Gavin Davies þarf Ítalía 5,5% afgang ef vextir haldast yfir 5% á nýjum lánum, enn hærri auðvitað ef vextirnir eru verri.
• Ég er alveg viss um að afstaða Fusch er afstaða sem ríkir innan þingflokks Merkelar, sem setur eiginlega Ítalíu í fullkomið "catch 22" aðstöðu.
• En eins og hann segir, er krafan að löndin komi jafnvægi á ríkisfjármál - áður en til greina kemur að veita þeim sérstakar ívilnanir.

Innan Þýskalands er sú míta ríkjandi að Þýskaland hafi verið svo passasamt um eigin fjárlög, en samt var það Þýskaland sjálft sem rauf 3% regluna um leyfilegann ríkishalla á fyrri hluta sl. áratugar - sem setti mjög slæmt fordæmi, og sem Þjóðverjar að sjálfsögðu kjósa að muna ekki nú.

Að auki ríkir sú míta, að það að þeim skuli hafa tekist að framkalla viðsnúning í eigin efnahagsmálum á fyrri hl. sl. áratugar - sýni að hin ríkin geti það einnig.

Vandinn er að þetta tekur ekkert tillit til þess - að þegar Þjóðverjar voru að taka til heima fyrir, ríkti allt annað og mun vænlegra ástand í alþjóðahagkerfinu: en sl. áratugur var uppangstími, þ.s. eftirspurn fór stöðugt vaxandi eftir Þýskri framleiðslu til útflutnings, og það innstreymi fjármagns svo sannarlega, veitti smyrsl á sárin meðan Þjóðvejrar unnu sína heimavinnu.

Ath. Ítalía þarf að framkalla viðsnúning, á leið inn í hagkerfissamdrátt, þ.s. minnkandi umsvif draga úr tekjum af veltusköttum - og þegar hagvöxtur, og vöxtur eftirspurnar er að dragast saman í alþjóðakerfinu; þannig að Ítalía getur ekki veitt hagkerfinu sínu smyrsl á sárið með hratt vaxandi útflutningstekjum.

Síðast en ekki síst, að Ítalía hefur dregist langt eftir úr í samkeppnishæfni miðað við kostnað per framleidda einingu, skv. Gavin Davies þarf Ítalía að lækka þann kostnað um cirka helming, til að ná fullri samkeppnishæfni við stöðu Þýskalands í dag. Sem sannarlega að einhverju marki er unnt að ná fram með bættri skilvirkni, endurskipulagningu - en að stórum hluta mun verða að ná fram með beinum lækkunum launa. En slíkar beinar launalækkanir valda einnig minnkandi umsvifum í hagkerfinu.

• Ég sé ekki betur en að Þjóðverjar hafi ekkert lært af því hvernig hefur gengið í Grikklandi, þeir ætla sér að endurtaka prógrammið nokkurn veginn fullkomlega eins á Ítalíu.
• Ítalía hefur nú verið sett undir "ríkisstjóra"/"governor" frá Brussel - sem mun fylgja þeirri forskrift - og ég sé enga ástæðu til annars en að hún muni virka mjög svipað - - þ.e. samanlög samdráttaráhrif launalækkana, endurskipulagningar (en framan af er hún meir samdráttarvaldandi), útgjaldaniðurskurðar - muni auka hraðan á þeim samdrætti sem Ítalía er nú á leið í; sem skila muni því alveg eins og á Grikklandi, að aukinn hraði samdráttar orsaki það ástand að útgjaldavandi ríkisins leysist ekki - því hratt vaxandi samdráttur minnki tekjur jafnvel enn hraðar en næst að skera niður.

