Aðgerðir ríkisstjórnarinnar til stuðnings fjölskyldnanna í landinu, fela í sér glatað tækifæri til þess að koma hjólum atvinnulífsins af stað!

Það sem ég vísa til, er að ég sé þess ekki merki að með aðgerðum ríkisstjórnarinnar, fjármálastofnana og lífeyrissjóða; sé losað um fjármagn með þeim hætti sem geti gagnast atvinnulífinu.

• En, sú aðgerð sem ég tel að rétt að fara, er sú aðgerð að lækka vexti verðtryggrða Íbúðaveðlána niður í 3%.

• Sú aðgerð hefði einmitt, losað um fjármagn í hagkerfinu - þ.e. með lækkun vaxtagjalda.

-----------------------------sjá eldri færslu:Leita þarf varanlegra lausna!

Hugmyndir Ottó Biering Ottósonar hagfræðings: Þetta kom fram í grein á bls. 14 í Morgunblaðinu þann 15.10.2010.

En hann bendir á ávöxtunarkröfu lífeyrissjóðanna þ.e. krafan þess efnis að þeir séu ávaxtaðir skv. 3,5%.

• Vandi sé að þetta 3,5% raunvaxtaviðmið setji gólf á raunvexti í þjóðfélaginu - þar á meðal fyrir Íbúðalánasjóð.

• Lífeyrissjóðirnir séu bundnir af því að fjárfesta einungis í þáttum sem gefa ekki minna en 3,5% raunvexti.

• En, þegar kemur að því að þeir láni sjálfir, þá séu þeir einnig bundnir af þessu viðmiði - þeir þurfi einnig vaxtamun, svo útkoman er að verðtryggð lífeyrissjóðs lán beri um 5% raunvexti.

• Ottó B. Ottóson, vill lækka raunvaxtaviðmið fyrir sjóðina í 2,2% - þannig að þeir geti lækkað vexti á lánum til lánþega í 3%.

• Hann telur heildarupphæð innlendra íbúðalána vera 1200 milljarðar - þar af 770 í eigu Íbúðalánasjóðs. Meðalvextir þessara lána séu 4,8%.

1. Vaxtabyrði 40 ára verðtryggðs láns sem tekið var í ársbyrjun 2005 myndi lækka um 37% og greiðslubyrði um 27%. Engu öðru sé breytt um lánið en vöxtunum.
2. Sé viðbótar úrræðum bætt við eins og "Aðlögun skulda að eignastöðu" yrði lækkun greiðslubyrði enn stærri sbr. veðsetning orðin 150% - sama lán og áðan - veðsetning færð í 110%, þá myndi lækkun vaxta í 3% fela í sér lækkun greiðslubyrði um 47%.

Að hans mati er kostnaðurinn við þessa aðgerð þ.e. lækkun vaxta íbúðalána í 3% óverulegur, þ.e. cirka 22 milljarðar á fyrsta ári, 14 milljarðar af því beri Íbúðalánasjóður.

Lægri fjármögnunarkostnaður muni koma á móti og síðan lækki hann smám saman eftir því sem árin líða og greiðslur af lánum skila sér inn.

Þessar aðgerðir ættu að hafa jákvæð áhrif á greiðslugetu fólks, aukið kaupmátt þess. Það myndi síðan skila sér til hagkerfisins og aukning umsvifa í hagkerfinu, skila sér í aukningu veltuskatta fyrir ríkissjóð. Ríkið hefði þá vel efni á að rétta Íbúðalánasjóð af vegna þess taps er hann verður fyrir. Jafnframt ætti lægri fjármögnunar kostnaður að auka fjárfestingu. 

