Síðast er Bandaríkin réðust inn í N-Kóreu, fór her Kína yfir hin landamæri N-Kóreu

Meginátök svokallaðs Kóreustríðs voru milli hers Bandaríkjanna, herja bandalagsríkja Bandaríkjanna, og hers Kína. McArthur yfirhershöfðingi Bandaríkjahers á Asíusvæðinu, hafði séð um yfirherstjórn frá upphafi svokallaðs Kóreustríðs. Hann hafði leitt hjá sér aðvaranir frá Kína, að stjórnvöld Kína mundu ekki sætta sig við hernám Bandaríkjanna á gervallri N-Kóreu alla leið að landamærum Kína.
--Þegar að því kom að ljóst var að McArthur ætlaði sér að virða aðvaranir þeirra að vettugi, fór her kína yfir landamæri N-Kóreu við Kína, og réðst að hersveitum undir stjórn McArthur og hersveitum ríkja í bandalagi við Kína er þátt tóku í stríðinu.

Það er áhugavert að ryfja upp þessa atburðarás í mjög grófum dráttum nú!
Vegna þess að Donald Trump forseti hefur talað digurbarklega um möguleika þess að beita hervaldi gegn N-Kóreu.

1. Fyrst hafði her N-Kóreu gert snögga innrás í S-Kóreu, er gekk afar vel framan af.
2. Þar til McArthur skipulagði landgöngu norðar á skaganum er klippti á samgönguleiðir fyrir N-Kóreuher, þannig að stærsti hluti hers N-Kóreu glataðist þá á einu bretti.
3. Gagnsókn McArthur gekk síðan hratt, og hann leiddi hjá sér aðvaranir frá Kína er hersveitir undir hans stjórn nálguðust landamærin við Kína.
4. Síðasta kortið sínir síðan - vopnahléslínuna, eftir tveggja og hálfs árs átök við Kína um N-Kóreu.
   --Eiginlega þ.s. herirnir voru þá staddir.

Spurning hvort að ný innrás í N-Kóreu þíddi stríð við Kína?

Mattis hershöfðingi - varnarmálaráðherra Bandaríkjanna, hefur gefið fram skýra aðvörun - að árás á N-Kóreu þíddi stórfellt mannfall í borgum S-Kóreu - gríðarlega eyðileggingu þar.
--Spurning hvort að Donald Trump hlustar á Mattis hershöfðingja.

En það eru skýrar vísbendingar þess að Donald Trump sé aftur orðinn órólegur!

Trump to speak with Xi, Abe as North Korea, steel issues loom

China lashes out at US as Trump-Xi honeymoon ends

1. Trump er greinilega aftur óþolinmóður, því honum finnst Kína ekki vera gera nóg.
2. En málið er, að Kína var aldrei líklegt að hrinda í framkvæmd það skæðum aðgerðum gegn N-Kóreu, að stjórnvöld þar lentu í alvarlegum vandræðum.

Eitt málið, gæti verið viss trúverðugleikavandi: Það að Kína trúi augljóslega ekki því að Bandaríkin ráðist á N-Kóreu með hervaldi, alveg sama hvað þau í dag segja.
Rétt að minna á orð varnarmálaráðherra Bandaríkjanna - James Mattis: War with North Korea would be "catastrophic,

1. "A conflict in North Korea, John, would be probably the worst kind of fighting in most people's lifetimes,"
2. "The North Korean regime has hundreds of artillery cannons and rocket launchers within range of one of the most densely populated cities on Earth, the capital of North Korea."

Punkturinn er sá, að afleiðingarnar yrðu það hrikalegar, beinar afleiðingar slíks stríðs.

Ég hef sjálfur nefnt þetta margsinnis - enda ekki nýjar upplísingar, N-Kórea hefur haft þessar stórskotasveitir í færi við borgir S-Kóreu í skotfæri við hefðbundin stórskotavopn, síðan Kóreustríðinu lauk - óformlega.

Það er algerlega augljóst, að um leið og hernaðarárás hefst á N-Kóreu.
Fyrirskipar Kim Jong-un, leiðtogi N-Kóreu stórskotaliðssveitum N-Kóreu hers að hefja skothríð.

Þó að sjálfsögðu þær stórskotasveitir væru eyðilagðar af flugher Bandaríkjanna.
Væri ósennilegt að það mundi takast - áður en þúsundir almennra borgara í S-Kóreu væru í valnum.

