Vladimir Pútín og Recep Tayyip Erdogan eru sennilega ekki líklegir bandamenn

Það vakti athygli opinber heimsókn forseta Rússlands til Ankara í Tyrklandi þar sem hann hitti forseta Tyrklands, Erdogan - og var gengið frá samkomulagi þeirra á milli um að auka stórfellt gagnkvæm viðskipti landanna. Pútín tjáði fjölmiðlum að gasleiðsla svokölluð "southstream" sem átti að liggja frá Rússlandi til S-Evrópu framhjá Úkraínu - - mundi ekki verða byggð eftir allt saman. Talaði um að leggja þess í stað gasleiðslu í gegnum Tyrkland og var undirritað af báðum forsetum "memorandum of understanding" þ.e. óskuldbindandi rammasamningur. Pútín tók þó skýrt fram að í því fælist ekki neitt loforð um að reisa þá leiðslu.

• Fram kom í máli Pútíns, að Tyrkir mundu fá 6% afslátt á gasverði frá Rússlandi frá janúar nk.

• Í máli landbúnaðaráðherra Tyrkalands, kom fram mikil ánægja með stórfellt aukinn útflutning landbúnaðarvara til Rússlands - eða helmings aukningu á fyrstu 9 mánuðum þessa árs.

Miðað við þetta, þá virðast viðskipti landanna tveggja í hröðum vexti - er virðist einkum hefjast í kjölfar "viðskiptabanns aðgerða" Vesturlanda - - fyrir utan Tyrkland.

Russia to abandon South Stream pipeline, says Putin

Putin and Erdogan: not quite kindred spirits

 

Á hinn bóginn er einnig mikilvæg atriði er skilja þá að

1. Sýrland er stórt klofningsmál - en Erdogan fer ekki leynt með það að vilja beita öllum brögðum til þess að steypa af stóli stjórn Assads í Damascus. Að auki hefur Erodgan heimtað það verð fyrir aðstoð Tyrkja við baráttuna gegn ISIS af Bandaríkjunum - að þau setji upp "no fly zone" og "save zone" innan landamæra Sýrlands. Sem Bandaríkin hafa ekki verið til í a.m.k. undir stjórn Obama.
2. Pútín setur sig upp sem verndara kristni og andstæðing íslamista - meðan að Erdogan fer í engu leynt með að vera sjálfur íslamisti, og ríkisstjórn hans hefur stutt íslamistahreyfingar í Mið-Austurlöndum, einkum Bræðralag Múslima í baráttu þess við stjórnvöld Egyptalands, sem þíðir m.a. að Erdogan er vinveittur Hamas hreyfingunni á Gaza strönd.
3. Tyrkland er meðlimur að NATO - sem Rússland virðist í dag álíta óvinveitt samtök.

Þannig að þó svo að fljótt á litið virðast báðir töluvert "authoritarian" í stjórnarháttum.

Er það nánast eina atriðið sem þeir eiga sameiginlegt.

Síðan hefur efnahagsleg uppbygging Erodan í Tyrklandi verið til mikilla muna árangursríkari heldur en uppbygging Pútíns innan Rússlands. Tyrkland er að þróast yfir í raunverulegt iðnveldi.

Meðan að Rússland virðist enn fast í því að vera - hrávöruútflytjandi fyrst og fremst. Með smáan framleiðslu-iðnað, aðallega tengdan hernaðartækni.

Meðan að Tyrkland er í vaxandi mæli að framleiða dæmigerðan neysluvarning, og tæki. Þó Tyrkland standi að baki vaxtarlöndum Asíu. Þá hefur þarna verið langsamlega vel heppnaðasta efnahagslega uppbygging seinni tíma í Evrópu.

Sennilega í engu Evrópulandi orðið meiri minnkun á fátækt.

Í reynd tel ég, að Rússland geti margt lært af Tyrklandi - - frekar en það sé í hina áttina.

 

Niðurstaða

Það getur verið að efnahags tengsl Rússlands og Tyrklands muni styrkjast á nk. árum. Á hinn bóginn á sama tíma sé of margt sem aðskilur þau hvað stefnumál varðar. Til þess að bandalag þeirra sé sennilega mögulegt.

Fyrst að Pútín tala um að auka framleiðslu varnings í Rússlandi. Gæti það verið vænlegt fyrir Rússa að stúdera það hvernig Tyrkir undir Erdogan hafa farið að því að stórefla einmitt framleiðslu innan Tyrklands sl. 15 ár.

 

Kv.