Mjög áhugaverð kenning um afstöðu Angelu Merkelar til Grikklands!

Eitt af því sem gerir Der Spiegel svo skemmtilegt aflestrar eru gæði fréttaskýringa, þarna er sko ekki verið að stunda kranablaðamennsku - en Vilmundur Gylfason heitinn fann upp þann orðalepp. Þessi tiltekna fréttaskýring er sérdeilis áhugaverð, því þar er verið að leitast við að rýna í hvað er raunverulega að gerast að tjalda baki, í stað þess eins og tíðkast í ísl. blaða- og fréttamennsku, að tekið er við yfirlísingum stjórnvalda og tilkynningum þeirra, eins og þar komi fram "sannleikurinn sjálfur." En þess í stað eru yfirlísingar stjórnvalda - tek fram að ég á við stjórnvöld á vesturlöndum almennt - oft á tíðum frekar það sem stjórnvöld óska eftir, að almenningur taki trúarlegt, frekar en að vera endilega akkúrat í samræmi við strangt sannleikssjónarmið.

 

Why Merkel Wants To Keep Greece in Euro Zone: By Konstantin von Hammerstein, Christian Reiermann and Christoph Schult

Þessir ágætu blaðamenn, telja að Angela Merkel hafi nýverið skipt um skoðun á Grikklandi, en hún hafi lengi verið á báðum áttum, en þeir telja sig sjá merki þess með rýni í yfirlísingar og hegðun forsætisráðherra, að hún sé í reynd búin að ákveða að Grikklandi verði haldið innan evru hvað sem það kostar.

Þeir benda á, að nú sé hún nýbúin að samþykkja aðgerð Mario Draghi, sem snýst um að verja evruna "hvað sem það kostar" og afstöðubreyting hennar, sé liður í því.

Þeir benda einnig á, að það muni vera óheppilegt fyrir kanslarann, sem þarf að vinna þingkosningar á næsta ári, ef Grikkland verði hrakið úr evrunni áður.

Að auki, sé engin leið að áætla með vissu, hvaða áhættu sé verið að taka með gjaldmiðilinn evru, ef Grikklandi sé heimilað að hverfa þaðan út.

Þeir benda á til sönnunar að þeir hafi rétt fyrir sér, á ítrekaðar yfirlísingar Angelu Merkel, að þegar hún er aðspurð þá bendi hún ávallt sl. vikur á að skýrsla svokallaðrar "Þrenningar" um Grikkland komi ekki fyrr en í október.

Þetta telja þeir einungis vera aðferð hjá Merkel, til að býða með að þurfa að svara - hún sé búin að ákveða að halda Grikklandi inni.

Að auki, vilja þeir meina, að skýrslan verði meir pólitískt plagg - að niðurstöðum verði hagrætt, þannig að höfundar muni skv. fyrirmælum að ofan, komast að þeirri niðurstöðu að Grikkland sé fært um að fylgja þegar markaðri áætlun.

Það sé mikilvægt fyrir Merkel, að ekki komi til "björgunar 3" heldur, að þess í stað verði niðurstaðan - skv. pólitískri ákvörðun sú, að Grikkland muni geta fylgt áætluninni eftir allt saman, án nokkurra umtalsveðrra lagfæringa.

Þeir telja, að næstu tvær greiðslur verði líklega stækkaðar, til að brúa viðbótar kostnað sem hafi skapast á þessu ári, en síðan verði breytt yfir gjána sem líklega sé til staðar í því prógrammi.

Og lögð verði áhersla á að láta mál líta vel út á yfirborðinu, fram yfir þingkosningar í september 2013.

Persónulega stórfellt efa ég, að Grikkland hafi það af - að láta mál ganga upp eins og vonast er eftir, ef þessir ágætu blaðamenn hafa rétt fyrir sér.

• Ég treysti mér ekki til að fella mat á líkur þess hvort þeir hafa rétt fyrir sér eða ekki.

• Legg þetta fram til ykkar ágætu lesendur, svo þið getið sjálf metið þau líkindi.  

Eitt er ég þó viss um, að Merkel hefur næga kaldhæðni, til að hegða sér skv. lýsingu þeirra.

