20% leiðrétting er nauðsyn!!

Eins og margir vita, þá voru gömlu bankarnir einkabankar. Þetta er mikilvægt atriði, þ.s. að ekki er hægt að færa eignir yfir úr þrotabúi einkabanka yfir í nýjan ríkisbanka, bótalaust. Það, væri hreinn þjófnaður. Þannig, að ríkið þarf að kaupa lánasöfn bankanna, einhverju umsömdu verði.

Framsóknarmenn, hafa heimildir um að líklegt endanlegt verð, sé ekki meira en milli 50-60% af upphaflegu skráðu eignfærðu andvirði því sem bankarnir skráðu í bókhald sitt, rétt fyrir hrunið.

Það er þó einn vandi í þessu, hann er sá, að endanlegt uppgjör gömlu bankanna, hefur enn ekki verið klárað. Á meðan, það hefur ekki verið gert, er engin leið að vita með vissu hvert er eigið fé bankanna, þ.s. það þarf m.a. að vera hluti af því endanlega samkomulagi, að erlendu lánadrottnarnir samþykki fyrir sitt leiti, gerning ríkisins þegar skuldir voru færðar úr gömlu bönkunum yfir í þá nýju, gegn tiltekinni greiðslu til þrotabúanna. Ef þeir færu þá leið, að reyna að kollvarpa þeim gjörningi, þ.e. versta hugsanlega útkoma, þá væru nýju bankarnir einfaldlega sjálflagðir niður, og við værum aftur komin á byrjunarreit, þegar neyðarlögin frægu voru sett. 

Það liggur því mikið á um að ganga frá þessu endanlega uppgjöri, og þannig endanlegu samkomulagi við kröfuhafa. Þetta er það sem framsóknarmenn hafa verið að tala um, þegar þeir hafa kvartað yfir að ríkisstjórnin komi ekki nauðsynlegustu hlutunum í verk. Meðan, það er ekki klárað, eru nýju bankarnir í reynd mjög mikið lamaðir, þ.s. vegna mikillar óvissu um  hvað eigið fé sé, jafnvel hvort það sé yfirleitt fyrir hendi. Á meðan svo er, geta þeir veitt mjög takmarkaða fyrirgreiðslu til atvinnulífsins, sem í dag er sambærilegt við að stórt rekakkeri sé að bremsa niður hagkerfið. Áhrif, bankakreppunnar, bætast ofan á bremsandi áhrif hárra vaxta, og einnig ofan á bremsandi áhrif alþjóðlegu kreppunnar, og einnig ofan á bremsandi áhrif gjaldmiðilskreppunnar.

Við þurfum að fækka kreppunum, sem við erum að glíma við, hið fyrsta. Afnemum bankakreppuna. Þá, er hægt að stíga frekari skref. Það öflugasta af þeim, er 20% niðurfellingin.

Með henni:

1. Fækkum við þeim sem annars verða gjaldþrota. Fækkun gjaldþrota sparar stórfé á móti, en einnig sparast það sem ekki verður mælt í krónum og aurum, þ.e. margt fólk losnar við þá hörðu lífsreynslu sem gjaldþrot, og missir eigna, er.
2. Þeir sem ekki eru í gjaldþrotahættu, öðlast aukið borð fyrir báru, og fá þannig tækifæri til að láta fé af hendi rakna til hagkerfisins; með kaupum á þjónustu, með því að ráða til sín atvinnulausa iðnaðarmenn, eða til þess að stofna ný fyrirtæki. Punkturinn með niðurfellingu þessa hóps, er að örva hagkerfið. Þessi aðgerð er sambærileg við, að ríkið eyði fé til að örva hagkerfið. Fyrir ríkið, er það alveg sama hvort örvun hagkerfis sé framkvæmd með niðurfellingu skulda, eða með því að verja til þess beint fé. Niðurfelling skulda, er þó heppilegri aðgerð, þ.s. hún veitir aukið fjármagn til einstaklinga beint, í stað þess að ríkið reyni að ákvarða, akkúrat hvað á að gera hverju sinni. 
3. Þeir sem hafa hagað sér hvað óskynsamlegast, verða samt sem áður gjaldþrota. Þessi leið, bjargar einna helst, fólki og fyrirtækjum, sem einmitt hafa hagað sér vel, en vegna ófyrirséðra breytinga á undanförnum misserum, hafa samt lent í vandræðum. Þetta er þannig, leið sanngirninnar. Ríkisstjórnin, þvert ofan á það sem hún heldur fram, ætlar einungis að fella niður skuldir þeirra sem hafa hagað sér óskynsamlegast, þ.e. þeirra sem eru verst settir skuldalega. Það fer oftast nær saman, að þeir sem hafa hagað sér verst, eru einmitt þeir sem eru að stefna í gjaldþrot. Af því leiðir, að leið ríkisstjórnarinnar, með skuldaleiðrétting einungis til þeirra sem eru að verða gjaldþrota, verðlaunar einungis þeim sem höguðu sér verst. Gefur, þannig þveröfug skilaboð, heldur en leið sú sem Framsóknarmenn vilja að fara.

Þetta verða menn að skilja. Samfylking og Vinstri Grænir, ætla að verðlauna óreiðupésana. Framsókn, vill reyna að verðlauna þá, sem hafa hagað sér vel, þ.e. venjulegt fólk. Unga fólkið sem nýlega hefur komið þaki yfir höfuð sér. Ungu barnafjölskyldurnar, sem eru einmitt þær fjölskyldur sem algengt er að skuldi mikið, og eiga skilið að halda húsum sínum, að sjá til sólar. Lenging lána, allt að því til 70 ára, eins og ríkisstjórnin býður fram, er ekki sanngjörn leið.

