Þýskaland reiknar með 800.000 flóttamönnum í ár

Miðað við að Þýskaland vanalega tekur við e-h í kringum 40% heildar fj. flóttamanna er streyma til ESB landa. Þá stefnir í algert metár í fjölda flóttamanna til ESB aðildarríkja.

Þeir virðast koma úr nokkrum áttum:

1. Flóttamenn frá A-Evrópu, þeim löndum sem ekki eru hluti af ESB.
2. Síðan eru það flóttamenn er streyma upp í gegnum Balkanskaga.
3. Þriðja meginleiðin, flóttabátar yfir Miðjarðarhaf.

• Meginstraumurinn virðist koma frá N-Afríku og Mið-austurlöndum.

Germany Announces Plan to Cope with Migrant Influx

 

Ég kem ekki auga á neina góða lausn! Áströlsk leið, er langt í frá auðframkvæmanleg við þær aðstæður sem eru við Miðjarðarhaf

1. Líbýa þaðan sem flest bátafólk virðist streyma, er sjálf í verulegri ringulreið, með 2-fylkingar sem berjast um völdin í landinu. Hvor um sig rekur - sína hvora ríkisstjórnina, ásamt þingi - forseta og öllu klabbinu, og auðvitað her. Hvor um sig krefst þess að vera viðurkennd - sem hin lögmæta ríkisstjórn landsins.
2. Við þurfum vart að nefna, hve hræðilegt ástandið er í Sýrlandi eða N-Írak.

Það áhugaverða er, að megnið af þeim sem sigla frá Líbýu, virðast ekki vera - landsmenn. Heldur viðhalda glæpagengi þar skipulagðri smyglstarfsemi, og þeir hópar ganga svo langt að auglýsa með mjög grófum og afar villandi hætti, að þeir flytji fólk til Evrópu í löndum t.d. sunnan við Líbýu t.d. Chad og Mali, þ.s. gríðarleg fátækt er. Og einnig í löndunum í kring.

Meðan Líbýa er í -kaosi- þá er enginn þar sem ræður við þessa hópa. Fyrir utan að mig grunar, að þeir borgi - til beggja hópa er berjast um völdin. Til að fá að vera í friði.

1. Að senda fólk til baka til Líbýu, væri líklega út í opinn dauðann. Þ.s. það land mjög sennilega ræður ekki í núverandi ástandi við það að brauðfæða þann fjöld sem þar streymir í gegn - - ef það fólk færi að safnast þar fyrir.
2. Tæknilega gæti Evrópa, sent herlið til þess að -hersetja hluta af strönd landsins- í þeim tilgangi að setja þar upp, búðir fyrir flóttafólk þar - í líkingu t.d. við Gaza ströndina. Sem yrðu endanleg heimili þá flestra. Þá yrði auðvitað að tryggja - fólkinu mat, og skjól. Væntanlega krefjast mannréttindasáttmála að auki, að haldið yrði uppi skólum.
3. Þetta gæti orðið nokkuð kostnaðarsamt, auk þess að líkur eru á að - herlið mundi sæta árásum frá margvíslegum öflum á svæðinu.

Málið með áströlsku leiðina - er að ríkin nærri Ástralíu, eru ekki með sambærilegum hætti, niðurbrotin. Þannig að - þegar fólk er sent til baka, er það ekki út í opinn dauðann.

Síðan einnig vegna þess, að samfélags rof er ekki eins alvarlegt, er auðveldar fyrir fréttir að berast -sbr. þá hugmynd, að það fréttist að Ástralía taki ekki við.

• Ég er nefnilega alls ekki viss, fréttir -berist svo auðveldlega þangað, þaðan sem fólk streymir frá N-Afríku til Evrópu.
• Þ.s. eftir allt saman, við erum að tala um fólk, er kemur annað af tvennu frá mjög fátækum og vanþróuðum stöðum, kannski ekki einu sinni -læsir eða skrifandi- eða þeim þ.s. rof samfélags er á háu stigi.

Þá er alls ekki víst -að skilaboðin berist.

Eitt virðist þó líklegt - að flóttamannastraumurinn komi til með að setja þrýsting á samstarf þjóða innan ESB. Kannski brotnar niður, samstarf um - frjálst flæði á fólki.

 

Niðurstaða

Nánast það eina sem maður virðist geta verið viss um, virðist vera að flóttamanna straumurinn haldi áfram að aukast. Og því vandamálin að áfram að hrannast upp. Augljóst þarf eitthvað að gera. En engin lausn er auðveld í framkvæmd.

