40% gengisfall gæti bjargað evrunni, forðað heimskreppu!

Þetta virkar einfaldlega þannig, að skv. áætlun óháðra hagfræðinga þarf Ítalía cirka 25-30% gengisfall, Spánn á bilinu 35-40%, Portúgal á bilinu 40-50%. Ályktunin er sú að 40% væri í reynd nóg. En það myndi að flestum líkindum duga Spáni og Ítalíu, bilið sem eftir væri fyrir Portúgal væri brúanlegt með öðrum viðbótar lausnum - t.d. innri aðlögun.

Grikklandi væri ekki bjargað - en bilið væri a.m.k. helmingað sem þar þarf að brúa, því kreppan sem Grikkland mun þurfa að ganga í gegnum einnig stytt til helminga.

 

Ástæðan fyrir því að þetta bjargar Evru:

Er sú að þetta dugar til þess að hagkerfin sem skipta megin máli þ.e. Ítalía og Spánn, nái vopnum sínum, geti snúið vörn í sókn.

Þar sem slíkt gengisfall dugar til að þurrka út viðskiptahalla beggja, snúa honum við í afgang - þá með því sama, verða skuldir þeirra sjálfbærar.

Það þíðir að markaðurinn aftur öðlast tiltrú á þeim, alveg eins og gerðist með Ísl. þegar viðskiptahalli snerist við og varð að afgangi, sbr. lán sem Ísl. fékk fyrr á árinu á mjög viðunandi kjörum miðað við þ.s. gerist og gengur í dag, þ.e. 4,993% fyrir 5 ára lán. Sést einnig á stöðugri lækkun skuldatryggingaálags Ísl. - sem hefur verið jafnaði á þessu ári í 200 - 260 punktum. Sem er lægra áhættuálag en Belgía svo dæmi sé nefnt.

Að auki þíðir það, að þessi lönd þurfa ekki lengur á aðstoð - þ.e. naflastreng frá Þýskalandi, sem losar þau undan þeirri klemmu, að Þjóðverjar hafi óeðlileg tök á þeim.

Það auðvitað breytir þeirri óeðlilegu valdastöðu sem Þjóðverjar hafa verið með undanfarið, þ.s. þeir ekki lengur geta treyst 100% eða því sem næst á atkvæði Frakka, Ítala og Spánv. - þannig stýrt öruggum meirihluta atkvæða.

En Frakkland hrynur ef Ítalía hrynur, svo að í forbyfarten, þíðir gengisfallið að Frakkland er einnig hólpið, en það mun einnig þurrka út og vel það þeirra viðskiptahalla, það sama mun eiga við viðskiptahalla Belgíu. Þannig, að þá hættir væntanlega sú hækkun skuldatryggingaálags Frakkl. og Belgíu, sem verið hefur í gangi upp á síðkastið.

• Málið er að með því að þurrka út það viðskiptaójafnvægi sem verið hefur til staðar innan Evru, þurrka út viðskiptahalla Frakklands - Belgíu - Spánar - Ítalíu, Portúgals að mestu - helminga halla Grikklands.

• Þá er bundinn að mestu endir á skuldakrýsu aðildarríkjanna, því þ.e. viðskiptaójafnvægið sem er drifkrafturinn að baki þeirrar krýsu.

• Bankakrýsan endar sennilega við það einnig - því þ.e. óttinn um fjárhagsl. tap banka vegna skuldakrýsu aðildarlandanna, sem hefur verið megin drifkraftur bankakrýsunnar, er að skapa þá hættu á hruni bankakerfis Evr. sem er nú til staðar.

Það er ekki réttur sá skilningur sem Þjóðverjar halda fram, að það sé halli ríkissjóða sem sé megindrifkraftur krýsunnar - enda sbr. Ítalíu, skiptir skuldalega séð litlu máli fyrir Ítalíu hvort halli ríkissjóðs sé 3% - sem er löglegt mark - eða 4% þ.s. hann er nú staddur. Heldur er það lykilatriði að snúa núverandi viðskiptahalla milli 3,5-4% í afgang.