-----------------------------

Hans mat á kostnaði er til muna lægra en mat svokallaðrar sérfræðinga nefndar, sem felldi eftirfarandi mat: Skýrsla sérfræðingahóps um skuldavandann

Lækkun vaxta á fasteignalánum í 3%: Lækkun vaxta af húsnæðislánum myndi hafa í för með sér að heimilum í greiðsluvanda myndi fækka um 2.600 eða 36,3%. Metið á fráviksdæminu með hærra neysluviðmið myndi heimilum í geiðsluvanda fækka enn meira eða um 3.770 sem er 35,3% af heimilum í greiðsluvanda með þessari viðmiðun. Miðað við að verðtryggð fasteignalán séu um 1240 milljarðar króna kostar þessi leið lánveitendur um 250 milljarða króna.

Það er sem sagt 10-faldur munur á mati hans og þeirra á kostnaði. Verið getur, að sérfræðinganefnd meti ekki til kostnaðarlækkunar, ímsan ávinning sem væntanlega kemur á móti fyrir tilstuðlan aðgerðarinnar.

Þetta er sem sagt leiðin sem ég vil láta fara - þ.e. lækkun vaxta verðtryggðra fasteigna veðlána í 3%.

Ég tel mjög margvíslegann ávinning vera af þeirri leið, sbr. færsla:

Lífeyrissjóðir halda uppi vöxtum í þjóðfélaginu!

 

Ég geng reyndar svo langt, að halda því fram, að þetta sé ein meginforsenda efnahagslegrar viðreisnar Íslands - að án þess að stíga þau skref, verði vart af henni!

• Efnahagsleg viðreistn er eftir allt saman, forsenda þess að hægt verði að endurreisa fjárhag heimilanna og fyrirtækjanna.
• Reyndar, þá markast aðgerða pakki ríkisstjórnarinnar mikið til af því, að hann sé biðleikur - ætlað að brúa bil, þar til að hagvöxtur tekur við, og skapar forsendur fyrir því að láta af þeim aðgerðum.
• En, hagvöxtur er langt í frá sjálfsagður hlutur - þvert á móti þarf að skapa forsendur svo af honum verði.
• Einmitt þess vegna, legg ég svo mikla áherslu á þessa vaxtalækkunar hugmynd!
• Ég met það svo, að það sé ríkinu í hag, að veðja á hagvöxt þó svo það kosti hugsanlega e-h meir, en þær aðgerði sem ríkisstj. var nú að kynna.
• En, ég get ekki séð þess nokkur merki, að þær hjálpi til að skapa forsendur til hagvaxtar.
• Þvert á móti, virðast þær eingöngu vera ætlað að taka af verstu neyðina - en slík aðgerð skapar ekkert svigrúm sem hægt er að nýta í annað. Slík aðgerð eingöngu skapar möguleika fyrir fólk að tóra rétt svo.
• En, einmitt með því að takmarka aðgerðir við þetta, þá hafnar ríkisstj. því að stíga stærra skref sem raunverulega hefði getað, hjálpað þeim viðsnúningi að fara af stað, sem einmitt á endanum á að skapa svigrúm til að neyðar aðgerðir taki enda.
• En, ég get ekki séð betur, að enn séu stjv. að vanmeta ástandið. Þau, reikni með hagvexti án þess að skapa forsendur. Þannig, séu væntingar þeirra bjartari um framvindu en efni standi til.
• Ég segi á móti, ef forsendur vaxtar eru ekki skapaðar, er mun líklegra að stöðnun haldi áfram. En, þ.e. einmitt rökrétt útkoma þess, að miða aðgerðir við það að almenningur rétt tóri, þ.s. ekkert svigrúm er fyrir hendi þar umfram.

