Andstaðan við aðild vinnur á skv. nýlegri skoðanakönnun!

Ég hef verið að fylgjast með því hvort aðildarsinnar veiti því athygli. Að nýleg skoðanakönnun í reynd sýnir fram á að áhugi á hugsanlegri aðild hefur minnkað. Ég er að sjálfsögðu að tala um nýlega könnun Stöðvar 2 og Fréttablaðsins sbr: Nærri helmingur vill ljúka aðildarviðræðum við ESB

Sjá eldri könnun frá des. 2011: Um þriðjungur vill draga umsókn að ESB til baka

Sjá einnig umræður á eyjunni - merkilegt að sjá þá sem tjá sig með þeim hætti eins og að útkoman í hinni nýju könnun sé sigur fyrir þeirra málsstað: Ríflegur meirihluti vill klára aðildarviðræður við ESB

Það sem fæstir mundu eftir var að rúmu ári var gerð svipuð könnun, og þá voru niðurstöðurnar:

• 65,3% vildu ljúka viðræðum.
• 34,7% draga viðræður til baka.

Það var eðlilega látið mikið með þær niðurstöður fyrir réttu ári síðan, enda sýndi könnunin þá greinilegan vilja þjóðarinnar til þess að - halda viðræðum áfram.

Um daginn voru niðurstöðurnar eftirfarandi:

• 48,5% vilja ljúka viðræðum.
• 36,4% vilja að umsókn sé dregin til baka.

• 15,2% vilja að hlé sé gert á viðæðum.

Eins og væntanlega flestir taka eftir - er aukaspurning í seinni könnuninni.

Væntanlega vilja þessir 15,2% ekki að viðræður haldi áfram.

Líkur eru á því þó það sé ekki endilega fullvíst, að þeir hefðu valið liðinn, að draga umsóknina til baka ef ekki hefði verið boðið upp á þann kost er þeir völdu.

• 52,6% vilja þá að umsóknin sé dregin til baka eða frestað, og sett í þjóðaratkvæði hvort halda skal áfram eða ekki. 

Þarna er því í reynd um umpólun að ræða - - þ.e. að fleiri eru andvígir umsókn en fylgjandi henni.

Reyndar er munur á milli þeirra sem styðja umsóknarferlið eða eru því andvígir - ekki mikill!

Cirka helmingur á móti helming!

• Skv. þessu er þjóðin klofin í herðar niður um aðildarspurninguna.

 

Andstaðan virðist klárt vera að vinna á!

Líklega ræður miklu eða jafnvel öllu um þessa sveiflu, ástandið í Evrópu.

En augljóst er orðið, að kreppan í Evrópu minnkar trúverðugleika þeirrar fullyrðingar, að aðild sé leið fyrir Ísland til efnahagslegra framfara.

Að auki hefur almenningur séð það, að þegar þ.e. kreppa í aðildarríki evru, þá verður almenningur fyrir búsifjum, en ein röksemdin fyrir aðild hefur verið sú meinta þörf, að losna við þá áþján sem fylgi krónunni - að því sem er sagt, að hún reglulega setji tjónið á herðar almennings.

Það að almenningur sér nú, að það er vissulega verið að setja tjónið á herðar almennings í löndum eins og Grikkland, Portúgal, Spáni og á Írlandi. Á sama tíma, og fátt bendir til þess að það dragi úr efnahagsvandræðum í Evrópu í bráð.

Að sjálfsögðu hefur mikil áhrif á áhuga ísl. almennings á aðild, sem einhvers konar lausn á vanda Íslands. Að auki sér almenningur hér, að atvinnuleysi í þeim löndum á evrusvæði sem eins og Ísland eru í skulda- og efnahagsvandræðum, er einfaldlega miklu - miklu meira.

• Fólk getur skipt um skoðun, er það sér að loforðin um betra líf - standast líklega ekki.

 

Niðurstaða

48,5% vilja ljúka viðræðum <----> 52,6% vilja þá að umsóknin sé dregin til baka eða frestað, og sett í þjóðaratkvæði hvort halda skal áfram eða ekki. Aðeins fleiri en helmingur svarenda sem taka afstöðu með öðrum orðum andvígir því að viðræðum sé lokið. 

Í könnuninni des. 2011 vilja 65,3% ljúka viðræðum, en 34,7% hætta þeim. Þetta er veruleg breyting á afstöðu ísl. kjósenda til aðildarviðræðna.

Sannarlega augljóst áhyggjuefni fyrir Íslendinga sem áhugasamir eru um aðild, eða hafa áhuga á því eins og talað er um - að kíkja í pakkann. 

Þessi þróun eðlilega á að hleypa andstæðingum aðildar kapp í kinn.

Því við erum að vinna á!

 

Kv.