• Vandinn er að þ.s. þetta er Ítalía en ekki Grikkland, og Ítalía skuldar svo miklu - miklu meira en Grikkland, reynd svo mikið að Evrópa hefur ekki efni á að bjarga Ítalíu; þá mun hratt vaxandi skuldahlutfall miðað við landsframleiðslu, alveg eins og á Grikklandi, skapa hratt minnkandi tiltrú fjárfesta.
• Því miður, þ.s. það kosta svo mikið að halda Ítalíu uppi, mun Ítalía þurrausa björgunarsjóð Evrusvæðis áður en næsta ár er hálfnað - ef sá á að taka við þeim kaleik af Seðlabanka Evrópu, að kaupa bréf Ítalíu, svo markaðurinn haldi áfram að taka við þeim.

• Engin trúverðug áætlun liggur fyrir um stækkun þess björgunarsjóðar.
• Ekkert bendir til þess, að slík trúverðug áætlun sé á leiðinni.

• Ef Þjóðverjar halda áfram að koma í veg fyrir að Seðlabanki Evrópu prenti peningar fyrir kostnaðinum, við það að kaupa bréf Ítalíu - þurfa Þjóðverjar á einhverjum tímapunkti nk. ár, að stöðva þau kaup - því þ.e. þeirra Seðlabanki er starfar innan ECB sem í reynd kaupir, því þar er fjármagnið innan seðlabankakerfis Evrópu, svo þau bréf liggja að mestu leiti á bókum Bundesbank sem er baktryggður af Þýskjum skattgreiðendum. En einhverntíma munu þeir krefjast að þau kaup hætti - og ríkissj. Þýskalands hefur ekki heimilað stækkun Björgunarsjóðsins í reynd, og önnur aðildarlönd Evru treysta sér ekki til að leggja frekar fram fé. Þannig, að rökrétt er að þau kaup taki enda þegar upphæðin á reikningum Seðlab. Evr. nái cirka þeirri upphæð sem lögð hefur verið til björgunarsjóðsins. En annars eru kaup Seðlabanka bakdyraleið að þeirri niðurstöðu, sem þeir hafa hafnað með því að hafna frekari stækkun björgunarsjóðsins - að því að Þjóðverjar haldi Ítalíu uppi.

Meðfram því að þetta gengur allt á, vegna þess hve skuldir Ítalíu eru ógnarstórar - þá mun hræðslan um stöðu evr. banka fara hratt stigmagnandi! En mjög margir evr. bankar eiga það stórar upphæðir af ítölskum skuldabréfum, að þeir þyrftu aðstoðar við frá eigin stjv. - ef verðgildi þerra lækkar verulega umfram núverandi verðgildi.

• Stóra hættan fyrir evruna - endutek það eina ferðin enn, er bankahrun!

Og evr. bankar eru sérlega viðkvæmir, því eiginfjárhlutfall þeirra er að meðaltali lægra en í Bandar. eða Bretlandi, þ.e. milli 5-6%. (Ath. fyrirmæli um aukningu í 9% er ekki enn kominn til framkv. þó svo fyrirmælin séu virk, þá fengu bankarnir frest til miðs nk. árs til þess að hrinda því í verk).

Þannig, að lækkun hluta eigna getur hratt gert fjölmarga banka í Evrópu raungjaldþrota.

Það er bankahrun - ef og þegar það verður - sem þá bindur enda á tilvist evunnar.

 

Sjá hvernig ég tel þetta geta endað - "comment á vef Telegraph.co.uk.

"My scenario for the end of the Euro is the following:

I reckon crunch time is in mid-December through January.

That as it becomes increasingly clear that there is a recession in the  South, tensions will mount rapidly about Italy and Spain - the ECB being  overwhelmed, due to continued refusal by Germans to allow printing.

The crush event being a bank collapse in early January.

After which the Euro shall be Dead Walking, so to speak. The different Euro  zone countries having been forced to impose controls on movement of  capital, on the heels of the bank collapse.

At that point, the  Euro shall soon seize to exist except in Germany, when the Bundesbank  pulls the plug, i.e. ending the flow of liquidity through the central  Bank system.

But following a collapse, Germant itself shall be  much worse off, after itself having had to rescue it's banks, and at the same time being in the process of enduring a massive collapse in exports.

In that atmosphere, it shall become politically impossible in Germany, to continue to maintain the flow of liquidity.