 

--------------------------

Yfirlýsing ríkisstjórnarinnar um aðgerðir í þágu heimila

1. Aðgerðir í þágu yfirveðsettra heimila.
A. Aðlögun íbúðaskulda að verðmæti veðsettrar eignar og greiðslugetu. Til að flýta fyrir óhjákvæmilegri aðlögun áhvílandi veðskulda á íbúðarhúsnæði landsmanna að verðmæti eignanna og greiðslugetu skuldara verður boðið upp á hraðari úrlausn skv. því sem hér segir:

Séu áhvílandi íbúðarskuldir að endurmetnum gengisbundum lánum umtalsvert hærri en nemur verðmæti veðsettrar eignar býðst skuldara að fá eftirstöðvar láns færðar niður að 110% af verðmæti fasteignar, enda uppfylli hann önnur skilyrði þessa úrræðis. Verðmæti fasteignar miðast við fasteignamat, eða markaðsverð, hvort heldur er hærra. Íbúðaskuldir skv. þessu teljast fasteignaveðlán sem sannarlega voru tekin til öflunar húsnæðis til eigin nota og uppfylla skilyrði um vaxtabætur. Þá er tilskilið að greiðslubyrði vegna íbúðalána umsækjanda skv. upphaflegum skilmálum láns sé yfir 20% af tekjum (tekjuskattstofn að viðbættum fjármagnstekjum) fyrir skatta á árinu 2010 eftir því sem nánar verður kveðið á um í verklagsreglum.

Lækkun veðskulda skv. þessu úrræði getur numið allt að 4 m.kr. hjá einstaklingi og 7 m.kr. hjá hjónum/sambýlisfólki og einstæðum foreldrum og verði afgreidd á grundvelli umsóknar og upplýsinga skuldara um eignir, skuldir og tekjur. Umsókn verði afgreidd með hliðsjón af nýjasta skattframtali, nema tilefni sé til frekari könnunar. Í umsókn komi fram að ekki sé um aðrar aðfararhæfar eignir að ræða. Að því marki sem eignir eru umfram þau mörk, þá draga þær úr lækkun skv. þessu úrræði. Reynist upplýsingar sem liggja til grundvallar niðurfellingu skulda rangar er eftirgjöfin riftanleg.

Frekari niðurfærsla óinnheimtanlegra skulda umfram ofantalin mörk, þ.e. 4 m.kr. eða 7
m.kr., kemur til álita á grundvelli ítarlegrar könnunar á eignastöðu skuldara og mati á
greiðslugetu hans í samræmi við verklagsregur um sértæka skuldaaðlögun. Almennt verða þó skuldir ekki færðar niður um meira en 15 m.kr. hjá einhleypum og 30 m.kr. hjá
hjónum/sambýlisfólki og einstæðum foreldrum.

Framangreind vinnuregla endurspeglar það mat, að skuldir langt umfram eignir og
greiðslugetu séu í höfuðdráttum óinnheimtanlegar. Því sé það jafnt í þágu kröfuhafa,
skuldara og samfélags að raungera þá staðreynd án milligöngu dómstóla. Þessi
niðurfelling stendur skuldurum til boða til 1. júlí 2011. Þegar upphæðamörk koma til
skoðunar skal tekið tillit til fyrri niðurfellinga.

--------------------------

Því er haldið fram af talsmönnum banka, að með þessu sé allt svigrúm banka til að koma til móts við skuldara nýtt skv. þeirra mati 90 ma.kr. 

• En, ég get alls ekki séð, að þetta í reynd kosti fjármála fyrirtækin eina einustu krónu.

• Þ.e. einfalt að sjá hvaðan hagnaður bankanna er fenginn.

 

Eftirfarandi er tekið beint af vef Seðlabankans:

Fjármálastöðugleiki 2010/2

1. "Samanlögð arðsemi eigin fjár samstæðna stærstu viðskiptabanka nam um 16% á fyrri árshelmingi 2010." -
2. "Á tímabilinu voru umtalsverðar tekjur af metinni virðishækkun útlánasafnsins sem nýju bankarnir tóku yfir af þeim gömlu. Samanlögð tekjufærsla viðskiptabankanna vegna metinnar virðishækkunar yfirtekinna útlána nam þannig 33 ma.kr. eða 33% af hreinum rekstrartekjum." - bls. 11.

