David Cameron virðist hafa unnið út á hræðsluáróður -sem fékk byr undir báða vængi, skömmu fyrir kjördag

Sá áróður virðist hafa verið af -tvennum toga. Í fyrsta lagi hélt Cameron því fram, að hinum tiltölulega vinstri sinnaða leiðtoga Verkamannaflokksins, væri ekki treystandi í efnahagsmálum -sá efnahagsuppgangur sem er hafinn í Bretlandi, gæti verið í hættu.

David Cameron Cruises Home

Á hinn bóginn, er annað atriði sem gæti hafa haft mun meiri áhrif, en þ.e. þegar fregnir bárust af því, loka vikurnar fyrir kjördag -að verið gæti að Verkamannaflokkurinn mundi mynda minnihlutastjórn, með stuðningi flokks skoskra þjóðernissinna.

En Ed Miliban, hótaði því -opinberlega- að fella ríkisstjórn Cameron, en kannanir vikurnar fyrir kosningar, höfðu sýnt flokkana 2-nokkurn veginn hnífjafna. Þannig að það virtist geta gengið upp, miðað við það að kannanir virtust sýna Verkamannaflokkinn með nægilega marga viðbótar þingmenn. Til þess að slíkur -gambýttur- gæti gengið upp.

1. Það virðist líklegt skv. þeim könnunum, að hvorki Verkamannaflokkurinn sé Íhaldsflokkurinn, næðu hreinum meirihluta.
2. Það sem er hugsanlegt að hafi gerst, er að -margir kjósendur hafi kosið Íhaldsflokkinn- meir út á -hræðsluna út af því sem þeir kjósendur töldu geta gerst- ef Verkamannaflokkurinn mundi komast til valda.

• Þá gæti mjög vel verið, að hræðsluáróður Cameron -út af hótun Ed Miliband- að stjórna með hlutleysi skoskra þjóðernissinna, hafi virkað.
• Þ.e. að kjósendur í Englandi, sem hafi verið -pyrraðir yfir sjálfsstæðiskröfum Skota- hafi margir snúist gegn Verkamannaflokknum á lokametrunum fram að kjördegi.
• Þegar þeir sáu fyrir sér, þann möguleika að skoskir þjóðernissinnar yrðu áhrifamiklir í landsstjórnmálum - - flokkur sem vill brjóta niður sambandsríkið Bretland.

Það geta þá hafa verið mjög alvarleg -taktísk mistök hjá Ed Miliband, hótun hans að mynda minnihlutastjórn, jafnvel þó að Verkamannaflokkurinn fengi e-h færri þingmenn, ef hvorugur stóru flokkanna næði meirihluta, með stuðningi skoskra sjálfsstæðissinna.

 

Niðurstaða

Kannski var það óttinn við áhrif skoskra þjóðernissinna á landsstjórnmál, frekar en að kosningin sé stuðningsyfirlýsing við Íhaldsflokinn; sem er að baki ósigri Verkamannaflokksins. En þ.e. áhugavert -hve lítið viðbótar fylgi Verkamannaflokkurinn náði að vinna á Englandi. Á sama tíma, galt hann algert afhroð í Skotlandi -fyrir stórsigri skoskra sjálfsstæðissinna.

En með stuðningi við hugsanlega minnihlutastjórn Verkamannaflokksins, hefðu skoskir sjálfstæðissinnar -getað haft margvísleg áhrif á sérmál Englands. Þ.s. eftir allt saman, ólíkt Skotlandi -er England ekki með sitt sérstaka þing, sem fjallar um sérmál Englands.

Heldur eru sérmál Englands, beint umfjöllunarefni breska þingsins. Hafandi í huga -yfirlýst markmið leiðtoga skoskra þjóðernissinna, að gera sitt besta til þess að -skapa úlfúð gegn skotum í Englandi "því hún telur það þjóna því markmiði að brjóta upp sambandið" þá gæti mjög vel verið -heilmikið til í því.

Að sú hugmynd að slá sér saman með skoskum þjóðernissinnum, hafi fengið marga breska kjósendur -til þess að skipta um skoðun í kjörklefanum.

En aldrei áður hafa kannanir verið eins fjarri kosningaúrslitum, síðan farið var að vinna kannanir í Bretlandi.

 

Kv.