 

Svo er það önnur áhugaverð fréttaskýring:

Draghi Almighty - Why ECB Bond-Buying Plans Undermine Democracy - A Commentary by Armin Mahler

Þetta er annað fyrirbæri, þ.e. sá sem þetta skrifar, er að tjá skoðun. Þetta er áhugaverð skoðun, því hún er skoðun margra þjóðverja í dag. 

"The ECB is politically independent, but it is not above the law. It is only independent within its mandate, which is clearly defined by the European treaties: The central bank is tasked with safeguarding price stability in the euro zone -- no more and no less."

"Draghi wants more, though; he wants to save the European common currency at all costs. The euro, he says, is "irreversible.""

Það er fjöldi þjóðverja í dag, sem eru hundóánægðir með ákvörðun Mario Draghi frá sl. viku, ásaka hann um að hafa stigið yfir þ.s. þeir telja vera hlutverk Seðlabanka Evrópu.

Þeir skilgreina það sem svo, að Seðlabanki hafi einungis það hlutverk, að stuðla að stöðugum verðum þ.e. lágri verðbólgu. Það sé - allt og sumt.

Svo kvarta þeir undan því, að Mario Draghi skuli taka þá ákvörðun, að samþykkja með ströngum skilyrðum þó, kaup á ríkisbréfum landa á evrusvæði í vanda - án takmarkana.

• Punkturinn er sá - - hvernig á seðlbanki að stuðla að markmiðinu "stöðugleika í verðum" ef Seðlabankinn beitir sér ekki til að forða því að sá sami gjaldmiðill hætti að vera til?

Mér finnst þetta vera dálítið stórt vandamál á þeirri afstöðu, sem herra Mahler er einn af fulltrúum fyrir.

Draghi að sjálfsögðu bendir í ræðu sinni á það hve alvarlegt ástandið á evrusvæði er orðið - sjá ræðu: "Ræða Mario Draghi ásamt svörum við fyrirspurnum blaðamanna."

En þessi ágætu menn, annaðhvort gera þeir sér ekki grein fyrir því, í hve mikilli hættu evran er?

Eða, þeir meta stöðugleika í verðum sem mikilvægara markmið, heldur en það að tryggja áframhaldandi tilvist þess gjaldmiðils sem þau verð koma fram í.

Ég botna ekki almennilega í því hvernig þeir hugsa, nema að það sé í reynd svo, að þeir án þess að viðurkenna það beint, vilja í reynd evruna feiga.

En ef þ.e. svo, þá í sjálfu sér er það gersamlega rökrétt, að vilja skaða baráttuna til að tryggja hennar tilvist sem mest þeir mega.

 

Þriðja áhugaverða fréttaskýring Der Spiegel:

Euro Bailout Fund Faces New Court Challenge in Germany

At least one prominent politician is still trying to derail the ESM: Thanks to his persistent opposition to the euro rescue policies of Chancellor Angela Merkel's government, Peter Gauweiler has earned his reputation as a euro rebel. He has also challenged Germany's bailout policies at the Constitutional Court before. Gauweiler, who is with Bavaria's CSU, is trying to prevent the court from issuing another of its "yes, but" rulings in which the court imposes additional conditions on the government but basically allows it to continue funding the euro bailout as it has in the past. This weekend, Gauweiler attempted to torpedo the decision at the last minute, creating uncertainty in Berlin and Brussels.

The CSU politician submitted a new petition over the weekend to the Karlsruhe court to delay its ruling on the ESM. Gauweiler has based the petition on the decision announced on Thursday by the European Central Bank (ECB) that it would purchase unlimited quantities of sovereign bonds from crisis-plagued euro-zone member states. Gauweiler argues in his petition that the ECB's step has "created an entirely new situation" and that "almost all of the discussion that has taken place so far is now invalid". Through the bond-buying program, he argues, the ECB itself will become an "unlimited ultra- and hyper- bailout fund" -- one that national parliaments will have no control over.

Now Gauweiler is demanding that the court reject the ratification of the ESM treaty until the ECB revises its decision. He is arguing that if the court is not able to decide on the emergency petition that it should delay the ruling on the ESM that has been scheduled for Wednesday.

On Monday, a court spokesperson said the judges would convene later in the day to consider Gauweiler's petition and that a decision would likely be made by Tuesday morning on how the court would proceed.

