AGS spáir kreppu í Kína!

Árétti að þetta er ekki þ.s. AGS setur fram í fréttatilkynningu á forsíðunni. En þegar maður les sig í gegnum greiningu starfsmanna AGS á aðstæðum í Kína. Þá skín í gegn mjög ákveðin aðvörun til kínverskra stjórnvalda - - að kínverska efnahagsundrið sé komið að endapunkti.

Aðvörun um kreppu, má lesa úr þeirri aðvörun, er þá - - verri spáin. Ef áfram er haldið að keyra á þau úrræði til að viðhalda hagvexti. Sem greining AGS bendir skilmerkilega til, að sé ekki lengur á vetur setjandi.

Orðalag greiningarinnar, þegar starfsmenn AGS taka sig til og tjá sig um það - - hvað gengur ekki lengur.

Er alveg ósvikið!

 

1. Eins og ég skil aðvörun AGS - - stefnir Kína að óbreyttu. Í klassískan "bust" atburð.
2. Þegar hraðvaxandi "kredit" mætir á endanum síminnkandi hagnaði af veittu fjármagni. 
3. Á endanum, ráði og mörg fyrirtæki ekki við greiðslur af veittum lánum, og "loss of confidence"; atburður rýður yfir.
4. Með miklum útlánatöpum og fjöldagjaldþrotum skuldugra fyrirtækja.

AGS spáir ekki hvenær - - en segir að líklega verði hann einhverntíma að afloknu 5 ára spátímabili þeirra.

Ef ekki er gengið ákveðið til verks af hálfu kínv. stjórnvalda, og hagkerfinu sköruglega umpólað í annarskonar hagvaxtarmódel. Þ.e. módel sem byggist á innlendri neyslu og fókus á bætta framleiðni - menntun o.s.frv.

En hin ógnarmikli hraði í útistandandi "kredit" - - sjá mynd að neðan er skýr aðvörun.

Ásamt tölum sem sýna, að arður af útlögðu fjármagni - - minnkar stöðugt.

Það framreiknast í klassískt "bust"; ef áfram er haldið á sömu braut.

-----------------------------------------------------------

China: New Round of Reforms Needed for Continued Success

• "Since its reform and opening up period, China has made remarkable strides in lif ting people’s incomes and reducing poverty (Figure 6). In 1981, ne arly 85 percent of its population lived on less than $1.25 a day, the fifth largest poverty incidence in the world. By 2008, this proportion had fallen to 13 percent, well below the developing country average."
• "However, inequality has increa sed sharply. According to the World Bank, China’s Gini index increased from 0.29 in 1981 to over 0.42 in 2005, higher than in the United States. Notwithstanding a downtick since 2009, official estimates report a Gini of over 0.47 in 2012. Many unofficial estimates are even higher. 2 These data suggest that China’s growth has been less inclusive than in most ot her developing regions, including Latin America and a number of its Asian peers. "

• "...a number of policies could help broaden the benefits of growth in China. These include prudent monetary policy, a fairer fiscal tax and expenditure system, higher public spending on health and education, de regulation and reforms to increase co mpetition, measures to raise labor incomes and assist vulnerable workers, and better access to finance for both households and SMEs, including in rural areas. These policies are also in line with recent recommendations by the World Bank and Asian Development Bank."

• "China has maintained robust growth since the global crisis, but the heavy reliance on credit and investment to sustain activity is raising vulnerabilities. The consequence is a steady build-up of leverage that is eroding the strength of financial sector, local government, and corporate balance sheets. This is most apparent in the continued rapid expansion in total social financing. After years of remaining broadly constant as a share of GDP, the stock of total social financing has increased sharply since 2009 (rising by 60 percent of GDP in just four years). "
• "Growth has moderated, even as investment has risen and reliance on credit has increased, pointing to diminishing re turns to the current model (which has depended heavily on factor accumulation). High investment has result ed in excess capacity and the return on investment has continued to decline to around 16 percent, down fr om 25 percent in the early 1990s. "

• " The scenario assumes a further build-up of excess capacity and misallocation of resources. With demographic trends implying a decline in the labor force after 2015 and exhaustion of surplus labor around 2020, the returns on investment would be progressi vely lower than envisaged, which would cause bankruptcies and financial losses. China’s own and cross-country experience suggests that the outcomes could be costly not just in terms of dire ct fiscal cost of clean-up, but also because the financial losses and deleveraging wo uld in turn generate an adverse feedback loop that hampers employment and growth. The convergence proce ss would stall, with th e economy slowing to around 4 percent, and GDP per capita would remain about a quarter of that of the United States through 2030."