Því þegar land hefur viðskiptahalla, þá er skuldastaða þess lands gagnvart útlöndum ósjálfbær - því framreiknað þegar halli er til staðar á viðskiptajöfnuði þá hækka þær skuldir stöðugt og skuldastaða verður óhjákvæmilega ósjálfbær fyrir rest.

• Hvort svo er í reynd er þá einfaldlega líkindareikningur, þ.e. á grundvelli líka um það hvernig viðkomandi þjóð muni ganga að snúa þeim halla við í afgang.
• Nú eru 3 ár liðin frá kreppu upphafi 2008, og enn eru ofangreindar þjóðir allar með viðskiptahalla, og samtímis eru hagkerfi Evrópu að spírala niður.

Svo líkindi þess að þau nái að framkvæma svokallaða innri aðlögun fara minnkandi, að öllu óbreyttu sem máli skiptir, að auki mun niðursveiflan draga úr tekjum þeirra landa, gera skuldastöðu því enn síður sjálfbæra.

Að lokum, verður ekki séð að sú áætlun sem Þjóðverjar knúðu fram aðfararnótt sl. föstudags, innihaldi aðgerðir sem líklegar eru til að skila minnkun þessa viðskiptaójafnvægis sem ríkir innan Evrusvæðis, og tja - einkum þeir græða á.

Reyndar verður ekki séð betur en að það aðgerðaplan miði allt við hagsmuni Þýskalands:

1. Þjóðverjar eru kröfuhafar - svo þeir eru eðlilega á móti því að þynna út virði gjaldmiðilsins með peningaprentun, svo þeir hafa alltaf verið henni mótfallnir, og eru enn.
2. Þeir hafa að auki verið mótfallnir því að veita þeim þjóðum sem skulda afslátt af skuldum, nema að því marki sem einkaaðilar myndu taka þann kostnað að einhverju leiti, en ekki komið til greina að gera það með þeim hætti að skuldir sem þýska ríkið á beint eða óbeint, séu afskrifaðar að hluta. Kröfuhafar eru vanalega tregir til afskrifta.
3. Að auki þverneita þeir að veita ábyrgð á skuldum hinna, þannig niðurgreiða í reynd þeirra skuldakostnað - en ég hef reyndar skilning á því þ.s. slík aðgerð væri verulega fjárhagsl. áhættusöm fyrir Þjóðverja. En ég hef mun síður skilning á tregðu þeirra við það að heimila prentun eða aflætti af skuldum.

• Málið er að Þjóðverjar viðhafa þá algengu tregðu kröfuhafa, við það að skilja þegar að þeim punkti er komið að svo stendur á, að þeirra skuldarar eru komnir í svo erfið mál að það sé öruggt nær svo að þeir muni aldrei endurgreiða að fullu þau lán sem þeir hafa tekið.
• Að það sé svo komið, að í reynd sé það þeim einnig í hag, að skera hlutfall af þeim skuldum, svo aðilarnir sem skulda þeim, geti náð vopnum sínum og náð að forðast gjaldþrot.
• En við slíkar aðstæður - við þrot þá verða kröfuhafar óhjákvæmilega fyrir því tjóni - líklega meira en ef þeir hefðu afskrifað að hluta. En þess í stað að afskrifa, eru Þjóðverjar að heimta: Stórfelldann niðurskurð velferðar í löndum sem skulda þeim. Að þau selji fjölskyldusylfrið þ.e. framkv. allsherjar brunaútsölu ríkiseigna - sem væntanlega Þýskir aðilar sjá tækifæri í að njóta, hækki skatta og lækki laun; allt til þess að Þjóðverjar sjálfir þurfi ekkert að afskrifa, engu að tapa - eða svo virðast þeir virkilega halda að sé mögulegt.

Mér finnst þetta ekki fallegar aðfarir - góð meðferð á þjóðum sem eiga að vera þeirra vinir skv. kenningunni um það að ESB sé samfélag aðildarþjóða, þeirra sameiginlegi hagsmunaklúbbur.

