Það er enn bankakreppa á Íslandi, en skv. AGS, slæm lán 45% heildarlána. Þetta tel ég skýra af hverju bankarnir koma fram sem blóðsugur á fjölskyldurnar í landinu!

Öfugt við þ.s. Steingrímur J. ítrekað heldur fram, er Ísland enn mjög svo djúpt á kafi í alvarlegri efnahags krísu - sem fer versnandi / ekki batnandi.

Hugmyndir Steingríms J. á grundvelli hugmynda um 3,3% hagvöxt á næsta ári eru í besta falli lélegur brandari - en, skv. Arion Banka verður hagvöxtur næsta árs ekki nema 0,5%.

En, Arion Banki reiknar ekki með álverum á næsta fremur en á þessu ári.

Þ.e. sanngjörn afstaða þ.s. því miður ekkert bendir til þess að álver í Helguvík á Reykjanesi verði að veruleika á næsta ári, og sennilega aldrei. En um það veldur fjármögnunar vandi, sem virðist jafn óleysanlegur í dag og við upphaf þessa árs.

 

Á hinn bóginn, erum við einnig í bankakrísu!

Já því miður, en að neðan eru upplýsingar sem finna má stað í 3. áfangaskýrslu AGS, sem er nýkomin út.

Skoðið nýjustu AGS skýrsluna: IMF Staff Report Iceland Third Review

Kíkjið á bls. 45 í AGS skýrslunni, og sjáið töfluna - "Non performing loans stay at a high level".

• Skv. eru 45% lána í bankakerfinu í veseni þ.e. "non performing".

• En eins og sést aðeins neðar á sömu bls. er meðal-eiginfjár staða þeirra 17%.

 

Þ.e. einungis með því að spila þann þykjustu leik að slæmu lánin hafi það skráða virði í bókum bankanna, þ.e. 45% af virði heildarklána, sem bankarnir geta skoðast með jákvæða eiginfjárstöðu.

 

Skoðum núverandi ástand í samanburði við sögu bankakrísa í SA-Asíu: 

Banking Crises in East and South Asia (1980–2002)

 

Economy.............Period.........Non performing loans

Bangladesh.........1985–1996...........20%

China.................1990–..................50%

Indonesia...........1997–2002............70%

Japan.................1991–..................35%

Korea.................1997–2002...........35%

Malaysia.............1997–2001............30%

Nepal.................1988.....................29%

Philippines..........1983–1987............19%

Philippines..........1998–...................20%

Sri Lanka............1989–1993............35%

Taiwan...............1997–1998............26%

Thailand.............1997–2002............33%

Vietnam..............1997–..................18%

Iceland...............2010....................45% (bæti Íslandi inn)

 

Eins og sést af samanburðinum er Ísland svo sannarlega enn djúpt í viðjum alvarlegrar bankakrísu.

 

Hvað ber að gera?

Við vorum með bankamann í heimsókn á málefnafund í síðustu viku hjá Framsókn, og hann taldi þessar tölur þíða, að nauðsynlegt væri að framkvæma aðra endurskipulagningu bankakerfisins, nánar tiltekið búa til Nýja Landsbankann 2 - gera Nýja Landsbankann að "bad bank".

• Hann talaði um, að stofna NLB 2 og færa innlán þangað.
• Síðan, að sá fengi skuldabréf frá ríkinu til eignar fyrir nægilega stórri upphæð, til að geta farið að lána.

• Þ.e. þó íhugunarvert, á hvaða virði á að færa innlán - en því hærra því stærra þarf skuldabréf ríkisins vera.
• Þ.e. takmörk fyrir því, hve mikið ríkið getur skuldað og höndlað að reka sína starfsemi.

• Mér grunar sterklega - að ekki sé fjárhagslega mögulegt að framkvæma aðra endurskipulagningu, án þess að færa umtalvert niður virði innlána t.d. um helming þ.e. yfirfærsluvirði 0,5.

 

Svo alvarleg er staðan, að miðað við þessar upplýsingar held ég að skortur á aðgerðum frá bönkunum, til handa fjölskyldum stafi af því:

• Að eiginfé þeirra er í reynd ekkert.

• Þ.e. sennilega nær því að vera neikvætt en jákvætt.

 

Þetta kemur heim og saman við hegðun þeirra:

1. Afskrifa einungis skuldir sem þeir vita að eru óinnheimtanlegar.
2. En, ríghalda í allt annað - verða í reynd blóðsuga á hvort tveggja í senn, atvinnulífinu og almenningi.
3. En, miðað við sína stöðu, verði þeir að kreysta hverja krónu sem þeir geta úr öllu og öllum - sem er akkúrat þ.s. þeir hafa verið að gera.

• Því miður held ég að Hagmunasamtök Heimilanna munið ekki hafa erindi sem erfiði, í því að semja við ríkisstjórnina um svokallaða leiðréttingu lána, einfaldlega vegna þess að bankarnir þurfa annað af tvennu - stóra eiginfjárinnspýtingu eða að fara í gjaldþrotameðferð.

• Ríkisstjórnin sé ekki enn til í að viðurkenna, að endurreisn bankanna sé runnin út í sandinn.

Niðurstaða

Við búum við raungjaldþrota bankakerfi. Eina leiðin til að framkvæma svokallaða leiðréttingu lána, er tel ég í gegnum þá aðgerð, að endurskipuleggja bankana í annað sinn.

Því miður held ég, að ekki sé valkostur um annað, þ.e. fjárhagur ríkisins eins og komið er leyfi ekki meira, en að fókusa á að tryggja að í algeru lágmarki verði einn banki starfandi hér.