Þessi Gauweiler er einn af talsmönnum sama sjónarmiðs og ofangreindur Mahler. Eins og ég sagði, ég fæ ekki skilið rökrænt samhengi skoðana þeirra nema að þeir raunverulega vilji evruna feiga.

Eins og fram kemur, þá er Gauweiler einn af þeim Þjóðverjum sem eru bálreiðir yfir ákvörðun Mario Draghi, að hann skuli dirfast að beita Seðlabanka Evrópu að ítrasta krafti, til að tryggja tilvist evrunnar.

Og eins og fram kemur, en hann er þingmaður á Sambandsþingi Þýskalands, og er meðlimur í flokki Angelu Merkel en sannarlega ekki á hennar vinalista, og hann um helgina sendi umkvörtun vegna ákvörðunar Seðlabanka Evrópu frá sl. fimmtudegi, sem gerði hugmynd Mario Draghi að formlegri stefnumörkun Seðlabanka Evrópu.

Gauweiler vill sem sagt, eyðileggja þessa tilraun, og Mahler er greinilega sama sinnis.

Líklega eru þessi herramenn, að róa því öllum árum - án þess að segja það upphátt - að Þýskaland taki upp sitt Bundesmark sem fyrst.

En þeir gætu ekki mögulega staðið sig betur í því markmiði - en einmitt með því að beita sér með þeim hætti, er þeir gera.

Sjálfsagt er rétt að leggja við hlustir á þriðjudag 11. En þá væntanlega kemur í ljós, hvort Stjórnarskrárdómstóll Þýskalands ákveður að verða við bón hæstvirts þingmanns Gauweiler.

En ef það gerist, þá gæti gildistaka ESM (framtíðarbjörgunarsjóðs evrusvæðis) tafist fram yfir nk. áramót, og það gæti svo sannarlega varpað mörkuðum ofan í djúpa grifju örvæntingar. En ESFS er nærri því tæmdur af peningum, að auki hefur sá þann galla að hvert og eitt einasta aðildarríki evru hefur neitunarvald innan hans, meðan að innan ESM gildir reglan um aukinn meirihluta - svo eitt eða tvö lítil aðildarríki geta ekki stöðvað mál sbr. Finnland. En ekki síst er málið það, að einungis ESM hefur starfsreglu sem heimilar honum að hefja kaup á ríkisbréfum ríkja í vanda, en Seðlabanki Evrópu ætlar að beita þeirri reglu sem skjóli. Þá semur aðildarríki um aðstoð, og sú aðstoð tekur það form. Síðan leggur Seðlabanki Evrópu sitt lóða á vogarskálarnar með ESM. Ef gildistaka ESM frestast, kemst sú áætlun ekki til framkvæmda nærri því strax.

 

Niðurstaða

Það er einhver undarleg uppreisn í gangi innan Þýskalands á hægri væng stjórnmála. Miðað við yfirlísingar þeirra, eru þeir svakalega óánægðir vegna þess að Seðlabanki Evrópu skuli hafa stigið út fyrir sitt hlutverk skv. því sem þeir skilgreina það.

Eins og ég benti á, skil ég ekki hvernig Seðlabankinn á að fylgja því hlutverki að tryggja stöðugleika í verðum innan evru, ef hann tryggir ekki áframhaldandi tilvist evrunnar.

Einghvern veginn, vefst þetta ekki fyrir þeim hægri sinnuðu andstæðingum ákvörðunar Seðlabanka Evrópu í Þýskalandi.

Ég segi, annaðhvort eru þessi menn ílla haldnir þráhyggju, eða þeir raunverulega vilja evruna feiga.

Ég hallast frekar að því síðara, en jafnvel þeir hljóta að vita innst inni, að markmið Seðlabanka Evrópu um stöðugleika í verðum missir algerlega tilgang sinn, ef evran sjálf hættir að vera til.

Punktur - andstæðingar ákvörðunar Seðlabanka Evrópu, verða að ákveða sig, hvort þeir vilja evruna áfram eða ekki. Þú getur ekki bæði sleppt og haldið.

Ef evran á að halda áfram, er mikið verk framundan, og aðgerð Draghi er bara byrjunin á því ferli.