1. Fyrir utan þetta, má nefna að ef Kim Jong-un sprengir kjarnorkusprengjur, þá getur geislun sannarlega dreifst yfir landamæri.
2. Það getur verið að hann geti sent eldflaug með kjarnasprengju til S-Kóreu með skammdrægri eldflaug.
   --Eða til vara, sprengt slíka á eigin landi, grafna niður í jörð með blýkápu - til að sprengja upp bandarískan her á eigin landi.

--Ef geislun mundi berast yfir landamæri N-Kóreu í norður, þá gæti geislun drepið töluverðan fjölda kínverja - einnig eitrað veruleg svæði á því svæði innan Kína.
--Kína yrði vart skemmt.

Síðan vill Kína líklega raunverulega ekki sameiningu Kóreu: Kína hefur líklega litið á N-Kóreu sem "buffer" eða stuðpúða á móti bandalagsríki Bandaríkjanna, S-Kóreu. Vill líklega ekki hafa öflugt bandalagsríki Bandaríkjanna, beint upp við eigin landamæri.

1. Það sé einnig líklega hvers vegna, er her undir stjórn McArthur nálgaðist landamæri Kína í Kóreustríðinu, að her Kína fór þá inn á móti.
2. Hætta geti þar af leiðandi verið fyrir hendi - það sama gerist, að Kína fari inn á móti norðan frá um landamæri N-Kóreu við Kína.

--Kína veit að ríkisstjórnin í N-Kóreu er óþægilegur bandamaður í besta falli.
--Að stefna N-Kóreu að tryggja eigið öryggi með kjarnavopnum, líklega æsir upp vopnakapphlaup á Asíusvæðinu.

• En það sé ekki endilega algerlega víst að Kína líti það sem slæman hlut.
• Enda geti það alveg veitt skjól fyrir Kína sjálft, að efla sinn herafla á móti - er önnur ríki bæta við sínar varnir til að fást við aukinn viðbúnað N-Kóreu.

M.ö.o. geti það vel verið að "beliggerence" N-Kóreu, sé hreinlega gagnlegt fyrir Kína.
Punkturinn er sem sagt sá, að líklega vill Kína ekki stuðla að falli ríkis N-Kóreu.
Það geti verið raunveruleg hætta, að ef Trump leiddi hjá sér kínverskar aðvaranir eins og McArthur hershöfðingi, að þá gæti það sama endurtekið sig og í Kóreustríði, að kínverskur her mæti á móti.

 

Niðurstaða

Hvernig sem menn velta málum upp, þá væri innrás bandarísks hers í N-Kóreu gríðarlegt hættuspil. En viðbrögð Kim Jong-un eru þannig séð algerlega útreiknanleg, þ.e. hann mun nota allt sem hann ræður yfir - ef hann sannfærist um það að hernaðarárás hafi það markmið að skipta um landstjórnendur. En hann hlýtur að taka allar meiriháttar hernaðar-árásir sem slíka tilraun, eða ekki sé unnt að reikna með öðrum viðbrögðum. Þannig, að Bandaríkin geta ekki rökrétt reiknað með nokkru öðru en því að árás á N-Kóreu leiði alltaf til mikils manntjóns og tjóns á mannvirkjum einnig í S-Kóreu.
--En síðan á Kim Jong-un einnig kjarnorkusprengjur, og hann örugglega beitir þeim einnig, ef hann getur - ef hann sannfærist um það að eyðilegging N-Kóreu sé markmið árása.
--Þá auðvitað, stækka til mikilla muna afleiðingar stríðsins - því geislavirk ský berast með vindum.

• Manntjón getur verið langt yfir milljón manns, m.ö.o.
  --Jafnvel milljónir, m.ö.o. sannarlega "catastrophic" eins og James Mattis orðar það.

Og það án þess að taka tillit til hugsanlegra viðbragða Kína.
Sem geta verið þau, að senda sinn eigin her yfir landamærin á móti.
--M.ö.o. sé það slíkt hættuspil að hefja slík átök.
--Að það væri klikkun!

Kv.

Athugasemdir

[Ómar Ragnarsson, 3.7.2017 kl. 07:18]

Því má bæta við að Harry S. Truman Bandaríkjaforseti rak Douglas Mc Arthur úr starfi yfirhershöfðingja vegna herskárrar stefnu hins síðarnefnda, og er slíkt einsdæmi í sögu Bandaríkjanna.  