Að einfaldlega - setja upp múra og reyna að loka landamærum. Gæti skaðað samskipti við nágrannalönd. Fyrir utan, að þú setur ekki svo glatt múr á Miðjarðarhaf.

Þá auðvitað er Líbýa í þannig ástandi, að senda allan hópinn sem streymir til Evrópu í gegnum það land - aftur til baka, og láta síðan þann straum hrannast upp í því landi. Mundi sennilega á enda framkalla - meiriháttar hungursneyð þar.

Það að senda her til Líbýu - getur vart talist aðlaðandi.

Alveg sama hvaða lausn er íhuguð - þá blasir við sægur erfiðra vandamála, ef feta á þann tiltekna farveg.

 

Kv.

Fer stríðið í A-Úkraínu í fullan gang aftur?

Að sumu leiti minnir atburðarásin á það þegar síðast Úkraínustríðið fór aftur í fullan gang. En það hefur undanfarið verið - mun meir en vanalega um gagnkvæma stórskotahríð milli hers Úkraínu og liðssveita andstæðinga stjórnarhersins í A-Úkraínu.

Og eins og mátti reikna með, kenna báðir hinum um!

Stjv. Úkraínu hafa þó sagt að 200 hermenn hafi látið lífið og 2000 særst síðan vopnahlé var undirritað í sept. 2014.

Eftirlitsmenn OECD hafa staðsfest, að óvenju mikið hafi verið um sprengingar þ.s. af er þessari viku.

Fighting Intensifies Along Eastern Ukraine Cease-Fire Line

Russia prepares to force the pace in Ukraine

"A house destroyed in heavy fighting between Ukrainian government forces and Russian-backed separatists in the village of Sartana, near Mariupol, in eastern Ukraine."

 

Flestir fréttaskýrendur virðast telja - að markmið sé ekki að hefja átök að nýju, heldur að beita stjórnvöld Úkraínu þrýstingi!

1. Mikilvægasti hluti deilunnar um - friðarferlið er hófst í sept. 2012.
2. Snýr auðvitað að kröfum um sjálfræði Luhansk og Donetsk héraða.

Gott og vel, Úkraínustjórn er í reynd búin að fallast á þann punkt.

En heimtar að - almennar kosningar fari fyrst fram í héruðunum tveim, áður en lög sem veita þeim héruðum verulega aukið sjálfssforræði, taka gildi.

Þetta finnst mér afar eðlileg afstaða, enda voru þær kosningar sem -haldnar voru af hálfu svokallaðra uppreisnarmanna- gríðarlega mikið og stórfellt gallaðar.

1. Mikilvægasti punkturinn, ekkert framboð á vegum andstæðinga uppreisnarmanna, fékk að taka þátt. En það eru kosningar að -sovéskum hætti- ef þ.e. einungis eitt framboð heimilað.
2. Uppreisnarmenn heimta að það verði fullt tillit tekið til þeirra réttinda - þá má að sjálfsögðu ekki halla á móti. Réttindi ganga að sjálfsögðu ekki í eina átt.
3. Það voru auðvitað flr. gallar: að stór hluti íbúa var á flótta þar á meðal ein milljón rúm flúin inn á svæði undir stjórn stjórnarhersins og gátu ekki tekið þátt, þær fóru fram með mjög litlum fyrirvara og sára lítil kynning fór fram -meira að segja uppreisnarmenn hafa viðurkennt að þátttaka hafi verið sára lítil, nærri 20%. Og þær fóru auðvitað aðeins fram á svæðum undir þeirra stjórn einungis.

• M.ö.o. þær kosningar geti ekki talist nothæf viðmið.

--------------

Uppreisnarmenn heimta að kosningar þær sem þeir héldu haldi gildi sínu. Og að þeir fái að stjórna áfram þeim svæðum - sem þeirra sveitir halda.

1. Það verður auðvitað að muna, að þetta er áróðurrstríð - ríkisstjórn landsins og þing, býður nú að - héröðin sem heild fái sjálfssforræði er verði verulega meira en áður.
2. En tekur ekki í mál, að þau svæði sem uppreisnarmenn halda, verði sér sjálfsstjórnar einingar innan héraðanna tveggja.

• Þetta auðvitað - - svarar fullkomlega kröfunni sem hefur verið haldið á lofti, að þau svæði sem eru meirihluta byggð Rússum, verði sérstök sjálfsstjórnarsvæði.