 

Fyrra myndbandið er útskýring á 20% leiðréttingunni.

 Seinna myndbandið, fjallar um uppbyggingu atvinnulífsins, skv. hugmyndum Framsóknarmanna.

 

 

Lifið heil, Einar Björn Bjarnason, 9. sæti Reykjavík Suður, stjórnmálafræðingur og Evrópufræðingur.

Sannleikurinn, er sagna bestur!

Hallinn, verður víst ekki einungis 150 milljarðar, heldur nálgast hann að verða 170 milljarðar. Þetta er mjög alvarleg staða, þ.s. krafa Alþjóða Gjaldeyrissjóðsins, er að hallinn verði núllaður, á 2 árum.

Áætlaður halli næsta árs, er einungis 35-55 milljarðar, samkvæmt plani AGS, en skv. talsmanni hans er hann ánægður með samstarf við ríkisstjórnina. Gera þarf ráð fyrir, að þetta þíði að hann telji sig hafa áreiðanleg vilyrði fyrir, að ríkisstjórnin muni standa við þessa áætlun, eða að reina það af fremsta megni.

Ef þetta er rétt, þá erum við ekki að tala um 35-50 milljarða niðurskurð, á þessu ári, eins og Steingrímur hefur talað um, heldur ekkert minna en 100 milljarða niðurskurð fjárlaga á þessu ári. Ég get ekki séð, hvernig þetta er einfaldlega hægt án mjög stórfellds niðurskurðar í stærstu útgjaldaliðum ríkissjóðs, þ.e. heilbrigðismálum, tryggingamálum og skólamálum.

Ég tek fram, að ég er ekki að segja, að meðlimir ríkisstjórnarinnar séu vont fólk, enda er ég þeirrar skoðunar, að ríkisstjórnin eigi ekki aðra valkosti í stöðunni, og það sama myndi eiga við ef einhverjir aðrir flokkar væru við völd. Punkturinn, er sá, að ríkisstjórnin er ekki að koma hreint fram. Hún er þvert á móti, að ljúga að þjóðinni, með því að halda því fram að hún geti komist hjá hópuppsögnum á meðal starfsmanna, þessa þriggja stærstu úgjaldageira ríkissins. Með öðrum orðum, hún stundar sama gamla leikritið, sem mjög oft áður hefur verið stundað, að gefa fegraða mynd af þeirri stöðu sem hlutir eru í. Í sjálfu sér, þ.s. slík leikrit hafa oft áður verið leikin, er glæpurinn ekki svo stór, ef staðan væri ekki svo alvarleg og hún er í reynd. En, það er einmitt í því ljósi, sem þessi hegðun er ekki minna en þjóðhættuleg. Fólk þarf að vita sannleikann, og ef hann kemur síðan fram stuttu eftir kosningar þegar loforð þeirra um annað eru enn í fersku minni, mun sterk reiðibylgja fara í gegnum íslenskt samfélag. Þannig, að með þessu leikriti, eru þeir að leika hættulegan leik.

Á VISI.is, kom fram eftirfarandi:

Beinn launakostnaður ríkissins er áætlaður 129 milljarðar á árinu 2009. Með því að lækka laun opinberra starfsmanna sem eru í beinum störfum hjá ríkinu um tíu prósent myndu því sparast um þrettán milljarðar króna. Hækkun virðisaukaskatts um þrjú prósentustig myndi skila 15-20 milljörðum í kassa ríkissjóðs. Hægt væri að hækka tekjuskatt en hvert prósenta í tekjuskatti færir ríkissjóði tekjur upp á um 7 milljarða króna. Tveggja prósentustiga skattahækkun myndi því skila 14 milljörðum og svo framvegis. Eins og sjá má er þetta einungis dropi í hafið og ljóst að skera þarf töluvert niður. Samkvæmt heimildum fréttastofu má telja líklegt að lagt verði fram neyðarfjárlagafrumvarp strax að loknum kosningum.

 

Málið er, að ríkisstjórnin, þar á samvinnu þjóðarinnar að halda. Ef flokkarnir, glata trausti þjóðarinnar, vegna þess að þjóðin telur þá hafa logið að sér, getur það valdið þeim miklum vanda, þegar þeir síðan þurfa að innleiða nauðsynlegar aðhaldsaðgerðir, því að í ljósi þess að fólk mun muna að ríkisstjórnarflokkarnir lugu að þjóðinni, þá er hætta á að ástand tortryggni muni skapast, mjög fljótlega eftir kosningar. Þannig, er þeim sjálfum fyrir bestu, að sýna þjóðinni bæði þann trúnað, og þá virðingu, að segja þjóðinni sannleikann umbúðalausann. Með því, að gera það, eru einhverjar líkur á, að þjóðin muni sætta sig við þ.s. verður sennilega ekki umflúið. En, ef þeir byrja í ástandi tortryggni og vantrausts, getur skapast á ný hið erfiða ástand götumótmæla, og almennrar andstöðu, sem fyrrverandi ríkisstjórn bjó við um nokkurt skeið, áður en hún hrökklaðist frá við lítinn orðstír.

Takið eftir, ríkisstjórnarflokkar, að ég er að ráðleggja ykkur heilt, því ég ber hag þjóðarinnar fyrir brjósti.

 

Kveðja, Einar Björn Bjarnason, frambjóðandi fyrir Framsóknarflokkinn í Reykjavík Suður, Stjórnmálafræðingur og Evrópufræðingur.