Er breyting laga sem á að gera almenningi kleyft að losna við skuldir 2. árum eftir gjaldþrot - fyrirfram ónýt?

Mér verður spurn er ég les texta frumvarpsins eins og það lítur út á Alþingisvefnum.

Einfaldast er að setja textann hingað inn óbrenglaðann - og þá geta lesendur séð sjálfir hvað þ.e. sem mér líst ekki á!

Mín tilfinning er sú að lokatextinn sé hroðvirknislega unninn - eins og að hann sé útkoma fundar þ.s. deilur voru uppi um texta frumvarpsins, og að undir lokin er allir voru orðnir þreyttir hafi þetta verið útkoman!

 

Atriði vert að skoða!

1. Hvað akkúrat eru sérstakir hagsmunir!
2. Hvaða líkur akkúrat þurfa að vera fyrir hendi. 
3. Ef þú veitir tryggingu innan fyrningafrests - þá fyrnist ekki sú krafa!

• Ég vil fá það tekið fram - þá með upptalningu atriða - hvaða tilvik það eru nákvæmlega og án frekari undantekninga, sem skapa sérstaka hagsmuni.

• Síðan vil ég að auki fá þær líkur sem vísað er til skilgreindar nánar þ.e. að lágmarki t.d. 25% líkur skv. mati óháðra matsaðila, sem dæmi.

• Auðvitað - ef einhver er svo heimskur að veita tryggingu innan fyrningafrests - þá sjálfsagt er eðlilegt að sú skuld hverfi ekki.

 

Áhugasamir virkji hlekkinn á þingskjalið og þá geta þeir einnig lesið greinargerðir meðfylgjandi!

 

-------------------------------Texti frumvarpsins - hér!

Þskj. 116  —  108. mál.

Frumvarp til laga

um breyting á lögum um gjaldþrotaskipti o.fl., nr. 21/1991,
með síðari breytingum (fyrningarfrestur).

(Lagt fyrir Alþingi á 139. löggjafarþingi 2010–2011.)



1. gr.

    Í stað 2. mgr. 165. gr. laganna koma tvær nýjar málsgreinar, svohljóðandi:
    Þrotamaðurinn ber ábyrgð á skuldum sínum sem fást ekki greiddar við gjaldþrotaskiptin. Hafi kröfu verið lýst við gjaldþrotaskiptin og ekki fengist greidd við þau er fyrningu slitið gagnvart þrotamanninum og byrjar þá nýr tveggja ára fyrningarfrestur að líða á þeim degi sem skiptunum er lokið. Þótt kröfu hafi ekki verið lýst við skiptin gildir þessi sami fyrningarfrestur um hana, enda fyrnist hún ekki á skemmri tíma.
    Fyrningu krafna sem um ræðir í 2. mgr. verður aðeins slitið á ný með því að lánardrottinn höfði innan fyrningarfrests mál á hendur þrotamanninum og fái þar dóm um viðurkenningu á fyrningarslitum gagnvart honum. Slíka viðurkenningu skal því aðeins veita með dómi að lánardrottinn sýni fram á að hann hafi sérstaka hagsmuni af því að slíta aftur fyrningu, svo og að líkur megi telja á að fullnusta geti fengist á kröfu hans á nýjum fyrningartíma, en að gengnum slíkum dómi gilda almennar reglur um fyrningu hennar. Hafi lánardrottinn fengið tryggingarréttindi fyrir kröfu sinni í eign þrotamannsins áður en frestur skv. 2. mgr. var á enda fyrnist krafa hans þó ekki að því leyti sem fullnusta fæst á henni á síðari stigum vegna þeirra tryggingarréttinda.

2. gr.

    Lög þessi öðlast þegar gildi.

-------------------------------Texta frumvarpsins lokið

 

Niðurstaða

Ofangreinda punkta þarf að skýra - því annars getur svo farið að dómstólar framkvæmi það verk, og þá getur útkoman orðið umtalsvert önnur en flutningsmenn vonuðust til.

Mikil hætta sýnist mér vera á því, að tilraun til mikilvægra réttindabóta til handa almenningi ónýtist fullkomlega.

 

Kv.