 

Ef markaðurinn fellir evruna um 40%

Mun hefjast ógurlegt ramakvein - ekki síst ísl. aðildarsinna og evrusinna.

En þ.e. merkilegt hve þeir taka algerlega málstað Þjóðverja - hafa gert mistúlkun þeirra að sínum skilningi, þ.e. málið sé að S-þjóðirnar hafi verið vondar, þ.e. lifað um efni fram, klúðrað.

Þjóðverjar sjálfir séu góðir - hafi gert allt rétt, ekkert sé upp á þá að klaga.

S-Evr. þjóðirnar eigi sem sagt að skera niður - taka hyldjúpa kreppu, í reynd refsingu.

Merkilegt hvernig það rímar einnig við afstöðu þeirra gagnvart Íslendingum í Icesave deilunni, þ.s. talað var eins og Íslendingar væru syndug þjóð, sem þyrfti að undirgangast hreinsunareld - svo Evrópuþjóðirnar myndu síðar meir fyrirgefa okkur.

• En ísl. aðildarsinnar í báðum málum - þ.e. vandræðum okkar, og vandræðum aðildarþjóðanna í S-Evrópu, tileinka sér hagsmuni kröfuhafa. Þ.e. þeirra sem eiga skuldirnar.
• Ég veit ekki af hverju þ.e. svo - þetta blessaða fólk styður með ráðum og dáð hagsmuni eigenda skulda, það sjónarmið að skuldir séu heilagar - þeir sem tóku lán beri alla sök.

1. Það er sem sagt ekki viðurkennt það sjónarmið, að sök sé eðlilegra að líta á sem skipt.
2. Þ.e. í tilviki S-Evrópu sé réttmætt að Þjóðverjar og þær mætist á myðri leið.

En þ.e. þ.s. myndi gerast með gengisfalli evru um 40%. Þ.s. það gengisfall þíðir þá raun virðislækkun skulda þeirra, því í reynd sambærilegt við það að Þjóðverjar afskrifi að hluta, að auki hverfur þeirra viðskiptahalli að mestu svo að það verður ekki lengur þannig að Þjóðverjar muni þurfa að halda þeim uppi nk. ár - fyrir utan Grikkland. 

• Þær greiða síðan upp restina af sínum skuldum með tíð og tíma, verða ekki greiðsluþrota.

Vegna þess þær verða ekki greiðsluþrota, er einnig stórfelldum útlánatöpum banka forðað á evrusvæðinu, en í reynd þíðir 40% fall víðast hvar þ.s. verðtrygging víðast hvar er ekki beitt, að skuldir almennings - fyrirtækja, einnig raunlækka.

En vegna þess að inneignir raunverðfalla einnig á móti, þá skapast við það ekki ójafnvægi á efnahagsreikningum banka - þess í stað vegna þess að eftir raunverðfall eru skuldarar mun ólíklegri þaðan í frá að verða gjaldþrota, vegna þess að ríkin sem í dag standa frammi fyrir þroti verða það ekki heldur - fyrir utan Grikkland - - þá er sennilega einnig bankakerfi Evrópu forðað frá því að rúlla.

Í reynd væri bundinn þar með endir nokkurn veginn samstundir, á fjármálakrýsuna innan evrusvæðis. Því bankarnir geta alveg þolað það tap sem Grikkland myndi valda, eitt og sér.

En með 40% falli evru væri ekki lengur nokkur hætta um það, að það verði dómínó áhrif af þroti Grikklands - sú hætta væri alveg farin.

 

Hvað með Ísland

Við myndum auðvitað græða á því að heimskreppu væri í reynd afstírt.

Á móti kemur að sennilega þarf krónan að fylgja evrunni niður - og ég er hræddur um að ASÍ heimti aftur að vísitalan sé ekki fryst. Auðvitað mun Gylfi svo hrópa enn á ný "KRÓNAN" þó svo það að láta vísitöluna hækka lánin væri skv. hans beiðni eins og það var síðast. En Gylfi ASÍ virðist fyrst og fremst hugsa um lífeyrissjóðina. Það er peningalega hagsmuni - ekki hagsmuni almennings, verkafólks.