• Takið eftir, 33% af hreinum rekstrartekjum kom ekki fyrir nokkurn annan hlut en þann, að þeir fengu lánin færð yfir á segjum 75% og ákveða að rukka 100%. Mismuninn kalla þeir tekjur.
• Hagnaðar hlutfall var 16% á fyrri hl. 2010 sem segir, að ef þú dregur frá þessi 33% að allur hagnaðurinn og gott betur, sé búinn til með þessari hópus pókus aðferð.

Svo, þetta eru ekki peningar sem bankarnir eru að tapa - heldur eru þeir með því að gefa eftir uppreiknaðar skuldir skv. því virði sem þeir ætla sér að rukka inn - einungis að minnka þann gróða sem þeir reikna með að fá með því að rukka hærra fyrir lánin en það virði sem þeir fengu þau á.

Svo lengi, sem andvirði það sem þeir eru að rukka inn, er ennþá yfir því andvirði sem þeir fengu lánið á þegar lánin voru færð yfir til þeirra á stórum afslætti, frá þrotabúum gömlu bankanna. Þá eru þeir enn í gróða.

Þannig, að meðan þeir eru enn í nettó hagnaði, þ.e. þó þeir gefi eftir af fyllstu kröfum, en eru enn að rukka meir en það andvirði sem þeir fengu lánin á; þá er þetta ekki raunveruleg tap. 

Því er sú framsetning, að bankarnir séu að tapa þarna stórfé - og það reiknaða tap er reiknað inn sem kostnaður, skv. tölum ríkisstjórnarinnar um heildar kostnað við aðgerðir; í besta falli afskaplega ósanngjörn - eða stórlega villandi!

 

Í öðru lagi, þá er húsnæðisverð enn að lækka. Ég velti fyrir mér, hvað mun gerast á næsta ári, þegar eftir lækkanir þess árs, skuldarar verða aftur komnir í 120-130% veðhlutfall, þrátt fyrir aðgerðir þessar - sem að sögn Jóhönnu eru loka aðgerðir!

 

Varðandi kostnað Lífeyrissjóðanna. Skv. frétt RÚV talar talsmaður lífeyrissjóða um 10-15 ma.kr. kostnað.

1. "Hann segir að miðað við það sem hafi verið lagt fram í dag þá sé ekki vitað nákvæmlega hver heildarútgjöldin verði, en það sé talið að þau geti legið á bilinu 10-15 milljarðar króna."
2. "Einnig verði að hafa í huga að ef ekkert hefði verið að gert þá hefði verulegur kostnaður fallið á sjóðina."
3. "Þó vanskil séu kannski lítil í dag þá hafi þau heldur verið að aukast, og að með þessum aðgerðum sé verið að slá á það."
4. "Hann segir því hafa verið haldið mjög vel til haga að lífeyrissjóðirnir séu ekki að falla frá kröfum sem hefðu verið innheimtanlegar."

Hann segir sem sagt, að aðgerðin spari sjóðunum peninga.

Síðan, að þeir afskrifi ekkert umfram þ.s. þeir hefðu afskrifað hvort sem er.

 

-------------------------- 

Yfirlýsing ríkisstjórnarinnar um aðgerðir í þágu heimila
B. Sértæk skuldaaðlögun
Við þær aðstæður að hraðvirkari aðgerðir skv. A lið þessa kafla dugi ekki til að leysa úr málum vegna skorts á greiðslugetu til að fá staðið straum af skuldbindingum af veðsettri fasteign er miðað við að beitt verði sértækri skuldaaðlögun skv. samkomulagi banka og lífeyrissjóða frá 30. okt. 2009 og í samræmi við lög 107/2009. Efni þess samkomulags breytist þó þannig að við skuldaaðlögun, sem miðar að því að færa húsnæðislán að greiðslugetu lántaka, verði miðað við lán sem svara til 70% til 100% af verðmæti fasteignar miðað við fasteignamat, eða markaðsverð, hvort heldur er hærra. Mismunur á því sem skuldari getur greitt af og fyrrgreindum efri mörkum er fært á biðlán til þriggja ára og er það óverðtryggt og án vaxta. Ráði skuldari ekki við að greiða af biðláninu að þremur árum liðnum þarf að leita annarra ráða t.d. með því að endursemja eða að skuldari minnki við sig húsnæði.

