Skötuselsmálið - stormur í vatnsglasi?

Fyrir mér, þá er hlið á skötusels málinu, er ekki hefur fengið fjölmiðlaumfjöllun, sem ég hef nokkrar áhyggjur af, en þ.e. sú staðreynd, að miðað við að útgefinn kvóti í skötusel var 2.500 tonn, þá er sú viðbót sem ráðherra er heimilt að viðbótarúthluta þ.e. 2.000 tonn, hvorki meira né 80% aukning á þann útgefna kvóta er áður var gefinn út í samræmi við ráðleggingar vísindamanna.

Skv. nýrri frétt, ætlar ráðherra á næstunni að úthluta 500 tonnum af þessu, sem er þá eitt og sér 20% aukning, á áður gildandi kvóta.

Fimm hundruð tonn af skötu- selskvóta til sölu. Ráðherra segir um góða búbót að ræða

Auðvitað, þ.s. þetta er heimildarákvæði, þá á eftir að koma í ljós, hvort ráðherra nýtir þetta.

En, spurningin er um hvaða fordæmi við viljum setja?

Það er ákveðinn popúlismi til staðar núna, úti í þjóðfélaginu, sem heldur því fram, að lítið mark sé takandi á ráðum fræðinga Hafrannsóknarstofnunar, - ein línan er þá að nóg sé af fiski í sjónum, meira en þeir fræðingarnir halda - önnur er sú, að grisja eigi fiskistofna hér við land, því þeir hafi ekki nægt æti.

Hvorug kenningin, styðst við nein viðurkennd vísindi.

Einn fáránlegur frasi, sem oft er endurtekinn er "að ekki sé hægt að geima fisk í sjónum".

 

Spurningin, er af hverju þessi aðferð er valin?

Þ.e. sannarlega full ástæða til að endurskoða kvótakerfið, og þá ekki síst, til þess að koma á alvöru veiðigjaldi svo megnið af auðnum, renni ekki eins og nú er nær einungis í vasa fámennrar elítu.

En, er rétt að gera það með aðferð, sem á sama tíma, grefur undan, þeirri stefnu sem hefur verið miðað við fram að þessu, að úthluta ekki mjög mikið meira af afla, en þ.s. vísindamenn leggja til?

Það hefur einmitt verið kjarni, veiða hér við land, að ákvörðun um heildarafla, hefur verið studd af vísindalegum gögnum.

Þó svo, að oft hafi nokkru meira verið veitt, en vísindamenn hafa lagt til, hefur aldrei verið á milli úthlutaðra veiðiheimilda, og tillagna vísindamanna, neitt ginnungsgap - eins og t.d. á milli kvótaúthlutunar í löndum Evrópusambandsins og tillagna vísindamanna þar.

Er það ekki einmitt á okkar ábyrgð, að ofveiða ekki þá fiskistofna sem hér eru við land?

Er því ekki óskynsamlegt, að vera að setja fordæmi um, að líta með stórfelldum hætti framhjá ráðleggingum okkar helstu fiski- og haffræðinga?

Er það ekki einmitt eitthvað, sem við eigum að leggja áherslu á, vernd náttúrunnar?

Gengur þá ekki þvert á það markmið, sú stefna sem ákveðnir popúlistar halda fram, að óhætt sé að veiða - ekki bara meira en ráðlagt er - heldur miklu meira?

Erum við ekki nógu ílla stödd í dag?

Þurfum við einnig, ofan á að hafa stórskaðað okkar efnahag, að stefna að því að eyðileggja fiskistofnana?

 

Kv.