Ef það verður svo að ríkisstj. aftur gerir þ.s. Gylfi segir henni, að láta vísitöluna hækka lánin, þá mun skuldastaða almennings versna enn á ný - og það verulega.

Því alveg eins og innan Evrópu, ef krónan fylgir evrunni niður, þá mun allt innflutt hækka og það verulega, nema auðvitað vörur frá Evrópu.

En olía hækkar þá mikið - vörur annars staðar frá.

Þetta þíðir umtalsverða verðbólgu enn á ný - alveg eins og það sama mun gerast á evrusvæðinu.

Aftur hækka vextir á bankalánum, sem sannarlega mun þá einnig gerast á evrusvæði.

Eitt gæti þó unnist með þessu, að sú míta meðal ísl. evrusinna að evran sé hafin yfir hagfræðileg lögmál, ætti að rofna.

Bankavextir myndu á evrusvæði sennilega fara hátt að 20% - vegna verðbólgunnar sem mun af hljótast. En hún verður sennilega innan v. 20%, segjum milli 15-20%.

Síðan eins og hér gerðist, hverfur hún á 1,5-2 árum. Þ.e. verður horfin 2014 snemma árs.

 

Niðurstaða

Markaðurinn hefur tækifæri til að taka ráðin úr höndum Angelu Merkel og Þjóðverja, með því að bjarga evrunni frá enn alvarlegra hruni, með þeim hætti að fella hana í virði að nægilegu marki til þess að Ítalíu og Spáni sé bjargað.

Ég held að rökrétt sé að miða verðfall evru einmitt við það að bjarga þeim löndum, þess vegna sé rökrétt að miða við 35-40% gengisfall, kannski nær 40%.

Það myndi bjarga þeim lykillöndum frá greiðsluþroti - þar með einnig evrópska bankakerfinu frá því að hrynja saman, og ergo - forða heimskreppu, sem verður ef mál halda áfram í núverandi ósjálfbæra farvegi.

Þó svo að við þetta verði evrunni bjargað - heimskreppu forðað, munu ísl. evrusinnar og evrópskir rísa upp, og hefja upp ramakvein um samsæri markaðarins - sennilega mun heyrast röflið um samsæri engilsaxa sem eiga skv. tali sumra að vera að baki þessu öllu.

Það kaldhæðna er, að ef þetta gerist, þá í reynd styrkir það grundvöllinn undir það plan sem Þjóðverjar vilja fylgja, þ.e. sparnað.

En með því að útflutningur S-Evrópu nái vopnum sínum, þá mun þeirra útflutningshagkerfi geta stutt við þeirra efnahag, meðan þau framkvæma þá aðra innri aðlögun sem góð ástæða væri að framkvæma.

Áætlun sem getur ekki gengið upp í dag, væri allt í einu orðin möguleg.

Svo að ef löndin vilja búa til sameiginlega hagstjórn, er ekkert sem hindrar þau í því að halda áfram með þá hugmynd.

Þjóðverjar tapa í reynd ekki því sem þeir myndi ekki hvort sem er tapa -  þ.e. peningalega séð.

Á hinn bóginn tapa þeir þeim óeðlilegu völdum sem þeir hafa haft yfir Evrópu sl. misseri, því gengisfallið losar S-Evrópulöndin Ítalíu og Spán, og því einnig Frakkland, úr snörunni.

Evrusvæðið getur síðan í framhaldinu náð betra efnahagslegu jafnvægi - en nú ríkir. Betri eftirfylgni og lærdómur af efnahagslegum mistökum sl. áratugar, getur skilað því að gjaldmiðilssvæðið virki betur í framtíðinni en það fram að þessu hefur gert.

Þaðan í frá þarf evrusvæðið að vera mjög vakandi fyrir því að slíkt ójafnvægi myndist á ný.

Svo evrukrýsan verði ekki endurtekin seinna.

 

Kv.