In short, the Euro zone shall end like the Rouble zone ended, when the German/Russian central bank pull the plug, the other countries need to introduce currencies of their own.

That process might take some time, but I'd expect it to be fully over by 2013."

 

Niðurstaða

Ég sé ekki betur en að afstaða Þjóðverja nokkurn veginn gulltryggi að hrun evrunnar raunverulega verði. Mín spá hefur verið, öðru hvoru megin við nk. áramót.

 

Kv.

Icesave 2!

Eins og fram koma á Sunnudaginn 18. október, þá hefur ríkisstjórnin náð nýju samkomulagi við Hollendinga og Breta, þ.s. viðaukum verður bætt við Icesave samninginn, og ímsu af þeim fyrirvörum er Alþingi samþykkti í sumar, komið með þeim hætti inn í samninginn sjálfan.

Í annan stað, verðu fyrir bragðið til samningur, sem verður um margt skárri en sá samningur, sem Steingrímur J. kallaði snemma í sumar, það skársta sem hægt hefði verið að ná fram, miðað við aðstæður. Hið minnsta, eru þau ummæli hans og svipuð ummæli aðstoðarmanns hann, þannig gerð ómerk.

Aftur á móti, þá felur þetta nýja samkomulag í sér nokkra eftirgjöf þeirra fyrirvara, sem Alþingi samþykkti í sumar. Tekið skal fram, að skammstöfunin TIF þíðir, Tryggingasjóður Innistæðueigenda og Fjárfesta.

Icesave samningarnir <upphafleg útgáfa>:

Samingurinn við: Holland

Samningurinn við: Bretland

 

 Forsætisráðuneytið: Viðræður um Icesave lokið - niðurstaða liggur fyrir.

• Frá og með 2016 verða takmarkanir á árlegum afborgunum og byggja þær á sambærilegum viðmiðunum og ákveðin voru með 3. gr. laga nr. 96/2009, þ.e. miðað er við að á tímabilinu 2017–2023 fari heildargreiðslur ekki yfir 6% af aukningu vergrar landsframleiðslu frá árinu 2008. Þá eru sett ákvæði í samningana sem miðað að því að gera framkvæmd þeirra sem liprasta með tillit til ákvarðana á VLF og áhrifa af gengisbreytingum.
• Árlegir vextir verða ávallt greiddir og afborganir sem eru ekki greiddar að fullu vegna greiðsluhámarks munu bætast við höfuðstólinn.
• Til þess að síður reyni á hámörk greiðslna fallast Breta og Hollendingar á að Íslendingar geti hvenær sem er ákveðið einhliða að fjölga gjalddögum afborgana úr 32 á átta árum í 56 gjalddaga á 14 árum. Leiði lenging greiðslutímans ásamt því þaki, sem sett er á árlegar greiðslur, til þess að ekki takist að greiða upp eftirstöðvar þess lengist greiðslutíminn enn frekar, eða um fimm ár í senn.
• Óbreytt er að Ísland á eftir sem áður kost á því að greiða meira inn á lánið en fastbundið er.

Best að skoða ofannefnd ákvæði saman. En, eins og fram kemur vísbending um, þá geta þessi ákvæði valdið því að það muni lengjast mjög verulega í þessu láni. En, 6% af hagvexti ef efnahagsframvinda Íslands verður slök á næstu árum, ásamt því að enginn afsláttur er gefinn af greiðslum vaxta, getur þítt það að sum árin verði vart um neinar niðurgreiðslur á láninu að verulegu marki að ræða. Í versta falli, gætum við lent í sömu gidlru og sumir ísl. húsnæðiseigendur, að vera fyrst og fremst að borga vexti á meðan höfuðstóll láns, haldist nokkurnveginn óbreyttur.

