Forsætisráðherra, ætlar sér, að aflokinni þjóðaratkvæðagreiðslu, að knýja í gegn samninga við Breta og Hollendinga!

Þ.e. ljóst af orðum forsætisráðherra, í Speglinum, að aflokinni þjóðaratkvæðagreiðslu, ætlar forsætisráðherra sér, með góðu eða íllu, að knýja í gegn nýja samninga við Hollendinga og Breta.

Hlusta á:  Jóhanna Sigurðardóttir og þjóðaratkvæðagreiðslan

 

• Hún hafnar skilningi Sigmundar Davíðs, að yfirvofandi fall núverandi samnings í þjóðaratkvæðagreiðslunni, þíði að samningsmál séu á byrjunarreit.

• Vart þarf að taka fram, að slík afstaða er Bretum og Hollendingum að skapi, sem munu vera sammála henni um, að þá séu mál stödd á sama stað, og í haust, er þeir höfnuðu fyrirvörunum.

• Hún virðist halda, að möguleikar séu á að viðhalda samvinnu með stjórnarandstöðunni, en vart þarf að taka fram, að ef hún heldur sig við þessa afstöðu, og að sú afstaða hennar verður ofan á hjá ríkisstjórninni - þá mun stjórnarandstaðan ekki treysta sér til að taka þátt í slíkri samningsgerð, sem verður þá ekkert annað, en nýtt "rerun" um nokkurn veginn sama Icesave samninginn.

• Þá greinilega, ætlar hún sér að semja eina ferðina enn, en eins og kemur fram hjá henni, telur hún engan tíma meiga missa, að hennar mati sé skortur á samningi um Icesave allt sem miður hefur farið, að kenna - þ.e. að Ísland sé ekki að fá lán, að lánasamningar um virkjanir séu ekki að ná fram, að útlit sé fyrir samdrátt - o.s.frv.

• Þarna heldur forsætisráðherra sig við eigin ranghugmyndir, en sannleikur máls hefur verið margútskýrður fyrir henni, en hún hefur greinilega bitið í sig - sinn skilning.

1. En, Ísland í dag, hefur ekki einu sinni tekjur fyrir vöxtum af núverandi skuldum.
2. Þrátt fyrir afgang af vöruskiptum við útl. um cirka 90 milljarða, var halli í heild á viðskiptum þjóðfélagsins við útlönd, upp á cirka 50 milljarða við árslok.
3. Starfsmenn erlendra banka, kunna mæta vel að lesa í tölur. Þeir sjá, að hrein bilun er að lána Íslandi pening, þegar Ísland hefur ekki nú þegar, tekjur til að standa undir núverandi skuldum. Fyrirtæki í eigu ríkisins, geta ekki haft lánshæfi sem er hærra en ríkisins, - en, í dag er lánshæfi ríkisins augljóslega ekkert. Þ.e. einfaldlega eðilegt, miðað við aðstæður. Þó forsætisráðherra virðist ekki skija undirliggjandi staðreyndir, og þess vegna hafa algerlega kolrangar hugmyndir, um mikilvægi Icesave saminganna.

• Mér sýnist því, stefna í að drama síðasta árs endurtaki sig, þ.e. ríkisstjórnin reyni enn eina ferðina, að knýja í gegn samninga sem eru Bretum og Hollendingum að skapi, vegna þess að forsætisráðherra og fjármálaráðherra,vantar allan grunnskilning á því hvernig hagkerfi og hafgfræði virkar.

Aldrei grunaði mig, að forsætisráðherra myndi reynast svona gríðarlega ömurleg, í því hlutverki.

 

Kv.

Áhugaverð kenning, Robers Wade, um af hverju Kínverjar hafa verið svo undarlega áhugasamir um Ísland!

Mjög áhugaverð kenning hjá Prófessor Robert Wade, og hún meira en verið, gæti verið rétt.

Sjá hér að neðan, í heilu lagi:

 

"Iceland will play crucial role in Arctic sea route

Sir, Your article “Exploring the openings created by Arctic melting” (March 2) highlights China’s growing interest in emerging sea routes across the Arctic. One reason is that the distance from Chinese ports to European and east coast North American ports is much shorter across the Arctic than through Suez or around the Horn.

Chinese planners anticipate building giant ice-strengthened container ships able to use the shorter route as the ice melts. But the cargoes would have to be shifted to smaller ships to enter their destination ports. Where would the transshipment port be located? One obvious place is Iceland, which sits at the entrance to – or exit from – the Arctic ocean. It has several fjords suitable for such a port.

This may help explain China’s more-than-usual friendship with tiny Iceland. The Chinese embassy is the biggest in Reykjavik by far. When the president of Iceland paid a state visit to China in 2007 he was received with all the pomp and ceremony of the head of a major state. And when Iceland was campaigning for a seat on the security council in 2008, China backed it publicly and helped to raise support from mini states in the Pacific and Caribbean.

Russia, too, has its own interests in Iceland. It worries that the European Union is trying to become active in Arctic affairs, and may use Iceland as a channel if Iceland joins the EU. Russia regards Iceland as a fellow Arctic country, and is keen to help it stay out of the EU.

British and Dutch negotiators currently trying to drive a hard deal on Icesave should bear in mind Iceland’s growing strategic significance as the Arctic ice melts. Icelanders have long memories, and draw encouragement from Kissinger’s phrase, “the tyranny of the tiny”.

Robert H. Wade,
London School of Economics, UK"

 

Vona að hann hafi rétt fyrir sér, því ef þetta er þ.s. er á bak við áhuga Kínverja á okkur, þá eigum við seinna meir eftir að græða heilann helling, á þessu.

 

Kv.