Athugasemdir

[Kristján B Kristinsson (IP-tala skráð) 11.12.2011 kl. 20:37]

Er ekki málið að Þjóðverjar eru að reyna að leggja undir sig Evrópu með öðrum vopnum núna heldur en Adolf forðum, ef evran er felld um 40% þá jafnast hagsæld þjóðverja til hinna verr stöddu ríkjanna er það ekki Einar?  

[Einar Björn Bjarnason, 11.12.2011 kl. 20:59]

Þjóðverjar missa hið minnsta það tak sem þeir hafa á Frakkl., Ítalíu og Spáni. Hvort þeir tapa efnahagslega í sbr. er annað mál, en ég er ekki endilega á því að 40% gengisfall valdi þeim meira tjóni, en þeir ella verða fyrir þegar S-þjóðirnar annars líklega verða greiðsluþrota. En ég efast að dæmið sem þeir leggja upp geti gengið upp.

Þeir missa völdin - sem má vera að sé stóra málið.

Kv.

[Ómar Gíslason, 11.12.2011 kl. 21:25]

Í grein þinni um þjóðverja

„Þeir hafa að auki verið mótfallnir því að veita þeim þjóðum sem skulda afslátt af skuldum"

Ég er alveg sammála um það, miðað við hvað ég þekki af Þjóðverjum. En við sjáum hér á landi hvað við höfum tapað miklu að hugsa ekki um að hámarka skuldirnar með því að færa þær t.d. niður í 80%. Dæmi um Íbúðarlánasjóð sem á núna 2000 - 2500 íbúðir, sem býður eftir kaupandi.

Hver er heildar kostnaður íbs af því að fara lögfræðileiðina? Það er örugglega í milljörðum talið.

Við vitum það að þar er alltaf einhver % sem fer í þrot. En að setja fjölskyldur í þrot í stað þess að hugsa um heildina er svolítið klikkað. Sérstaklega þegar þjóðfélagið er að hluta til á hliðinni.

[Einar Björn Bjarnason, 11.12.2011 kl. 21:32]

Auðvitað enn klikkaðra að íta ekki einasta heilu þjóðfélögunum út á bjarbrún þrots, heldur í reynd allri heimsbyggðinni út á bjargbrún fjármálahruns.

Kv.

[Kristinn Pétursson, 11.12.2011 kl. 21:37]

Ég skil þetta ekki - Hver yrði þá verðbólgan á svæðinu - og vextirnir???

Það er ekkert að í þýskalandi..  greiningardeildin hjá þér Eina Björn veður í villu.

Skekkjan sem búin er að myndast í þann rúma áratug sem Evran hefur verið - er einhvers konar "hagskekkja" vegna þess að það ver ekki sami taktur milli gjaldmiðilsins og annarrar efnahagsstjórnar í þessum löndum - nema þá Þýskalandi...

Þess vegna átti sameiginlegur Seðlabanki einungis að vera skjaldborg um mismunandi myntsvæði - með XX vikmörkum fyrir hvert land.

Þetta klúður sem nú er orðið - hefur skapað sjálfheldu.  Eina raunhæfa lausnin væri að taka aftur upp gömlu myntirnar - undir einum Seðlabanka og fella gengi hvers ríkis - eins og þú leggur til - en ekkert í þýskalandi... Þetta er bara sennileg ekki hægt - klúðrið virðist alveg ótrúlegt...

Þá yrði líka upplausn -...

Verður ekki alltaf upplausn - það er búið að klúðra þessu svo rækilega - að ég sé ekki lausnina...

En bankahrun og gjaldþrota ríki - er ekki lausn - en það gæti orðið niðurstaðan eftir allt fiktið...  Ég sé ekki að það finnist nein lausn á þessu - því miður...

Þetta stefnir í eins og kellíngin sagði "hæg er leið til helvítis - það hallar unda fæti"

Er ekki það skuggalegast við þetta allt - að endurskoðendur ESB hafa ekki skrifað undir ársreikninga þessa félagsskapar í á annar áratug...  Hvað segir það okkur???