Með öðrum orðum, Arion Banki og Íslands Banki verði látnir róa. Þ.e. ríkið þvoi hendur sínar af þeim. Þeir lifi eða farist, eftir því hvort kröfuhafar Glitnis og Kaupþings Banka telja sig hafa hag af því að tryggja rekstur þeirra eða ekki.

Ég myndi þó ekki veðja stórum upphæðum um það, að þeir ákveði að tryggja þeirra áframhald!

Kv.

Athugasemdir

[Dingli, 7.10.2010 kl. 03:10]

Sæll Einar

Hef haldið því fram frá upphafi að bankarnir ættu að fara í gjaldþrot. Tryggja ætti ein stóran viðskiptabanka(Landsbankann eða nýjan banka) en láta hitt draslið rúlla. Íslenskum fyrirtækjum og heimilum gengi vart ver að semja við þrotabú þeirra en þá sjálfa í dag og t.d gætu yfirvöld gert kvóta sem veðsettur var erlendis upptækan. Það hlýtur að vera á ábyrgð þeirra sem tóku veð í kvóta að fullvissa sig um lögmæti veðsins. 

Ekkert hafði ég fyrir mér tölulega, en treysti þeirri tilfinningu meðalgreindrar manneskju (vonandi) að best væri að láta draslið fjúka og leyfa kröfuhöfum að bítast um beinin. Mikill fjöldi bankastarfsmanna hefði auðvitað misst vinnuna, en að halda þessum apparötum gangandi er einhver dýrasta atvinnubótavinna mannkynsögunnar.

[Einar Björn Bjarnason, 7.10.2010 kl. 11:20]

Dingli - mér var sagt að aðferðin við skoðun á útlánapökkunum sem keyptir voru af ríkisstj. hafi líkst aðferðum tollara við skoðun á skipi frá útlöndum, þ.e. stikkprufur voru teknar af farminum - þ.e. random lán voru skoðuð hér og þar, niðust. síðan yfirfærðar á allan pakkann og svo slegið eitthver meðalverð.

Því miður láðist að gera ráð fyrir möguleikanum á því að gengistryggð lán væru ólögleg, þrátt fyrir ábendingar um þann möguleika.

Slæm lán hafa því miður reynst verri en þessi flýtiskoðun mat þau, og síðan bætist ofan á, áfallið vegna gengislánadómsins - sem átti að vera fyrirsjánlegur möguleiki.

Kv.

[Magnús Sigurðsson, 7.10.2010 kl. 14:26]

Einar, þetta er skilmerkileg samantekt, þakka þér fyrir hana. 

Þetta sýnir það sem maður hefur grunað frá því fyrir tveimur árum að það hai verið glórulaust að endurreisa alla bankana af ríkinu. 

Núna eru möguleikarnir tveir, láta bankana fara í gjaldþrot eða stóran hluta fyrirtækja og heimila í landinu. 

Það þarf enginn að velkjast í vafa um hvort er hagstæðara fyrir ríkið.  En það er hætt við að þeir sem hælt hafa sér af endurreisn bankakerfisins verði seinir til að viðurkenna mistök.

[Einar Björn Bjarnason, 7.10.2010 kl. 14:46]

Alveg rétt Magnús - það var glórulaust.

Ríkisstj. hafði gullið tækifæri er hún tók við, að endurhugsa stefnumörkun lokamánaða ríkisstj. Geira og Sollu.

En einhverra hluta vegna, bæði í Icesave málinu og um endurreisn bankanna, var farin sú leið að fylgja markaðri stefnu fyrri ríkisstj. þó svo sú stefnumörkun hafi farið fram í augljósu andrúmslofti örvæntingar og flýti - sem alltaf magnar hættu á mistökum, hættu þess að mörkuð stefna sé misráðin.

Þetta gullna tækifæri var ekki nýtt, þvert á móti keyrt áfram að því er best verður séð í þeim flýti og fljótfærni sem var markaður vegur lokavikna og mánaða ríkisstj. Geira og Sollu.

Sérstakt val núverandi ríkisstj. að taka á móti sannarlega versta búi Íslandssögunnar, en ekkert gera til að marka hegða sér öðruvísi.

Þetta sögulega tækifæri vinstri flokkanna, mun sennilega síðar meir skoðast sem eitt stærsta dæmi Íslandssögunnar, um glatað tækifæri.

En, ef þeim hefði farist betur, þá hefðu þeir raunverulega getað ríkt hér lengi eins og draumar þeirra voru um er stjórnin var mynduð.

Þeirra hagsmunir voru að skila góðu verki - og þeir hentu því tækifæri frá sér.

Kv.

[Sumarliði Einar Daðason, 9.10.2010 kl. 00:57]

Mér finnst fínt að þú skulir benda á þetta. Við erum í mjög slæmum málum sem þjóð og ríkisstjórnin heldur áfram eins og það skiptir máli hvaða flokkur er við völd.

[Einar Björn Bjarnason, 10.10.2010 kl. 14:54]

Sumarliði - þ.e. fátt um fína drætti.

En, annars held ég að ef koma kosningar fljótlega, þá muni útslit koma á óvart þ.s. ég býst við að stór óánægjuflokkur muni koma fram á fá ef til vill allt að 30%.

Ég bendi þér á að skoða óánægða og neita að svara í fylgiskönnunum. Það getur gefið vísbendingu um líklegt fylgi slíks flokks. Einnig er ekki ósennilegt, að hann taki líka eitthvað fylgi frá öðrum flokki fyrir utan þetta.

Kv.