• "China is at the dawn of a demographic shift as the economy will soon start to be weighed down by a shrinking workforce and aging population. The working- age (15–64) population will start to fall in less than a decade due to declining fertility, reflecting the one-child policy. The cohort of 25 ‒ 39 year olds—the core industrial workers—will shrink even faster, with implications for the pattern of growth reliant on building new factories and finding a ready supply of wo rkers. The dependency ratio (population younger than 15 and older than 64 as a share of the working-age population), which declined for decades, is projected to increase from 13½ percent in 2010 to around 30 percent by 2030. "
• "These demographic changes imply that China will meet the Lewis Turning Point—when the supply of plentiful low-cost labor is exhausted—toward the end of the decade. 1 As the surplus labor dwindles, labor cost will rise, which would affect prices, in comes, and corporate profits in China and would have implications for trade, employment, and price developments in key trading partners. For China, this transformation makes it even more important to switch from an extensive to an intensive growth model."

-----------------------------------------------------------

Svo er það hitt vandamálið - - fólksfjöldasprengjan sem búin var til með eins barns per fjölskyldu stefnunni.

Hún skellur af fullum þunga á næstu árum, þetta sést þegar í tölum yfir launahækkanir sem hafa verið óvenjumiklar sl. 3-4 ár. 

En hver nýr aldurshópur er minni, þannig að það í reynd fækkar í hópi sem vantar vinnu af þeim orsökum, sem leiðir til batnandi samningsstöðu vinnuafls.

Eftir því sem sú þróun ágerist, að hópurinn minnkar sem vantar vinnu vegna þess að stöðugt minnka aldurshóparnir, þá kemur að því upp úr ca. 2020 að endarnir mætast.

Þ.e. eftir ca. það ár eða á fyrri hl. nk. áratugar. Fer að skorta vinnualf í Kína.

Að auki mun þetta þíða, að hver vinnandi hönd - mun þurfa að halda fleirum uppi.

Sem leiðir aftur að því atriði - - að þ.e. mjög brýnt að launin hækki. 

Sem kallar á það að fyrirtækin snúi sér að dýrari framleiðslu, sem skapar meiri verðmæti per starfsmann.

Annars stefni Kína á ástand sem Brasilía lenti í á sínum tíma. Hagvöxtur mikið til - nemi staðar. Og lífskjör staðni. Sem getur valdið mikilli samfélagslegri röskun - - eftir því sem það fjölgar stöðugt þeim sem hver vinnandi maður þarf að halda uppi.

Kínversk stjv. þurfa með öðrum orðum - - að taka til hendi og það rækilega.

 

Niðurstaða

Hagvaxtarmódel Kína búið að vera. Eru skýr skilaboð AGS. Mig grunar að AGS ef eitthvað er - sé varfærið í því að lísa þeim afleiðingum er verða. Ef það skellur á klassísk kreppa í Kína.

En líklega yrði raunveruleg niðursveifla - ekki hæging á hagvexti. En það þarf ekki að vera að hún yrði langvarandi. Kína gæti dottið skarpt niður og komið hratt upp aftur.

Kínastjórn getur sennilega reddað annarri endurfjármögnun fjármálakerfis Kína - - með þeim eignum sem Kínastjórn á t.d. í formi bandar. ríkisskuldabréfa. Þannig forðað þeim langvarandi doða sem Brasilía lenti í - í kjölfar "bustsins" þar á 8. áratugnum.

En þá væri það "bust" loka-aðvörun. Ef Kína myndi endurtaka sama leikinn. Yrði gamanið stutt í ljósi óhagstæðra áhrifa fólksfjöldaþróunarinnar. Og þá gæti Kína í öðru "busti" lent í brasilískri kreppu ala 8. áratugurinn í Brasilíu.

 

Kv.