----------------------------------

Varðandi afstöðu Angelu Merkel til Grikklands, má vel vera að  þeir Konstantin von Hammerstein, Christian Reiermann and Christoph Schult hafi rétt fyrir sér. 

Ef svo er, þá kemur það í ljós í október - en skv. því mun skýrsla svokallaðrar þrenningar álykta að Grikkland sé fært um að fylgja settri áætlun, og að skuldastaða þess sé sjálfbær.

Sem ekki nokkur maður mun taka trúarlegu, en stundum ákveða stjórnvöld að 2+2 séu jafnt og 5 eða hvaða stærð sem stjv. hentar.

Felli ekki mat á það hvort þessir ágætu herramenn hafa rétt fyrir sér.

En þ.e. a.m.k. hugsanlegt.

 

Kv.

Það getur reynst mjög erfitt fyrir Angelu Merkel, að veita Spáni "milt" björgunarprógramm!

Tvær áhugaverðar bloggfærslur hjá aðilum sem fylgjast með þýskum fjölmiðlum, gefa sterka vísbendingu um að, viðbrögð þýsks almennings við fréttum frá sl. fimmtudag séu sterk neikvæð. Sl. fimmtudag samþykkti stjórn Seðlabanka Evrópu að bjóða ríkjum innan evrusvæðis í vanda, upp á kaup Seðlabanka Evrópu á þeirra ríkisbréfum án takmarkana - að gefnum tilteknum skilirðum. 

Umræðan í Þýskalandi virðist þó ekki fókusa á þau skilirði, sem eru töluvert erfið í reynd. Heldur á það, að kaup án takmarkana hafi verið samþykkt. Blásið sé upp sá ótti, að til standi að gera allar skuldir ríkja í vanda innan evrusvæðis að sameiginlegum skuldum allra, þar á meðal þjóðverja - með snjallri bakdyraleið. Að auki, sé verið verið að skapa í augum almennings í Þýskalandi sannfæringu þess efnis, að mikil verðbólga sé framundan, ef málið verði ekki stöðvað.

• Það virðist að þó svo að yfirmaður "Bundesbank" hafi orðið undir í atkvæðagreiðslu í stjórn Seðlabanka Evrópu, virðist honum vera að takast að vinna almenningsálitið innan Þýskalands á sitt band.

• Þetta getur bundið mjög hendur Angel Merkel, þegar kemur að því að ríkisstjórn Spánar fer með formlegum hætti, að leita eftir því að semja um björgunarpakka.

• Með öðrum orðum, getur barátta Jens Weidmann, yfirmanns "Bundesbank" leitt til þess, að evrukrýsan þurfi að taka nýja dýfu - áður en yfir líkur.

Weidmann is winning the debate on policy

Carthaginian terms for Italy and Spain threaten Draghi bond plan

• Með því að eitra huga Þýsku þjóðarinnar gagnvart því, sem þarf að gera ef evran á að geta lifað af.

• Tryggir Weidmann líklega það, að áður en yfir líkur þurfa hlutir á nýjan leik - að fara alveg að bjargbrúninn, áður en loka samkomulag geti verið mögulegt.

• Og ekki bara það, honum getur hugsanlega tekist að drepa evruna.

En ríkisstjórn Spánar sem lítur á björgunarprógrömm Írlands og Portúgals "sem hræðileg" fordæmi, vill tryggja að ef Spánn fer í björgun, þá verði það mun sársaukaminna prógramm.

Helst vill ríkisstjórn Spánar komast hjá því að þurfa að afhenda efnahagslegt sjálfstæði sitt til aðildarríkja evru, þ.e. hinna aðildarríkjanna - sem þýðir til Þýskal. einna helst.

Það er ekki síst einnig vegna þess, að það væri pólitískt séð mjög eytruð pilla, Mariano Rajoy veit, að það mun vera nær öruggt, að ef hann samþykkir sambærilegt prógram fyrir Spán, og t.d því sem Portúgal býr við eða Írland.

• Þá nær hann ekki endurkjöri síðar meir - en einnig veit hann, að ef krafan um stífann niðurskurð verður eins hörð, og á þau tvö ríki.