-------------------------- 

 

Þetta er ekki stór breyting. Lækkun er miðuð við útreikning á greiðslugetu - en má nú miða við lægra veðhlutfall en áður sbr. kvartanir um að sumir ráði ekki við 90% hlutfall sem var fyrra lágmark. 

Hugsunin er að fólk tóri - sem per se, er jákvæð hugsun.

Með þessu er ekki verið að gefa eftir neitt umfram þ.s. klárlega er hvort sem er óinnheimtanlegt.

Upphæðin á biðreikningi, er ekki gefin eftir. Það eina sem er gefið, eru vextirnir á þeirri upphæð. Svo, skuldari þarf að flytja þá eftir 3. ár, væntanlega að borga með söluandvirði íbúðar - vonandi á viðkomandi þá enn nóg fyrir annarri smærri íbúð.

 

-------------------------- 

Yfirlýsing ríkisstjórnarinnar um aðgerðir í þágu heimila

C. Sjálfskuldábyrgðir
Sjálfskuldarábyrgðir umfram eignastöðu og/eða greiðslugetu ábyrgðarmanns verða felldar
niður. Við mat á greiðslugetu skal gera ráð fyrir að skuld vegna sjálfskuldarábyrgðar
greiðist að fullu á þremur árum. Í þeim tilvikum sem eignastaða er umfram það sem
greiðslugeta leyfir, verður sjálfskuldarábyrgð ekki innheimt hjá ábyrgðarmanni á
skuldaaðlögunartímabili.

--------------------------  

 

Þarna er verið að milda höggið af nýlegum dómi Hæstaréttar. En, skv. honum þá er kröfuhöfum heimilt að ganga að ábyrgðarmönnum, þó skuldari hafi gengið í gegnum fyrrgreint greiðsluaðlögunar ferli, til að innheimta inn þ.s. er mismunur kröfu og þess sem skuldari getur greitt.

Þarna er raunverulega búið til greiðsluaðlögun fyrir ábyrgðamenn. En takið eftir að það miðast ekki við 70% eða 90% heldur 100% hlutfall af eign ábyrgðarmanns - með þó greiðslugetu sem takmarkandi þátt á móti.

Ríkisstj. þarf þó að skýra betur, hvað við tekur eftir þessi 3. viðmiðunar ár!

 

-------------------------- 

Yfirlýsing ríkisstjórnarinnar um aðgerðir í þágu heimila 
D. Lánsveð
Ekki verður gengið að lánsveði á tímabili sértækrar skuldaaðlögunar. Innheimta láns sem
tryggt er með veði í fasteign þriðja manns, lánsveð, takmarkast við greiðslugetu eigenda
veðsins og verði fullnustu ekki leitað þar til eign er seld, sé greiðslugeta ekki fyrir hendi.
Veðið stendur þá áfram til tryggingar kröfunni með verðbótum og vöxtum.

--------------------------

 

Þarna kemur annað vandræða mál tengt greiðslu aðlögunar ferlinu, þ.e. skv. dómi er nú einnig hægt að krefjast nauðungarsölu þeirrar eignar, sem ábyrgðar aðili hefur haft sem veð fyrir hugsanlegri kröfu. 

Þarna kemur ekki fram hvaða frest skal gefa, svo sá sem fyrir verður, geti náð að selja sína eign fyrir skuld.

--------------------------

Yfirlýsing ríkisstjórnarinnar um aðgerðir í þágu heimila

4. Vaxtabætur
Ríkisstjórnin mun viðhalda sérstakri hækkun vaxtabóta sem verið hefur við lýði á árunum
2009 og 2010. Jafnframt verður gerð breyting á almennum vaxtabótum þannig að þær
komi í auknum mæli til móts við heimili með þunga skuldabyrði og lágar tekjur, sbr.
einnig lið 5 um vaxtaniðurgreiðslur.