Þannig að þegar uppreisnarmenn, hafna því að - kosið sé í héröðunum í heild skv. lýðræðis reglum - þeir fái að taka þátt að sjálfsögðu - en verði þá að bjóða sig fram í héruðunum sem heild, ekki bara á þeim svæðum sem þeir stjórna - og þeir fá ekki að stjórna framkvæmd þeirra kosninga.

1. Þá væntanlega afhjúpa þeir um leið - - > Að málið snýst í reynd ekki um sjálfsforræði A-Úkraínu. Það sé einungis yfirvarp. Líklega að auki það, að sennilega hafa þeir hópar er standa að baki uppreisninni - afar lítinn stuðning íbúa.
2. Heldur vilji Pútín, tryggja að innan Úkraínu séu umtalsverð svæði undir stjórn manna, sem lúti hans stjórn og því hans fyrirmælum. Og fá úkraínsk stjv. til að sætta sig við þá útkomu.

• Það mundi leiða til þess, að Pútín gæti alltaf - - gefið skipanir um æsingar í A-Úkraínu, ef Úkraína ætlaði sér að gera eitthvað, Pútín ekki að skapi.
• Þannig væri Pútín búinn að koma -ólum eða böndum- á Úkraínu. Minnka sjálfsforræði þess lands.

Það tel ég að hafi alltaf verið - - útgangspunktur Pútíns.

Að takmarka sjálfsforræði Úkraínu - - tryggja að Pútín hafi neitunarvald, um tiltekin lykilatriði utanríkisstefnu Úkraínu.

Stjórnvöld Úkraínu séu á hinn bóginn, algerlega staðráðin í að - hindra þá útkomu. M.ö.o. svipta Pútín sigri af þessu tagi.

• Og ef þau hafa sitt fram, að kosið verði í héruðunum í heild, þ.e. Luhansk og Donetsk, áður en aukið sjálfsforræði tekur gildi. Þannig að nýir stjórnendur mundu vera lýðræðislega kjörnir.
• Þá mundi stjv. Úkraínu takast að hindra þann sigur Pútíns.

 

Þá er spurning hvernig Pútín ætlar að sigra?

Ég er eiginlega farinn að hallast að því - að Pútín þurfi að hætta á það, að stríðið hefjist að nýju. Láta uppreisnarmenn sækja aftur fram, taka einhverja 2 eða 3 staði.

Tilgangurinn þá, að beita stjv. Úkraínu nægum þrýstingi, svo þau gefi á endanum eftir þann punkt - - að vildarvinir Pútíns fái áfram að stjórna svæðum innan landsins. Svo að Pútín nái fram þessu - neitunarvaldi á ákvarðanir Úkraínu um eigin mál.

• Þetta er m.ö.o. - sjálfstæðismál fyrir Úkraínu í sinni tærustu mynd.

Það mundi auðvitað leiða til - enn hertra refsiaðgerða á Rússland.

Og að auki Pútín mundi taka þá áhættu, að hugsanlega bili andstaðan í Evrópu við það, að vopna með beinum hætti her Úkraínu.

M.ö.o. gæti Pútín lent innni í "Proxy" stríði sem hann mundi sennilega ekki geta unnið.

1. Á hinn bóginn, getur verið að hann geti ekki pólitískt séð, lifað það af að bakka algerlega í málinu - þ.e. uppskera ekki neitt fyrir allan kostnaðinn við það að halda uppi herjum svokallaðra uppreisnarmanna, og auðvitað þeirra stjórnum.
2. Hann m.ö.o. sé búinn að bakka sér inn í það horn, að hann geti ekki bakkað - verði að taka hina stórfelldu áhættu.

Þannig að kannski, þvert ofan á þ.s. flestir fréttaskýrendur halda - að stríðið hefjist ekki að nýju. Þá ef til vill er stutt í að það fari aftur af stað af fullum dampi.

Og í þetta sinn, verði sókt fram - þangað til stjv. í Kíev, gefast upp.

Eða að Vesturveldi fara að vopna Úkraínustjórn - en það mundi gera það vonlaust fyrir Pútín að hafa sigur.

Hann gæti ákveðið að hætta á það, að anstaðan við það að vopna Úkraínu, haldi.

 

Niðurstaða

Kannski er stríðið í A-Úkraínu við það að fara í fullan gang að nýju. Að sjálfsögðu vona ég ekki. En Úkraínustjórn hefur ágæta lausn í boði. Þ.e. lýðræðislega kosningar í Luhansk og Donetsk héruðum í heild. Síðan taki lög um verulega aukna sjálfsstjórn gildi.

Það svari öllum sanngirniskröfum þess efnis, að þau svæði hafi rétt til aukins sjálfsforræðis.

 

Kv.