Ljóst er að efnahagsframvinda í nágrannalöndum okkar, þ.s. bæði í Evrópu og Bandaríkjunum, verður slök á næstu árum. Eins og ég hef oft bloggað um áður, þá telur Framkvæmdastjórn ESB sjálf, að geta Evrusvæðisins til hagvaxtar muni skreppa saman um helming, niður í 0,7%. Á sama tíma, mun mjög veruleg skuldsetning heimila í Bandaríkjunum valda því að á næstu árum verður neysla ekki sá drifkraftur hagvaxtar á næstu árum, sem hann hefur verið síðustu 20 árin.

Þannig, að báðum meginn Atlantshafsins, verður efnahagsframvinda slök næstu árin eftir kreppu. Þetta getur ekki annað en, skaðað framtíðarhagvöxt Íslands, þ.s. við erum mjög háð því að selja okkar afurðir til þessara svæða. Með öðrum orðum, okkar efnahagsframvinda, verður einnig sköðuð af þessum sökum, án þess að taka með í reikninginn þann skaða sem okkar eigið hrun mun valda á okkar enfahagsframvindu, á næstu árum.

 

Sjá mitt eigið blogg:  Framtíð hagvaxtar í Evrópu

"IMF : Recession Loosens Grip But Weak Recovery Ahead "

Spá Framkvæmdastofnunar ESB:

"Directorate General for Economic Affairs: : Quarterly Report 2009"

Potential Growth Stuctural unemployment Investment ratio as percentage of output

2007  1,8%                   8,7%                                       8,7%

2008  1,3%                  9,0%                                        9,0%

2009  0,7%                 9,7%                                         9,7%

2010  0,7%                10,2%                                        10,2%

 

Þannig, að þ.e. full ástæða að hafa áhyggjur af þessum ákvæðum.

 

 Forsætisráðuneytið: Viðræður um Icesave lokið - niðurstaða liggur fyrir.

• Fallist er á að TIF leiti úrskurðar þar til bærra aðila á því hvort kröfur sjóðsins gangi við úthlutun úr búi Landsbanka Íslands hf. framar öðrum hluta krafna vegna sömu innstæðu. Komist íslenskur dómstóll að þeirri niðurstöðu, að fengnu ráðgefandi áliti EFTA dómstólsins og sem er ekki í ósamræmi við niðurstöðu íslenskra dómstóla, falla sjálfkrafa niður þau ákvæði lánasamninganna að endurheimtur úr þrotabúinu skiptist á tryggingasjóðina í hlutfalli við kröfur þeirra. Skiptingin verður þá í samræmi við niðurstöðu dómstóla.

Þarna er um að ræða, það samingsákvæði að búa til 2. kröfur úr einni. Þ.e. að í stað þess að líta svo á að þ.s. TIF beri að borga 20þús. Evrur skv. reglum um innistæðutryggingar, þá þíði það einfaldlega að TIF gangi inn í kröfu innistæðueigenda upp að því marki, borgi viðkomandi upp að þeirri upphæð, en áfram eigi viðkomandi sína kröfu á þrotabúið óskipta. En, skv. samningnum þá hafa Hollendingar og Bretar kröfu til jafns, þ.e. jafnan forgang, þ.s. samningurinn lítur svo á, að með því að borga innistæðueigendum út hafi skapast ný krafa þeirra sem hafi jafnan forgang. En, hinn hefðbundni skilningur er sá, sem barist var fyrir á Alþingi, að TIF eigi eina forgangkröfu, sem sé ekki neitt brot á jafnræðis reglu ESB, þ.s. með því að borga innistæðueigendum hafi Hollendinga og Bretar einungis tekið yfir innistæðukröfur sinna þegna. En, skv. hefðbundnum reglum, breyti það ekki þeim rétti TIF að ganga inn í kröfu hvers innistæðueigenda upp að 20þús. Evra markinu, sem þíði að TIF eigi með rétti forgang að eignum Landsbankans sáluga, þar til hann hefur náð að greiða sín lögbundnu 20þús. Evrur.

Í þessu gerði ísl. samninganefndin herfileg mistök, og þ.s. verra er, margítrekað hefur Indriði aðstoðarmaður fjármálaráðherra, maldað í móinn og einnig fjármálaráðherra.