--------------------------

 

Þetta ku kosta ríkissjóð 2 ma.kr. þ.e. á ári svo lengi sem þessur er viðhaldið.

 

--------------------------

Yfirlýsing ríkisstjórnarinnar um aðgerðir í þágu heimila

5. Ný tegund vaxtaniðurgreiðslu
Ríkisstjórnin mun í samstarfi við aðila þessarar yfirlýsingar leita leiða til að fjármálafyrirtæki og lífeyrissjóðir fjármagni nýja tegund tímabundinnar vaxtaniðurgreiðslu. Um er að ræða niðurgreiðslu vaxta í gegnum vaxtabótakerfið. Niðurgreiðslan er almenn og óháð tekjum, en fellur niður þegar hrein eign skuldara er umfram tiltekin mörk. Reiknað er með að útgjöld vegna þessa úrræðis verði allt að 6
milljarðar króna á ári og verði í gildi árin 2011 og 2012.

--------------------------

 

Segjum þetta kosti 6 ma.kr. eins og þarna kemur fram.

Þarna kemur ekki fram hver skipting kostnaðar er - en miðað við þessa framsetningu kostar þetta ríkið ekki krónu!

Þetta á greinilega að fækka þeim sem ekki geta staðið í skilum - sem er góður hlutur út af fyrir sig.

Þetta á einungis að standa yfir í 2 ár - og klárlega veðjað á hagvöxt eftir það.

 

--------------------------

Yfirlýsing ríkisstjórnarinnar um aðgerðir í þágu heimila

7. Húsnæðismál
Þrátt fyrir víðtækar aðgerðir er viðbúið að lánveitendur þurfi að leysa til sín íbúðarhúsnæði. Lánveitendur eiga aðild að nefnd félags- og tryggingamálaráðherra um lausnir í húsnæðismálum. Lánveitendur munu vinna með ríki, sveitarfélögum og félagasamtökum við að koma á fót fjölbreyttum húsnæðislausnum í samræmi við niðurstöður nefndarinnar.

Lífeyrissjóðir leitist við að greiða götu félagslegra úrræða í húsnæðismálum með kaupum á sérstökum flokki íbúðabréfa sem Íbúðalánasjóður mun bjóða út á lægstu mögulegum vöxtum. Fjárhæð útboðsins mun ráðast af stefnumörkun nefndar félags- og tryggingamálaráðherra og mati nefndarinnar á fjárþörf. Andvirði bréfanna yrði notað til að endurfjármagna útistandandi félagsleg leiguíbúðarlán, fjármagna ný slík lán og fjármagna búseturréttarkerfi.

--------------------------

 

Þarna virðist sem að ríkisstj. sé að fá sjóðina til að fjármagna styrkingu fjárhags Íbúðalánasjóðs, svo hann geti beitt sér í því að nýta þær eignir sem hann ræður yfir, til að auka við félagleg leigu úrræði á húsnæði.

Út af fyrir sig lofsvert framtak - en ríkisstj. virðist ekki ætla að verja til þess nokkru fé af fjárlögum.

 

--------------------------

Yfirlýsing ríkisstjórnarinnar um aðgerðir í þágu heimila

8. Framlag til húsaleigubóta
Ríkisstjórnin mun beita sér fyrir því að framlög ríkisins til húsaleigubóta verði ekki skert
á næsta ári. Einstakir liðir í viljayfirlýsingu þessari kalla á frekari útfærslu í samstarfi aðila. Að þeirri
vinnu lokinni verður formlegt samkomulag stjórnvalda og þeirra lánveitenda sem að þessu
koma undirritað.
Reykjavík, 3. desember 2010

-------------------------- 

Ég fæ ekki betur séð - en að þetta sé allur kostnaður ríkisins af aðgerðunum, þ.e. 2 ma.kr. á ári.