[Júlíus Björnsson, 11.12.2011 kl. 21:41]

40% étur sannarlega upp innríkis útgjöld þessar ríkja, hinsvegar eiga þau  lítið til að selja fyrir annað en evrur og ekki mikið aflögufær hráefni. Þau verða því að láta sér nægja stöðug verðrýrnun evru miða við alla jörðina, eða byrja að skera niður útgjöld sinna elíta beint. Ríki fella gengið sitt [meta niður] til að lækka raunvirði innlands útgalda og  eða lækka söluverð útfluttings.  Það gera þetta þvinguð eða til að auka framleiðslu til útflutnings, þegar aukin sala lækkar kostnað per. ein.

[Einar Björn Bjarnason, 11.12.2011 kl. 21:52]

Kristinn - Þjóðverjar bera jafna ábyrgð á þeirri bólu sem myndaðist á svæðinu, þ.s. ekki er unnt að hafa afgang af viðskiptum nema aðrir hafi halla. Afgangur Þjóðv. gagnvart S-Evr. löndum var alveg eins ósjálfbær eins og þeirra halli var.

Þ.e. stórfelldur misskilningur, kórvilla - að segja að ekkert hafi verið að í Þýskri hagstjórn.

Þýsk hagstj. var sannarl. hluti vandans - því þeim átti að vera ljóst að sívaxandi viðskipta-afgangur þeirra var ekki heldur sjálfbær. 

Þeirra hagstjórn var ekki síður blind en hagstjórn S-ríkjanna.

En þýskum hagstjórnendum var í lófa lagið, að hvetja til neyslu innan lands í Þýskalandi t.d. með launahækkunun eða lækkun virðisaukaskatts, eða hvort tveggja.

Skamm verð ég að segja.

Kv.

[Einar Björn Bjarnason, 11.12.2011 kl. 21:59]

Júlíus - stærri löndin eins og Spánn, Ítalía, Frakkland - eiga öflug alþjóðlega þenkjandi fyrirtæki, og þeirra framleiðsla verður þá samkeppnishæfari við önnur svæði í heiminum.

Viðskiptahalli Evr. sem heildar ætti að minnka ekki síður.

Kv.

[Kristinn Pétursson, 11.12.2011 kl. 22:06]

Samkvæmt öllum fréttum af svæðinu er Þýskaland eina landið sem flest virðist í lagi.  Eru það þá rangar fregnir?

Ég skil ekki af hverju að að fella gengið í Þýskaldni um 40%.  Það hljómar ekki beinlínis trúlega...

[Einar Björn Bjarnason, 11.12.2011 kl. 22:19]

Kristinn - þú þarft að horfa á heildarmyndina. Getur Þýskal. haldið uppi Ítalíu - Spáni - Frakkl. - Belgíu - Portúgal og Grikklandi?

Ef ekki þá er gjaldmiðillinn evra of hátt skráður, og réttilega ætti virði hans að lækka niður í ástand sem er sjálfbærara þ.e. ástand sem fæst staðist, þ.e. ástand þ.s. Ítalía - Spánn og Frakkl. a.m.k. eru ekki á leið í þrot.

Það gengur ekki að stara á Þýskal. eitt og sér. Þ.e. ekki verið að fella Þýskal. heldur gjaldmiðilinn vegna þess að heildarhagkerfið gengur ekki upp, nema að gengið falli.

Kv.

[Einar Björn Bjarnason, 11.12.2011 kl. 22:23]

Já, fréttir þess efnis að Þýskal. sé í lagi eru rangar að sjálfsögðu, þ.s. meira að segja Þýskal. verður á brún gjaldþrots, ef allt dæmið dettur um koll, sem stefnir einmitt í meðan heildarhagkerfið stefnir kollveltu, en þannig er það svo lengi sem Ítalía sérstaklega stefnir í þrot.

En Ítalía er í reynd lykilhagkerfið innan evru ekki Þýskala. vegna þess, að þ.e. sjálfbærni Ítalíu sem er lykillinn í því að evruhagkerfið standist. En Þýskal. getur ekki bjargað Ítalíu, þ.e. of stór biti meira að segja fyrir Þýskal.