Forsætisráðuneytið: Viðræður um Icesave lokið - niðurstaða liggur fyrir. 

• Staðfest er að ákvæði lánasamninganna frá 5. júní sl. um takmörkun friðhelgisréttinda taki ekki til eigna sem njóti friðhelgi skv. Vínarsamningnum um stjórnmálasamband, eigna Seðlabanka Íslands og eigna á Íslandi sem nauðsynlegar eru fyrir eðlilega starfsemi Íslands sem fullvalda ríkis.

Hérna er verið að gera tilraun til að lagfæra önnur herfileg mistök saminganefndarinnar, sem samdi við Hollendinga og Breta um upphaflega útgáfu Icesave samningsins, þ.e. hið galopna ákvæði um eftirgjöf friðhelgis réttinda á eigum ríkisins. Skv. því ákvæði, þá er alls engin takmarkandi skilgreining, hvað gat hugsanlega verið undir hamrinum. En, áhugavert verður að skoða, hvort "eignir sem nauðsynlegar eru fyrir eðlilega starfsemi Íslands sem fullvalda ríkis" eru skilgreindar eða nákvæmlega tilgreindar með einhverjum hætti, í nýjum Iceave samningi. En, ef einungis er um að ræða, mjög almennt og teyjanlegt orðalag, sem þetta að ofan, en ekki t.d. tekið fram akkúrat hvaða eignir eru undanskildar; þá verður mjög erfitt að treysta á slíkt ákvæði. Vitað var þegar, að erlend sendiráð íslendinga og eignir seðlabanka, eru undanskildar vegna ákvæða alþjóðasamninga um friðhelgi slíkra eigna.

Forsætisráðuneytið: Viðræður um Icesave lokið - niðurstaða liggur fyrir. 

• Staðfest er að lánasamningarnir hafi ekki áhrif á umráð ríkisins yfir náttúruauðlindum landsins, nýtingu á þeim og fyrirkomulag á eignarhaldi yfir þeim.

Þ.e. ágætt að fá þessa yfirlísingu. En, um þetta á einnig, að grandskoða þarf með nákvæmum hætti, það orðalag sem ríkisstjórn Íslands hefur nú samið um, við Hollendinga og Breta.

Forsætisráðuneytið: Viðræður um Icesave lokið - niðurstaða liggur fyrir. 

• Staðfestur er að lánasamningarnir hafi verið gerðir á grundvelli svokallaðra Brussel viðmiðana.

Samkvæmt Brussel viðmiðunum, átti að taka tillit til þeirra fordæmalausu aðstæðna, sem Ísland og Íslendingar, eru að ganga í gegnum. Sem sagt, það átti að gæta sanngyrnissjónarmiðs, í samningum við Hollendinga og Breta um Icesave, með okkar aðstæður í huga.

Ég held að fáir hérlendis, hafi talið að samningarnir eins og þeir litu út í upphafi, hafi gert það.

Við skulum dæma um þetta, eftir nákvæma skoðun á hinum nýja sáttmála, við Hollendinga og Breta, um Icesave.

 

Forsætisráðuneytið: Viðræður um Icesave lokið - niðurstaða liggur fyrir.  

Viðaukasamningarnir eru gerðir með fyrirvara um samþykki Alþingis og kalla á að gerðar séu breytingar á lögum nr. 96/2009. Breytingar skv. lagafrumvarpinu eru þríþættar:

Í fyrsta lagi er í breytingunum ákvæði um óskoraða ríkisábyrgð á lánasamningunum við TIF eins og þeir standa eftir að skilyrði og viðmiðanir fyrri laga hafa verið felld inn í samningana sbr. framangreint.

Í öðru lagi er í lagafrumvarpinu tekið fram að ekkert í lögunum, þ.m.t. ábyrgðin, feli í sér viðurkenningu á því að Íslandi hafi borið lagaleg skylda til að ábyrgjast lágmarkstryggingu innstæðna í útibúum LÍ í Bretlandi og Hollandi. Ef þar til bær úrlausnaraðili komist að þeirri niðurstöðu í samræmi við Evrópurétt að slík skylda hafi ekki verið til staðar, skuli íslensk stjórnvöld efna til viðræðna við aðila lánasamninganna og eftir atvikum ESB og aðila að EES um áhrif þeirrar niðurstöðu.