• Kostnað bankanna tel ég engan af niðurfellingu skulda frá því sem þeir gera kröfu um - sjóðirnir meta sinn kostnað 10-15 ma.kr. En þeir fengu engin lán yfirfærð gagnvart afslætti.

• Ef kostnaður af viðbótar vaxtabótum skiptist jafnt milli banka og sjóðanna, þá er kostnaður bankanna 3 ma.kr.

Samanlagt því kostnaður: 15 - 20 ma.kr.

 

Niðurstaða

Með miklu "fanfare" og lúðrablæstri kynnti Jóhanna Sigurðar aðgerðir, sem mér sýnist vera mýfluga fremur en fíll. 

Kostnaður leggst fyrst og fremst á lífeyrissjóðina. Einungis um 2 ma.kr. virðast leggjast á ríkið - en ríkið einungis skuldbindur sig til að bera þann kostnað í 1 ár.

Sjóðirnir samt í reynd tapa nær engu á þessu, þ.s. þetta skiptist í niðurfellingu á því sem hvort eð er, þeir myndu ekki geta innheimt annars vegar og hins vegar í það að þeir leggja fram fjármagn. Það verður nýtt til að létta tímabundið undir með skuldurum, sem ef veðmálið um hagvöxt gengur upp, kemur í veg fyrir gjaldþrot og lánatöp - sem þá kemur á móti tilkostnaði.

Það fé sem þeir lána ríkinu, fá þeir endurgreitt með vöxtum - svo þær lánveitingar eru ekki kostnaður.

------------------------

En, þ.e. einmitt vandinn við það, að velja aðgerðir sem valda litlum tilkostnaði - að þær þá skila ekki sér til atvinnulífsins.

En eins og ég sagði, aðgerðirnar markast af því að bjarga neyð. Sem er jákvætt per se.

En, það að bjarga fólki frá því að missa allt sitt yfir í það ástand að rétt skrimta, það skapar ekki neitt viðbótar svigrúm fyrir hagvöxt.

Sá sem rétt skrimtir - hann endurnýjar ekki bílinn sinn, sjónvarpið sitt, tölvuna sína. Né fer hann að verja fé í endurbætur á sínu húsi. Ekki heldur, getur sá keypt hlutafé eða varið fjármagni til að starta atvinnurekstri.

• En þ.e. einmitt þetta sem vantar - þ.e. að losa um fé innan hagkerfisins, svo einstaklingar geti farið að fjárfesta í einhverju nýju!
• Að auki, þá skilar vaxtalækkun sér í því, að líkur aukast á því að fjárfesting beri sig.

Vaxtalækkun skilar sér þannig 2-falt! Glatað tækifæri.

Ég er hræddur um, að efnahags framvinda næsta árs muni valda vonbrigðum - því ég sé ekkert í kortunum sem ætti að skapa hagvöxt, ekki hið minnsta þegar einkahagkerfið er skoðað eða hugsanlegt framlag almennings.

Það eina sem ríkisstj. virðist detta í hug - er framlag lífeyrissjóðanna!

Hversu fljótt verða þeir uppurnir, ef áfram verður haldið að ausa úr þeim í hundruð milljarða á ári?

En, engin sérstök teikn eru um að það skáni ástandið í einkahagkerfinu, eða hjá almenningi - hvort sem horft er til skamms tíma eða lengra fram.

En, með helming fyrirtækja með lán í vanskilum - þriðjung með neikvæða eiginfjárstöðu ásamt því að tugir þúsunda almennings eru í skuldavandræðum; bendir ekki til þess að umskipti muni eiga sér stað í neinni náinni framtíð, nema aðgerðir komi til sem skapi það svigrúm!

Þ.e. einmitt grunn punkturinn - að skapa það svigrúm. Það er engin augljós ástæða þess, að það skapi sig sjálft - þ.e. núverandi ástand bendir til áframhaldandi stöðnunar fremur en hitt!

Til að framkalla aðra framvindu - þarf aðgerðir og það öflugar! Ekki þessa mýflugumyndar aðgerðir.

 

Kv.