[Jón Þórhallsson, 3.7.2017 kl. 11:09]

Mér finnst alltaf vanta að FRAMKV.STJÓRI SAMEINUÐUÞJÓÐANNA sendi fulltrúum kína illt augnaráð í öryggisráðinu fyrir að valda vitleysisganginn í N-kóreu.

=Kastljósið ætti að beinast miklu meira að nýkjórnunm FRAMKV.STJÓRI SAMEINUÐUÞJÓÐANNA heldur en að leiðtogum USA,kína og N-kóreu.

[Jón Þórhallsson, 3.7.2017 kl. 17:22]

Er kína ekki sammála öðrum ríkjum innan ÖRYGGISRÁÐSINS                             um að N-Kórea ætti ekki að eiga kjarnorkuvopn? Y/N?

Ef JÁ= Þá ætti að vera auðvelt fyrir SAMEINUÐUÞJÓÐIRNAR sem eitt lið að stilla N-kóreu upp við vegg og setja þeim úrslitakosti.

Ef NEI=Þá mun ÖRYGGISRÁÐIÐ alltaf vera í gíslingu kína og þar með gagnslaust.

[Bjarne Örn Hansen (IP-tala skráð) 3.7.2017 kl. 17:58]

Doughlas McArthur var orðin of sterkur eftir að honum tókst svo ágætlega að snúa Japan við ... hann var orðin "living legend", og hættulegur pólitíkusum í Bandaríkjunum.  Munum Eisenhowever, hvað sagði Eisenhower?

[Einar Björn Bjarnason, 3.7.2017 kl. 21:59]

Jón Þórhallsson, það gæti verið rétt af Kína raunverulega mundi styðja slíkt - en mig grunar sterklega að Kína mundi ávalt beita neitunarvaldi í slíku máli. Burtséð frá opinberum yfirlýsingum þessa stundina.
--Það er ódýrt að opinberlega tjá samstöðu í þá átt að N-kóreönsk kjarnorkuvopn væru slæmur hlutur.
--En það þíði ekki endilega að Kína, mundi ekki beita neitunarvaldi sínu í sérhvert sinn, ef gerð væri tilraun til þess að sverfa svo rækilega að N-Kóreu, að hugsanlegt væri að það leiddi til falls stjórnarinnar þar.

• En fyrir utan, að Kína vill algerlega án vafa ekki að Bandaríkin ráðist á N-Kóreu.

• Þá til viðbótar, vilja þeir algerlega án vafa - ekki leiða fram sameiningu Kóreuríkjanna, með sambærilegum hætti og Austur- og Vestur-Þýskaland voru sameinuð.

Kína vilji halda sínu "buffer" ríki, þ.e. N-Kórea þrátt fyrir óheflað háttalag, sé skárra í augum stjórnvalda Kína að halda í, frekar en að hætta á það að upp við landamæri Kína -- væri bandalagsríki Bandaríkjanna.

--Það sé einmitt hvað Kína eftir allt saman fórt í stríð við Bandaríkin milli 1950-1953, til að forða.

• Svo ég er því nærri algerlega fullviss, að Kína tryggir að ekkert verði gert - sem gæti dugað til að kollvarpa N-Kóreu, með aðgerðum með notkun SÞ.

Kv.

[Einar Björn Bjarnason, 3.7.2017 kl. 22:04]

Bjarne Örn Hansen, það má alltaf treysta því að þú veljir -- vinsælu samsæriskenninguna, ef valkostur er á milli fleiri en einnar túlkinar á atburð.
--Það skipti þá engu máli í þínum huga, að McArthur heimtaði að loftárásir væru gerðar handan landamæra N-Kóreu, m.ö.o. innan kínverskra landamæra? Aðgerð er hefði líklega víkkað út stríðið!
--Að nokkru síðar, heimtaði hann að kjarnorskusprengjum væri beitt, til þess að knýja Kína til þess að hætta afskiptum af Kóreustríði? Engin leið að vita hvaða áhrif það hefði haft á heimssöguna, ef Truman hefði samþykkt þá kröfu hans!

Það sé samt eina túlkunin sem komi til greina, að McArthur var vinsæll - áhrifamikill og af sumum talinn líklegur framtíðar forsetaframbjóðandi?
Kv.