 

Þetta síðasta, vekur einkum athygli. En, ef kemur í ljós að okkur bar ekki að greiða Icesave, þá fellur Icesave lánið ekki með neinum sjálfkrafa hætti niður, eða, þá er ekki viðurkennt að við höfum sjálfkrafa gagnkröfu á Hollendinga og Breta. Heldur á einungis að ræða málið. 

Þetta virðist frekar veikt ákvæði, ef þ.e. orðað með þessum hætti. 

Einnig þarf að sjá, nánar um orðalagið, hvort skilgreint er nánar hvað átt er við um "þar til bær úrlausnaraðili".

Hið minnsta vil ég sjá, að klárt sé að greiðslur falli niður, og einnig að vextir séu ekki reiknaðir, á meðan að málið er rætt. 

----------------------------------------

Klárlega er Icesave málið, komið í fullann gang á ný. Góð spurning, hvort Icesave deilan hin seinni verður eins hatrömm og langvinn, og Icesave deilan hin fyrri.

 

K.

Voru 400 milljónirnar fyrir bjórverksmiðjuna í Rússlandi "BLÖFF"?

Reynir Traustason, skrifaði ágæta ritstjórnargrein í DV þann 22. júlí síðast liðinn, um "Bjórpeninga Björgólfa", þ.s. hann veltir því upp, hvort að 400 milljón Dollararnir, sem bjórverksmiðja Björgólfsfeðga í Rússlandi á að hafa verið seld fyrir til Heineken, hafi verið plat. 

Eins og er þekkt, skiptu þessir meintu peningar miklu máli, þegar deilt var um hverjum átti að selja Landsbankann á sínum tíma. Tilboð Björgólfsfeðga, var alls ekki hæsta tilboðið, og þegar deilur stóðu uppi um hvort tilboðið átti að taka, þá var því haldið fram, af ráðamönnum, að tilboð þeirra feðga væri í reynd betra, vegna þeirra meintu peninga í erlendum gjaldeyri, sem til stæði að þeir kæmu með inn í landið.

Æ síðan, hafa Björgólfar, hampað því að þeir hafi komið færandi hendi, með háar fjárhæðir inn í landið. Þó, að á allra síðustu tímum, hafi heldur kárnað gamanið, eftir að Landsbankinn breittist í þeirra höndum, í nokkurs konar fjárhagslegt svarthol, sem allt virðist vera að gleipa.

 

Fengu Björgólfsfeðgar milljónirnar 400, fyrir Bjórverksmiðjuna?

• Ég held að Heineken, hafi borgað þessa upphæð, enda er hægt að tékka á því í bókhaldi fyrirtækisins. Hef þó ekki, framkvæmt þá aðgerð, að tékka á þessu.
• Það þýðir þó ekki endilega, að Björgólfsfeðgar, hafi fengið þá peninga í hendur.
• Líklega, hafa þeir þurft að borga rússnesku mafíunni, háar upphæðir í verndargjöld. Hugsanlega, hefur bróðurpartur þessarar upphæðar, farið í að borga sig lausa undan því liði.
• Vitað var, að á þessum árum í Rússlandi, gat enginn gert viðskipti, nema mjög öglug og stöndug fyrirtæki er gátu haldið uppi eigin einkaher, nema að gera samninga við mafíuna, um að borga þeim ákveðinn hagnaðarhlut, til að fá að starfa í friði.

Þannig, að 400 milljónirnar gætu hafa verið blöff, ekki þannig, að þeir peningar hafi aldrei orðið til, heldur þannig að Björgólfsfeðgar hafi aldrei fengið nema lítinn hluta þeirrar upphæðar í eigin hendur.

 

Kv.