Kína á hraðri leið með að gera SA-Asíu að bakgarði sínum!

Ég fékk í dag mjög áhugaverð gögn í e-mail frá Stratfor, óháðri stofnun sem selur greiningar á heimsatburðum, til hver sem vill aðgang. En, miðað við þær upplýsingar er skammt þess að bíða að lönd SA-Asíu verði bakgarður Kína, með svipuðum hætti og um tíma Mið Ameríka var bakgarður Bandaríkja Norður Ameríku. En, með gögnunum fylgir mynd sem segir margt!

Í grunninn er yfirlístur tilgangur sára einfaldur og saklaus. En hann er sá að tengja lönd SA-Asíu við Kína, með því að leggja háhraða lestarlínur sem sýndar eru á myndinni sem appelsínugular brotalínur.

Heilu línurnar eru háhraðalestir þegar í notkun, heilar appelsínugular lestalínur í byggingu.

En punkturinn sem ég vísa til er afleiðing þess, að ríkin verða með þeim hætti, tengd þráðbeint við hagkerfi Kína.

Við erum að tala um það, að hafnir þeirra landa, sérstaklega þær hafnir sem eru Vestan megin við Malakkaskaga, munu fúnkera sem inn-/útflutningshafnir fyrir Kína. 

Löndin verði smám saman eins þráðbeint tengd við hagkerfi Kína, eins og Kanada er við Bandaríkin; nema með þeim mun að Kína er enn og verður áfram, einsflokksríki með alræðisfyrirkomulagi.

Það er einmitt þ.s. ég meina, hvaða afleiðingar hefur það fyrir þessi tilteknu ríki, að verða svo þéttofin inn í hagkerfi Kína?

Takið eftir að þessi lönd eru, eins og löndin í Mið Ameríku, fyrir neðan Kína þ.e. Suður af Kína. Þó það sé fyrst og fremst skemmtileg tilviljun, þá grunar mig að samskipti þeirra muni smám saman þrósast inn, í nokkurs konar leppríkjafyrirkomulag.

Þau fá sennilega út úr þessu, vissa hagsæld - en kostnaðurinn verði að fórna sjálfstæðinu.

Sjálfsagt gerist þetta smám saman, eftir því sem þau renna þéttar inn í hagkerfi Kína, eftir því sem kínverskir aðilar eiga meir af rekstri þar, og eftir því sem þau verða meir háð kínverskum ferðamönnum; en klárt að eftir 2016 þegar þetta kerfi á að vera fullklárað að þá fer hraði þeirrar þróunar á fulla ferð.

Vart geta mörg fleiri ár liðið, áður en þessi lönd, verða orðin svo þétt riðin inn í kínv. áhrif, að neita að fara eftir vilja kínv. stjórnvalda, verði nánast óhugsandi hlutur.

-------------------------------Sjá póstinn frá Stratfor!

"On April 27, China and Myanmar signed a memorandum of understanding (MoU) for a joint railway construction project connecting the eastern Myanmar border town of Muse, the main gateway between Myanmar and China’s Yunnan province and the starting point of the Sino-Myanmar oil and gas pipeline, to the western port city of Kyaukphyu in Myanmar’s Rakhine state. The 61-kilometer Muse-to-Lashio line is the first scheduled phase of the project, all of which is slated for completion within three years. To be built parallel to the Sino-Myanmar pipeline, which began construction in June 2010, the railway will significantly enhance pipeline security and provide access to the sea from southwestern China."

"Beijing and Vientiane signed an MoU in April 2010 and the Laotian parliament approved the 420-kilometer project in December. Construction was scheduled to begin April 25 and take four years to complete, though groundbreaking has been delayed, probably due to domestic issues on the Laotian side. Chinese companies would finance 70 percent of the $7 billion project."

"According to the plan, this middle section will extend into Thailand. One line will connect Nong Khai to Bangkok and then continue eastward to Thailand’s eastern region. Another line will link Bangkok to the southern Thai-Malaysian border region near Padang Basar. Under a draft MoU, construction is slated to begin in 2011 and be completed in 2016. Meanwhile, Chinese companies are also bidding for an HSR project connecting the Malaysian capital Kuala Lumpur to Singapore. Once these missing links are in place, China’s existing railway network will extend south to Malaysia and Singapore."

"The Southeast Asian railway network will significantly enhance the degree of interconnection among ASEAN countries and boost China’s regional influence through greater trade and economic cooperation under the ASEAN-China free trade agreement. The Singapore link will give China more direct access to the Southeast Asian trade hub and a greater export market, bypassing the South China Sea and the Strait of Taiwan, while the Myanmar link, by creating an alternate access route for China to the Indian Ocean, will enable it to avoid heavy reliance on the Strait of Malacca. Strategically, the railway network could alleviate any strategic pressure on China from the United States’ re-engagement with Asia and, coupled with Beijing’s “charm offensive,” help contain India’s influence in the region."

-------------------------------Endir!

Kína er einnig að planlegga sambærilegar tengingar við Mið - Asíu. En, þar er á móti að glíma við Rússa, sem munu vita hvað plön Kína þíða, og gera sitt besta til að tefja fyrir þeirri þróun, að Mið - Asía færist frá rússnesku yfirráðasvæði yfir á kínv. En, þau plön kínv. eru styttra komin.

Varðandi SA-Asíu plön Kína, virðist ekkert geta stöðvað þá þróun.

 

Kv.