Svo virði gjaldmiðilsins verður að miða út frá ástandi þ.s. Ítalía er sjálfbær.

Kv.

[Kristinn Pétursson, 11.12.2011 kl. 23:43]

Bíddu - af hverju fellur þá ekki Evran. Er einhver   að handstýra gengi Evru ??

[Einar Björn Bjarnason, 12.12.2011 kl. 00:04]

Ætli markaðurinn hafi fram að þessu ekki trúað því að málum væri við bjargandi, ég bendi þér á að lesa þessa grein:

Bundesbank rejects Europe's IMF funding ruse

Kv.

[Guðmundur Jónsson, 12.12.2011 kl. 09:23]

@ Kristinn

""Bíddu - af hverju fellur þá ekki Evran. Er einhver að handstýra gengi Evru ??""

Já, óbeint.

ECB hefur síðasliðin 3 ár keypt ónýtar skuldir ónýtra evrulandsbanka og auk þessa að reyna að halda jákvæðum raunvöxtum á svæðinnu. Þetta eru aðgerðir sem koma í veg fyrir að gengi evrunnar falli.

[Elvar Eyvindsson, 12.12.2011 kl. 10:43]

Það er auðvitað rétt að þessi lönd eiga mjög öflug fyrirtki á alþjóðavísu og útflutningur mundi eflast.  Ég hélt samt að það væru svo mikil innri viðskipti sem um ræðir að gengisfall Evru væri eins og hundur sem eltir skottið á sjálfum sér.  Skuldir ríkjanna eru að miklu leyti í Evrum, skilst mér og gengisfall skiptir því ekki máli gagnvart þeim.  Spurningin hvort gengisfall Evrunnar yrði ekki að vera miklu meira vegna þessarar hringrásar innan svæðisins. 

[Einar Björn Bjarnason, 12.12.2011 kl. 11:55]

Það sem ég á við er að skuldirnar verðfalla gagnvart tekjum í öðrum gjaldmiðlum, lagt saman við aukna samkeppnishæfni út á við, þá batni getan til að standa undir þeim dæmum. En auðvitað rétt að viðskipti innan svæðisins eru mjög mikil, og gengislækkun evrunnar myndi ekki raska innbyrðis kostnaði. Það má vera rétt sem þú segir, að áhrifin séu minni en ég vonast eftir. Ef þ.e. svo þá eykur það líkur á alvarlegra hruni - jafnvel endanlegu hruni.

Tók eftir því að markaðir hafa verið að lækka töluvert síðan í morgun, ekki "rout" en greinilega að markaðir eru að fyllast efasemdum um að mál hafi reddast.

Kv.

Kv.

[Júlíus Björnsson, 12.12.2011 kl. 18:03]

Þýskalandi er með langbestu bókhaldhefðir í heimi, og þar tíðast afföll í bréfaviðskiptum til að sína lægri nafnvexti á bréfum.

Fyrir bréf að upphæð 10.000.000 evrur til greiðslu eftir 5 ár verð hætta vegna verðbólgu að meðatali 10% þannig  að útborgun verður 9.090.909 evrur  og afföll 909.091 evra og færist DEB til lækkunar á hreinu eigin reiðufé inn á verðtrygginngar reikning. Á móti kemur Kredit skuld á 909.091 evra inn á Hreint eigin reiðufé.  Markað verðbréfsins er svo bókað 9.090.909 evrur. mót Kredit færslu 9.090.909 evrur.

Eins er gert með áhættu vegna afskrifaðra krafna í framtíðinni. Þess vegna fá þeir bestu veðinn [viðskiptavina] sem vilja borga minnsta fjármagnsleigu í formi nafnvaxta sem greiðast eftir á.