• Þá mun spænska hagkerfið spírala enn hraðar niður, og það líklega einnig mun triggja að hann geti ekki náð endurkjöri.

• Þannig, að möguleika hans á endurkjöri - standa og falla með því, að honum takist, að ná fram mun vægari meðferð fyrir Spán.

En barátta Weidmanns, er líklega á sama tíma - að þrengja mjög möguleika ríkisstjórnar Þýskalands, til slíkrar eftirgjafar.

• Þess vegna, virðist mér líklegt - að viðræður Spánar og aðildarríkjanna muni dragast á langinn.

• Og þegar þær tafir verða ljósar, þá muni markaðurinn bregðast á ný neikvætt við.

• Spennan muni aftur hlaðast upp - vaxtkakrafa Spánar og Ítaliu hækka stig af stigi.

• Fjármagnsflótti aftur aukast frá S-Evr.

Enn frekari hagkerfisskaði verða á Evrópu, út af óvissunni - - en hún skaðar t.d. fjárfestingar, því aðilda halda að sér höndum þegar þeir vita ekki, hvað mun gerast í náinni framtíð. Geta ekki framreiknað.

• Hætta er á því, að ríkisstjórn Spánar þurfi að bíða með samninga, þar til að evran er aftur mjög bersýnilega stödd á barmi hengiflugsins á ný.

• Svo að, Merkel geti hugsanlega komið eigin fólki til að skilja, að þjóðverjar verði að færa fórnir til að evran lifi af.

Auðvitað veit ég ekki hve mikið bakbein Mariano Rajoy forsætisráðherra Spánar hefur, þó hefur hann ekki virst vera "gufa." Mig grunar, að hann muni klárt bíða töluvert lengur með að segja "já" við björgunarprógrammi.

Engin leið er þó að vita fyrr en á reynir, hvort hann hefur taugar til að - láta hlutina fara fram á barm hengiflugsins, svo hugsanlega það skapist möguleiki á að nægur þrýstingur hafi myndast, til að hann vinni fullnaðarsigur í málinu.

Þ.e. prógramm án verulega erfiðra skilyrða, en ef hann hefur ekki það sterka bakbein, mun Spánn lenda í sama niðurspíralnum óttast ég og Grikkland.

Og það mun enda ílla fyrir bæði Spán og Evrópu.

 

Niðurstaða

Umræðan innan Þýskalands virðist mjög erfið um tilboð Mario Draghi frá sl. fimmtudegi. En tilboð það er eins og áður hefur komið fram, skilyrt því að land hafi samþykkt formlegt björgunarprógramm. Seðlabanki Evrópu lofaði því, að hann myndi kaupa einungis svo lengi sem land stendur að fullu og öllu við sitt björgunarprógramm.

Það þíðir auðvitað að hver skilirðin akkúrat eru sem viðkomandi land nær að semja um, þegar það samþykkir björgun - - er lykilatriði.

Ef ríkisstjórn Spánar hefur ekki bakbein, verða þau eins slæm og þau sem hin löndin 3 hafa lent í. Sem þíðir gríðarlega harkalegar samdráttaraukandi niðurskurðaraðgerðir. 

En Spánn með þegar 25% atvinnuleysi, mun líklega lenda í upplausnarástandi ef atvinnuleysi eykst um mörg prósent til viðbótar.

Ég á við, að það sé algerlega krítískt að prógrammið sé miklu mun mildara í niðurskurði, honum sé dreift á mun lengri tíma sem sagt "not frontloaded." Hagkerfið fái frið til að rétta við sér, áður en megnið af niðurskurðinum komist til framkvæmda.

Spánn er í svo viðkvæmu ástandi, að harkalegur niðurskurður getur tel ég vel mögulega, framkallað sambærilegan niðurspíral og þann sem Grikkland er í.

Það myndi ekki enda vel. Ef endirinn á að vera betri, þarf Mariano Rajoy að hafa sterkt bakbein, og þora að láta málin fara aftur alla leið út á blábrúnina. Jafnvel, að vera tilbúinn til að taka skrefið alla leið og segja "bæ - bæ evra" ef ljóst verður, að þó hann sé að reyna allt þá sé ljóst að honum takist ekki að vinna það fram sem til þarf svo Spánn geti haldist innan evru.

 

Kv