USA og UK sýna þess vegna yfirleitt mikið hærri nafnvexti í samanburði. Þetta skekkir mjög samburðar mynd ef UK og Þýskland er borið sama með tilliti til hreins eignfjár, sem er alltaf skínandi hreint í Þýsklandi. Þjóðverjar gefa aldrei upp sína sýnilegu varasjóði. Einnig er reiknað út yfir 30 ár, þá er verðtrygging því öruggari sem vextir umfram raunhagvöxt eru lægri, og svo kallaðir raunvextir á langtíma forsemdum eru í raun skekkju varasjóður ef ráðgerð verðbólga fer úr böndunum.  Þjóðverjar leggja alla áherslu á að græða á skammtíma forsendum [raunviriðsauka eða neyslulán] og nafnvextir er því hærri sem uppgreiðslu tími er styttri á þeim forsendum. Þjóðverjar líta á útflutnings tekjur sem varsjóði, til að lækka framleiðslu kostnað í  framleiðslu fyrirtækjum.

Þeir munu í ljósi reynslu og raunvísinda aldrei byrja á því að reyna ávaxta ofreiknaða verðbólgu í sínu hagkerfi.

Bankamarkaðir verða að spila með því sá sem ekki spilar með tapar öllu sínu reiðufé smátt og smátt vegna 2,0% verðbólgu.
Til að skilja ábyrg fjármál viðskipti utan Íslands, þá lýsa aðilar fyrir því að Íslensk verðtygging sé verk fábjána í almennum sjóða rekstri.  Enda á hún sér engar hliðstæður. Bókhaldhefðir hér frá 1911 eru snar klikkaðar. Halda því fram eða gefa í skyn að aðilar hafi meira vit á sköttum og fjármálum en afkomendur Hanskaupamanna sannar uppskafninganna.

Gordon Brown benti á að þrír stærstu lykilbankar á Íslandi væru undir opinberri reglustýringu [regulations ekki rule work =regluverk], þótt þeir væru skráðir á einkaframtak. Hinsvegar skilja Íslendingar ekki hvað þetta merkir, því hér er svo mikið frelsi og samkeppni á fjármálmarkaði og fjármálgeirinn aðal tekjufærslu skattastofn  Bolsvikana á Alþingi. Hagvaxtar [OER] aukandi að mati Bakkabræðra.

Evru ríkin eru í innri keppni um að auka sínar þjóðarhávirðissölutekjur  til að auka raunvirði heildar gengis EU, deila sömu Miðstýringu og takmörkuðu, vel skilgreindum sameiginlegum kvóta grunn á orku, hráefnum , lágvöru og vinnuafli.

Hér er til aðilar sem telja að hæfur meiri hluti í valda og fjármála hluta EU, vilja breyta grunn forsendum  frá 1956. Gæði Ríkja skiptir meira máli en fjöldi ríkja og fjöldi þegna. Fjármálgeiri EU stefnir í rökréttan hlutfallslegan stöðugleika næstu 30 ár. 

UM 80% af langtíma varasjóðum Íra eru í góðum málum , 20% vegna stofnunar nýrra veðsafna samfara nýbyggingum er önnur saga.  Þess vegna er þeim spáð meiri aukningu á þjóðaraunsölutrekum en Ísland 2016. Worldbank og AGS eru ekki fávitar í samanburði við Íslenska oflátunga. 

[Jón Steinar Ragnarsson, 12.12.2011 kl. 19:50]

Þetta er sama prósentutala og talað er um að fella þurfi gengið til að taka upp nýja mynt í suður evrópu. Ef fella þarf gengi evrunnar um 40% er jafn gott að veikustu þjóðirnar leggi niður evruna og taki upp sína gömlu mynt með þessari lækkun.

[Einar Björn Bjarnason, 12.12.2011 kl. 23:46]

Gallinn sem þeirri leið fylgir er greiðsluþrotið sem sú leið hefur í för með sér, en ef evran sjálf fellur þá verðfalla skuldir S-Evr. ríkjanna einnig samhliða, en ef þau taka upp eigin gjaldmiðil þá verður misgengi milli skulda þeirra og hins nýja gjaldmiðils. Með þær verða allar greiðsluþrota - síðan verður stórfellt tjóna innan bankakerfi Evr. Því tjóni innan bankakerfisins er einnig forðað, ef þ.e. evran sjálf sem fellur.

Þetta er því mikið betri leið.

Kv.